We Are Fine in Gaza. How Are You? Είμαστε καλά στη Γάζα....εσείς πώς είστε; خالد الهبر_ نحن في غزة بخير

We are fine in Gaza How about you? We are fine under attack How about you? Our martyrs are under the rubbles Our children now living in the tents And they ask about you We are fine in Gaza How about you? The sea is behind us But we fight back The enemy is in front of us But we still fight back We have all what we need: Food and arms Promises of peace, We thank you for your support! We are fine in Gaza How about you? Our souls Our wounds Our homes Our skies Our faces Our blood Our eyes Our coffins Protect  us from your weapons, Your promises, Your words, Your swords We are fine in Gaza How about you?

από http://omniatv.com

Είμαστε καλά στη Γάζα....εσείς πώς είστε;
Κατά τον εορτασμό της 85ης επετείου του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Συρία και το Λίβανο, o Παλαιστίνιος τραγουδιστής και συγγραφέας-Khaled El-Hibr τραγούδησε αυτά τα λόγια:

Είμαστε καλά στη Γάζα

Εσείς πώς είστε;

Είμαστε καλά και υπό επίθεση

Εσείς πώς είστε;

Οι νεκροί μας είναι κάτω από τα χαλάσματα

Τα παιδιά μας τώρα ζουν στις σκηνές

Και ρωτούν για σας

Είμαστε καλά στη Γάζα

Εσείς πώς είστε;

....

Η θάλασσα είναι πίσω μας

Αλλά αντιστεκόμαστε

Ο εχθρός είναι μπροστά μας

Αλλά ακόμα αντιστεκόμαστε

Έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε:

Τρόφιμα και όπλα

Υποσχέσεις για ειρήνη ...


Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας!

Είμαστε καλά στη Γάζα

Εσείς πώς είστε;

......

Οι ψυχές μας

Οι πληγές μας

Τα σπίτια μας

Ο ουρανός μας

Τα πρόσωπά μας

Το αίμα μας

Τα μάτια μας

Τα φέρετρα μας

Προστατέψτε μας από τα όπλα σας,

Τις υποσχέσεις σας,

Τα λόγια σας,

Τα σπαθιά σας

....

Είμαστε καλά στη Γάζα

Εσείς πώς είστε;

Σε ό, τι φαίνεται μια συνεχής επανάληψη του παρελθόντος, τα λόγια είναι δύσκολο να βρεθούν για να περιγράψει το Ισραήλ (με τη δυτική υποστήριξη) την σαδιστική πολιτική του να κυνηγά τους Παλαιστίνιους, με στόχο να προκαλεί διαταραχές συνεχώς στους ντόπιους, να τους χρησιμοποιεί ως ένα εργαστήριο που δοκιμάζει τον στρατιωτικό εξοπλισμό του, ως ένα εργαστήριο για τα εκλογικά παιχνίδιά του. Όσους περισσότερους Παλαιστίνιους σκοτώσεις τόσες περισσότερες ψήφους ισραηλινών θα πάρεις στις επόμενες εκλογές.

Μετά από μια μεγάλη κλιμακούμενη εξέγερση στην Ιορδανία, που συνέβη λίγο πριν από την πρόσφατη ισραηλινή εισβολή, όπου για πρώτη φορά οι Ιορδανοί ζητούν την αλλαγή του καθεστώτος και όχι μόνο διακοσμητικές μεταρρυθμίσεις στην κυβέρνηση, αναρωτιέται κανείς γιατί το Ισραήλ δεν ανησυχεί για τον πιστό του γείτονα - τον βασιλιά της Ιορδανίας. Ή μήπως είναι και αυτό μέρος των υπολογισμών του Ισραήλ σχετικά με αυτή την εισβολή για να φέρει την προσοχή του κοινού προς την Παλαιστίνη, και να αφήσει το βάναυσο καθεστώς στην Ιορδανία να καταστείλει την εξέγερση;

Η βίαιη φύση του ισραηλινού αποικιακού, ιμπεριαλιστικού κράτους, εμποτισμένο με την ρατσιστική σιωνιστική ιδεολογία, αναλύθηκε από τον αείμνηστο Fayez Sayegh το 1965 στο βιβλίο του "O αποικιοκρατικός σιωνισμός στην Παλαιστίνη", τον οποίο αναλύει ως ένα σχέδιο εξάλειψης αν είναι δυνατόν, των ντόπιων, ένα σχέδιο μετατόπισής τους και διαχωρισμού, με διαρκή πόλεμο ενάντια στους ντόπιους και τους γύρω τους. Εφόσον προήλθε από βίαιες κατακτήσεις, με την βία και τον πόλεμο θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει και γι'αυτόν το λόγο το στρατιωτικοποιημένο αυτό κράτος αποτελεί κίνδυνο για τους ντόπιους Παλαιστίνιους και τους Άραβες που ζουν γύρω του.

