Ημέρα μνήμης η σημερινή για τον ξεχασμένο Έλληνα Κ. Κουκίδη.

Η Πατρίς ευγνωμονούσα :

Οι Γερμανοί κατεβάζουν την Ελληνική σημαία από την Ακρόπολη και ανεβάζουν την Γερμανική. Ο Έλληνας φρουρός Κωνσταντίνος Κουκίδης δεν αντέχει την προσβολή. Τυλίγεται στην Ελληνική σημαία και πέφτει από τον Ιερό βράχο.[piazzadelpopolo]

< “ΟΧΙ”! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ’ αυτά οι Έλληνες….
Στις 27 Απριλίου, στην Ακρόπολη των Αθηνών, ο Γερμανός Αξιωματικός δίνει εντολή στον εύζωνα Κωνσταντίνο Κουκίδη, φρουρό της Σημαίας μας, να την αφαιρέσει για να αναρτήσει τον αγκυλωτό σταυρό. Εκείνος την υποστέλλει κλαίγοντας και ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, τυλίγεται με αυτήν και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας μεταδίδει την είδηση τονίζοντας ότι σε λίγα λεπτά ο σταθμός δεν θα είναι πια Ελληνικός. Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή του τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:
Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι… Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών. Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου. Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ [anopetra-eleos]

Αξίζει σήμερα να αφιερώσουμε μερικά λεπτά της ώρας για μία ηρωική θυσία.
Διαβάστε σχετικά: Κωνσταντίνος Κουκίδης (Βικιπαίδεια)
Σύνδεσμοι που οδηγούν σε περισσότερη ανάλυση:

• Φωτογραφίες του μνημείου για το θάνατο του Κωνσταντίνου Κουκίδη
• Σελίδα αφιερωμένη στον Κωνσταντίνο Κουκίδη

ΔΕΝ είναι η μέρα σήμερα να αναλύσουμε αυτή την ηρωική θυσία, ούτε να την συγκρίνουμε με άλλες συμπεριφορές που αμαυρώνουν τους πραγματικούς Έλληνες.
Είναι η ώρα για αυτοκριτική και αξιολόγηση μνήμης.

Πολλοί από αυτούς που είναι σήμερα κοντά ή γύρω από την εξουσία, στα ΜΜΕ και σε κάθε σχηματισμό, φορέα και σε κάθε παράγοντα δήθεν εκσυγχρονισμού στέκονται πιθανόν αδιάφοροι ή τις χαρακτηρίζουν τέτοιες ενέργειες απονενοημένες.

Αυτή η μεθόδευση κρατά καλά σε αμνημοσύνη και απαξίωση και άλλους Μεγάλους Έλληνες, όπως τον Περικλή Γιαννόπουλο . . . τον Ιωάννη Συκουτρή . . . και τόσους άλλους με τελευταία αναφορά στον αφανισμό του Δημήτρη Λιαντίνη :

Διαβάζουμε στη σελίδα 24 του Homo Educandus:

"...Η ηθική υποκρισία είναι ή συνέπεια της οντολογικής απάτης στο επίπεδο της πράξης. Εάν το σχήμα της θεωρίας μας δεν συμπίπτει μέ τους τύπους της αλήθειας, αναγκαία και ο τρόπος της συμπεριφοράς μας δεν θα συμφωνεί με τα αιτήματα της αρετής.

Όταν σήμερα μιλάμε για υποκρισία, ή αναφορά μας γίνεται σέ κάτι τόσο αυτονόητο, όσο και ο αέρας που αναπνέουμε. Το συνή­θισε το αίμα μας το καυσαέριο.΄

Όλες οι σκέψεις μας, όλες οι λέξεις και οι πράξεις μας είναι κίβδηλες ως το τελευταίο τους κύτταρο.

Γεννιόμαστε μέσα στην υποκρισία, μεγαλώνουμε μαζί της, την σπουδάζουμε μέ ζήλο, την διδάσκουμε με φανατισμό. Και όταν πεθαίνουμε, την αφήνουμε τρίτη Διαθήκη στα παιδιά μας.

Η υποκρισία μας σκεπάζει, όπως τα περιζώματα τα κρυφά μας μέρη. Μας προστατεύει, όπως ή νύχτα τις νυχτερίδες. Μας δυναστεύει και μας βολεύει, όπως οί πάγοι τις πολικές αρκούδες.

Αν ξεφύγουμε λίγο από την προστασία της, κινδυνεύουμε να βρεθούμε είτε κατεργαραίοι του νόμου, είτε αφορεσμένοι από τις εκκλησίες, είτε πελάτες των ψυχιατρείων. Ριντίκολα, σαν το Θεόφιλο στην Πορταριά. "Ή αυτόχειρες, σαν το Συκουτρή στον Ακροκόρινθο..."

Επιμέλεια αφιερώματος ΝΖ

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"