Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα της Μαρία Σεφέρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα της Μαρία Σεφέρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Η Ντόρα Μπακογιάννη και η "κεντροδεξιά" της

Κυρία Μπακογιάννη, διάβασα με προσοχή το μήνυμα που στείλατε με την επίσημη εξαγγελία της υποψηφιότητάς σας για την προεδρία της ΝΔ, και θέλω να σας επισημάνω κάποια πράγματα. Κατ’ αρχήν να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στις εσωκομματικές εκλογές και καλή δύναμη στον αγώνα σας, που δεν θα είναι εύκολος. Όμως με τη δήλωση που κάνατε βλέπω να είστε εντελώς έξω από το πνεύμα και το γράμμα της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, κι αυτό δεν προοιωνίζεται λαμπρό μέλλον για την παράταξη στην οποία φιλοδοξείτε να ηγηθείτε.

Δεν έχετε κατανοήσει ότι οι λέξεις δεξιά, κεντροδεξιά, φιλελευθερισμός και τα παρόμοια, εκτός που συντηρούν το βρικόλακα του διχασμού, είναι κόκκινο πανί για το λαό, του προκαλούν ναυτία, αν όχι ανατριχίλα, και τον κάνουν να τρέχει έξω και μακριά σας. Είναι πια λέξεις κενές περιεχομένου για τον απλό πολίτη που ζητάει κοινωνική δικαιοσύνη κι ελπίδα για το μέλλον του. Κι όμως, αυτές τις διαχωριστικές γραμμές ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήθελε να τις καταργήσει, όπως φαίνεται από την Ιδρυτική Διακήρυξη της 4ης Οκτωβρίου του 1974. Δεν την έχετε διαβάσει; Να σας θυμίσω εγώ τι έλεγε:

«Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος - που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας - και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος.
Η παράταξις της Νέας Δημοκρατίας ζητεί για την πραγματοποίηση των σκοπών της την συνεργασία του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.
Και υπόσχεται:
--> Ότι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.
--> Ότι θα θεωρεί πάντα όλους τους Έλληνες όχι μόνο ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των βιωτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος.»

Εσείς τι είπατε, κυρία Μπακογιάνννη, που έρχεται σε αντίθεση με τα ανωτέρω;
Παραθέτω σχετικές προτάσεις σας που αντιστρατεύονται το όραμα του ιδρυτή της, και βάζουν αυτογκόλ στη ΝΔ:

1. «Πρέπει να γίνουμε ένα πλειοψηφικό, σύγχρονο, ευρωπαϊκό κόμμα ολόκληρης της κεντροδεξιάς, ανοιχτό σε νέα ρεύματα σκέψης.»

Με τη δήλωση αυτή αποκλείετε ένα μεγάλο μέρος του λαού, δηλαδή το μεγαλύτερο, και τους τοποθετείτε απέναντί σας. Δε βλέπετε το πολιτικό ολίσθημά σας; Δεν έχετε κατανοήσει προς τα πού πορεύεται ο κόσμος;

2. «Στόχος μας είναι το σύγχρονο, ανοικτό, δημοκρατικό κόμμα. Βούληση μας, να διευρύνουμε πολύπλευρα την πολιτική μας απήχηση. Και προς τα δεξιά και προς το κέντρο, αλλά και προς τους πολίτες που σήμερα απορρίπτουν την πολιτική.»

Πάλι τα ίδια κενά περιεχομένου λόγια! «Και προς τα δεξιά και προς το κέντρο»! Κυρία Μπακογιάννη, για το σκεπτόμενο και ακομμάτιστο πολίτη, ούτε το δεξιά σημαίνει τίποτα, ούτε το κέντρο. Είναι γελοίες ξύλινες λέξεις που δεν υποδηλώνουν τίποτα. Δεν αγκαλιάζουν ολόκληρο το λαό, και δεν υπόσχονται κοινωνική δικαιοσύνη, πράγμα που είναι η προϋπόθεση για την ενότητα και την ευημερία ενός λαού. Οι νέοι άνθρωποι αυτό περιμένουν ν’ ακούσουν, κι όχι να συντηρείτε τους εφιαλτικούς διαχωρισμούς του σκοτεινού παρελθόντος - διαχωρισμούς που ο ιδρυτής της "Νέας Δημοκρατίας" ήθελε να καταργήσει. Ή μήπως νομίζετε ότι θα επαναπροσεγγίσετε τους πολίτες που απορρίπτουν την πολιτική – το 30% των ψηφοφόρων που απείχαν από τις τελευταίες εκλογές – με μια τέτοια στείρα γλώσσα;

3. «Η πολυσυλλεκτικότητά μας είναι η δύναμή μας. Οι φιλελεύθεροι, οι συντηρητικοί πολίτες, οι οπαδοί της λαϊκής κοινωνικής δεξιάς, οι κεντρώοι, είναι όλοι πλούτος για τη Νέα Δημοκρατία. Αντίπαλός μας είναι μόνο ο λαϊκισμός, ο οποίος είναι επικίνδυνος για την πατρίδα μας.»

Ποια πολυσυλλεκτικότητα εννοείτε κυρία Μπακογιάννη; Πάλι για δεξιούς, κεντρώους και συντηρητικούς μιλάτε! Αφήστε που οι λέξεις συντηρητικός και φιλελεύθερος αλληλοσυγκρούονται... Μα καλά, δεν έχετε πάρει τα μηνύματα των καιρών, ή το κόμμα σας βρίσκει επίπονη την άσκηση της εξουσίας και θέλει να ξεκουραστεί στην αντιπολίτευση άλλα καμιά εικοσαριά χρόνια; Οι καιροί ου μενετοί για συντηρητισμό, κ. Μπακογιάννη. Η εποχή μας θέλει τόλμη, απαιτεί άλματα, χρειάζεται φαντασία, διψάει για πρόοδο. Κι εσείς ακόμη του μιλάτε για συντήρηση; Βρε τι έχετε πάθει; Πού βρίσκεστε νυχτωμένοι;

4. «Με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών μου, με όπλο τις αξίες, τις ιδέες, τις αρχές και την ιστορία της μεγάλης μας παράταξης, με καθαρές θέσεις για μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή και ισχυρή κεντροδεξιά και με ξεκάθαρη δέσμευση για ένα ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα χωρίς μηχανισμούς και αποκλεισμούς, ανακοινώνω την υποψηφιότητά μου για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.»

Σας ομολογώ ότι αυτό το «κεντροδεξιά» που επαναλαμβάνετε ως το πιο σύγχρονο ευαγγέλιο μου προκαλεί ναυτία. Δε μπορείτε επιτέλους να βρείτε ένα πιο ελκυστικό πολιτικό στίγμα, μια ρεαλιστική και ελπιδοφόρα αναπτυξιακή ιδεολογία για το κόμμα σας; Ο λαός την έχει φτύσει την κεντροδεξιά σας. Δεν το πήρατε ακόμη χαμπάρι; Ξυπνήστεεε!!!

5. «Η παράταξή μας δεν έχει ανάγκη νέας ιδεολογίας. Αυτή είναι ξεκάθαρη. Είναι ο σύγχρονος κοινωνικός φιλελευθερισμός, τον οποίο πρέπει να υπερασπιζόμαστε όμως με συνέπεια και σταθερότητα. Με θάρρος και αυτοπεποίθηση.»

Σιγά την ιδεολογία! Σιγά το φιλελευθερισμό του ξεπουλήματος, της ασυδοσίας, της κερδοσκοπίας και της αισχροκέρδειας! Το ότι του κολλήσατε δίπλα και τη λέξη "κοινωνικός' δεν τον εξαγνίζει. Απευθύνεστε προφανώς σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη της πλουτοκρατίας που θησαυρίζει με το φιλελευθερισμό σας. Μόνο σ’ αυτήν είναι ελκυστικός. Τις μεγάλες λαϊκές μάζες ξεχάστε τις. Τα πρόβατα αρχίζουν να ξυπνάνε και σιγά αλλά σταθερά βγαίνουν από τα κομματικά μαντριά. Δε φαντάζομαι, κυρία Μπακογιάννη, να έχετε τη φιλοδοξία να ηγηθείτε αύριο ενός κομματιδίου χωρίς λαϊκή βάση. Έτσι δεν είναι; Για σκεφτείτε το κι εσείς λιγάκι. Συγνώμη πάντως για την ενόχληση, αλλά ήταν παράκληση κάποιων απογοητευμένων πρώην ψηφοφόρων της ΝΔ να σας στείλω ένα μήνυμα.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Κύριε Ιερώνυμε, έχετε γράμμα από μία “αιρετική”

Κατ’ αρχήν να σας συστηθώ και να διευκρινίσω ότι τον άκρως τιμητικό τίτλο της “αιρετικής” δεν τον οικειοποιήθηκα μόνη μου και αυθαίρετα. Μου τον απέδωσαν όλοι όσοι έχουν διαβάσει βιβλία και άρθρα μου, γνωστοί και άγνωστοι, σε οποιοδήποτε Χριστιανικό δόγμα ή ομολογία κι αν ανήκουν. Το μόνο που δε μου έχουν αποκαλύψει είναι σε ποια αίρεση ανήκω, προφανώς επειδή ακόμη το ψάχνουν. Ίσως εσείς μπορέσετε να με κατατάξετε κάπου και να τους λύσετε την απορία. Αυτά σαν εισαγωγή. (

Αγαπητέ κύριε Ιερώνυμε, το "αγαπητέ" το εννοώ και δεν είναι σχήμα λόγου κενού περιεχομένου. Σέβομαι το υψηλό σας αξίωμα και κατανοώ τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην άσκηση των καθηκόντων σας. Γι΄αυτό και είναι προφανής η δυσφορία σας καθώς κάθεστε επί του αρχιεπισκοπικού, αλλά ουδόλως χριστιανικού, θρόνου σας. Σαν άνθρωπος, είστε συμπαθής διότι εξ αρχής διατηρήσατε χαμηλό προφίλ και δείξατε σεμνότητα. Επίσης δεν αμφισβητώ τις αγαθές σας προθέσεις να κάνετε το καλύτερο για την Εκκλησία, και σας εύχομαι επιτυχία σε κάθε τομέα. Όμως ένιωσα χρέος μου να σας επιστήσω την προσοχή σε κάποια πράγματα που ίσως δεν τα έχετε κατανοήσει αρκούντως. Θα είμαι σύντομη για να μη σας κουράσω.