Ο Sayegh συνεχίζει λέγοντας : Είναι ένα καθεστώς που θεωρείται ως μέτωπο της Δύσης κατά της Ανατολής, και γι'αυτό δέχεται αυτή την υποστήριξη και τότε και τώρα. Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν την υποστήριξή τους προς την πρόσφατη ισραηλινή εισβολή υποστηρίζοντας ότι το κράτος του Ισραήλ, έχει το δικαίωμα να προστατεύσει τον εαυτό του. Από τι; Από τους ανθρώπους που είναι ένα εργαστήριο για την εφαρμογή της ρατσιστικής πολιτικής του Ισραήλ, καθώς και ένα εργαστήριο για να δοκιμάζονται τα ισραηλινά όπλα που χρηματοδοτούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, από ένα λαό που το μόνο που επιδιώκει είναι να ζει με αξιοπρέπεια, να είναι σε θέση να κινείται ελεύθερα, και να ζει μια φυσιολογική ζωή, να εργάζεται να δημιουργεί και να ονειρεύεται;

Στην ανάλυσή του Sayegh, το Ισραήλ δεν είναι μόνο το μέτωπο της Δύσης κατά της Ανατολής, αλλά και ένα στιλέτο στην ενοποίηση του εδαφικού σώματος της Αφρικής και της Ασίας, και βλέπει τον εαυτό του (το Ισραήλ) , και συνεχίζει να το κάνει και μέχρι σήμερα, ως ηγεμονική δύναμη και για τις δύο ηπείρους. Τα χέρια του φθάνουν στο Σουδάν, στην Αιθιοπία, και αλλού στην Αφρική με την πώληση όπλων, και την υποστήριξη κάθε καθεστώτος που μπορεί να βοηθήσει την ισραηλινή ηγεμονία, και το κάνει αυτό και στην Ασία. Τα όπλα και ο πολεμικός εξοπλισμός είναι το κύριο προϊον εμπορίου του Ισραήλ, ένα φυσικό προϊόν ενός στρατικωποιημένου κράτους. Και τα όπλα δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε ένα μόνο πράγμα: Στον πόλεμο και στη βία. Η "εξαγωγή" επομένως πολέμων και βίας έχει επιπτώσεις και πέρα από την Παλαιστίνη.

Από τους Ασιάτες και τους Αφρικανούς, ποτέ δεν ζητήθηκε η γνώμη τους κατά το παρελθόν για τις ευρωπαϊκές εισβολές και τον εποικισμό, ούτε η γνώμη τους τώρα στα Ηνωμένα Έθνη για θέματα που σχετίζονται με τις περιοχές τους, καθώς και σχετικά με το μέλλον τους. Η απόφαση ήταν, και παραμένει ως επί το πλείστον, ειδικά σε αποφάσεις που αφορούν πολέμους και βία, ένα προνόμιο της Δύσης. Για να το πω με διαφορετικό τρόπο, το να μπορούν να σχεδιάζουν αυτόνομα, να αποφασίζουν για τον εαυτό τους, όταν η γνώμη ένός κράτους δεν συναινεί με την Δύση, ειδικά όταν πρόκειται για βασικά θέματα που υποστηρίζει η Ουάσιγκτον και γενικότερα η Δύση, το αποτέλεσμα είναι να χάσει την δυτική εύνοια, να γίνει persona non grata, να χαρακτηριστεί τρομοκράτης. Η αξιοπρέπεια τους δεν γίνεται ποτέ σεβαστή, αυτό που τους ζητείται είναι η σιωπή και η συναίνεση.

