Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

Όλα κάποτε τελειώνουν...

Το κορίτσι με το τατουάζ... έψαχνε το δολοφόνο του Ολαφ Πάλμε
Παθιασμένος με την εξιχνίαση της δολοφονίας του Ολαφ Πάλμε ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «το κορίτσι με το τατουάζ» Στίγκ Λάρσον
Στις 9 Νοεμβρίου του 2004, ο Σουηδός ακτιβιστής, δημοσιογράφος και συγγραφέας Στιγκ Λάρσον, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών από καρδιακή προσβολή.

Τον επόμενο μήνα η σύντροφος της ζωής του Εύα Γκάμπριελσον, ανακάλυψε ένα φάκελο ανάμεσα στα πράγματά του, ο οποίος έγραφε:
«Να ανοιχτεί μόνο μετά το θάνατό μου».

Ο Λάρσον είχε γράψει μια επιστολή στην αγαπημένη του το 1977 σε ηλικία μόλις 22 ετών. Ήταν λίγο πριν ταξιδέψει στην Αφρική.

Στοκχόλμη, 9 Φεβρουαρίου 1977

Εύα, αγάπη μου,

Τελείωσε. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλα κάποτε τελειώνουν. Αυτή είναι ίσως μία από τις συναρπαστικότερες αλήθειες που γνωρίζουμε σχετικά με ολόκληρο το σύμπαν. Τα αστέρια, οι γαλαξίες, οι πλανήτες πεθαίνουν. Οι άνθρωποι πεθαίνουν επίσης. Ποτέ δεν ήμουν πιστός, αλλά από τη μέρα που άρχισαν να ενδιαφέρομαι για την αστρονομία, νομίζω πως έβαλα στην άκρη τον φόβο μου για τον θάνατο. Συνειδητοποίησα πως σε σύγκριση με το σύμπαν, ένα ανθρώπινο ον, ένα μονάχα ανθρώπινο ον, εγώ…είναι απειροελάχιστο.

Λοιπόν, δεν γράφω αυτό το γράμμα για να παραδώσω μια βαθιά θρησκευτική ή φιλοσοφική διάλεξη. Γράφω για να σου πω αντίο. Πριν από λίγο μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Ακόμα ακούω τον ήχο της φωνής σου. Σε φαντάζομαι, μπροστά στα μάτια μου…μια όμορφη εικόνα, μια υπέροχη ανάμνηση που θα κρατήσω μέχρι το τέλος. Αυτή ακριβώς τη στιγμή που θα διαβάζεις το γράμμα, θα ξέρεις πως είμαι νεκρός.

Υπάρχουν πράγματα που θέλω να γνωρίζεις. Τώρα που φεύγω για την Αφρική, ξέρω πολύ καλά τι με περιμένει. Αισθάνομαι πως αυτό το ταξίδι μπορεί να είναι το τελευταίο μου, όμως είναι κάτι που ...
πρέπει να κάνω. Δεν γεννήθηκα για να κάθομαι σε μια πολυθρόνα. Δεν είμαι έτσι εγώ. Δεν πάω στην Αφρική μόνο ως δημοσιογράφος, πηγαίνω πάνω απ’ όλα σε μία πολιτική αποστολή και γι’ αυτό το λόγο θεωρώ πως το ταξίδι μπορεί οδηγήσει στο θάνατό μου.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γνωρίζοντας ακριβώς τι θα πω: Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ. Θέλω να το ξέρεις. Θέλω να ξέρεις πως σ’ αγαπώ περισσότερο απ΄όσο έχω αγαπήσει ποτέ μου. Αυτό το εννοώ. Θέλω να με θυμάσαι αλλά να μη με πενθείς. Αν στ’ αλήθεια σημαίνω κάτι για σένα και ξέρω πως σημαίνω, θα υποφέρεις μόλις μάθεις πως είμαι νεκρός. Όμως, αν στ’ αλήθεια σημαίνω κάτι για σένα, μην υποφέρεις. Μη με ξεχάσεις αλλά συνέχισε να ζεις. Ζήσε τη ζωή σου. Ακόμα και αν είναι δύσκολο να το φανταστείς τώρα, ο πόνος με τον καιρό θα εξασθενήσει. Ζήσε ειρηνικά μεγάλη μου αγάπη. Ζήσε, αγάπησε, μίσησε και συνέχισε να πολεμάς…

Είχα πολλά κακά σαν άνθρωπος, το ξέρω, αλλά ελπίζω και ορισμένα καλά. Εσύ όμως Εύα, μου έδειξες τόση αγάπη, την οποία δεν ήμουν ποτέ σε θέση να σου εκφράσω…

Ίσιωσε το κορμί σου και κράτα το κεφάλι σου ψηλά. Να φροντίζεις τον εαυτό σου Εύα. Πήγαινε να πιεις μια κούπα καφέ. Τελείωσε. Σ’ ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που περάσαμε. Με έκανες πολύ ευτυχισμένο. Αντίο.

Σε φιλώ

Διαβάστε περισσότερα στο: http://ithaque.gr/ola-kapote-teleiwnoun/

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.