Όπως διάβασα στο Romfea.gr, κατά τη χθεσινή εναρκτήρια ομιλία σας στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, είπατε μεταξύ άλλων: «Είναι εμφανής πλέον και στην χώρα μας η τάσις και η επιδίωξις ορισμένων κύκλων για αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και η αποξένωσις αυτής από τις γνήσιες παραδόσεις της. Οι απέναντι μας δεν είναι πλέον έξω και μακριά μας. Είναι εντός των τειχών μας. Έτσι ο επανευαγγελισμός του λαού μας γίνεται προτεραιότης. Θα ήταν αδικία αν δεν υποστηρίζαμε ότι πολλά έγιναν και γίνονται στον τομέα αυτό. Είναι όμως ανάγκη να γίνουν περισσότερα και μεθοδικότερα».

Κύριε Ιερώνυμε, η διαπίστωσή σας είναι τραγικά αληθινή, και καταλαβαίνω με πόσο πόνο παρατηρείτε την «αποχριστιανοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας. Όμως για το κάθε τι που συμβαίνει σε μας και γύρω μας υπάρχει πάντα κάποια αιτία που το προκάλεσε. Κι αν δε βρούμε την αιτία ώστε να τη θεραπεύσουμε απλά θα παρατηρούμε την ηθική σήψη να καλπάζει χωρίς να μπορούμε να την αποτρέψουμε. Διότι η νομοτέλεια δεν αποτρέπεται με ευχολόγια. Όταν κάποιος θεσμός είναι αναποτελεσματικός, η κοινωνία τείνει να τον απορρίψει και να τον πετάξει από μέσα της ως άχρηστο, όπως πετάει η νοικοκυρά την τρίχα από το προζύμι.

Όντως οι απέναντί σας δεν είναι έξω και μακριά αλλά εντός των τειχών μας. Είναι οι στρατιές των αθέων που έχουν δημιουργηθεί, και ιδιαίτερα μεταξύ των νέων ανθρώπων, επειδή η Εκκλησία δε στάθηκε στο ύψος της αποστολής της και τους έχει σκανδαλίσει, σπρώχνοντάς τους στο άλλο άκρο. Αυτό, βέβαια, δε συνέβη πρόσφατα και απότομα, αλλά πάει αιώνες πίσω, από τότε που οι θρησκευτικοί ταγοί νόθευσαν και παρερμήνευσαν το νόημα των λόγων του Ιησού, του μεγάλου προφήτη από τη Ναζαρέτ, και τον πρόδωσαν με το βίο και την πολιτεία τους. Απλά στην εποχή της πληροφορίας που ζούμε, οι νέοι είναι πολύ πιο απαιτητικοί κι έχουν μάθει να σκέπτονται. Δεν έχετε πια απέναντί σας πρόβατα αλλά σκεπτόμενους και προβληματιζόμενους νέους, με τεράστια υπαρξιακά ερωτήματα στα οποία η Εκκλησία δε μπορεί να δώσει λογικές απαντήσεις. Το "πίστευε και μη ερεύνα" ανήκει άλλωστε σε περασμένες εποχές. Έτσι πολλοί νέοι καταλήγουν στο μηδενισμό των πάντων, και ποιος έχει το ηθικό ανάστημα να τους κρίνει γι’ αυτό;

Σεβασμιότατε, κατανοώ ότι το θρησκευτικό οικοδόμημα «Ορθοδοξία» είναι βαθιά θεμελιωμένο στη χώρα μας, κι ότι στην πλειοψηφία του ο λαός είναι ακόμη δεμένος με τις θρησκευτικές του παραδόσεις. Όμως, όπως διαπιστώνετε κι εσείς, αυτό το δέσιμο δεν έχει αποτρέψει τη σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας, και το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Κάτι μας διαμηνύει το θλιβερό αποτέλεσμα που βιώνουμε σαν κοινωνία. Εσείς δεν παίρνετε το μήνυμα; Δε βλέπετε που γίναμε ένας λαός χωρίς ιερό και όσιο; Τι να τις κάνω εγώ τις παραδόσεις όταν δεν αφυπνίζουν το πνεύμα και δεν αναγεννούν την ψυχή; Τι ωφελούν οι τάχατες «ιερές» παραδόσεις όταν δεν ξυπνούν τις αποχαυνωμένες συνειδήσεις;

Κύριε Ιερώνυμε, για ένα μόνο πράγμα σας ζηλεύω: Έχετε ένα αξίωμα που σας επιτρέπει ν’ απευθύνετε εμπνευσμένο λόγο σ’ έναν ολόκληρο λαό και να τον επηρεάσετε θετικά, πράγμα που είναι αδύνατο για την ταπεινότητά μου. Από το ηλεκτρονικό μετερίζι μας, εγώ και κάποιες άλλες φωνές βοώντων εν τη ερήμω, δεν έχουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία και προνόμιο που έχετε εσείς και όλοι οι Ιεράρχες. Τι κρίμα που δεν εκμεταλλεύεστε το θρόνο που ανεβήκατε για να σηματοδοτήσετε μια εθνική παλιγγενεσία. Δε μπορείτε, το ξέρω… Γνωρίζω, δυστυχώς, και το γιατί δε μπορείτε. Το γνωρίζω, θλίβομαι και δεν ελπίζω σε θαύματα.

Αγαπητέ, και τραγικέ, κύριε Ιερώνυμε. Έχω τη διαίσθηση ότι είστε ευγενής ψυχή, αλλά είστε κι εσείς θύμα του θρησκευτικού κατεστημένου. Ίσως η ψυχή σας θα ήθελε να πετάξει αλλά είναι δέσμια ενός θρησκευτικού οργανισμού-τέρατος που την έχει φυλακίσει. Ναι, σωστά είπατε ότι οι απέναντί σας είναι εντός των τειχών. Αν όμως παρατηρήσετε καλύτερα θα τους δείτε θρονιασμένους και εντός των τειχών της ίδιας της Εκκλησίας. Η ίδια η Εκκλησία αντιστρατεύεται τον εαυτό της. Η ίδια η Εκκλησία πολεμάει λυσσωδώς την Εκκλησία. Και ο πόλεμος αυτός διενεργείται πρωτίστως μέσα στην ψυχή και στη συνείδηση του κάθε ιεράρχη, του κάθε κληρικού, του κάθε ρασοφόρου. Είναι ένας διαρκής πόλεμος μεταξύ της αλήθειας που ψιθυρίζει το πνεύμα μέσα σας και του ψεύδους που διαλαλείτε με τα χείλη σας και προσυπογράφετε με τα έργα σας.

«Έτσι ο επανευαγγελισμός του λαού μας γίνεται προτεραιότης», είπατε. Δηλαδή δεν ήταν πάντα προτεραιότης; Δεν είναι αυτό το πρωταρχικό έργο σας; Δεν είναι αυτή η αποστολή σας; Τώρα θα γίνει προτεραιότης; Έστω… Μα εσάς, την Ιεραρχία και σύσσωμο τον κλήρο, ποιος θα σας επανευαγγελίσει, κύριε Ιερώνυμε; Αν, βέβαια ήσασταν ποτέ ευαγγελισμένοι με την έννοια που είχε δώσει στον ευαγγελισμό ο Ιησούς… Εδώ είναι το πρόβλημα. Για να ευαγγελίσετε σωστά και αποτελεσματικά πρέπει πρώτα να ευαγγελιστείτε εσείς οι ίδιοι. Πώς; Πανεύκολο! Δε λέτε ότι έχετε άμεση επαφή με το Άγιο Πνεύμα, μάλιστα και την αποκλειστικότητα; Προσευχηθείτε λοιπόν για να φωτιστείτε ως προς το τι πήγε στραβά. Αν είστε ειλικρινείς στην αναζήτηση της αλήθειας, κι αν παραμερίσετε τα αξιώματα, τον πλούτο, τις τιμές και τη δόξα, θα σοκαριστείτε με όσα θα ανακαλύψετε. Διότι η αλήθεια είναι πολύ απλή, κύριε Ιερώνυμε. Εσείς την περιπλέξατε φράζοντας τη βασιλεία των ουρανών ενώπιον των ανθρώπων, γινόμενοι σκότος αντί για φως που προόριζε ο Ιησούς τους μαθητές του να γίνουν.

