Περί «ελευθεροτυπίας» και ελευθερίας του λόγου,
με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ημερών
(αλλά και των τελευταίων εβδομάδων, των τελευταίων μηνών, των τελευταίων ετών):
Στη χώρα (όπως και σε πολλές άλλες χώρες) εδώ και χρόνια, δεν υπάρχει ούτε ελευθεροτυπία ούτε ενημέρωση.
Δεν υπάρχει καν εγγύηση του δικαιώματος στην πληροφόρηση.
Τα μέσα ενημέρωσης έχουν αλωθεί-αγορασθεί από οικονομικούς παράγοντες, άσχετους με την ενημέρωση, που διαπλέκονται με την εξουσία. Και σε αυτό το παιχνίδι έχουν μπει πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι διακινούν αυτοπροσώπως πληροφορίες και επιρροή. Μεταφέρουν δήθεν κουτσομπολιά που δεν δημοσιεύονται και «κομίζουν» προειδοποιητικά μηνύματα, πάσης φύσεως και περιεχομένου. Άλλοι πάλι αντιλαμβάνονται τη δημοσιογραφία ως υπαλληλία και συμμορφώνονται στις βουλές και στα συμφέροντα του αφεντικού, με υπερβάλλοντα ζήλο.
Η σημερινή Κυβέρνηση, με τις λοβιτούρες κατάργησης του ΕΣΡ και αντισυνταγματικής διάθεσης των τηλεοπτικών αδειών, απέδειξε περίτρανα ότι θέλει απλώς να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να στήσει τη δική της διαπλοκή, ως αντίποδα στην διαπλοκή των προηγούμενων Κυβερνήσεων.
Προσωπικά, έχω το προνόμιο να έχω συγκρουσθεί και να με έχουν χτυπήσει όλοι αυτοί. Οικονομικοί παράγοντες, μεγαλόσχημοι «δημοσιογράφοι»-υπάλληλοι, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έχω το προνόμιο να μην έχω δεχθεί να επηρεαστώ ούτε από ανθρώπους που βρέθηκαν δίπλα μου, σε εποχές που τους θεωρούσαμε όλοι ανεξάρτητους και ιδεολόγους. Κι έχω το προνόμιο να μου επιτίθενται τώρα και αυτοί, αφού παρέδωσαν και επίσημα την ανεξαρτησία τους στην υπηρεσία ιδιωτικών συμφερόντων και απέτυχαν να με πείσουν να «κάνω τα στραβά μάτια». Το φέρω ως τιμή μου. Και θα συνεχίσω να συγκρούομαι για την πραγματική ελευθερία του λόγου, για την αποκάλυψη της αλήθειας και την πάταξη της διαπλοκής, με όποιον χρειαστεί. ...