Υπό άλλες συνθήκες, το άρθρο που θα δημοσιευόταν 20 Μαρτίου θα έπαιρνε τίτλο «Ανοιξιάτικα μεζεδάκια», αφού η συμβατική ημερομηνία έναρξης της Άνοιξης είναι η 21η Μαρτίου. Τώρα όμως έχουμε τον κορονοϊό, που όλα τα επηρεάζει -δεν είναι λοιπόν μια άνοιξη σαν όλες τις άλλες. Είναι κορονοάνοιξη.
Φαίνεται όμως πως η άνοιξη τιμά την ετυμολογία της και πάλι, αφού χτες αναγγέλθηκε άνοιγμα κάποιων δραστηριοτήτων, χαλάρωση περιορισμών, τούτο δε παρά το γεγονός ότι τα κρούσματα πήραν και πάλι την ανηφόρα και οι διαθέσιμες ΜΕΘ μειώνονται δραματικά. Αλλά αυτά θα τα συζητήσουμε άλλη φορά στα σοβαρά. Σήμερα σερβίρουμε μεζεδάκια.
* Και ξεκινάμε με ορντέβρ ένα χιώτικο μεζεδάκι, δηλαδή ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε σε ιστότοπο της Χίου.
Σε άρθρο για τον τάφο του Αδαμαντίου Κοραή που βρίσκεται στο Παρίσι, διαβάζουμε:
-----------------------------------------------------------------------------
Ο τάφος του Κοραή στο Μονπαρνάς.
Στην βάση είναι χαραγμένη η επιγραφή που είχε συντάξει ο ίδιος;
« Ἀδαμάντιος Κοραῆς Χίος Ὑπὸ ξένην μὲν ἴσα δὲ τῇ φυσάσῃ μ’ Ἑλλάδι
πεφιλημένην γῆν τῶν Παρισίων κεῖμαι »
« Ci-gît Adamantios Koraïs De Chios Une terre étrangère me couvre
Mais cette terre de Paris, Je la chérissais à l’égal de mon pays natal, la Grèce.
Σήμερα, ο επισκέπτης, εκτός από τους δικούς του στίχους μπορεί να διαβάσει ένα επίγραμμα στα γαλλικά που σκαλίστηκε μετά την ανέγερση του μνημείου όπως φαίνεται στη φωτογραφία. ...
«Ce noble enfant des Grecs évoquant leur génie, Fit lever à sa voix un peuple de héros. La France, ô Coraïs, ta seconde patrie, Te garde avec orgueil dans la paix de tombeaux»
‘Αυτό το ευγενικό τέκνο των Ελλήνων, που ανακαλεί τη γενιά τους, έκαμε να εγερθεί με τη φωνή του ένας ηρωικός λαός. Η Γαλλία, Κοραή, η δεύτερη πατρίδα σου, σε φυλάσσει με υπερηφάνεια στην ειρήνη των τάφων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Η επιγραφή, την οποία έγραψε ο ίδιος, παραμένει εκεί ακόμη και σήμερα και στις δύο γλώσσες.
Εντάξει, το κείμενο της επιτύμβιας επιγραφής το συνέταξε ο ίδιος ο Κοραής -αλλά η διατύπωση μου φάνηκε αστεία. Έχω άδικο;
Αλλά το άρθρο παραθέτει και το κείμενο της επιγραφής στις δυο γλώσσες. Και στα μεν γαλλικά το κείμενο παρατίθεται παραμορφωμένο και με τις λέξεις κολλημένες:
Ce noble enfant des Grecsévoquantleureopl, Fit lever à savoix un eople de héros. La France, ô Coraïs, ta secondepatrie, Tegarde avec orgueil dans la paix de tombeaux
ενώ το ελληνικό κείμενο είναι μεν άψογο αλλά… αποκλείεται να είναι αυτό που έγραψε ο Κοραής:
Αυτό το ευγενικό τέκνο των Ελλήνων, που ανακαλεί τη γενιά τους, έκαμε να εγερθεί με τη φωνή του ένας ηρωικός λαός. Η Γαλλία, Κοραή, η δεύτερη πατρίδα σου, σε φυλάσσει με υπερηφάνεια στην ειρήνη των τάφων.
