Γιάννης Ρίτσος - Γιὰ τὴν κόρη του...

BINTEO:KATEΡΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (μαγαζάκι ονείρων)

Γιάννης Ρίτσος - Γιὰ τὴν κόρη του...

Κοριτσάκι μου

Κοριτσάκι μου,

μὲς στὸ βουβὸ πηγάδι τοῦ φεγγαριοῦ

σοῦ ῾πέσε ἀπόψε τὸ πρῶτο δαχτυλίδι σου.

Δὲν πειράζει.

Ἀργότερα θὰ φτιάξεις ἄλλο

νὰ παντρευτεῖς τὸν κόσμο μὲς στὸν ἥλιο.

Γιατὶ δὲν εἶναι κοριτσάκι

νὰ μάθεις μόνο ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,

ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει,

εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει

ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ

δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη

ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις

Νὰ τὸ θυμᾶσαι κοριτσάκι.

Κοριτσάκι μου,

θέλω νὰ σοῦ φέρω

τὰ φαναράκια τῶν κρίνων

νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι

ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη

πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας

νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω

ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς

δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου

νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ

νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.

Πρωϊνὸ ἄστρο

Κοριτσάκι μου,

θέλω νὰ σοῦ φέρω

τὰ φαναράκια τῶν κρίνων

νὰ σοῦ φέγγουν στὸν ὕπνο σου.

Κοιμήσου κοριτσάκι.

Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος.

Πρέπει νὰ μεγαλώσεις.

Εἶναι μακρὺς

μακρὺς

μακρὺς ὁ δρόμος.

Τὸ παιδί μου κοιμήθηκε

κι ἐγὼ τραγουδάω...

Δύσκολα εἶναι, κοριτσάκι,

στὴν ἀρχή.

Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις.

Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.

Γιατὶ δὲν εἶναι, κοριτσάκι,

νὰ μάθεις μόνο

ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,

ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.

Εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει

ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,

εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι,

τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη

ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.

Νὰ τὸ θυμᾶσαι, κοριτσάκι.

Νάτη ἡ νύχτα ποὺ σιμώνει...

Νάτη ἡ νύχτα ποὺ σιμώνει

χρυσοπράσινο παγώνι

γαλανόχρυσο παγώνι,

σέρνει τὴ μεγάλη οὐρά της

πάνου στὰ καμπαναριά,

τὰ πουλιὰ καὶ τὰ παιδιὰ

τὰ σταυρώνει, τὰ χρυσώνει.

Νάνι-νάνι, κοριτσάκι,

νάνι, κι ὁ πατέρας σου,

κράχτης τοῦ καλοῦ καιροῦ

σμαραγδένιο βατραχάκι

στὴ δεξιὰ γωνιὰ τοῦ φεγγαριοῦ,

στὴ φωνή του τ᾿ ἄστρα βάνει - νάνι, νάνι.

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του: «Να έρχεσαι κοριτσάκι μου, συχνότερα τώρα που είμαι ακόμα εδώ»

Το γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του: Δεν υπάρχει κανείς, που να είναι αθάνατος. Ακόμα και οι γονείς μας. Όσο είναι κοντά μας οι δικοί μας άνθρωποι, τείνουμε να τους αγνοούμε. Τους θεωρούμε δεδομένους. Αυτή όμως, είναι μια κατάσταση που εύκολα αλλάζει, αλλά πολύ δύσκολα συνηθίζεται.

Το γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του: Τι γράφει μέσα στο γράμμα
Γράμμα στην κόρη μου.

