Γράφει ο Αντώνης Ντινιάκος
Ο Ηλίας Π. είναι άνεργος από επιλογή.
Μέχρι πρότινος εργαζόταν σε εταιρεία ενημέρωσης οφειλετών. Παραιτήθηκε πριν από μερικούς μήνες γιατί, όπως λέει σήμερα ο ίδιος: «... κανείς δεν πρέπει να ξεπουλά την αξιοπρέπειά του για 300 ευρώ τον μήνα».
Τόσα έπαιρνε για ένα πεντάωρο ασταμάτητων τηλεφωνικών ενοχλήσεων προς δανειολήπτες και οφειλέτες που αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τα χρέη τους προς τράπεζες, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και πάσης φύσεως άλλες υπηρεσίες. «Οι εισπρακτικές εταιρείες είναι ό,τι πιο εφιαλτικό έχω βιώσει επαγγελματικά. Με είχαν υπενοικιάσει μέσω εταιρείας ευρέσεως εργασίας και η σύμβασή μου ανανεωνόταν μήνα με τον μήνα, ώστε σε περίπτωση απόλυσης να μην έχω καν δικαίωμα αποζημίωσης. Το χειρότερο, όμως, ήταν η ίδια η φύση της δουλειάς. Καθημερινά μας πίεζαν με χίλιους δυο τρόπους για να πιάνουμε τους υποτιθέμενους στόχους που είχαν θέσει, ώστε η εταιρεία είτε να εξασφαλίζει ένα ποσοστό από τις οφειλές είτε να διατηρεί στο ακέραιο τη σύμβασή της με τον εντολέα που, τις περισσότερες περιπτώσεις, ήταν τράπεζες».
Ο Ηλίας παραιτήθηκε πριν από τέσσερις μήνες, όταν μια μέρα ένα τηλεφώνημα δεν εξελίχθηκε όπως περίμενε. ...
«Πάντοτε προσπαθούσα να είμαι ευγενικός με τους οφειλέτες, ίσως γιατί ενδόμυχα δεν συμφωνούσα με αυτό που έκανα. Οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν άνεργοι, οικογενειάρχες που ένιωθες μεμιάς την αγωνία στη φωνή τους. Άλλοι τηλεφωνητές ήταν πιο σκληροί στην προσέγγισή τους, πιο αυστηροί, πιο απότομοι. Μια-δυο φορές είχα ακούσει και απειλές για διαταγές πληρωμών, ασφαλιστικά μέτρα και διάφορα άλλα.
Γενικά, η τακτική του εκβιασμού ήταν κάτι που ανεπίσημα ενέκρινε ο επικεφαλής του τμήματος. "Τρομάξτε τους και λίγο, αλλιώς δεν θα τα πάρουμε ποτέ...", μας είχε πει σε ανύποπτη στιγμή, προσφέροντας τις περιβόητες "συμβουλές" του. Δεν το έκανα ποτέ. Κατάλαβα γρήγορα ότι γι' αυτούς ήμασταν αναλώσιμοι, μηχανές που έκοβαν δανεικό χρήμα. Έφερνες λεφτά, δούλευες. Δεν έφερνες, δεν δούλευες. Κι ας είχες πάρει 100-200 τηλέφωνα την ημέρα. Δεν είχε καμιά σημασία.
Είδα κόσμο να κλαίει από την πίεση, να φεύγει τρέχοντας από το γραφείο. Την επόμενη μέρα καθόταν κάποιος άλλος στη θέση του. Με την ίδια κουρασμένη διάθεση.
Προσωπικά, πήρα την απόφαση να φύγω όταν μια μέρα τηλεφώνησα σε μια δανειολήπτρια κι εκείνη ξέσπασε σε κλάματα, λέγοντας ότι την είχαν πάρει και την προηγούμενη μέρα από κάποια εισπρακτική, απειλώντας ότι θα της κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία.
Της εξήγησα ότι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό και να μην ανησυχεί. Αισθανόμουν ντροπή. Όταν "αγοράζεις" το χρέος κάποιου, δεν είσαι εταιρεία. Είσαι νταβατζής». Σήμερα, ο τζίρος που κάνουν οι εισπρακτικές εταιρείες στην Ελλάδα της ύφεσης είναι κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, με τις τάσεις των καθαρών κερδών τους να είναι σταθερά ανοδικές.