Αλλά βέβαια δεν έγραφε έτσι ο Κοραής! Αυτό είναι ολοφάνερα μετάφραση από τα γαλλικά.
* Και συνεχίζουμε με ένα θρακιώτικο μεζεδάκι -από τη Ροδόπη.
Aνακοίνωση του βουλευτή Ροδόπης (και πρώην υπουργού Παιδείας) Ευριπίδη Στυλιανίδη στο Φέισμπουκ για τη συνάντησή του με τους αστυνομικούς του νομού Ροδόπης.
Στόχοι του βουλευτή λοιπόν είναι τα «αλεξίσφερα γιλέκα» όπως και να προσληφθούν 100 συνοριοφύλακες με «ενδοποιότητα» από τη Ροδόπη.
Βλέπουμε ότι ο κ. βουλευτής φροντίζει να τα διαφημίζει τα ρουσφέτια του -αλλά τουλάχιστον ας διάλεγε κάποιον λιγότερο ανορθόγραφο μετακλητό (αν τα έγραψε μετακλητός) διότι εκτίθεται. Ας είναι καλά όμως που μας χάρισε την φοβερή «ενδοποιότητα» -τι θα σήμαινε άραγε μια τέτοια λέξη, αν υπήρχε; Μήπως ένδον ποιότητα; Ή ίσως εΝΔοποιότητα όπως πρότεινε φίλος στο Τουίτερ; Διότι, κακά τα ψέματα, οι συνοριοφύλακες που θα προσληφθούν δεν θα έχουν μόνο «εντοπιότητα απο τη Ροδόπη» αλλά και «εΝΔο-ποιότητα».
Το περίεργο είναι πως το άρθρο στο οποίο παραπέμπει η ανάρτηση του κ. Στυλιανίδη γράφει σωστά τα αλεξίσφαιρα αλλά και την εντοπιότητα.
* Κι ένα γλυκόξινο μεζεδάκι από την iefimerida. Σε άρθρο για τη στελέχωση της κυβέρνησης Μπάιντεν διαβάζουμε:
Η Γερουσία των ΗΠΑ ενέκρινε τον διορισμό της Ντεμπ Χάαλαντ στον θώκο της υπουργού Εσωτερικών, με την 60άρα βουλεύτρια να αναδεικνύεται στην πρώτη αυτόχθων που θα καταλάβει υπουργικό θώκο σε ομοσπονδιακό επίπεδο στην ιστορία.
Γλυκό μεζεδάκι και για την ουσία της είδησης αλλά και επειδή μου αρέσει να βλέπω τον έμφυλο τύπο «βουλεύτρια» να χρησιμοποιείται και από ιστοτόπους που κάθε άλλο παρά πρόσκεινται στην αριστερά. Ξινό, από την ακλισιά «την πρώτη αυτόχθων».
* Και συνεχίζω με ένα μεταφραστικό -ή ίσως να είναι απλώς θέμα διατύπωσης.
Τι καταλαβαίνετε από τον τίτλο «Η Ρωσία ζητά συγνώμη απο τις ΗΠΑ»; Ότι βέβαια η Ρωσία έκανε κάτι που έθιξε τις ΗΠΑ και τελικά ζήτησε συγγνώμη γι’ αυτό. Όμως, η συνέχεια της πρότασης μας μπερδεύει: … για τη δήλωση Μπάιντεν. Γιατί να ζητούν συγγνώμη οι Ρώσοι για μια δήλωση του Αμερικανού προέδρου;
Αλλά και ο δεύτερος τίτλος «Συγγνώμη από Μπάιντεν ζητούν Ρώσοι πολιτικοί» το ίδιο δείχνει να σημαίνει.
Όμως, στην πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο. Ο πρόεδρος Μπάιντεν σε δήλωσή του εκφράστηκε προσβλητικά για τον πρόεδρο Πούτιν και Ρώσοι πολιτικοί απαίτησαν από τις ΗΠΑ να ζητήσουν συγγνώμη.
