Γράφει ο Δευκαλίων
Όλο το
Σαββατοκύριακο τα δελτία ειδήσεων είχαν κύριο θέμα τις διαπραγματεύσεις μεταξύ
της Ελληνικής Κυβέρνησης και της περιβόητης Τρόικας. Θέμα των διαπραγματεύσεων
η δανειακή σύμβαση, η οποία μαζί με την υλοποίηση του PSI+ θα είναι οι άξονες δημοσιονομικής
πολιτικής που θα εφαρμόζουν οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις από εδώ και πέρα.
Επαναλαμβάνουμε «οι άξονες
δημοσιονομικής πολιτικής που θα εφαρμόζουν οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις
από εδώ και πέρα». Ουσιαστικά όπως διαφαίνεται η περιβόητη Τρόικα
επιδιώκει να δεσμεύσει τις επόμενες Ελληνικές Κυβερνήσεις σε μία μονοδιάστατη
δημοσιονομική πολιτική. Μία δημοσιονομική πολιτική η οποία θα έχει σαν στόχο τον
περιορισμό του Ελλείμματος σε επίπεδα μικρότερα του 3% του ΑΕΠ. Όμως η
φίλο-μνημονιακή πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια έχει θέσει το
ΑΕΠ σε μία καθοδική και χωρίς δυνατότητα αντιστροφής καθοδική πορεία. Όσο
μειώνεται το ΑΕΠ τόσο πιο σκληρά μέτρα θα απαιτούνται για να παραμένει το
Έλλειμμα στα επιθυμητά επίπεδα.
Χρήσιμο για
να αντιληφθούν όλοι οι αναγνώστες της στήλης το πρόβλημα θα είναι ένα
αριθμητικό παράδειγμα. Εάν υποθέσουμε ότι σύμφωνα με τους στόχους της δανειακής
σύμβασης το ΑΕΠ του 2012 θα διαμορφωθεί τελικά στα 220 δις ευρώ και το Έλλειμμα
σε 11 δις ευρ,ώ τότε το Έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 5%.
Αν όμως το
ΑΕΠ είναι τελικά σε πραγματικές τιμές διαμορφωθεί στα 200 δις ευρώ, ακόμα και
αν το Έλλειμμα παραμείνει εντός στόχων και διαμορφωθεί στα 11 δις ευρώ, τότε το
Έλλειμμα θα είναι 5,5% του ΑΕΠ. Άρα για να πετύχουμε τον στόχο 5% του ΑΕΠ
πρέπει να μειώσουμε το Έλλειμμα κατά 1 δις ευρώ.
Άρα
νέα εισπρακτικά μέτρα.
Άρα νέα μείωση του ΑΕΠ. Άρα φαύλος κύκλος.
Πως
ονομάζεται το φαινόμενο αυτό στην διεθνή βιβλιογραφία; Το «σπιράλ
του θανάτου». Κι εμείς, αλλά και πολλοί άλλοι τα γράψαμε όλα αυτά πολύ
έγκαιρα. Και εμείς και πολλοί άλλοι γράψαμε επίσης πολύ έγκαιρα ότι χρειάζεται
να «κουρευτεί» το χρέος. Τότε οι Υπουργοί του Γιώργου Παπανδρέου μας
αποκαλούσαν περίπου προδότες.
Έχουμε το
δικαίωμα να πούμε ότι είμαστε οι...