Οικογένεια και φίλοι συνοδεύουν.
Ο κόσμος έδιωξε τις τηλεοράσεις. Έχει σημασία να πούμε πόσοι ήταν;
Οι πόρτες ενός τρόλεϋ εν κινήσει δεν ανοίγουν από έναν άνθρωπο.
Οι πόρτες της ζωής, το ίδιο. Αν θέλουμε ζωή γεμάτη κίνηση.
Πόσο καιρό θα μείνει στη μνήμη μας ένα παιδί;
Να το πω: Λίγο.
Κάτι άλλο θα βρούμε για μετά. Ή θα μας βρούνε, για νάχουμε να λέμε, δίχως να πράττουμε. Ως το δικό μας θάνατο.
Ζώντας νεκροφόρα ζωή, ο θάνατος μας σε τι να χρησιμεύει;
Ούτε ο θάνατος των άλλων "χρησιμεύει" σε κάτι.
Όπως τα πράγματα, έτσι και η ζωή έγινε αξία μιας χρήσεως. Όταν, ακόμα χειρότερα, η ζωή δεν είναι ίση με την τιμή ενός εισιτηρίου.
Πόσοι θάνατοι ακόμα, πριν τον δικό μας, πριν του καθένας μας τον καθημερινό θάνατο, ως ότου ειπωθεί to "ως εδώ"; Όχι άλλος αδιανόητος θάνατος, νοητός και δικαιολογημένος μόνο από αυτό που λέγεται "διανόηση". ...
Περιμένεις, ακόμα, κάπου ανάμεσα τους, τον ηγέτη, αντί να τον ψάχνεις στους δρόμους της φωτιάς που θα ανάψεις, παρέα με άλλους;
Η οικογένεια θα απομείνει μόνη να θυμάται;
Ή να αρχίσουμε να το σιγοψιθυρίζουμε ως ότου το πιστέψουμε:
Μην έρθετε να ζητήσετε το οτιδήποτε από αυτά που ζητάτε, με νόμους που δεν ψήφισα.
Δεν χρωστάμε ούτε ένα εισιτήριο, ούτε φόρους, ούτε τους τόκους και τα πρόστιμα που ζητάτε. Δεν χρωστάμε το αντίτιμο των διοδίων που βάλατε για να περάσουμε τους δικούς μας δρόμους της δικής μας ζωής. Δεν χρωστάμε ούτε τις δουλειές μας, ούτε το σπίτι μας, μα πιότερο απ΄όλα δεν σας χρωστάμε τα παιδιά μας.
ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΤΕ τα πάντα, όλα όσα μας πήρατε, και θα τα πάρουμε πίσω.
ΧΡΩΣΤΑΤΕ και θα πληρώσετε για το μόχθο των ανθρώπων και τις ζωές που κλέψατε. Για τη δυστυχία και το θάνατο που σκορπάτε.
Θα πληρώσετε με τον τόκο που θα ορίσει ο λαός.
Εσείς της ανάλγητης εξουσίας θα μάθετε κι αυτό: Όλα έχουν μια τιμή, εκτός από την ανεκτίμητη αξία της ζωής.
Τίτλοι τέλους για ένα παιδί ή τίτλοι αρχής για όλους;
Στο χέρι μας είναι η απάντηση.
Για να μη θυμάται μόνο η οικογένεια. Για να διδάξουμε στους κρατούντες τι θα πει τιμή και τι αξία.
- οργάνωση,
δίχως να ρωτάς ποιος είναι ο διπλανός:
αρκεί να σκοπεύει το ίδιο με σένα... τον εχθρό της λευτεριάς μας.
δίχως να ρωτάς πιο είναι το επόμενο βήμα:
το δρόμο τον ανοίγεις προχωρώντας.