Το αγγλικό κείμενο υποθέτω πως θα έλεγε Russia asks for an apology ή κάτι τέτοιο. Και ενώ σωστά ο συντάκτης απέφυγε να μεταφράσει «απολογία» το apology, έπεσε μετά στην παγίδα. Είδατε τι ύπουλο πράγμα που είναι η μετάφραση; Αν το απέδιδε «Η Ρωσία ζητά μια απολογία από τις ΗΠΑ» θα ήταν λάθος αλλά θα γινόταν κατανοητό το νόημα αμέσως.
* Και συνεχίζουμε με ένα μεζεδάκι στο τζακούζι. Διαβάζω άρθρο που μου στέλνει φίλος, με τίτλο Τριπλασιάστηκαν τα ατυχήματα που αφορούν τζακούζι στη Βρετανία.
Αν όμως διαβάσετε το άρθρο, θα δείτε ότι μιλάει κυρίως αντικείμενα που βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο και που φουσκώνουν, π.χ. Ένα χορτοκοπτικό μηχάνημα που ξεφούσκωσε ένα τζακούζι ή ζημιά εξαιτίας πουλιών που έσκισαν το κάλυμμά του. Mάλιστα λέει ότι οι πωλήσεις αυξήθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι διότι πολλοί Βρετανοί δεν πήγαν διακοπές στο εξωτερικό.
Θα μου πείτε, και σε εξωτερικό χώρο μπορεί να υπάρχει μπανιέρα με υδρομασάζ. Οπότε, μπορεί να μην είναι λάθος η απόδοση (δηλ να εννοούνται πράγματι τζακούζι και όχι φουσκωτές πισίνες) -αλλά εγώ τουλάχιστον έμαθα κάτι.
* Και τώρα ένα μεζεδάκι από τη Νάξο.
Προσέξτε διότι η 20ή Μαρτίου, σήμερα δηλαδή, είναι καταλυτική ημερομηνία! Ποιος ξέρει πόσα κοσμοϊστορικά γεγονότα θα συμβούν σήμερα.
(Καταληκτική ειναι βεβαίως η ημερομηνία της λήξης της προθεσμίας για τις εγγραφἐς. Αν όμως κάποιος το αμελήσει, μπορεί να αποδειχτεί και καταλυτική).
* Το έχω γράψει πολλές φορές πως μ’ εκνευρίζει να βλέπω λέξεις λατινογραμμένες ενώ θα μπορούσαν να γραφτούν με το ελληνικό αλφάβητο -και πολύ περισσότερο όταν οι λέξεις είναι στραβογραμμένες. Ίσως μαζέψω κάποτε σε ένα ξεχωριστό άρθρο όλα τα παραδείγματα που έχω συγκεντρώσει.
Νέο κρούσμα στραβολατινογραφής, σε άρθρο που μου στέλνει φίλος:
…με την πανδημία στο pic…
Εγώ θα έγραφα «στο πικ». Αν όμως ερχόταν κάποιος και μου έβαζε ένα πιστόλι στον αυχένα και μου έλεγε: γράψε το με λατινικά, θα έγραφα «με την πανδημία στο peak», διότι έτσι γράφεται το πικ στα αγγλικά.
* Και κάτι ακόμα που επαναλαμβάνεται αλλά που δεν παύει να με διασκεδάζει.
Κάθε φορά που η αστυνομία δίνει στη δημοσιότητα φωτογραφίες ατόμων που φέρονται ότι διέπραξαν αξιόποινες πράξεις, συνήθως σε σχέση με ανηλίκους, και χρησιμοποιεί την τυποποιημένη έκφραση «στοιχεία και φωτογραφίες ημεδαπού, ο οποίος συνελήφθη…» θα βρεθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάποιοι που θα αναφωνήσουν «να γυρίσει στη χώρα του» ή κάτι ανάλογο.
Το ίδιο έγινε και πρόσφατα, όπου ο ευφυής σχολιαστής ζητάει απέλαση του εικονιζόμενου, να επιστραφεί «πίσω στη χώρα του» οπου να τιμωρηθεί όπως του αξίζει.
