Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ερμηνεία: Νικόλας Άσιμος
Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.
Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια για βγες απ' όξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει.
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα σε πλησιάζω, μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.