Με αφορμή τις πυρκαγιές που έπληξαν (καθυστερημένα φέτος) και την Κεφαλονιά, χρίζουν διευκρίνησης κάποιες πλευρές του ζητήματος των πυρκαγιών και του Αντιπυρικού Αγώνα. Οι πυρκαγιές αποτελούν χρόνια πληγή της ελληνικής φύσης και της κοινωνίας, συνήθως όμως ασχολούμεθα μαζί τους μόνο όταν βρίσκονται σε εξέλιξη ή λίγο αργότερα. Στη συνέχεια η προσοχή της κοινής γνώμης και των ειδικών ή ανειδίκευτων πολιτικών και λοιπών εκπροσώπων που εμπλέκονται στις σχετικές υποθέσεις, μετατοπίζεται στο επόμενο θέμα της επικαιρότητας. Σε μια σοβαρή χώρα με ένα σοβαρό κράτος και ένα σοβαρό κοινωνικό κίνημα, οι πυρκαγιές θα έπρεπε να μπαίνουν στο δημόσιο έλεγχο και στη δημόσια συζήτηση προληπτικά, σε εποχές άσχετες με τον καύσωνα και το ξηροθερμικό σκηνικό, ακόμη και υπό την κυριαρχία του χιονιού και του ψύχους.
Βεβαίως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πυροσβεστική υπηρεσία και οι δασολόγοι διαθέτουν ΚΑΙ σχέδια ΚΑΙ προτάσεις για την αντιμετώπιση της φωτιάς, σε διαφορετικούς χώρους και σενάρια, η δε υπεράνθρωπη προσφορά τους την ώρα της πυρκαγιάς είναι ανεκτίμητη.Όμως μόνον ο κοινωνικός διάλογος και η Δημόσια διαβούλευση υπηρετούν τη λαϊκή συνέγερση ενώπιον του προβλήματος :