Θα περάσει ο χρόνος ,κόρη μου
κι όταν δεν θα υπάρχω,
η σιωπή θα κυριεύσει το σπίτι,
φέρνοντας κρύο ,παγωνιά κι ας είναι καλοκαίρι…

Θα προσπαθείς το χρόνο να γυρίσεις πίσω και οι θυμίσεις του μικρού κοριτσιού θα αποζητούν την αγκαλιά μου…Θα θυμάσαι πόσο σ’ αγαπούσα…

Θα έρχεσαι και θα ξανάρχεσαι στο σπίτι μας, μα κανείς δε θα σου ανοίγει, μόνο η λεύκα θα σου γνέφει και το ήρεμο θρόισμα των φύλλων της θ ακούς…

Σήμερα δεν έχεις χρόνο ,το ξέρω και το μάτι μου τρεμοπαίζει, θυμώνω • διάολε,
θέλω να κλάψω…

Το γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του: Να έρχεσαι συχνότερα, τώρα που είμαι ακόμα εδώ
Θα περάσει ο χρόνος κι η σιωπή θα τον τυλίξει …
Χαμογελαστό θα με θυμάσαι και δάκρυ στο μάτι σου θα γίνομαι…
Να έρχεσαι κοριτσάκι μου, συχνότερα… τώρα που είμαι ακόμα εδώ και να θυμάσαι πως σ’ αγαπώ πολύ ..

--------------------------------------------------------

Γράμμα στην κόρη μου (JORGE BUCAY)

Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα ‘θελα να ‘μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:

Να χαίρεσαι τον έρωτα
Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου
Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου
Να είσαι φίλη του εαυτού σου
Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’ αγαπάνε
Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
Να αγαπάς κι να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου
Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων
Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων
Να συνειδητοποιείς τα συναισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα
Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός
Να δίνεις γιατί θέλεις, ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου
Να απαιτείς να σε πληρώνουν όπως πρέπει για τη δουλειά σου
Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό
Να μη επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους
Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές
Να ζεις το σήμερα και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες
Να ρισκάρεις περισσότερο
Να δέχεσαι την αλλαγή και ν’ αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου
Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου
Να φέρεσαι κα να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό
Να γεμίζεις πρώτα το δικό σου ποτήρι κι αμέσως μετά το ποτήρι των άλλων
Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν
Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου
Να χαίρεσαι τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα
Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο
Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου
Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι
Να μην κοιτάς πίσω σου για να δεις ποιος σε ακολουθεί
Να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις από τις διαφωνίες και τις αποτυχίες σου
Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο
Να μη θεοποιείς κανέναν, και ακόμη λιγότερο εμένα.

Ο Δρόμος της Ευτυχίας

Χόρχε Μπουκάι

Μετάφραση στα ελληνικά: Κωνσταντίνα Επισκοποπούλου

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..

Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε

Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε

Στη λησμονιά σε πάνε…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς

να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..

Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..

Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή

Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..

Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς

να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..

Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..

Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς

να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..

Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..

Απόψε, μη χαθείς…

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα...

Στα μονοπάτια του καημού στη γέφυρα του στεναγμού μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά, ζωή την κρύα σου καρδιά είδαν τα μάτια μου...

Καλή επ-ανάσταση να έχουμε!

Ενώ η καινούργια χρονιά ξεκίνησε με την ελπίδα πολλών ότι οι εκλογές θα μπορούσαν να φέρουν σιγά σιγά μια διαφορετική-καλύτερη κατάσταση, που θα βοηθούσε να βγούμε όσο γίνεται από την κρίση, σήμερα, δυόμισι μήνες μετά, όλοι καταλαβαίνουν ότι πάμε χειρότερα.

Τα όποια λεφτά τελείωσαν, η χώρα φαίνεται αναγκασμένη να παρακαλέσει γιά μια καινούργια συμφωνία που κανένας δεν την θέλει και το μαχαίρι έχει μπει ήδη στον λαιμό. Ή δέχεστε καινούργιο μνημόνιο, που μπορείτε να το λέτε όπως γουστάρετε αλλά θα είναι μνημόνιο, ή δεν παίρνετε δεκάρα τσακιστή!