Είπατε και το άλλο που σοκάρει εκείνους που θέλετε να επανευαγγελίσετε. Αναφερθήκατε στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, λέγοντας:
«Έχει καταντήσει ένα προσφιλές θέμα για λαϊκισμό, προπαγάνδα και σκοπιμότητες. Για το θέμα αυτό θα κάνει λόγο η ταπεινότης μου που θα αναφερθεί στην Ιστορία του και θα θέσει μια καινούργια προσωπική άποψη». Προφανώς αναφέρεστε στη φημολογούμενη φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Λαϊκισμό, λοιπόν, αποκαλείτε το αυτονόητο; Λαϊκισμό θεωρείτε να αποδώσετε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, όπως είπε ο Ιησούς; Λαϊκισμό θεωρείτε το χρέος σας να επιστρέψετε στο λαό ένα μικρό έστω μέρος από τον πλούτο που σας παρείχαν οι πιστοί, ελπίζοντας σε μια θέση στον απατηλό παράδεισο που τους τάξατε; Κι αν εσείς δεν είστε συνεπείς στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις σας προς το κράτος και το λαό, τι επανευαγγελισμό θα του κάνετε και ποιος θα σας δώσει σημασία;

Αυτά τα λίγα είχα να σας πω, διότι πρέπει κι εγώ να κάνω το χρέος μου. Βλέπετε καθείς εφ’ ώ ετάχθη. Ακόμη και οι μικρές πυγολαμπίδες έχουν κάποια αποστολή στο Σύμπαν…

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Αντιδράσεις κατά του εμβολίου της “χοιρογρίπης”

Σήμερα το πρωί έλαβα ένα Email που με παρέπεμπε σε ενδιαφέρον και τεκμηριωμένο άρθρο σχετικά με το πολυδιαφημισμένο από τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες εμβόλιο κατά της γρίπης των χοίρων - κατ’ ευφημισμόν “νέας γρίπης”. Θεώρησα χρήσιμο να μεταφράσω τα κυριότερα σημεία του και να τ’ αναρτήσω προς ενημέρωση των αναγνωστών πάνω στο σοβαρότατο αυτό θέμα που έχει προκαλέσει πανικό και αμηχανία περί του πρακτέου σε μικρούς και μεγάλους. Το άρθρο είναι γραμμένο από τον Αμερικανό Mike Adams, ακτιβιστή ολιστικό διατροφολόγο, το πλούσιο βιογραφικό του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

«Το παιχνίδι της πλύσης εγκεφάλου έχει τώρα ευρέως αποκαλυφθεί ως μια απάτη. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι επαναστατούν ανοιχτά εναντίον των εμβολίων της γρίπης των χοίρων για λόγους πρόνοιας και λογικής.»

«Επανάσταση κατά του εμβολίου!
(...)
Η στήριξη του κοινού για το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων εξατμίζεται μέρα με τη μέρα, καθώς η επιχειρηματολογία για το εμβόλιο φαίνεται όλο και πιο γελοία σε οποιονδήποτε δίνει τη δέουσα προσοχή στο θέμα. Μητέρες, νοσοκόμες, εργαζόμενοι σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, και μέλη της κοινωνίας συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι τα επιχειρήματα των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών για το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων απλά δεν εμφανίζουν λογική συνέπεια.

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις που έγιναν για λογαριασμό των κυριότερων ΜΜΕ δείχνουν ότι πάνω από το 50% των μητέρων αρνούνται να εκθέσουν τα παιδιά τους στο εμβόλιο της γρίπης των χοίρων, ενώ νοσοκόμες και άλλοι επαγγελματίες στον κλάδο της Υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στο εμβόλιο.

Ήδη έχουν κατατεθεί αγωγές εναντίον του Οργανισμού Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) για την έγκριση του εμβολίου κατά της γρίπης των χοίρων, ενώ συλλαλητήρια για τη συνειδητοποίηση των κύριων στόχων του εμβολίου κερδίζουν τεράστια αποδοχή στο κοινό. Νοήμονες και πληροφορημένοι άνθρωποι παντού λένε ΟΧΙ στο εμβόλιο!
Η λαϊκή στήριξη για το εμβόλιο κλονίζεται καθημερινά, και οι αρχές Υγείας στρέφονται τώρα σε παραφουσκωμένες ιστορίες τρόμου προσπαθώντας να στρατολογήσουν ζήτηση για τα εμβόλιά τους. Εκεί που η επιστημονική αξιοπιστία είναι ελλιπής, προσκαλείται ο φόβος στη θέση της.

Γιατί το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων δεν έχει λογική συνέπεια.

Γιατί λοιπόν η επιχειρηματολογία για το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων είναι τόσο διάτρητη; Όλα συνοψίζονται σε αυτές τις πέντε κύριες δικαιολογίες που προπαγανδίζονται από τη βιομηχανία του εμβολίου… αλλά όπως θα δείτε πιο κάτω, κάθε μια απ’ αυτές τις πέντε κύριες δικαιολογίες είναι καταφανώς λανθασμένη.

Δικαιολογία #1: Η πανδημία του ιού της γρίπης των χοίρων, H1N1, είναι επικίνδυνη και θανατηφόρος.

Γιατί είναι διάτρητη: Ενώ το ποσοστό της μόλυνσης από τον ιό H1N1 είναι προς το παρόν υψηλό, το ποσοστό θνησιμότητας είναι εντυπωσιακά χαμηλό. Στην πραγματικότητα, δεν είναι υψηλότερο από εκείνο μιας φυσιολογικής, εποχιακής γρίπης.

Δικαιολογία #2: Το εμβόλιο σε προστατεύει από τον ιό!

Γιατί είναι διάτρητη: Δεν υπάρχει απολύτως κανένα επιστημονικό τεκμήριο που να καταδεικνύει ότι το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων προσφέρει πραγματική προστασία εναντίον της διάδοσης του ιού H1N1. Ενώ υπάρχει απόδειξη που δείχνει ότι παράγει αντισώματα… η απλή ύπαρξη αντισωμάτων που παρήχθησαν από το εμβόλιο δεν μεταφράζεται σε λειτουργική ανοσία στον πραγματικό κόσμο! Στο αποτέλεσμά τους, τα εμβόλια είναι μια κατασκευασμένη ανοσία που συχνά δεν παρέχουν πρακτική προστασία ανοσίας στον πραγματικό κόσμο.

Δικαιολογία #3: Το εμβόλιο είναι απολύτως ασφαλές, ακόμη και για παιδιά!

Γιατί είναι διάτρητη: Αυτή η δικαιολογία είναι πραγματικά για γέλια. Κανένα απ’ αυτά τα εμβόλια δεν έχει δοκιμαστεί κανονικά για την ασφάλειά του από τον FDA ή από τις βιομηχανίες φαρμάκων. Έχουν εγκριθεί από τον FDA με ένα νεύμα, προσπερνώντας παντελώς τη φυσιολογική διαδικασία μιας μακράς κλινικής δοκιμής ασφαλείας που το κοινό προσδοκά από τον FDA να επιβάλλει. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το δικηγόρο Jim Turner, η αβάσιμη έγκριση του FDA για τα εμβόλια της γρίπης των χοίρων είναι μια παραβίαση του ομοσπονδιακού νόμου.

Δικαιολογία #4: Δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις τον εαυτό σου από τη γρίπη των χοίρων (γι’ αυτό πρέπει να κάνεις την ένεση του εμβολίου)

Γιατί είναι διάτρητη:
Αυτή η δικαιολογία είναι ένα περίτρανο ψέμα. Με στόχο να πουλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα εμβόλια, οι φαρμακοβιομηχανίες (μαζί με όλα τα γραφειοκρατικά στρατεύματά τους στα CDC-
Centers for Disease Control - και WHO - World Health Organization) κρατούν συνειδητά τον κόσμο σε άγνοια ως προς ασφαλέστερες και πιο αποτελεσματικές επιλογές, όπως η βιταμίνη D και οι θεραπείες με βότανα εναντίων ιών.

Δικαιολογία #5: Αν δεν κάνεις την ένεση εμβολίου, συμπεριφέρεσαι αντιδεοντολογικά θέτοντας το βάρος του εμβολίου σε όλους τους άλλους χωρίς να το αναλαμβάνεις εσύ.

Γιατί είναι διάτρητη: Κωμικό! Αυτό είναι marketing δια της ενοχής, που προσπαθεί να πειθαναγκάσει άτομα να υποστούν το εμβόλιο υποβάλλοντάς τα να νιώθουν τύψεις αν δεν το κάνουν. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι θα είσαι αήθης εάν δεχτείς το εμβόλιο, διότι οικονομικά θα στηρίξεις μια επικίνδυνη και άκρως απατηλή βιομηχανία εμβολίου η οποία προκαλεί τρομερή βλάβη στα παιδιά, εγκύους και άλλα αθώα θύματα του εμβολίου.
Το να ελπίζεις να βελτιώσεις την υγεία σου δίνοντας χρήματα στη φαρμακοβιομηχανία μέσω της αγοράς εμβολίων είναι σα να ελπίζεις να φέρεις ειρήνη στον κόσμο με το να δίνεις χρήματα στις βιομηχανίες όπλων.

Δεν υπάρχει λόγος να κάνεις το εμβόλιο.

Υπάρχει κάποια καλή δικαιολογία για να κάνεις το εμβόλιο κατά της γρίπης των χοίρων; Βασιζόμενος στην υπάρχουσα κατάσταση, όχι. Εκτός, βέβαια, κι αν έχεις την επιθυμία να παίξεις ρώσικη ρουλέτα με την υγεία σου.