Απαιτείται, σε πολλές περιπτώσεις, η καταπάτηση των προσωπικών δεδομένων, η παράβαση του νόμου και, φυσικά, η άγνοια των οφειλετών.
Το 2012 έφτασαν στα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή 687 καταγγελίες.
Φέτος, ο αριθμός παρουσιάζει αύξηση, αφού το πρώτο μόλις τετράμηνο περισσότεροι από 330 καταγγέλλοντες απευθύνθηκαν στην αρμόδια Αρχή.
Οι περισσότερες εκ των καταγγελιών αφορούσαν τηλεφωνικές οχλήσεις σε ακατάλληλες ώρες στο σπίτι ή το γραφείο, παραβίαση προσωπικών δεδομένων, απειλές, ακόμα και εκβιασμούς.
Την ίδια ώρα το Διαδίκτυο βρίθει από χιλιάδες ανεπίσημες καταγγελίες οφειλετών.
Πρόσφατα, αποκαλύφθηκε ότι μεγάλη εισπρακτική εταιρεία απέκτησε –άγνωστο με ποιον τρόπο– πρόσβαση σε απόρρητους τηλεφωνικούς αριθμούς δανειοληπτών στην Πάτρα.
Παρά το αξιόποινο της πράξης, οι ενοχλήσεις προς τους συνδρομητές δεν σταμάτησαν, τουναντίον, συνοδεύτηκαν από απειλές περί κατασχέσεων και δικαστικών μέτρων.
Μέχρι σήμερα η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έχει προβεί στην επιβολή προστίμων ύψους 390.000 ευρώ σε έξι εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών, σε έναν δανειστή και μια εταιρεία μη εγγεγραμμένη στο Μητρώο των Εταιρειών Ενημέρωσης.
Παράλληλα, σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες για τα δικαιώματά τους, έχει αναρτήσει στο επίσημο site της μια σχετική λίστα με συχνές ερωτήσεις.
Συνοπτικά, αναφέρουμε ότι απαγορεύεται οι εταιρείες ενημέρωσης να καλούν καθημερινά τον οφειλέτη, να ενοχλούν συγγενικά πρόσωπα, να καλούν στον χώρο εργασίας του, αν και εφόσον δεν είναι αυτός ο μοναδικός αριθμός επικοινωνίας που έχει δηλωθεί, να καλούν σε άλλο τηλεφωνικό αριθμό από αυτόν που έχει δηλώσει ο οφειλέτης και, φυσικά, να καλούν οφειλέτες που έχουν προβεί σε δικαστικές ενέργειες.
Στην πράξη, βέβαια, το νομοθετικό πλαίσιο μοιάζει κομματάκι θολό σε μια κοινωνία που μοιράζεται ανάμεσα σε αυτούς που έχουν, αυτούς που δεν έχουν και αυτούς που αδυνατούν να πληρώσουν όσα έχουν.
Σημείωση: Οι δύο φώτο των αποκομμάτων από εφημερίδες είναι από το σχετικό, εκτός του σκίτσου που είναι από την πηγή του άρθρου..
Σχετικό με το θέμα: Στο στόχαστρο οι δικηγόροι υιοί Σιούφα
Με αφορμή ένα δημοσίευμα της ιστοσελίδας newpost.gr η εφημερίδα «Αλήθεια», της Καρδίτσας, επιτίθεται στην δικηγορική εταιρεία των παιδιών του άλλοτε προέδρου της Βουλής και κορυφαίου υπουργού της ΝΔ Δημήτρη Σιούφα, επίσης Καρδιτσιώτη, κάνοντας λόγω για «εισπρακτικές πρακτικές» ισχυριζόμενη μάλιστα ότι έπεσε θύμα και η ίδια παλιότερα.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
«Με το «ένδυμα» της εμπορικής ή της νομικής εταιρείας, δικηγόροι ασκούν πρακτικές εισπρακτικών εταιρειών και πιέζουν τους οφειλέτες να αποπληρώσουν τα χρέη προς τις τράπεζες υπό την απειλή δικαστικών κινήσεων.