Ολο αυτό, βέβαια, είναι και λίγο στημένο. Να ρίξει την ψυχολογία. Να σφίξει τη θηλιά. Να μειώσει τις αντιστάσεις... Να σου δείξει ότι είσαι ένα τίποτα μπροστά του. Ομως, όσο κυλούν οι μέρες το δίλημμα γίνεται όλο και λιγότερο θεωρητικό. Από τη ώρα που στεγνώνει η ρευστότητα (για να μιλήσουμε στη γλώσσα των οικονομολόγων), εκείνος που ψάχνει τα λεφτά σταματάει να σκέφτεται το... «κάτι θα γίνει και θα το αντιμετωπίσουμε». Αυτά που πληρώσαμε στις 9 Απριλίου ήταν τα τελευταία που είχαμε. Και το χειρότερο είναι ότι βγήκαν από τις τσέπες του απλού κόσμου, χωρίς κανένας να τον ρωτήσει. Από τα ταμεία του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας Αττικής και των ασφαλιστικών ταμείων... Από δω και πέρα δεν έχει άλλα. Δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος που ήθελε να αγοράσει ο Βαρουφάκης, αλλά τον σπατάλησε σε μια επίδειξη πολιτικής μπαρούφας, που την ονόμασε «δημιουργική ασάφεια».

Μόνη ελπίδα ν’ ανοίξει η κάνουλα ώς το τέλος του μήνα, γιατί αλλιώς...

Το μεγάλο θέμα είναι, όμως, ότι και οι δικοί μας περιμένουν τις λύσεις απέξω, χωρίς να έχουν έτοιμες, επεξεργασμένες προτάσεις στα περισσότερα και γύρω στον Ιούνιο θα ...

"Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού"... Καλή η νέα Χρονιά και όχι σε νέα προδοτική Βάρκιζα με νέα μνημόνια και σαμαροβενιζέλους!!

Η Συμφωνία της Βάρκιζας: 

Κλίκ πάνω ^^^ στην εικόνα

Ενα γράμμα: Άδεια καρδιά άδεια κλαδιά

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Για τους εορτάζοντες που θέλουν να ξενυχτήσουν με παλιά δημοτικά τραγούδια, αφιερωμένο με τις καλύτερες ευχές μας - Διασκεδάστε και Ψηλά το κεφάλι συνέλληνες δεν θα μας γονατίσουν -

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ: 

Athens Flying Week 2014: Υπερθέαμα, Βουτιά στο κενό, Eντυπωσιακοί ελιγμοί στον Αττικό ουρανό (υπό βροχή στο Τατόι)

Εντυπωσιακές αεροπορικές επιδείξεις και ακροβατικά που κόβουν την ανάσα, προσέφεραν και τη δεύτερη ημέρα στο Τατόι οι πιλότοι, στο πλαίσιο του Athens Flying Week 2014.
Για τρίτη χρονιά διεξάγεται στην Αθήνα το Athens Flying Week, ένα μοναδικό υπερσόου στο οποίο συμμετέχουν αεροπλάνα και ελικόπτερα. Από τα πιο μικρά μέχρι τα επιβλητικά F16 και με πιλότους που έχουν έρθει από ολόκληρο τον κόσμο για να μυήσουν τους φίλους των αιθέρων στη μαγική αίσθηση που νιώθεις όταν βρίσκεσαι εκεί ψηλά...

Το ελικόπτερο των Flying Bulls
Δείτε τα καλύτερα στιγμιότυπα όπως τα κατέγραψε ο φακός του zougla.gr.

1.   Βουτιά στο κενό!
2.   Athens Flying Week 2014: Υπερθέαμα υπό βροχή στο Τατόι

Δείτε ακόμη:  
3.   Eντυπωσιακοί ελιγμοί στους αιθέρες
4.   Υπερθέαμα στον Αττικό ουρανό

 ==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Καλή λευτεριά και καλή πατρίδα σύντροφοι μέσα στο 2014 κι όχι αργότερα, γιατί είναι ανυπόφορο πια, κάθε μέρα που περνά, αυτό το μέτρημα των αδικοχαμένων νεκρών. Δικιά μας είναι η ευθύνη!

Αποχαιρετούμε απόψε τα μεσάνυχτα άλλη μία -την τέταρτη στη σειρά- χρονιά άδικα κατανεμημένης λιτότητας και σχιζοφρενικής οικονομικής πολιτικής που παράγει μόνο πόνο, εξαθλίωση και κοινωνικό αποκλεισμό για τους οικονομικά ασθενέστερους που μέρα με τη μέρα πολλαπλασιάζονται με εφιαλτική ταχύτητα. 

