Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Καλώς ήρθατε στο club «Σύντροφοι»

Γράφει ο Δευκαλίων

Την προηγούμενη εβδομάδα είδαμε όλοι ότι οι προσδοκίες της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, από το περιβόητη στρατηγική σχέση με την Κίνα και την Κινέζικη Οικονομία, διαψεύσθηκαν οικτρά. Η άκαμπτη άρνηση του Πεκίνου στο παγκόσμιο αίτημα της αναθεώρησης της συναλλαγματικής ισοτιμίας του Ρενμίμπι με το δολάριο (και κατ’ επέκταση με το ευρώ και το γιέν), άνοιξε τους ασκούς μίας νέας φάσης του συναλλαγματικού (και κατ’ επέκταση του εμπορικού), πολέμου μεταξύ των ανεπτυγμένων βιομηχανικών-εξαγωγικών χωρών.
Η συνέχεια είναι εύκολο να προβλεφθεί. Το μόνο νόμισμα σήμερα που έχει αυξημένη ισοτιμία έναντι του δολαρίου και του ρενμίμπι, είναι το ευρώ. Η πραγματικότητα αυτή εμποδίζει τις εξαγωγές της Γερμανίας και των άλλων Βόρειο Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών-Εξαγωγικών χωρών αφού τα προϊόντα τους πουλιούνται ακόμα πιο ακριβά στις παγκόσμιες εμπορικές αγορές λόγω του ακριβού ευρώ.
Η λύση που θα επιλέξουν η Γερμανία και υπόλοιπες Βόρειο Ευρωπαϊκές Βιομηχανικές-Εξαγωγικές χώρες είναι προφανής. Θα επιχειρήσουν μέσω της επικοινωνιακής κυρίως αναζωπύρωσης του προβλήματος της Δημοσιονομικής κρίσης του Νότου, να χαλαρώσουν το ευρώ. Το ίδιο έκαναν και την προηγούμενη άνοιξη εκμεταλλευόμενες την Ελληνική Δημοσιονομική  κρίση. Μάλλον το ίδιο θα κάνουν και τώρα και όπως όλα δείχνουν με αφορμή και πάλι την Ελληνική Δημοσιονομική κρίση. ...
Η επικείμενη αναθεώρηση προς τα πάνω του Δημόσιου Ελλείμματος της Ελλάδας από την Eurostat,  η δραματική δήλωση του Ζ. Κ. Γιούνγκερ ότι γνώριζαν στην Ευρώπη παρά πολλά χρόνια πριν ότι η Ελλάδα βάδιζε προς την δημοσιονομική χρεοκοπία, είναι τα πρώτα δείγματα αυτής της επικοινωνιακής μεθόδευσης. Οι επικοινωνιακές μεθοδεύσεις θα συνεχισθούν και θα κορυφωθούν κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής της ΕΕ που θα γίνει 28-29 Οκτωβρίου.
Πολύ έγκαιρα (Δευκαλίων 17 Σεπτεμβρίου) και εμείς είχαμε επισημάνει αυτή την ζοφερή προοπτική που ήταν φανερό ότι είχε βάσιμες πιθανότητες επιβεβαίωσης χωρίς φυσικά να εισακουσθούμε, ούτε εμείς ούτε όσοι υπερασπίζονται αντίστοιχές θέσεις, από την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου.
Αντίθετα, αφού ενέπλεξαν την χώρα εντελώς αναίτια και χωρίς κανένα ουσιαστικό οικονομικό όφελος στην Κινέζο-Ευρωπαϊκή αντιπαράθεση (Δευκαλίων 4 Οκτωβρίου), συνέχισαν την ανερμάτιστη πολιτική τους κάνοντας δημόσιες σχέσεις στους διαδρόμους της συνεδρίασης του ΔΝΤ, προκειμένου να αποσπάσουν θετικές δηλώσεις από διάφορους παράγοντες της διεθνούς οικονομίας.
·        Όλα στο στίβο της επικοινωνίας και της πρόσκαιρης εντύπωσης προκειμένου να διασωθούν εκλογικά στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η ορθή και πατριωτική πολιτική που θα επέβαλε (το διεθνές τραπεζικό σύστημα έχει να χάσει περισσότερα από εμάς), την επαναδιαπραγμάτευση του Δημόσιου Χρέους ούτε που συζητείται από τους μαθητές του Γιόζεφ Γκαίμπελς που κατοικοεδρεύουν στο Μέγαρο Μαξίμου.  Αυτοί θα συνεχίσουν να λένε ότι προσέφυγαν στο μνημόνιο για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.
Αλλά, δεν θα μας πουν ποτέ όλη την αλήθεια;
·        Ποιος φταίει που η κατάσταση την προηγούμενη άνοιξη έφθασε στο απροχώρητο, ώστε να φανεί απόλυτα δικαιολογημένη στα μάτια της κοινής γνώμης η προσφυγή στο μνημόνιο;
·        Ποιος πληρώθηκε από τα δάνεια του μνημονίου, οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, ή οι ξένοι δανειστές;
Μπορεί οι μαθητευόμενοι Γκαιμπελίσκοι του Μεγάρου Μαξίμου να αποφεύγουν την αλήθεια όπως ο διάβολος το λιβάνι, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει πολύ σύντομα. Ο νομισματικός πόλεμος ξανάρχισε και αυτή την φορά στον κατάλογο των θυμάτων, μαζί με τα δικά μας, θα υπάρχουν και τα δικά σας τα ονόματα.
Καλώς ήρθατε στο club «Σύντροφοι»…
 
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.