Nuova Compagnia di Canto Popolare, Ναπολιτάνικο μουσικό συγκρότημα που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, με στόχο τη διάδοση των αυθεντικών παραδοσιακών αξιών της Καμπανίας (Νάπολη).
Αποτελεί ένα “επαναστατικό” μουσικό φαινόμενο για την παραδοσιακή Ναπολιτάνικη λαϊκή μουσική, που μέχρι τότε την θεωρούσαν υποδεέστερη.
Με εθνολογικές και φιλολογικές μελέτες, με το αυθεντικό τους στυλ, οι τότε νεαροί που σχημάτισαν την ομάδα Nuova Compagnia di Canto Popolare ανέδειξαν στο διεθνές μουσικό στερέωμα -με επιτυχίες σε διεθνή φεστιβάλ-, τις μουσικές παραδόσεις της πρώτης ελληνικής αποικίας στη Δύση (Κούμα-Κύμη, Νεάπολη, 750 π.Χ.).
Στην “κρίση” (θα λέγαμε παρακμή) της δεκαετίας του ’80, παρέμειναν “πιστοί” στη λογική, τους σκοπούς και τη θέληση να αναδείξουν τη λαϊκή παραδοσιακή μουσική, χωρίς να συμβιβαστούν.
Επανήλθαν δυναμικά το 1992 με το μουσικό άλμπουμ "Medina".
Σήμερα στο συγκρότημα, παραμένουν από την αρχική ομάδα μόνον ο ιστορικό ιδρυτής (1966) Giovanni Mauriello, η Fausta Vetere και ο Corrado Sfogli (1976).
Στην ομάδα προστέθηκε ο σπεσιαλίστας της φωνητικής στη λαϊκή μουσική Gianni Lamagna και “ανοιχτοί” στα νέα ρεύματα της λαϊκής μουσικής, συνεργάζονται με τον Angelo Branduardi, Zulu των “99 Posse” και τον Marcello Colasurdo των διάσημων “Zezi” Gruppo Operaio di Pomigliano D'Arco (μουσικό συγκρότημα των βιομηχανικών εργατών του Pomigliano D'Arco-Νάπολη).
Ένα μουσικό συγκρότημα ταυτισμένο με την παραδοσιακή ιταλική αριστερά (όχι τη σημερινή και ανύπαρκτη), που αξίζει να θαυμάσει κάποιος στην καλοκαιρινή Αθήνα (ελεύθερη είσοδος). Ας δούμε στο βίντεο ένα δείγμα δουλειάς τους:
Αποτελεί ένα “επαναστατικό” μουσικό φαινόμενο για την παραδοσιακή Ναπολιτάνικη λαϊκή μουσική, που μέχρι τότε την θεωρούσαν υποδεέστερη.
Με εθνολογικές και φιλολογικές μελέτες, με το αυθεντικό τους στυλ, οι τότε νεαροί που σχημάτισαν την ομάδα Nuova Compagnia di Canto Popolare ανέδειξαν στο διεθνές μουσικό στερέωμα -με επιτυχίες σε διεθνή φεστιβάλ-, τις μουσικές παραδόσεις της πρώτης ελληνικής αποικίας στη Δύση (Κούμα-Κύμη, Νεάπολη, 750 π.Χ.).
Στην “κρίση” (θα λέγαμε παρακμή) της δεκαετίας του ’80, παρέμειναν “πιστοί” στη λογική, τους σκοπούς και τη θέληση να αναδείξουν τη λαϊκή παραδοσιακή μουσική, χωρίς να συμβιβαστούν.
Επανήλθαν δυναμικά το 1992 με το μουσικό άλμπουμ "Medina".
Σήμερα στο συγκρότημα, παραμένουν από την αρχική ομάδα μόνον ο ιστορικό ιδρυτής (1966) Giovanni Mauriello, η Fausta Vetere και ο Corrado Sfogli (1976).
Στην ομάδα προστέθηκε ο σπεσιαλίστας της φωνητικής στη λαϊκή μουσική Gianni Lamagna και “ανοιχτοί” στα νέα ρεύματα της λαϊκής μουσικής, συνεργάζονται με τον Angelo Branduardi, Zulu των “99 Posse” και τον Marcello Colasurdo των διάσημων “Zezi” Gruppo Operaio di Pomigliano D'Arco (μουσικό συγκρότημα των βιομηχανικών εργατών του Pomigliano D'Arco-Νάπολη).
Ένα μουσικό συγκρότημα ταυτισμένο με την παραδοσιακή ιταλική αριστερά (όχι τη σημερινή και ανύπαρκτη), που αξίζει να θαυμάσει κάποιος στην καλοκαιρινή Αθήνα (ελεύθερη είσοδος). Ας δούμε στο βίντεο ένα δείγμα δουλειάς τους:
La rumba degli scugnizzi
(Di Raffaele Viviani, è una raccolta dei "gridi" (FaceBook)
degli scugnizzi e dei venditori ambulanti napoletani.
Fa parte del lavoro teatrale "L'ultimo scugnizzo")
Il Film da cui ho tratto la coreografia è Carosello Napoletano
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.