Ποια είναι όμως η χώρα του συγκεκριμένου ημεδαπού;
Η Ημεδαπία ή μήπως το Ημεδαπιστάν;
* Κι ένα μεζεδάκι από τη Νέα Υόρκη, που μου το έστειλε φίλος που είναι φανατικός θεατρόφιλος και φιλόμουσος.
Πέθανε ο διάσημος μαέστρος James Levine. Τα περισσότερα ελληνικά μέσα τον έγραψαν «Λεβίν». Λεει ο φίλος μου: Πράγματι, με το επώνυμο Levine υπάρχει θέμα, καθότι προφέρεται και «Λεβίν» και «Λέβιν» και Λιβάιν», ενω στα αγγλο-αμερικανικά γράφεται αμετάβλητα Levine. Πράγματι, σχεδόν κάθε οικογένεια το προφέρει κατά τη δική της παράδοση ή προτίμηση. Ωστόσο, ο πασίγνωστος Τζέιμς προφερόταν πάντοτε, ΠΑΝΤΟΤΕ, Λιβάιν. Θα όφειλαν να το ξέρουν.
Θα όφειλαν βέβαια. Αλλά αν ανατρέξουμε στην αρχικη πηγή των διάφορων άρθρων, που ως συνήθως είναι το ΑΠΕ, θα δούμε κι άλλες τσαπατσουλιές πέρα από τη μεταγραφή του επωνύμου:
Γεννημένος στο Σινσινάτι, ο Λεβίν διορίστηκε μουσικός διευθυντής της Μετροπόλιταν ‘Οπερα της Νέας Υόρκης το 1976 και τη μεταμόρφωσε σε σημείο που αυτή συμπεριελήφθη στις μεγάλες όπερες του κόσμου, η οποία μέχρι τότε ήταν απαξιωμένη.
Τιμώντας τα κλασικά του ρεπερτορίου, ο Λεβίν εισήγαγε στο πρόγραμμα σύγχρονα έργα και παραμελημένους συνθέτες.
Το «η οποία μέχρι τότε ήγταν απαξιωμένη» ασφαλώς δεν βρίσκεται στη σωστη θέση. Και η δεύτερη παράγραφος με τα «κλασικά του ρεπερτορίου» δεν στεκει καλά.
* Πολύς θόρυβος έγινε στα σόσιαλ με την βάφτιση που καμαρωτός-καμαρωτός ανάγγειλε ότι έκανε ο Άδωνης Γεωργιάδης με ανακοίνωσή του στα σόσιαλ.
Όταν, πολύ λογικά, διάφοροι σχολιαστές τον ρώτησαν πώς έγινε βάφτιση αφού η Αττική είναι σε βαθύ κόκκινο και απαγορεύονται από την ΚΥΑ οι τελετές, ο κ.υπουργός παρουσίασε το κουρελόχ… το πιστοποιητικό που βλέπετε αριστερά, χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου και άλλες τέτοιες τυπικότητες και με κραυγαλέα λάθη τόσο στον τίτλο (βεβαίωση κατ’ εξαίρεσης τέλεσης -όπως λέμε «της Βανδής») όσο και στο όνομα του Διονυσίου Αρεοπαγίτου που πήρε πολύ αερα κι έγινε Αεροπαγίτης.
* Φίλος αναζήτησε στη Βικιπαίδεια πληροφορίες για την Ειρήνη Σκλήβα και μεταξυ άλλων διάβασε ότι «Από το 2019 είναι σε σχέση με τον Λιβανό επιχειρηματία Τζορτζ Σαμάχα». Από το γκουγκλ βλέπω πως η φράση αυτή υπάρχει και σε άλλους ιστότοπους.
Επειδή υπάρχουν επιχειρηματίες με το επώνυμο Λιβανός, ας διορθωθεί σε «Λιβανέζος», παρακαλώ.
(Στην Κύπρο βέβαια τους πολίτες του Λιβάνου τούς λένε Λιβάνιους. Όχι όμως Λιβανούς).
* Επί του πιεστηρίου, που λέμε, ο φίλος μας ο Jago στέλνει μια περιπτωσιολογική μελέτη για το πώς παρουσιάζεται και μεταλλάσσεται μια είδηση:
Την αρχή έκανε προχτές η άι-εφημερίδα με την είδηση πως η Γαλλική Εθνοσυνέλευση μας «κάνει δώρο» την περίφημη ταπισερί «Σχολή των Αθηνών» του Ραφαήλ για εκτεθεί έξω από την κεντρική είσοδο της Ολομέλειας.