Φυσικά, αν τα πράγματα αλλάξουν δραματικά, θα μπορούσαν να υπάρχουν αυξανόμενα ισχυρές δικαιολογίες για να σκεφτεί κανείς το εμβόλιο. Εάν ο ιός H1N1 μεταλλαχθεί σε ιό με μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας, τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά. Εάν το εμβόλιο αποδεικνυόταν ασφαλές μετά από μακροχρόνιες δοκιμές, αυτό θα ήταν κάτι προς όφελός του. Εάν αποδεικνυόταν επιστημονικά ότι τα εμβόλια σε προστατεύουν πραγματικά από τον ιό, αυτό επίσης θα ήταν διαφορετικό.

Αλλά σήμερα, κανένα απ’ αυτά τα πράγματα δεν είναι αποδεικτικά αληθινό. Τα εμβόλια δεν έχουν καθόλου δοκιμαστεί κανονικά. Δεν υπάρχει έντιμη απόδειξη ότι σε προστατεύουν από τη γρίπη των χοίρων. Και η γρίπη αυτή έχει τόσο μικρό ποσοστό θνησιμότητας! Γιατί λοιπόν να μας ενδιαφέρει καθόλου το εμβόλιο;

Κρατήστε στο νου σας ότι κάθε χρόνο πάνω από 2.000 άτομα πεθαίνουν από τη λήψη ασπιρίνης. Πάνω από 100.000 Αμερικανοί σκοτώνονται κάθε χρόνο από φάρμακα συνταγογραφούμενα και εγκεκριμένα από τον FDA. Εάν οι άνθρωποι στο CDC ψάχνουν για πανδημία, θα έπρεπε να στρέψουν την προσοχή τους στην πανδημία της νοσοκαπηλείας και της φαρμακευτικής πίεσης που λαμβάνει χώρα σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο της πανδημίας της γρίπης των χοίρων.

Υπάρχει, όμως, μια πραγματική πανδημία σε εξέλιξη… μια πανδημία απάτης που διατρέχει ασυγκράτητα την Αμερική και το Ηνωμένο βασίλειο. Είναι ένας μολυσματικός τύπος φαρμακευτικής αγυρτείας που μεταδίδεται από άτομο σε άτομο με ταχύτητα προπαγάνδας. Συμπτώματα αυτής της λοίμωξης συμπεριλαμβάνουν απώλεια λογικής σκέψης, υστερία γρίπης των χοίρων και παράλογη πίστη στα σύμβολα αυθεντίας.

Εκείνο που πραγματικά χρειαζόμαστε στην Αμερική είναι ένα εμβόλιο που θα προστατεύει τα μυαλά του καταναλωτή από τη μολυσματική φαρμακευτική αγυρτεία. Αλλά πάλι, εάν πράγματι εμβολιάζαμε τον κόσμο με τέτοιο εμβόλιο, ολόκληρη η φαρμακοβιομηχανία θα κατέρρεε σε μια νύχτα. Αυτό διότι η μεγάλη φαρμακοβιομηχανία στηρίζεται στην προπαγάνδα. Και η προπαγάνδα που βλέπουμε με το σπρώξιμο του εμβολίου της γρίπης των χοίρων είναι τόσο φορτισμένη με αδικαιολόγητη σπέκουλα που δικαιούται κάποιο είδος βραβείου Nobel.»

Το διαφωτιστικό αυτό άρθρο του ακτιβιστή Mike Adams στην Αγγλική γλώσσα βρίσκεται εδώ.
Τι να προσθέσει κανείς σε αυτά; Το μόνο που μου έρχεται στο νου είναι ότι η ανθρωπότητα μοιάζει πια μ’ ένα απέραντο χοιροστάσιο… όπου οι λιγοστοί εναπομείναντες άνθρωποι τσαλαπατιούνται και μολύνονται από τους ανθρωπόμορφους χοίρους που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο Μαμμωνά. Ποιος θα μας προστατέψει από δαύτους;
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

SOS! Ο Αλογοσκούφης επιστρέφει στο Πανεπιστήμιο!


ΒΟΗΘΕΙΑααα!
Άρπαξε τη σκούφια του όπως-όπως και, χωρίς αναστολές, ντουγρού για το Πανεπιστήμιο, σαν τ' άλογο το ζεμένο.
Επιστρέφει
, λέει, στα πανεπιστημιακά του καθήκοντα αναστέλλοντας κάθε κομματική δραστηριότητα! Έχοντας, ως φαίνεται, τη συνείδησή του ικανοποιημένη ότι άσκησε επιτυχώς τα πολιτικά και υπουργικά του καθήκοντα, έχοντας σπρώξει κι αυτός το κατά δύναμη την αναιμική οικονομία της χώρας πιο κοντά στη χρεοκοπία, έχοντας συμβάλει με την ταξική οικονομική πολιτική του στη δυσφήμιση του κώματος της πάλαι ποτέ «Μεγάλης Φιλελεύθερης Παράταξης», κι έχοντας μαυριστεί δεόντως από τους αγανακτισμένους ψηφοφόρους της ΝΔ στις προχθεσινές εκλογές, τώρα, την ανάγκη φιλοτιμία ποιών, επιστρέφει στο πανεπιστημιακό άσυλο!


Σπεύδει, πατριώτες, ο κ. Αλογομούρης, συγνώμη 'Αλογοσκούφης' εννοούσα, να διδάξει και σε άλλους εκείνα τα καταστροφικά που εφάρμοσε στου κασίδη λαού το κεφάλι: πώς να μην ξέρουν να χωρίσουν δίκαια δυο γαϊδουριών άχυρα, πώς να μεγαλώνουν τις τρύπες των προϋπολογισμών και ν’ ανοίγουν καινούργιες, πώς να μην εισπράττουν τους φόρους, και πώς να βγάζουν από τη μύγα (το φτωχό) ξύγκι! Βλέπετε, φίλτατοι, για τους αποτυχημένους της πολιτικής υπάρχει πάντα μια υψηλή κρατική καρέκλα που τους περιμένει… Τιμωρία δεν υπάρχει για δαύτους, ποτέ. Και θα εισπράξουν ολόκληρη την παχυλή βουλευτική τους σύνταξη, βρέξει χιονίσει!

Για να λέμε του φτωχού το δίκιο, μετά την καθυστερημένη απομάκρυνσή του από το Υπουργείο Οικονομίας, ο κύριος αυτός δεν είχε καμία θέση στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, όπως δεν είχαν θέση και άλλοι που είχαν ασελγήσει πάνω στο κώμα της ΝΔ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά, είπαμε, ο Καραμανλής δε διέθετε το τσαγανό και το ανάλογο πολιτικό αισθητήριο να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι. Αυτά ήταν από τα μεγαλύτερα ελλείμματα που είχε ως Πρωθυπουργός – ελλείμματα που του στοίχισαν όχι μόνο την πρωθυπουργία αλλά και τον εκφυλισμό του κώματος στο οποίο προήδρευε.

-- «Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με στήριξαν από το 1996 μέχρι σήμερα στην πολιτική μου διαδρομή. Μια διαδρομή συνέπειας και ευθύνης που στηρίχθηκε σε αρχές και αξίες.»
Ναι, βέβαια! Υπηρέτησε ο κύριος αυτός κάποιες αρχές και αξίες. Υπηρέτησε σθεναρά τα συμφέροντα των εχόντων και κατεχόντων, εφαρμόζοντας το πανάρχαιο ρητό, "βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω", όπως τον είχα καταγγείλει σε άρθρα μου. (Δείτε εδώ). Και, μα τον καραγκιόζη, γνώριζε πολύ καλά πώς να τα εξυπηρετήσει ο άνθρωπος!

-- «Το αποτέλεσμα των εκλογών μας προβληματίζει όλους.»
Γιατί, καλέ, σας προβληματίζει; Αναμενόμενο δεν ήταν; Όταν είχατε όλοι εργαστεί, ατομικά και συλλογικά, με ζήλο και αποφασιστικότητα για το διασυρμό και τον καταποντισμό της ΝΔ, έχετε τώρα το θράσος να λέτε ότι σας προβληματίζει κιόλας; Μα ακόμη δεν ξυπνήσατε από το λήθαργο; Με τέτοιο εκκωφαντικό θόρυβο της πτώσης του κώματός σας κοιμάστε ακόμη; Τι σας προβλημάτισε δηλαδή; Το αναμενόμενο; Το αυτονόητο; Η νομοτέλεια του ό,τι σπείρεις θα θερίσεις; Για ρωτήστε τους πρώην συναδέλφους σας σε υπουργικούς θώκους, τον κ. Βουλγαράκη, τον κ. Ρουσόπουλο, τον κ. Παυλίδη, είναι κι αυτοί προβληματισμένοι; Αλήθεια, πού είναι κρυμμένοι τώρα αυτοί; Πενθούν για την καταβαράθρωση της Νέας Δημοκρατίας στην οποία συνετέλεσαν και οι ίδιοι; Ή μήπως πενθούν που δε θα ξαναπιάσουν κρατική κουτάλα;

