Γιάννης Ρίτσος - Γιὰ τὴν κόρη του...

BINTEO:KATEΡΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (μαγαζάκι ονείρων)

Γιάννης Ρίτσος - Γιὰ τὴν κόρη του...

Κοριτσάκι μου

Κοριτσάκι μου,

μὲς στὸ βουβὸ πηγάδι τοῦ φεγγαριοῦ

σοῦ ῾πέσε ἀπόψε τὸ πρῶτο δαχτυλίδι σου.

Δὲν πειράζει.

Ἀργότερα θὰ φτιάξεις ἄλλο

νὰ παντρευτεῖς τὸν κόσμο μὲς στὸν ἥλιο.

Γιατὶ δὲν εἶναι κοριτσάκι

νὰ μάθεις μόνο ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,

ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει,

εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει

ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ

δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη

ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις

Νὰ τὸ θυμᾶσαι κοριτσάκι.

Κοριτσάκι μου,

θέλω νὰ σοῦ φέρω

τὰ φαναράκια τῶν κρίνων

νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι

ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη

πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας

νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω

ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς

δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου

νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ

νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.

Πρωϊνὸ ἄστρο

Κοριτσάκι μου,

θέλω νὰ σοῦ φέρω

τὰ φαναράκια τῶν κρίνων

νὰ σοῦ φέγγουν στὸν ὕπνο σου.

Κοιμήσου κοριτσάκι.

Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος.

Πρέπει νὰ μεγαλώσεις.

Εἶναι μακρὺς

μακρὺς

μακρὺς ὁ δρόμος.

Τὸ παιδί μου κοιμήθηκε

κι ἐγὼ τραγουδάω...

Δύσκολα εἶναι, κοριτσάκι,

στὴν ἀρχή.

Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις.

Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.

Γιατὶ δὲν εἶναι, κοριτσάκι,

νὰ μάθεις μόνο

ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,

ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.

Εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει

ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,

εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι,

τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη

ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.

Νὰ τὸ θυμᾶσαι, κοριτσάκι.

Νάτη ἡ νύχτα ποὺ σιμώνει...

Νάτη ἡ νύχτα ποὺ σιμώνει

χρυσοπράσινο παγώνι

γαλανόχρυσο παγώνι,

σέρνει τὴ μεγάλη οὐρά της

πάνου στὰ καμπαναριά,

τὰ πουλιὰ καὶ τὰ παιδιὰ

τὰ σταυρώνει, τὰ χρυσώνει.

Νάνι-νάνι, κοριτσάκι,

νάνι, κι ὁ πατέρας σου,

κράχτης τοῦ καλοῦ καιροῦ

σμαραγδένιο βατραχάκι

στὴ δεξιὰ γωνιὰ τοῦ φεγγαριοῦ,

στὴ φωνή του τ᾿ ἄστρα βάνει - νάνι, νάνι.

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"