Δώρο; Ψύλλοι στα αυτιά γιατί είναι εθνικός θησαυρός της Γαλλίας -απίθανο να τον χαρίσουν.
Μετά ακολουθεί ο SKAI και είναι πιο μετρημένος. Λέει ότι πρόκειται για δανεισμό ενός έτους, με τη διευκρίνιση πως είναι διαστάσεων 9Χ24 και πως πρόκειται για αντίγραφο.
Μα εδώ πάλι ζορίζει το πράμα γιατί είναι τεράστιο έργο και δεν χωράει εκεί που θα το βάλουν.
Τη λύση δίνει η Λάιφο, διευκρινίζοντας πως εκτός από αντίγραφο θα είναι μόλις σε διαστάσεις 9Χ4!
* Και κλείνουμε με ένα κρεσέντο του Άδωνη Γεωργιάδη από τη Βουλή όπου, απευθυνόμενος στην αξιωματική αντιπολίτευση είπε:
«Τα λέτε αυτά στα σοβαρά και δεν ντρέπεστε; Σας έχει παρασύρει το Τουίτερ και το Φέισμπουκ; Πληρώνετε αυτά τα μπουτς τα λεγόμενα, τους ψεύτικους λογαριασμούς….»
Μπορείτε να τον ακούσετε εδώ, αν και θα προτιμούσα σκέτο το βίντεο χωρίς τα διάφορα εφέ.
«Τα μπουτς τα λεγόμενα» είναι βέβαια τα bots. Aλλά εδώ ο Άδωνης κάνει πολλαπλό φάουλ και όχι μόνο επειδή φαίνεται να μην ξέρει τα bots -μποτς και όχι μπουτς.
Βέβαια, το μπουτς έγινε βάιραλ (που θα έλεγε και ο κ. Μπαμπινιώτης) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -βόηθησαν σ’ αυτό και οι αστείοι συνειρμοί (τι στον μπουτς λέει αυτός;). Ωστόσο, όπως είχε παλιότερα αποκαλυφθεί, ο εχθρος των… μπουτς είχε παλαιότερα χιλιάδες πλαστούς ακόλουθους στο Τουίτερ.
Και επειδή η συζήτηση έγινε με αφορμή την βροχή από «dislike» στα τελευταία βίντεο του πρωθυπουργού και στις αναρτήσεις του στο Φέισμπουκ, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως γράφτηκε, το τελευταίο διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη το επιδοκίμασαν στο Φέισμπουκ δεκάδες χρήστες από εξωτικά μέρη χωρίς κανέναν προφανή δεσμό με την Ελλάδα, όπως: ο Hawrw από το Ιράκ, ο Chi από το Λάγος, ο Klodian από το Ελμπασάν, ο Mirshad από το Αζερμπαϊτζάν, ο Genci από την Αλβανία, ο Muhammad από το Καράτσι του Πακιστάν, η Riste από τη Βόρεια Μακεδονία, ο Baba από τη Φρανκφούρτη, ο Esoteric Nous από την Ισπανία, ο Yassine από την Κασαμπλάνκα, ο Kazi από το Λακσμιπούρ του Σιταγκόνγκ του Μπαγκλαντές και ο Martine από το Ουαγκαντουγκού;
Είναι βέβαια αχαριστία να αποδοκιμάζουν το διάγγελμα του πρωθυπουργού ο Μήτσος απ’ τα Φάρσαλα και η Μαρία απ’ τη Σπάρτη, όταν ο πολυχρονεμένος μας ηγέτης χαίρει τέτοιας εκτίμησης στην Ουαγκαντουγκού και στο Σιταγκόνγκ. Αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου να μιλάει ο Άδωνης για μπουτς, πάει πολύ.
Καλώς να υποδεχτούμε όμως την άνοιξη και το άνοιγμα -και λίγη προσοχή δεν βλάφτει.
Atheofobos said