Το κορίτσι με το τατουάζ... έψαχνε το δολοφόνο του Ολαφ Πάλμε
Παθιασμένος με την εξιχνίαση της δολοφονίας του Ολαφ Πάλμε ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «το κορίτσι με το τατουάζ» Στίγκ Λάρσον
Στις 9 Νοεμβρίου του 2004, ο Σουηδός ακτιβιστής, δημοσιογράφος και συγγραφέας Στιγκ Λάρσον, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών από καρδιακή προσβολή.
Τον επόμενο μήνα η σύντροφος της ζωής του Εύα Γκάμπριελσον, ανακάλυψε ένα φάκελο ανάμεσα στα πράγματά του, ο οποίος έγραφε:
«Να ανοιχτεί μόνο μετά το θάνατό μου».
Ο Λάρσον είχε γράψει μια επιστολή στην αγαπημένη του το 1977 σε ηλικία μόλις 22 ετών. Ήταν λίγο πριν ταξιδέψει στην Αφρική.
Στοκχόλμη, 9 Φεβρουαρίου 1977
Εύα, αγάπη μου,
Τελείωσε. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλα κάποτε τελειώνουν. Αυτή είναι ίσως μία από τις συναρπαστικότερες αλήθειες που γνωρίζουμε σχετικά με ολόκληρο το σύμπαν. Τα αστέρια, οι γαλαξίες, οι πλανήτες πεθαίνουν. Οι άνθρωποι πεθαίνουν επίσης. Ποτέ δεν ήμουν πιστός, αλλά από τη μέρα που άρχισαν να ενδιαφέρομαι για την αστρονομία, νομίζω πως έβαλα στην άκρη τον φόβο μου για τον θάνατο. Συνειδητοποίησα πως σε σύγκριση με το σύμπαν, ένα ανθρώπινο ον, ένα μονάχα ανθρώπινο ον, εγώ…είναι απειροελάχιστο.
Λοιπόν, δεν γράφω αυτό το γράμμα για να παραδώσω μια βαθιά θρησκευτική ή φιλοσοφική διάλεξη. Γράφω για να σου πω αντίο. Πριν από λίγο μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Ακόμα ακούω τον ήχο της φωνής σου. Σε φαντάζομαι, μπροστά στα μάτια μου…μια όμορφη εικόνα, μια υπέροχη ανάμνηση που θα κρατήσω μέχρι το τέλος. Αυτή ακριβώς τη στιγμή που θα διαβάζεις το γράμμα, θα ξέρεις πως είμαι νεκρός.
Υπάρχουν πράγματα που θέλω να γνωρίζεις. Τώρα που φεύγω για την Αφρική, ξέρω πολύ καλά τι με περιμένει. Αισθάνομαι πως αυτό το ταξίδι μπορεί να είναι το τελευταίο μου, όμως είναι κάτι που ...
Παθιασμένος με την εξιχνίαση της δολοφονίας του Ολαφ Πάλμε ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «το κορίτσι με το τατουάζ» Στίγκ Λάρσον
Τον επόμενο μήνα η σύντροφος της ζωής του Εύα Γκάμπριελσον, ανακάλυψε ένα φάκελο ανάμεσα στα πράγματά του, ο οποίος έγραφε:
«Να ανοιχτεί μόνο μετά το θάνατό μου».
Ο Λάρσον είχε γράψει μια επιστολή στην αγαπημένη του το 1977 σε ηλικία μόλις 22 ετών. Ήταν λίγο πριν ταξιδέψει στην Αφρική.
Στοκχόλμη, 9 Φεβρουαρίου 1977
Εύα, αγάπη μου,
Τελείωσε. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλα κάποτε τελειώνουν. Αυτή είναι ίσως μία από τις συναρπαστικότερες αλήθειες που γνωρίζουμε σχετικά με ολόκληρο το σύμπαν. Τα αστέρια, οι γαλαξίες, οι πλανήτες πεθαίνουν. Οι άνθρωποι πεθαίνουν επίσης. Ποτέ δεν ήμουν πιστός, αλλά από τη μέρα που άρχισαν να ενδιαφέρομαι για την αστρονομία, νομίζω πως έβαλα στην άκρη τον φόβο μου για τον θάνατο. Συνειδητοποίησα πως σε σύγκριση με το σύμπαν, ένα ανθρώπινο ον, ένα μονάχα ανθρώπινο ον, εγώ…είναι απειροελάχιστο.
Λοιπόν, δεν γράφω αυτό το γράμμα για να παραδώσω μια βαθιά θρησκευτική ή φιλοσοφική διάλεξη. Γράφω για να σου πω αντίο. Πριν από λίγο μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Ακόμα ακούω τον ήχο της φωνής σου. Σε φαντάζομαι, μπροστά στα μάτια μου…μια όμορφη εικόνα, μια υπέροχη ανάμνηση που θα κρατήσω μέχρι το τέλος. Αυτή ακριβώς τη στιγμή που θα διαβάζεις το γράμμα, θα ξέρεις πως είμαι νεκρός.
Υπάρχουν πράγματα που θέλω να γνωρίζεις. Τώρα που φεύγω για την Αφρική, ξέρω πολύ καλά τι με περιμένει. Αισθάνομαι πως αυτό το ταξίδι μπορεί να είναι το τελευταίο μου, όμως είναι κάτι που ...