δίχως να ρωτάς ποιος είναι ο ηγέτης (εκ του ρήματος "άγω"):
εσύ είσαι που θα άγεις, θα πείσεις άλλον έναν και θα τον φέρεις στο μονοπάτι του πάμε μαζί.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Οι πόρτες ενός τρόλεϋ εν κινήσει δεν ανοίγουν από έναν άνθρωπο.
Οι πόρτες της ζωής, το ίδιο. Αν θέλουμε ζωή γεμάτη κίνηση.
Πόσο καιρό θα μείνει στη μνήμη μας ένα παιδί;
Να το πω: Λίγο.
Κάτι άλλο θα βρούμε για μετά. Ή θα μας βρούνε, για νάχουμε να λέμε, δίχως να πράττουμε. Ως το δικό μας θάνατο.
Ζώντας νεκροφόρα ζωή, ο θάνατος μας σε τι να χρησιμεύει;
Ούτε ο θάνατος των άλλων "χρησιμεύει" σε κάτι.
Όπως τα πράγματα, έτσι και η ζωή έγινε αξία μιας χρήσεως. Όταν, ακόμα χειρότερα, η ζωή δεν είναι ίση με την τιμή ενός εισιτηρίου.
Πόσοι θάνατοι ακόμα, πριν τον δικό μας, πριν του καθένας μας τον καθημερινό θάνατο, ως ότου ειπωθεί to "ως εδώ"; Όχι άλλος αδιανόητος θάνατος, νοητός και δικαιολογημένος μόνο από αυτό που λέγεται "διανόηση". ...
Περιμένεις, ακόμα, κάπου ανάμεσα τους, τον ηγέτη, αντί να τον ψάχνεις στους δρόμους της φωτιάς που θα ανάψεις, παρέα με άλλους;
Η οικογένεια θα απομείνει μόνη να θυμάται;
Ή να αρχίσουμε να το σιγοψιθυρίζουμε ως ότου το πιστέψουμε:
Μην έρθετε να ζητήσετε το οτιδήποτε από αυτά που ζητάτε, με νόμους που δεν ψήφισα.
Δεν χρωστάμε ούτε ένα εισιτήριο, ούτε φόρους, ούτε τους τόκους και τα πρόστιμα που ζητάτε. Δεν χρωστάμε το αντίτιμο των διοδίων που βάλατε για να περάσουμε τους δικούς μας δρόμους της δικής μας ζωής. Δεν χρωστάμε ούτε τις δουλειές μας, ούτε το σπίτι μας, μα πιότερο απ΄όλα δεν σας χρωστάμε τα παιδιά μας.
ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΤΕ τα πάντα, όλα όσα μας πήρατε, και θα τα πάρουμε πίσω.
ΧΡΩΣΤΑΤΕ και θα πληρώσετε για το μόχθο των ανθρώπων και τις ζωές που κλέψατε. Για τη δυστυχία και το θάνατο που σκορπάτε.
Θα πληρώσετε με τον τόκο που θα ορίσει ο λαός.
Εσείς της ανάλγητης εξουσίας θα μάθετε κι αυτό: Όλα έχουν μια τιμή, εκτός από την ανεκτίμητη αξία της ζωής.
Τίτλοι τέλους για ένα παιδί ή τίτλοι αρχής για όλους;
Στο χέρι μας είναι η απάντηση.
Για να μη θυμάται μόνο η οικογένεια. Για να διδάξουμε στους κρατούντες τι θα πει τιμή και τι αξία.
- οργάνωση,
δίχως να ρωτάς ποιος είναι ο διπλανός:
αρκεί να σκοπεύει το ίδιο με σένα... τον εχθρό της λευτεριάς μας.
δίχως να ρωτάς πιο είναι το επόμενο βήμα:
το δρόμο τον ανοίγεις προχωρώντας.
δίχως να ρωτάς ποιος είναι ο ηγέτης (εκ του ρήματος "άγω"):
εσύ είσαι που θα άγεις, θα πείσεις άλλον έναν και θα τον φέρεις στο μονοπάτι του πάμε μαζί.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.