-- «Είναι αυτονόητο ότι παραμένω ενεργός πολίτης στο πλαίσιο της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης.»
Σώπααα! Απλά ενεργός πολίτης; Κι εμείς εδώ οι bloggers που γράφουμε, ενεργοί πολίτες είμαστε, αλλά ποιος μας ακούει; Δυστυχώς η ανευθυνότητα του κυρίου Αλογοσκούφη επιβεβαιώνεται ακόμη και τώρα. Αντί ν’ ανασκουμπωθεί και να βοηθήσει στη νεκρανάσταση της ΝΔ, λάκισε στο Πανεπιστήμιο! Εκεί μέσα δεν κρύβονται μόνο κουκουλοφόροι και βάνδαλοι. Κρύβονται και όλοι οι άχρηστοι, ου μην αλλά λίαν επικίνδυνοι, πανεπιστημιακοί με τις πολλές περγαμηνές, που όταν κληθούν να τις εφαρμόσουν στην πράξη αποδεικνύονται ένα μεγάλο μηδενικό. Ένα τίποτα! Άδικα νομίζετε ότι βγήκε η παροιμία, «Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι;»

Πρωταθλητές της μωρίας οι δάσκαλοι! Εσείς την ξέρετε την παροιμία κύριε Παπανδρέου; Προσέξτε ποιους πανεπιστημιακούς δασκάλους θα μαζέψετε γύρω σας! Από τα λόγια στην πράξη υπάρχει τεράστια απόσταση. Φυλαχτείτε από δαύτους, και φυλάξτε και τον πολύπαθο Ελληνικό λαό που σας εμπιστεύθηκε!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Καραμανλής: «Μένω αν με θέλουν και οι άλλοι»

«Είμαι μαχητής, και θα μείνω αν με θέλουν και οι άλλοι», ήταν η απάντηση του Καραμανλή στη χθεσινοβραδινή συνέντευξη που παραχώρησε στον ALTER και στο Νίκο Χατζηνικολάου, σε ερώτηση για την επομένη των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου. Όμως το ερώτημα δεν είναι τι θα κάνει ο Καραμανλής στις 5 Οκτωβρίου, ή τι θα κάνουν οι δελφίνοι (χαρά στους δελφίνους!) της ΝΔ με τον Καραμανλή.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι θα γίνει με τη ΝΔ την επομένη των εκλογών, επειδή το μέλλον της ως κόμμα διαγράφεται δυσοίωνο. Το χειρότερο ακόμη είναι πως το κόμμα της αυριανής αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει αντιληφθεί ότι βρίσκεται σε αποσύνθεση, συν τοις άλλοις και λόγω έλλειψης μη
σαφούς και υγιούς ιδεολογικού στίγματος.

Μαρία Σεφέρου*
Τι θα πει «φιλελεύθερη παράταξη»; Είναι ιδεολογία ο «φιλελευθερισμός»; Είναι ιδεολογία η ασυδοσία της αγοράς; Είναι ιδεολογία η κερδοσκοπία, η αισχροκέρδεια; Είναι ιδεολογία το ξεπούλημα των ασημικών της χώρας; Έλεος κύριοι και κυρίες της ΝΔ! Το κόμμα σας χρειάζεται ανασύσταση εκ θεμελίων, αν πρόκειται να παίξετε σοβαρό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας στην κρίσιμη για την ανθρωπότητα περίοδο που έχουμε εισέλθει.

Από τις οκτώ σήμερα το πρωί είχα αρχίσει να σερφάρω στο Διαδίκτυο, ψάχνοντας να βρω το κείμενο της χθεσινοβραδινής συνέντευξης του κ. Καραμανλή στον ALTER, για να το μελετήσω καλύτερα, μπας και ανακαλύψω επιτέλους την υπευθυνότητα για την οποία ο Πρωθυπουργός επαίρεται. Αφού περιπλανήθηκα πάνω από μισή ώρα χωρίς αποτέλεσμα, μπήκα στην ιστοσελίδα της ΝΔ, βρήκα ένα τηλέφωνο επικοινωνίας και τηλεφώνησα. Η στιχομυθία εξελίχτηκε ως εξής:
--«Θα ήθελα το κείμενο της συνέντευξης του κ. Καραμανλή στον Alter για να το σχολιάσω. Το έχετε;»
--«Μμμ, δεν ξέρω.»
--«Τίποτα δεν ξέρετε. Μεσάνυχτα θα φύγετε. Κοιμόσαστε όρθιοι.»
Απτόητη από τη νωθρότητα της υπαλλήλου, βρήκα άλλο τηλέφωνο στο Γραφείο Τύπου της ΝΔ και ξανατηλεφώνησα. Αφού περίμενα κάμποση ώρα και ήμουνα έτοιμη να το κλείσω, απάντησε μια άλλη κοπέλα, κι εγώ επανέλαβα το ερώτημά μου.
--«Ποια είστε και τι τη θέλετε τη συνέντευξη;», με ρώτησε.
--«Είμαι η τάδε και θέλω να τη σχολιάσω.»
--«Θα αναρτηθεί αργότερα, ίσως μετά το μεσημέρι.»
--«Δε μπορώ να περιμένω μέχρι το μεσημέρι, θέλω να γράψω τώρα»,
της είπα.
--«Για πάρτε το τάδε τηλέφωνο στη Γραμματεία θα ξέρουν να σας πουν ακριβώς.»
Τηλεφωνώ στη Γραμματεία, ξανακάνω την ερώτησή μου και η απάντηση ήταν : «Δε νομίζω ότι βάζουμε συνεντεύξεις, αφήστε όμως να ρωτήσω και πάρτε αργότερα.»
Μετά από μία ώρα επανήλθα για να πάρω την απάντηση:
--«Οι τηλεοπτικές αυτές συνεντεύξεις δεν αναρτώνται.»
--«Είστε σίγουρη;»
--«Ναι είμαι σίγουρη.»

Κι εγώ με τη σειρά μου είμαι πια σίγουρη ότι στη ΝΔ, πέντε μέρες πριν από τις εκλογές, συνεχίζουν να κοιμούνται όρθιοι ή καθιστοί. Ανεξαρτήτως στάσης, πάντως κοιμούνται!!! Και ερωτώ τον Κ. Καραμανλή: πόσοι είδαν τη συνέντευξή του στον ALTER; Για την πλειοψηφία των πολιτών που δεν την είδαν, την κρατάει μυστική; Δε θέλει να μάθει ο ελληνικός λαός τι είπε για να υπερασπιστεί την πολιτική της ΝΔ και τα πεπραγμένα του ως πρωθυπουργός της χώρας; Δεν έχει αυτοπεποίθηση; Ή μήπως οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις του είναι απλά και μόνο για εσωκομματική κατανάλωση, για να δείξει στους δελφίνους πόσο “μαχητής” είναι;

Κρίμα, κύριε Καραμανλή. Μα ούτε την τελευταία στιγμή πριν από την ήττα δε μπορείτε να φουλάρετε τις μηχανές του κόμματός σας; Γιατί τέτοια νωθρότητα στην παράταξη; Κατά τ’ άλλα μας τονίσατε ότι είστε και θα παραμείνετε “μαχητής”; Μα ακόμη και ένας μοναδικός αληθινός μαχητής δεν αρκεί για να κινητοποιήσει ένα κόμμα που κοιμάται όρθιο και ξυπνάει μόνο όταν πρόκειται για λαμογιές. Δεν το καταλαβαίνετε αυτό;

Καθώς παρακολουθούσα, με θλίψη ομολογουμένως, τη συνέντευξη, αναρωτιόμουνα μέσα μου: "Τι άραγε δεν πάει καλά με αυτόν τον άνθρωπο που, ενώ αρθρώνει έναν τόσο συγκροτημένο και χειμαρρώδη λόγο, ενώ δείχνει τόσο δυναμισμό και αποφασιστικότητα όταν μιλάει, κολλάει σε θέματα που χρειάζονται απλά κοινό νου και στοιχειώδες περί δικαίου αίσθημα;" Και δε μιλάω για τα λάθη, τις παραλείψεις και τα σκάνδαλα της ΝΔ, που οπωσδήποτε με έχουν εξοργίσει και δεν τα συγχωρώ, αλλά που ως ένα σημείο μας έχουν συνηθίσει, δυστυχώς, όλες οι άχρηστες κυβερνήσεις που "κυβέρνησαν" αυτή τη δύσμοιρη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Μιλάω για τη συνεχιζόμενη αδυναμία του πρωθυπουργού και των συνεργατών του ν' αναγνωρίσουν κάποια από τα λάθη που έγιναν και να τα επανορθώσουν κάπως, έστω να τα μπαλώσουν. Αντί αυτού, αντί έστω να τηρήσουν σιγήν ιχθύος για δαύτα, τα διαφημίζουν κιόλας στα προεκλογικά τους σποτ ως επιτεύγματα! Δηλαδή δεν καταλαβαίνουν τίποταααα! Παραθέτω δύο από τα προκλητικά σποτ της ΝΔ.

Διαφημίζουν την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών, εν μέσω οικονομικής κρίσης!