Ύστερα από τόσες θυσίες στις οποίες έχομε υποβληθεί, εμείς, οι Έλληνες πολίτες, για να σωθούν οι συντάξεις των πατεράδων και των μανάδων μας, βλέπομε τώρα τους γέροντες και τις γερόντισσες, πένητες, κουκουλωμένους με κουβέρτες στα υπό κατάσχεση παγωμένα σπίτια τους να αργοπεθαίνουν, μειώνοντας ή καταργώντας τις φαρμακευτικές τους αγωγές.

Ύστερα από τόσες υποχωρήσεις που έχομε κάνει, εμείς, οι Έλληνες πολίτες, για να σωθούν οι δουλειές μας, βλέπουμε τώρα, τα μαγαζιά στις βομβαρδισμένες από την ύφεση πόλεις μας, να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο∙ απανωτά και συνεχόμενα λουκέτα, που μόνο παράγουν περισσότερη ανεργία, περισσότερη θλίψη, περισσότερη αγωνία, περισσότερο ζόφο.

Ύστερα από τόσο πόνο που έχουμε νοιώσει, εμείς, οι Έλληνες πολίτες, για να σωθούν τα όνειρα μας, βλέπομε τώρα να τα τυλίγουν, αυτά τα όνειρα, σε περίτεχνα χρηματοοικονομικά προϊόντα και να τα πουλάνε, οι Ολετήρες, δυο δεκάρες στο ευρώ.  ...

Καλά Χριστούγεννα, χαρούμενα και ευλογημένα, με υγεία και ευτυχία, πίστη, αισιοδοξία και αντοχές.

 Από Ηλία Γιαρένη*

Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη, Κώστα Βάρναλη

Ὁ οὐρανὸς ἔβρεχε διαρκῶς λεπτὸν νερόχιονον, ὁ γραῖγος ἀδιάκοπος ἐφύσα καὶ ἦτο ψῦχος καὶ χειμὼν τὰς παραμονὰς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους...

Ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος εἶχε νηστεύσει ἀνελλιπῶς ὁλόκληρον τὸ Σαρανταήμερον καὶ εἶχεν ἐξομολογηθεῖ τὰ κρίματά του (παπα-Δημήτρη τὸ χέρι σου φιλῶ!). Καὶ ἀφοῦ ἐγκαίρως παρέδωσε τὸ χριστουγεννιάτικον διήγημά του εἰς τὴν «Ἀκρόπολιν» καὶ διέθεσεν ὁλόκληρον τὴν γλίσχρον ἀντιμισθίαν του πρὸς πληρωμὴν τοῦ ἐνοικίου καὶ τῶν ὀλίγων χρεῶν του, γέρων ἤδη κεκμηκὼς ὑπὸ τῶν ἐτῶν καὶ τῆς νηστείας, ἀποφεύγων πάντοτε τὴν πολυάσχολον τύρβην, ἀλλὰ φιλακόλουθος πιστός, ἔψαλεν, ὡς συνήθως, μὲ τὴν βραχνὴν καὶ ...

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και εορτάζουσες... [video:_Σήκω_απάνω_Δημήτρω μ' -

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Είθε η γέννηση του ανίκητου Ήλιου να σηματοδοτήσει φωτεινότερες ημέρες

Στα χτήματα βαδίσαμε όλη μέρα
με τις γυναίκες τους ήλιους τα σκυλιά μας.
Παίξαμε τραγουδήσαμε ήπιαμε νερό φρέσκο
καθώς ξεπήδαγε από τους αιώνες.

Το απομεσήμερο για μια στιγμή καθίσαμε
και κοιταχτήκαμε βαθιά μέσα στα μάτια.
Μια πεταλούδα πέταξε απ' τα στήθια μας.
Ήτανε πιο λευκή απ' το μικρό λευκό κλαδί
της άκρης των ονείρων μας

Ξέραμε πως δεν ήταν να σβηστεί ποτές,
πως δε θυμότανε καθόλου τι σκουλήκια έσερνε.
Το βράδυ ανάψαμε φωτιά και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:
Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα.
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη.
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή.

Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια
κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν.
Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε
κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει.
Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά
και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε.

Είμαστε από καλή γενιά. ...

Να βγούμε τώρα στους δρόμους πριν μας πετάξουν στο δρόμο!

Εν όψει της αυριανής απεργίας, δημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση που λάβαμε από το Συντονιστικό ομοσπονδιών και Σωματείων των υπό κατάργηση φορέων. Αγωνιστικός καρπός της ανάγκης αντιμετώπισης της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της ανυπαρξίας των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ (για αν χρησιμοποιήσουμε την ηπιότερη δυνατή έκφραση), το Συντονιστικό σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα συσπείρωσε σωματεία και οδήγησε τους εργαζομένους σε κινητοποιήσεις, πρωτοφανείς για πολλούς από τους συμμετέχοντες.

 ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Του ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ

Των ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΠΟΣΠΕΡΤ-Ε.Ι.Ν.–Π.Ο.Θ.Α.–Π.Ο.Μ.Ε.Ε.Α.–Ο.Σ.Ε.Τ.Ε.Ε.

Και των ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ  ΟΣΚ–ΙΓΜΕ–ΟΔΔΥ–ΕΟΜΜΕΧ–ΕΘΙΑΓΕ–ΟΠΕΓΕΠ-ΔΗΜΗΤΡΑ-ΕΛΟΓΑΚ–ΗΔΙΚΑ–ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ–ΘΕΜΙΣ-Ο.Κ.Α.Α.–ΕΛΟΤ ΕΓΝΑΤΙΑ–ΜΟΔ-ΔΕΠΑΝΟΜ–ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ- Γ.Γ.ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ...

Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου «Η ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΗ»

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η κορυφαία αποδημική οργάνωση των Ηπειρωτών που έχει στην δύναμή της 400 οργανώσεις που εκπροσωπούν 600.000 και πλέον Ηπειρώτες στο λεκανοπέδιο της Αττικής,
διοργανώνει την ετήσια καθιερωμένη πανηγυρική πολιτιστική της εκδήλωση «Η ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΗ» την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 10.30 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Φάληρο.

Η εκδήλωση την οποία θα τιμήσουν με την παρουσία τους, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας και η πολιτική ηγεσία του τόπου με την ηπειρωτική Α’ βάθμια και Β’ βάθμια αυτοδιοίκηση, φέτος είναι αφιερωμένη στην Ηπειρωτική Στέγη.

Εκατό περίπου χορευτικά συγκροτήματα απ’ όλη την χώρα συμμετέχουν στην εκδήλωση και αποτελούνται κυρίως από νέους και παιδιά, Hπειρωτόπουλα, μαζί με σολίστες της Ηπειρωτικής παραδοσιακής μουσικής, που θα

Ευτυχισμένο το 2010... με περισσότερη αισιοδοξία

Ευτυχισμένο το 2010... με περισσότερη αισιοδοξία 

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Με τις καλύτερες μας ευχές για καλή Πρωτοχρονιά και υπομονή για τις δύσκολες μέρες του 2010

Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω, / όλο για σένα τούς μιλώ και τα μαγεύω.

Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω, / με τα σπασμένα μου φτερά τα συντροφεύω.

Τ' άγρια πουλιά ρωτούν τη νύχτα, / με ποιο τραγούδι να ξορκίζεται η πίκρα.

Τ' άγρια πουλιά στο πέταγμα τους, / αναστενάζουν μες απ' το κελάηδημα τους.

Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα, / τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι, / σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.



Με τις καλύτερες μας ευχές για καλή Πρωτοχρονιά και υπομονή για τις δύσκολες μέρες του 2010

Στοχασμός-Πολιτική

Νάσος
 

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μια φωνή που θα μας λείψει...

"Κόσμε χρυσέ, κόσμ' αργυρέ, κόσμε μαλαματένιε,
κόσμε και ποιος σε χάρηκε και ποιος θα σε κερδίσει,
ψεύτη κόσμε...