Στην ταινία, "τα Φαντάσματα του Γκόγια" που κυκλοφόρησε το 2006- ο Τσέχος σκηνοθέτης Μίλος Φόρμαν μας θυμίζει το απέραντο καθεστώς της Ιεράς Εξέτασης κάτω από το οποίο ζούμε όλοι και μας επηρεάζει όλους, αλλά κυρίως την κτηνώδη συμπεριφορά ενάντια στον αδύναμο. Σε μια σκηνή που περιγράφει σχεδόν πολλές δυτικές περιπέτειες στον Τρίτο Κόσμο, ο βασιλιάς Κάρλος ο 4ος συγκεντρώνει τους ένοπλους άντρες του, εντοπίζει μια περιοχή για κυνήγι, και ο ίδιος με τους στενούς του συνεργάτες περικυκλώνουν την επιλεγμένη περιοχή και αρχίζουν να πυροβολούν τα πουλιά που πετούν, οι στρατιώτες του στη συνέχεια μαζεύουν τα θηράματα, τα πηγαίνουν πίσω στην πόλη και τα επιδεικνύουν στο πλήθος, το οποίο θαυμάζει την δύναμη του βασιλιά και αυτά που κατάφερε να σκοτώσει. Μόλις ο βασιλιάς φτάσει σπίτι, ο ζωγράφος Francisco Goya ήταν έτοιμος να τελειώσει το πορτρέτο της συζύγου του βασιλιά, της βασίλισσας Μαρία - Λουίζα. Κοιτάζοντας το πορτρέτο αφού ολοκληρώθηκε, ο βασιλιάς έτρεξε μακριά οργισμένος, πήρε τον Goya παράμερα για να του πει, ότι αυτό που ζωγράφισε ήταν ένα άσχημο πορτρέτο. Γι 'αυτό το λόγο τον τιμώρησε να ακούει τον βασιλιά να παίζει στο βιολί με άσχημο τρόπο ένα μουσικό αριστούργημα του Μπετόβεν. Αυτό που θέλησε ο βασιλιάς να τον διδάξει, είναι ότι το άσχημο πορτρέτο δεν ήταν μια αληθινή αντανάκλαση της βασίλισσας, αλλά μάλλον η έλλειψη δεξιοτήτων από την πλευρά του ζωγράφου.

Και τα δύο παραδείγματα δείχνουν πολλές δυτικές πολιτικές και πρακτικές εναντίον ανθρώπων στον Τρίτο Κόσμο. Εντοπίζεται μια περιοχή για κυνήγι και το έδαφος για να αναδείξουν τον ανδρισμό τους, ο οποίος αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού από πολλούς στο κοινό και επεξηγεί πολλούς από τους σαδιστικούς πολέμους, ο τελευταίος εκ των οποίων είναι ο ισραηλινός πόλεμος στην Γάζα. Η άρνηση του βασιλιά να δεχτεί το προϊόν της εργασίας του ζωγράφου ως μία επιδέξια δουλειά που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που βλέπει, είναι μια απόρριψη και μια άρνηση να κοιτάξουμε κοντά στον καθρέφτη, από φόβο να δουμε την πραγματικότητα του άλλου. Είναι επίσης μια απόρριψη να δεχτούμε το πώς άλλοι βλέπουν την πραγματικότητα. Γι'αυτό η πραγματικότητα στη νοοτροπία των δομών εξουσίας στη Δύση, είναι η άρνηση της φύσης, η ασταμάτητη λειτουργία μιας μηχανής πολέμου, η δυναμική της κυριαρχίας και ως προς τον δικό της λαό αλλά και απέναντι στους άλλους λαούς στον Τρίτο Κόσμο. Αυτές τις σαδιστικές πρακτικές για κυριαρχία είναι δύσκολο να τις εγκαταλείψουν εκείνοι που ασκούν την εξουσία. Τουλάχιστον είναι δύσκολο να τις εγκαταλείψουν μέσω της λογικής σκέψης και με την υπενθύμιση, πως ο τροχός γυρίζει και σπέρνει κανείς ό,τι θερίζει, και πως ότι υψώνεται πρέπει στο τέλος να πέσει κάτω.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να υποτιμούμε τη δύναμη του λαού, και το τραγούδι που ξεκίνησε αυτό το δοκίμιο είναι ενδεικτικό της δύναμης του λαού να συνεχίσει να στηρίζει τη ζωή του και να αντιστέκεται :

Είμαστε καλά στη Γάζα,

Είμαστε καλά στην Παλαιστίνη,

Πώς είστε εσείς;

(μετάφραση από http://www.jadaliyya.com/pages/index/8455/we-are-fine-in-gaza.-how-are-you και την απόλυτη ταύτιση μου με τις απόψεις που παρέχει το άρθρο)
(Για το ποιός είναι ο συγγραφέας Fayez Sayegh http://cosmos.ucc.ie/cs1064/jabowen/IPSC/php/authors.php?auid=1031 )

We Are Fine in Gaza. How Are You?

Είμαστε καλά στη Γάζα....εσείς πώς είστε;

خالد الهبر_ نحن في غزة بخير

========================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"