Και διαφημίζουν την αλλοπρόσαλλη πολιτική των μηδενικών αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις, που όμως έδωσε 500 ευρώ σε χαμηλόμισθους με εφάπαξ αφορολόγητο επίδομα, το οποίο, όπως λέει το σποτ, ισοδυναμεί με αύξηση μέχρι 7,14%!
"Το Πασόκ τάζει αύξηση στους μισθωτούς και συνταξιούχους που θα καλύπτει τον πληθωρισμό που είναι 0,8%. Για τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους το πρόγραμμά μας προβλέπει σαφώς καλύτερη μεταχείριση. Φέτος πήραν αφορολόγητη ενίσχυση 500 € που ισοδυναμεί με αύξηση μέχρι 7,14%.
Κώστας Καραμανλής
Νέα Δημοκρατία
Απόφαση Ευθύνης"

Σημειωτέον ότι αυτή την αύξηση, που υπόσχεται να την επαναλάβει και του χρόνου, τη δικαιούνται όσοι έχουν συντάξεις έως και 800 ευρώ. Όσοι έχουν σύνταξη 801-1100 ευρώ παίρνουν επίδομα 300 ευρώ. Κι όσοι ατύχησαν και παίρνουν σύνταξη 1101 ευρώ και πάνω, δεν παίρνουν τίποτα! Δείτε εδώ. Κι αυτό ο Καραμανλής, μαζί με το ανοικονόμητο οικονομικό επιτελείο του, το θεωρούν κοινωνική δικαιοσύνη! Φαίνεται είναι αδύνατοι στα μαθηματικά και δεν τα καταφέρνουν με κλιμακωτές αυξήσεις, έστω και μικρότερες, αλλά δίκαιες. Κι ούτε τους απασχολεί που οι “τυχεροί” χαμηλοσυνταξιούχοι που πήραν το εφάπαξ επίδομα θα επιστρέψουν στο προ του επιδόματος χαμηλό επίπεδο σύνταξης μετά από δύο χρόνια, και τότε θα τους κακοφανεί διότι οι φουκαράδες είχαν καλομάθει πια ν' αγοράζουν ένα γιαουρτάκι την ημέρα, και τώρα θα τους λείψει!

Γι’ αυτό είπα ότι κάτι δεν πάει καλά με το DNA της ΝΔ. Τουλάχιστον οι υπουργοί Οικονομίας του Καραμανλή κάπου χάνουν. Αντί ν’ αναπροσαρμόσουν έστω το ΕΤΑΚ - αφού δε θέλουν να επαναφέρουν το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας που κακώς κατάργησαν - ώστε η φορολόγηση όλων των ακινήτων να γίνεται τουλάχιστον με προοδευτική κλίμακα, αντί να επαναφέρουν και να αυξήσουν το φόρο εκκλησιαστικής περιουσίας, καυχώνται για τις σπασμωδικές, αλλοπρόσαλλες και άδικες παροχές τους, ενώ συγχρόνως κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ για ανεύθυνες και επικίνδυνες υποσχέσεις! Μήπως εδώ ισχύει εκείνο που λέει: «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι»; Διότι περί σκαστής νεοδημοκρατικής μωρίας πρόκειται…

Πριν κλείσω το σύντομο τούτο άρθρο, θέλω να ζητήσω συγνώμη από όσους αναγνώστες τα έχουν χαμένα με τα άρθρα μου και κοντεύουν να πάθουν υπερκόπωση μετακομίζοντάς με καθημερινά από το ένα κόμμα στο άλλο, χωρίς να γνωρίζουν πού θα τους κάτσω και τι χρώμα τελικά θα πάρω. Ε, τι να κάνω; Έχω κι εγώ το κουσούρι να μην προσκυνάω κανέναν. Άνθρωπος είμαι. Λίγη κατανόηση ζητώ, κι ας μη με αγαπάτε...
Καλή καρδιά!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Η βαρβαρότητα της προεκλογικής περιόδου


Από τις 2 Σεπτεμβρίου, τα επίσημα πολιτικά γιαταγάνια των κομματαρχών έχουν βγει από τις θήκες τους, κι έχουν ακονιστεί δεόντως για να διαπερνούν τον αντίπαλο στην καρδιά, κατά τα δημοκρατικά (α)ήθη κι έθιμα της φυλής μας! Χολή στάζουν τα λόγια των κομματικών αρχηγών κατά των αντιπάλων τους.

Σε τέτοιες περιόδους πολύ θα ήθελα να ζούσα σ’ άλλη χώρα, στη ζούγκλα έστω. Τούτη την εποχή απεχθάνομαι να βλέπω ειδήσεις και ν’ ακούω τους πολιτικούς σκυλοκαβγάδες, τους αλληλομηδενισμούς, τους αφορισμούς κατά του αντιπάλου, και τα ψέματα από τα μπαλκόνια των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Μ’ έχει πιάσει ναυτία με όλα αυτά, και φυσικά με τους αλαλαγμούς των οπαδών, κι αναζητώ στην ησυχία λίγη γαλήνη στην ψυχή μου.
Μαρία Σεφέρου*

Η ατμόσφαιρα της Ελλάδας έχει κορεσθεί από πολιτικό μίσος και το νιώθω στα σωθικά μου. Οι χτύποι της καρδιάς μου έχουν ανέβει από τις δονήσεις του μολυσμένου από το μίσος αέρα της Ελλάδας. Δυστυχώς, φαίνεται πως δε διαθέτω το απαραίτητο πάχος δέρματος ώστε να μη με διαπερνά η πολιτική βαρβαρότητα... Ωστόσο, αν η Δημοκρατία μας για να λειτουργήσει χρειάζεται αλαζονεία, περιαυτολογίες, μίσος και ψέματα, τότε σας τη χαρίζω. Το έχω άλλωστε ξαναπεί.

Βρε, πώς κάνουν έτσι για την εξουσία όλοι οι υποψήφιοι; Τόσο ελκυστική και γλυκιά είναι η άτιμη; Κι εγώ γιατί νόμιζα ότι η εξουσία έχει τόσες αγωνίες, πίκρες και φαρμάκια ώστε οι συνετοί να τη θεωρούν δυσβάστακτο φορτίο και να την αποφεύγουν; Λάθος ήμουνα; Αυτοί πώς είναι δυνατόν να μη μπορούν να συγκρατήσουν τα σάλια τους στη θέα της εξουσίας; Από κει να καταλάβεις ποιοι προσφέρονται για σωτήρες μας…

Ομολογώ ότι πίεσα τον εαυτό μου για να παρακολουθήσω μέχρι τέλους και τις δύο τηλεμαχίες των πολιτικών αρχηγών στην αρχή της εβδομάδας. Όμως απογοητεύτηκα, όχι μόνο από πολλά απ’ αυτά που άκουσα, αλλά κυρίως από όσα που δεν άκουσα, από εκείνα που επιμελώς μας κρύβουν, ώστε να μην ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Πλήρης εμπαιγμός της νοημοσύνης μας. Οι ίδιοι αυτοί που μας εμπαίζουν, μας καλούν να ψηφίσουμε στις 4 Οκτωβρίου, διότι κάποιος πρέπει να κυβερνήσει, έτσι ή αλλιώς.

Κατ’ αρχήν δεν είχαν δικαίωμα να προκηρύξουν εκλογές πριν από τη λήξη της 4ετίας. Ο ΓΑΠ δεν είχε δικαίωμα να τις απαιτεί μονότονα και να τις εκβιάζει, κι ο ΚΑΚ δεν είχε δικαίωμα να ενδώσει και να τις προκηρύξει πρόωρα αφήνοντας στον αέρα τα τελευταία μέτρα που είχε εξαγγείλει για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Αυτό και μόνο είναι βιασμός της Δημοκρατίας. Είναι η απόλυτη γελοιοποίηση των δημοκρατικών θεσμών.

Ποιος λοιπόν και με ποιο ηθικό ανάστημα θα με κρίνει αν δεν πάω να ψηφίσω; Γιατί πρέπει κάποιοι που δε σέβονται τη Δημοκρατία να με υποχρεώνουν να τη σεβαστώ εγώ; Με ποιο δικαίωμα εκείνοι που έχουν κατακουρελιάσει τους θεσμούς με καλούν να τους τιμήσω με την ψήφο μου; Όχι, λοιπόν, δεν πάω κάλπη. Κι αν δε γίνετε, όλοι εσείς που ζητάτε την ψήφο μου, υπεύθυνοι πολιτικοί, αν δεν παραμερίσετε τις αρρωστημένες φιλοδοξίες σας ώστε να συνεργαστείτε αρμονικά για το καλό του λαού και της χώρας, αν δεν πάψετε να φανατίζετε τους οπαδούς σας και να στρέφετε Έλληνες εναντίον Ελλήνων, αν δεν σταματήσετε να διχάζετε το λαό και να κατακερματίζετε τον κοινωνικό ιστό, σε κάλπη δε θα ξαναπατήσω. Σαν φορολογούμενη πολίτης, όμως, έχω το δικαίωμα να σας κρίνω και να απαιτώ να μάθω πού πάνε οι φόροι μου.

Ναι, μπορεί να ενθουσιάστηκα λίγο με κάποιες εξαγγελίες στη ΔΕΘ του Γ. Παπανδρέου περί δικαιοσύνης στο φορολογικό σύστημα, μπορεί να επικροτώ τις θέσεις του για τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, γονικών παροχών και κληρονομιών, καθώς και τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας – και μακάρι όλα αυτά να υλοποιηθούν – αλλά στις τηλεμαχίες ο ΓΑΠ μας άφησε στο σκοτάδι σε πολλά άλλα καυτά θέματα. Δε μας είπε πώς θα πιάσει τη φοροδιαφυγή. Δεν ανέφερε τίποτα για φορολογικά τεκμήρια, και κατά την άποψή μου δεν υπάρχει άλλος αποτελεσματικός τρόπος. Δεν εξήγησε πώς θα καταπολεμήσει τη διαφθορά στο Δημόσιο. Τι σόι διαρθρωτικές αλλαγές θα κάνει; Δε μας είπε πώς θα αντιμετωπίσει τη λαθρομετανάστευση, το πανεπιστημιακό άσυλο (ανιάτων), την εγκληματικότητα, τα αυθαίρετα, τους ημιυπαίθριους, την αισχροκέρδεια.