Εγώ 'μαι που σε γλέντησα και 'γω θα σε κερδίσω,
ψεύτη κόσμε...
Πεζός περπατούν στα βουνά,
στους κάμπους καβαλάρης,
ψεύτη κόσμε... "



Στο σύντροφο Νίκο... σαν ύστατο χαιρετισμό...

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πέθανε ο δημοσιογράφος Νίκος Κακαουνάκης

Σε ηλικία 71 ετών «έφυγε» σήμερα από τη ζωή ο δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας
«Το Καρφί», Νίκος Κακαουνάκης. Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στον Ευαγγελισμό. Παρουσίασε επιπλοκές και μεταφέρθηκε σε μονάδα εντατικής θεραπείας όπου και παρέμεινε 20 ημέρες. Στη συνέχεια διακομίστηκε σε ιδιωτικό θεραπευτήριο όπου και κατέληξε σήμερα λίγο μετά τις 21.00

Ο Νίκος Κακαουνάκης γεννήθηκε το 1938 στην Πολυρρήνια Κισσάμου της Κρήτης. Ήταν απόφοιτος εκκλησιαστικής σχολής. Έχασε τον πατέρα του σε μικρή ηλικία. Αμέσως μετά τις πανεπιστημιακές σπουδές, εργάστηκε στο ιδιαίτερο γραφείο του βουλευτή Χανίων και υπουργού Δημόσιας Τάξης της Ένωσης Κέντρου, Πολυχρόνη Πολυχρονίδη.

Η πρώτη του επαφή με τη δημοσιογραφία γίνεται το 1964, όταν γνωρίζεται με τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη, τον οποίο και ξενάγησε στο φαράγγι της Σαμαριάς στην Κρήτη, ύστερα από παράκληση του Πολυχρονίδη.

Η γνωριμία αυτή θα τον οδηγήσει στην εφημερίδα "Το Βήμα", όπου και θα εργαστεί για πολλά χρόνια.

Ασχολήθηκε με το επαρχιακό, το ελεύθερο και κυρίως το δικαστικό ρεπορτάζ ενώ επί χρόνια κάλυψε μεγάλες πολιτικές και ποινικές δίκες. Το 1978 μεταπήδησε στην εφημερίδα τα ΝΕΑ όπου τοποθετήθηκε προϊστάμενος του ελεύθερου ρεπορτάζ.

Από το 1989 ήταν τακτικός συνεργάτης υτου ΣΚΑΙ 100,4, όπου και συμπαρουσίαζε την εκπομπή "Πρώτη Έκδοση", ενώ ήταν παρουσιαστής της εκπομπής "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο". Εργάστηκε επί χρόνια και στο ραδιόφωνο του Flash, σε τηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ ήταν εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Το Καρφί". Είχε γράψει τα βιβλία "2650 μερόνυχτα συνωμοσίας" και "Οι μεγάλες δίκες στην Ελλάδα".

Συλλυπητήρια από τον Γ. Παπανδρέου

Τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του δημοσιογράφου, εξέφρασε ο πρωθυπουργός. Ο Γιώργος Παπανδρέου σε δήλωσή του ανέφερε ότι “ο Νίκος Κακαουνάκης έγραψε τη δική του προσωπική ιστορία στην δημοσιογραφία, στον Τύπο, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση.Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος και εκπρόσωπος μιας γενιάς δημοσιογράφων που ταυτίστηκαν με το ρεπορτάζ και την έρευνα. Δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται για αυτά που πίστευε. Και οι αγώνες του για τη Δημοκρατική Παράταξη τον κατέστησαν προνομιακό συνομιλητή με τους απλούς καθημερινούς συνανθρώπους μας, που επιζητούσαν να ακουστεί η φωνή τους. Αυτό προσπάθησε να πετύχει και με το δημιούργημά του, «Το Καρφί», για το οποίο ήταν περήφανος. Είχε άποψη και την έλεγε πάντα χωρίς φόβο. (enet)

Σχόλιο: ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΝΙΚΟ...

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"