Στην περίπτωση της δανειολήπτριας- των οποίων τα στοιχεία έχει στη διάθεσή του το newpost, η «όχληση» έγινε για την υπέρογκη οφειλή των 109 ευρώ.
Η συγκεκριμένη δανειολήπτρια δέχτηκε τηλεφώνημα από μια νεαρή υπάλληλο που συστήθηκε ως ιδιαιτέρα δικηγόρου των Αθηνών να προβεί σε εξόφληση ή διακανονισμό του ποσού.
Όταν ζήτησε, όπως καταγγέλλει στο newpost, να συνομιλήσει με την ίδια τη δικηγόρο, «μάσησαν τα λόγια τους και μου έκλεισαν το τηλέφωνο. Τους πήρα εγώ καθώς είδα το τηλέφωνό τους στην αναγνώριση κλήσης, ένας συνεργάτης μου συστήθηκε ως γραμματέας της δικηγόρου και όταν το ρώτησα πώς είναι δυνατόν η δικηγορική εταιρεία να έχει προσωπικά μου δεδομένα, μου είπε πως δεν μπορεί αν μου απαντήσει σε αυτό».
Το newpost κάλεσε σε όλα τα τηλέφωνα από τα οποία δέχτηκε την «όχληση» η συγκεκριμένη δανειολήπτρια με το... δυσθεώρητο χρέος.
Μετά από πολλές περιπέτειες και πολλούς υπαλλήλους που έκλειναν το τηλέφωνο όταν ζητούσαμε να μιλήσουμε προσωπικά με τη δικηγόρο, καταφέραμε να μιλήσουμε μαζί της.
Όπως μας διευκρίνισε η κυρία Όλγα Ευτυχίδου, εκ μέρους της οποίας οι υπάλληλοι τηλεφωνούσαν στην οφειλέτρια, «δεν είναι δική μου η δικηγορική εταιρεία. Εργάζομαι στην εταιρεία των αδελφών Γιώργου και Μάριου Σιούφα. Εφόσον μου ανατίθενται κάποιες υποθέσεις, κάνουμε κάποιες επικοινωνίες να δούμε τι θα κάνει ο οφειλέτης, προτείνουμε διευκολύνσεις.
Προσπαθούμε μέσω των τηλεφώνων να βρούμε λύση. Αν δεν βρεθούν λύσεις, εξαρτάται από τον εντολέα αν θα προβούμε σε νομικές διαδικασίες. Εντολέας μας είναι η τράπεζα η οποία μας αναθέτει τις ανείσπρακτες οφειλές».
Στο ερώτημα σε τι διαφέρει μια νομική εταιρεία που προσπαθεί να πιέσει τους οφειλέτες από μια εισπρακτική εταιρεία η κ. Ευτυχίδου απαντά: «Μια εισπρακτική έχει δικηγόρους; Κάνει νομικά έγγραφα; Παρίσταται σε δικαστήρια; Μην κάνετε αυτή τη σύγκριση. Στόχος μας είναι η εξωδικαστική ή και δικαστική ρύθμιση».
Το newpost επικοινώνησε και με τον Δημήτρη Βερβεσό, γνωστό δικηγόρο και επί σειρά ετών μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών: «Οι δικηγόροι που αναλαμβάνουν ληξιπρόθεσμα τραπεζών, δεν μπορούν να τηλεφωνούν με επιμονή στους οφειλέτες, γιατί έτσι μετατρέπονται σε εισπράκτορες και απαγορεύεται από τον δικηγορικό κώδικα.
Οφείλουν απλά να ενημερώνουν τους οφειλέτες για το χρέος και για τις νομικές κινήσεις που πρόκειται να γίνουν. Όμως οι περισσότεροι επιμένουν να τους ενοχλούν και να τους ζητούν ημερομηνίες καταβολής των ποσών που απαιτούν. Έτσι μετατρέπονται, υπό το μανδύα των νομικών εταιρειών, σε εισπρακτικές».