Και ούτε μας είπε πόσα δις προτίθεται να δανειστεί και να μας φορτώσει στην πλάτη, λες και δεν είναι αρκετά αυτά που ήδη κουβαλάμε. Όσο για την πράσινη ανάπτυξη, πολλά ακούμε και λίγα καταλαβαίνουμε για το τι θα είναι, αν θα αποδώσει και πότε να αποδώσει. Σχετικά με την εξωτερική πολιτική του ΓΑΠ, και εκεί υπάρχουν αδιευκρίνιστα σημεία.

Με ανησυχεί ακόμη η πρόθεση του ΓΑΠ για μερική επανακρατικοποίηση της αμαρτωλής Ολυμπιακής, εν μέσω επαπειλούμενης πλήρους χρεοκοπίας της χώρας. Με τρομάζουν επίσης οι ρεβανσιστικές απειλές για άτομα διορισθέντα από τη ΝΔ, όπως οι ανασφάλιστοι φουκαράδες των STAGE με τα 23,5 ευρώ την ημέρα, λες και το σπορ αυτό είναι πρωτάκουστο, λες και το ΠΑΣΟΚ είναι αμόλυντο από την αμαρτία τούτη. Θεωρώ βαρβαρότητα το να πάρεις τη μπουκιά από το στόμα κάποιου πεινασμένου, επειδή του την έβαλε στο στόμα ο αντίπαλός σου.

Και, επ’ ευκαιρία, με ανησυχούν τα καθημερινά περίεργα chemtrails πάνω από το κεφάλι μου, που λεκιάζουν το γαλάζιο τ’ ουρανού και που το τελευταίο δεκαπενθήμερο έχουν οργιάσει. Ποιος θα μας πει, επιτέλους, ποιοι μας ψεκάζουν και γιατί; Δεν πρέπει να γνωρίζουμε; Δεν πρέπει να ξέρει ο Έλληνας πολίτης και ψηφοφόρος ποιοι αλωνίζουν και ρυπαίνουν τον κάποτε καταγάλανο ουρανό μας, και τι χημικά μας ρίχνουν που απειλούν την υγεία μας;

Όσο για τον Κ. Καραμανλή, εκείνος, βεβαίως, δύσκολα πείθει ότι θα καταφέρει αύριο όσα ήδη έπρεπε να είχε κάνει στα 5,5 χρόνια που κυβέρνησε. Μπορεί να είναι καλύτερος ρήτορας από τον ΓΑΠ, αλλά η χώρα για να κυβερνηθεί χρειάζεται πολύ περισσότερες ικανότητες από τη ρητορική δεινότητα, κι ο ΚΑΚ μας απέδειξε στην πράξη ότι δεν τις διαθέτει. Τώρα αν έγινε κάποιο θαύμα και απέκτησε αυτές τις ικανότητες ξαφνικά με την προκήρυξη των εκλογών, πώς να το ξέρουμε εμείς;

Εξάλλου, τα μικρότερα κόμματα, αν εξαιρέσω κάποιες ουτοπιστικές αντιλήψεις που έχουν σε καίρια θέματα, και ιδιαίτερα το ΚΚΕ, θα έπρεπε να είναι πρόθυμα να συνεργαστούν με τα μεγάλα σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας. Όσα το αρνούνται δεν έχουν θέση στη Βουλή. Γιατί να τους χρυσοπληρώνουμε; Ας είναι απλά ένας εξωκοινοβουλευτικός οργανισμός και ας φωνάζουν όσο θέλουν. Επιπλέον όσα είναι πρόθυμα για συνεργασία ενώ τα μεγάλα κόμματα τους την αρνούνται, ας σαμποτάρουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενδεχόμενες επαναληπτικές εκλογές σε περίπτωση που η κάλπη της 4ης Οκτωβρίου δε δώσει αυτοδυναμία. Κι όσοι πολίτες ψηφίσουν στις 4 Οκτωβρίου, ας μην ξανασυρθούν στις κάλπες εκβιαστικά για να δώσουν σώνει και καλά αυτοδυναμία. Όσο δεν κάνουμε τίποτε απ’ αυτά, είμαστε άξιοι της τύχης μας, και βεβαίως ανάξιοι της Δημοκρατίας.

Εκείνο που συνέβη το 1989-1990, που παρέλυσε η Ελλάδα και πάγωσαν τα πάντα με τις τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, για να δοθεί σώνει και καλά αυτοδυναμία στο πλειοψηφούν κόμμα, δεν πρέπει να ξανασυμβεί διότι είναι καταστροφικό για την παραπαίουσα οικονομία μας. Και ας απαγορευτεί, επιτέλους, ν’ αλλάζει ο εκλογικός νόμος σαν τα πουκάμισα κάθε τρεις και λίγο, και να παρουσιάζεται το γελοίο φαινόμενο, π.χ. το 1990 η ΝΔ με 46,89 % να βγάζει 150 έδρες (χάρη στον εκλογικό νόμο Κουτσόγιωργα), ενώ το 1993, το ΠΑΣΟΚ, με το ίδιο ακριβώς ποσοστό ψήφων (46,88%) να βγάζει 171 έδρες, χάρη στο νόμο Κούβελα! Αυτά είναι ρεζιλίκια και δείχνουν ακριβώς το κουρέλιασμα της Δημοκρατίας από τα κόμματα εξουσίας. Και αυτό το κουρέλιασμα αρνούμαι από δω και στο εξής να το νομιμοποιήσω με την ψήφο μου. Νισάφι πια! Δεν έχω άλλο τρόπο ν’ αντιδράσω σε αυτή την αθλιότητα.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Μια φορά κι έναν καιρό οι βδέλλες…

Πριν από πολλά χρόνια, δε θυμάμαι πότε ακριβώς, ήρθε στα χέρια μου ένα βιβλιαράκι κιτρινισμένο και κατασυκοφαντημένο, διότι ήταν, λέει, πλαστογράφημα γεμάτο μίσος. Από περιέργεια το άνοιξα, αδιαφορώντας για το ποιοι ήταν οι συγγραφείς του, και εκεί μέσα βρήκα μεγάλες αλήθειες που επαληθεύονται περίτρανα από την εφιαλτική καθημερινότητα. “Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ήταν σοφοί”, σκέφτηκα, κι έπεσα με τα μούτρα να το διαβάσω μονορούφι.
Μαρία Σεφέρου*

Άσχετα με τους στόχους των γνωστών ή άγνωστων συγγραφέων με τους οποίους διαφωνώ ριζικά, ανακάλυψα ότι η συλλογιστική τους συμφωνούσε με το στοιχειώδη κοινό νου που νομίζω ότι κι εγώ διαθέτω. Έτσι λοιπόν, παιδιά, λόγω των χαλεπών και σκανδαλωδών καιρών που ζούμε, κι επειδή η Ελλάδα γηράσκει αεί δανειζόμενη και μη διδασκόμενη, είπα να παραθέσω μερικά επίκαιρα αποσπάσματα από το παρεξηγημένο και περιφρονημένο αυτό βιβλιαράκι. Υποθέτω ότι το κείμενο δε χάνει την αξία του επειδή δεν γνωρίζουμε το συγγραφέα, πολύ περισσότερο όταν στην ηλεκτρονική εποχή μας το ανωνύμως blogging θεωρείται “κατάκτηση” και δημοκρατικό δικαίωμα. Έτσι δε λένε; Ο νοών νοείτω, ο δε μη νοών εσαεί κοιμηθήτω…

«Παν δάνειον αποδεικνύει την αδυναμίαν του Κράτους και την μη κατανόησιν των δικαιωμάτων αυτού. Τα δάνεια επικρέμανται ως η σπάθη του Δαμοκλέους επί της κεφαλής των κυβερνώντων, οίτινες αντί να λαμβάνωσιν ό,τι αναγκαιοί αυτοίς δια προσκαίρου φορολογίας παρά των υπηκόων των, έρχονται με τεταμένας τας χείρας να ζητώσιν ελεημοσύνην παρά των τραπεζιτών μας. Τα εξωτερικά δάνεια είναι βδέλλαι τας οποίας εις ουδεμίαν περίπτωσιν είναι δυνατόν ν’ αποσπάση τις από του σώματος του Κράτους, εάν δεν αποσπασθώσι μόναι των, ή δεν τας απορρίψει αυτό τούτο το Κράτος ριζικώς. Τα χριστιανικά όμως Κράτη δεν τας αποσπώσιν, αλλ’ εξακολουθούσι να επιθέτωσι νέας τοιαύτας εις το σώμα των, ούτως ώστε αμετακλήτως θα καταστραφώσιν εξ αιτίας της εκουσίας τούτης αφαιμάξεως.»

"Προφητεία", ε; Στ' αλήθεια δεν κοντεύουμε να καταστραφούμε από τα εξωτερικά χρέη;

«Πραγματικώς τι άλλο παριστά το δάνειον και ιδίως το εξωτερικόν; Το δάνειον είναι η έκδοσις κυβερνητικών τραπεζογραμματίων υπεχόντων υποχρέωσιν ωρισμένου τινός τόκου αναλόγου προς το ποσόν του δανεισθέντος κεφαλαίου. Εάν το δάνειον έχη τόκον 5%, εντός 20 ετών το κράτος έχει πληρώσει άνευ ουδεμιάς ωφελείας τόκον ίσον προς το δάνειον, εντός 40 ετών διπλάσιον, εντός 60 ετών τριπλάσιον ποσόν και το χρέος παραμένει πάντοτε χρέος ανεξόφλητον!
Βλέπομεν εκ τούτου ότι υπό το πρόσχημα ατομικής φορολογίας το Κράτος αφαιρεί και τον τελευταίον οβολόν των πτωχών φορολογουμένων δια να εξοφλήση τους πλούσιους ξένους, παρ’ ων εδανείσθη, αντί να συλλέξη τα πλούτη του δια τας ανάγκας του χωρίς να πληρώνη τόκους.