Τι γίνεται όμως όταν τα ποσά είναι ευτελή, όπως τα 109 ευρώ τα οποία οφείλει η δανειολήπτρια που απευθύνθηκε στο newpost;
«Δεν υπάρχει πλαφόν προς τα κάτω. Οτιδήποτε ορίζει ο δικηγορικός σύλλογος και ο νόμος, ο δικηγόρος το αναλαμβάνει ανεξαρτήτως ποσού», λέει η κυρία Ευτυχίδου.
Ένα άλλο ερώτημα που έμεινε αναπάντητο: «Πώς είναι δυνατόν οι υιοί ενός επιφανούς πολιτικού, επί σειρά ετών στέλεχος κυβερνήσεων που θήτευσε και ως Πρόεδρος της Βουλής, να επιδίδονται σε εισπρακτικές μεθόδους έστω και για 109 ευρώ»;
Η αμηχανία της δικηγόρου ήταν εμφανής: «Ε, τώρα, τι να σας πω. Δεν κάνουν κάτι παράνομο».
Στο ερώτημα σε τι διαφέρει μια νομική εταιρεία που προσπαθεί να πιέσει τους οφειλέτες από μια εισπρακτική εταιρεία η κ. Ευτυχίδου απαντά: «Μια εισπρακτική έχει δικηγόρους; Κάνει νομικά έγγραφα; Παρίσταται σε δικαστήρια; Μην κάνετε αυτή τη σύγκριση. Στόχος μας είναι η εξωδικαστική ή και δικαστική ρύθμιση». Όμως οι δικηγόροι που αναλαμβάνουν ληξιπρόθεσμα τραπεζών, δεν μπορούν να τηλεφωνούν με επιμονή στους οφειλέτες, γιατί έτσι μετατρέπονται σε εισπράκτορες και απαγορεύεται από τον δικηγορικό κώδικα. Οφείλουν απλά να ενημερώνουν τους οφειλέτες για το χρέος και για τις νομικές κινήσεις που πρόκειται να γίνουν.
Θύμα έπεσε και η ΑΛΗΘΕΙΑ.
Διαβάζοντας το ρεπορτάζ, διαπιστώσαμε ότι το όνομα της κ. Ευτυχίδου είχε απασχολήσει παλιότερα και την εφημερίδα μας.
Δικηγόροι που έλεγαν ότι είναι από το γραφείο της κ. Ευτυχίδου, τηλεφωνούσαν καθημερινά και πιεστικά στην εφημερίδα μας για μια αμφισβητούμενη οφειλή μας προς την εταιρεία που εκδίδει τον ΧΡΥΣΟ ΟΔΗΓΟ. Η εταιρεία μας ζητούσε χρήματα που εμείς δεν αναγνωρίζαμε μιας και οι καταχωρήσεις είτε είχαν γίνει αυθαίρετα, είτε περιείχαν λάθη κάτι που εμείς δεν αναγνωρίζαμε και αρνούμασταν να πληρώσουμε.
Η συγκεκριμένη εταιρεία τηλεφωνούσε επί μήνες στην εφημερίδα μας και με πολύ ενοχλητικό τρόπο μας ζητούσαν να πληρώσουμε.
Τελικά, μετά από επικοινωνία μας με την εταιρεία που εκδίδει τον ΧΡΥΣΟ ΟΔΗΓΟ και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και αφού τους είπαμε ότι δεν πληρώνουμε τίποτα και αν ήθελαν μπορούσαν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη, δέχθηκαν να πληρώσουμε αυτά που πραγματικά οφείλαμε και που ήταν σχεδόν τα μισά από όσα αυτοί διεκδικούσαν. Φυσικά δεν μιλάμε για κανένα τεράστιο ποσό, αλλά για ένα ποσό γύρω στα 700 ευρώ.
Μας έκανε τότε πολύ εντύπωση η επιμονή που έδειχνε το συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο. Διαβάζοντας όμως τώρα ότι πρόκειται για τα παιδιά του Δημήτρη Σιούφα, καταλάβαμε τους λόγους.
Ένα έχουμε να πούμε. Είναι ντροπή να εφαρμόζονται τέτοιες πρακτικές. Μπορεί η εφημερίδα μας να μην σας είναι αρεστή κ. Σιούφα, αλλά όχι κι έτσι!!!
Εφ. Αλήθεια Καρδίτσα»
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.