Εφ’ όσον τα δάνεια παρέμενον εσωτερικά οι Χριστιανοί δεν έκαμνον άλλο από του να μεταθέτωσι το χρήμα εκ του θυλακίου του πτωχού εις τα θυλάκια του πλουσίου. Όταν όμως εξηγοράσαμεν τα πρόσωπα άτινα εχρειάζοντο δια να μεταφέρωμεν τα δάνεια επί εξωτερικού εδάφους, όλα τα πλούτη των Κρατών διωχετεύθησαν εις τα ταμεία μας και όλοι οι Χριστιανοί ήρχισαν να καταβάλλωσιν εις ημάς φόρον υποτελείας. (…)

Το κράτος ουδέν κέρδος επιτυγχάνει από το χρήμα όπερ εδανείσθη εφ’ όσον δανείζεται δια να εξοδεύση και ουχί δια να κάμη επιχειρήσεις.»

Αυτά τα ολίγα προς σκέψη και περίσκεψη. Παρέθεσα το κείμενο ακριβώς στη γλώσσα που ήταν γραμμένο (καθαρεύουσα), με παράλειψη του πολυτονικού. Ελπίζω να είναι κατανοητό από τους νεαρούς αναγνώστες.

Ο πρόλογος του βιβλίου φέρει την ημερομηνία 1932. Το όνομα του εκδότη δεν αναγράφεται. Πιστεύω, όμως, ότι κυκλοφορούν και νεότερες εκδόσεις, ενώ αποσπάσματα εντόπισα και στο Διαδίκτυο.

Το άρθρο αυτό το έγραψα για αυτογνωσία και αυτοκριτική κι όχι για να υποκινήσω μισαλλοδοξία και ρατσισμό. Άλλωστε, για ό,τι μας συμβαίνει, ως άτομα και ως λαοί, πρωταρχικά υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι που επιτρέπουμε να μας συμβεί. Εκτός, βέβαια, κι αν έχουμε το ακαταλόγιστο…
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ, αυτός ο γνωστός-άγνωστος…

Καυτή προεκλογική περίοδος σε εξέλιξη, και οι δαίμονες του μίσους και της υποκρισίας κάνουν άγριο πάρτι στις καρδιές κομματαρχών, υποψηφίων βουλευτών και των φανατικών οπαδών τους. Η “Δημοκρατία”, γαρ, χτίζεται πάνω στο δαιμονικό αξίωμα: “Ο θάνατός σου η ζωή μου.” Όλα τ’ άλλα είναι παραμύθια για τους αφελείς. Τα όπλα της “Δημοκρατίας”, σύμφωνα με την παράδοση του έθνους μας, είναι το μίσος κατά του αντιπάλου, η συκοφαντία, η λασπολογία και η υποκρισία. “Ας πάνε όλοι στο διάβολο, αρκεί να κερδίσω εγώ”, λέει ενδόμυχα ο κάθε υποψήφιος, με το βλέμμα στραμμένο στις μαγικές κάλπες.
Μαρία Σεφέρου*
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ, αυτός ο γνωστός-άγνωστος,


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Τατουάζ: αθώα τέχνη ή μαγεία;

Την αφορμή για να γράψω επί του θέματος μου την έδωσε άρθρο που διάβασα στο ιστολόγιο VENDETA, όπου παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα Συνεδρίου για το τατουάζ. Οι “ειδικοί” απεφάνθησαν ότι οι περισσότεροι κάνουν τατουάζ και διάφορες άλλες παρεμβάσεις στο σώμα τους για λόγους “ψυχολογικούς”. Βέβαια, μέσα στον όρο "ψυχολογικός" χωράνε πολλά, και από μία άποψη μπορεί να έχουν δίκιο. Ωστόσο, επειδή έχω κάνει κι εγώ την έρευνά μου επί του θέματος, θα παραθέσω κάποιες παραμέτρους που ίσως είναι άγνωστες στους σύγχρονους λάτρεις του τατουάζ.
Μαρία Σεφέρου*

Οι χριστιανοί φονταμενταλιστές πιστεύουν ότι «Το θεμέλιο, η προέλευση, η σημασία και οι στόχοι του τατουάζ είναι παγανιστικές δεισιδαιμονίες, Σαμανισμός, λατρεία του Βάαλ, και απόκρυφος μυστικισμός» Δείτε εδώ. Τα συμπεράσματά τους τα στηρίζουν σε εκτενή βιβλιογραφία μη Χριστιανών συγγραφέων, των οποίων παραθέτουν τα ονόματα και τους τίτλους των σχετικών βιβλίων. Κυρίως όμως στηρίζουν τα πιστεύω τους σε απαγορευτικό εδάφιο της Βίβλου: «Δεν θέλετε κάμει εντομίδας εις το σώμα σας διa νεκρόν, ουδέ γράμματα στικτά θέλετε εγχαράξει επάνω σας. Εγώ είμαι ο Κύριος.» (Λευιτικός 19:28)
Την εποχή εκείνη, γύρω στο 1500 π. Χ., που ο Μωυσής συμπεριέλαβε στο Λευιτικό (ένα τα βιβλία της Πεντατεύχου, δηλαδή του Torah) την απαγόρευση αυτή, οι Ισραηλίτες μιμούνταν τις δεισιδαιμονίες των γύρω ειδωλολατρικών λαών, κάνοντας εντομές στο σώμα τους και εγχαράσσοντας στικτά σχέδια πάνω στο δέρμα τους. Πίστευαν ότι έτσι θα κατευνάζονταν οι καταχθόνιοι "θεοί' - πνεύματα του κάτω κόσμου - και θα μεταχειρίζονταν ευνοϊκά τους αποθανόντες συγγενείς.

Φωτογραφία από την WIKIPEDIA

Η ιστορία των τατουάζ πηγαίνει πολύ πίσω, πάνω από 5000 χρόνια πριν, και είχε τόσες ποικιλίες όσο και οι λαοί που τα εφάρμοζαν. Η Αγγλική λέξη για το τατουάζ, 'tattoo', έχει δύο ρίζες: την Πολυνησιακή λέξη 'ta' που σημαίνει το να χτυπάς κάτι, και την Ταϊτιανή λέξη 'tatau', που σημαίνει να κάνεις σημάδι σε κάτι. (πηγή)

Τα τατουάζ δημιουργούνται με την εισαγωγή χρωστικής ουσίας κάτω από την επιφάνεια του δέρματος. Το 1991, σ’ ένα βουνό μεταξύ Αυστρίας και Ιταλίας, βρέθηκε ένα κατεψυγμένο πτώμα ηλικίας 5000 ετών με τατουάζ – το πιο καλοδιατηρημένο πτώμα που βρέθηκε ποτέ. Σύμφωνα με την πηγή το δέρμα έφερε 57 τατουάζ!

Το 1948, ένας Ρώσος ανθρωπολόγος και αρχαιολόγος, ο Sergei Ivanovich Rudenko, κατά τη διάρκεια ανασκαφών των τάφων τύπου «Κούργκαν», στα όρη Αλτάι της νοτιοδυτικής Σιβηρίας, ανακάλυψε εντυπωσιακές μούμιες με δερματοστιξία (τατουάζ). Οι μούμιες υπολογίστηκε ότι ήταν περίπου 2400 ετών. Τα τατουάζ που έφεραν στο δέρμα τους αντιπροσώπευαν μια ποικιλία ζώων.(Πηγή) Οι κέρβεροι και τα τέρατα πιστεύονταν πως είχαν μια μαγική βαρύτητα, ενώ άλλα σχέδια ήταν διακοσμητικά. Στην Αίγυπτο, εξάλλου, υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που αποδεικνύουν ότι η πρακτική του τατουάζ εφαρμοζόταν μεταξύ του 4000 και του 2000 π. Χ. Γενικώς έχει αποδειχτεί ότι όλοι οι πρωτόγονοι λαοί χρησιμοποιούσαν κάποιο τρόπο για να σημαδεύουν τα σώματά τους (τατουάζ, εντομές, ή απλό ζωγράφισμα). Δείτε εδώ.

Ποια είναι, όμως, η εσωτερική σημασία των τατουάζ των μακρινών προγόνων μας; Οι πρωτόγονοι πίστευαν ότι το πνεύμα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του ανθρωπίνου σώματος. Τούτο ταυτίζεται με τα πιστεύω πολλών σύγχρονων αποκρυφιστών για το αστρικό σώμα. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό επιτρέπει τη χρήση των κατάλληλων τατουάζ σα μια διαβατήρια τελετή (rite de passage) για τον κόσμο των πνευμάτων. Ο λαός του Βόρνεο, και ειδικά η φυλή Kayan, πίστευαν ότι τα τατουάζ τους όχι μόνο θα τους εισάγουν στον κόσμο των πνευμάτων, αλλά θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν μια περαιτέρω αξιολόγηση για ν’ αποκτήσουν συγκεκριμένους κερδοφόρους ρόλους στον κόσμο των πνευμάτων.

Τατουάζ για λόγους υγείας είναι πολύ διαδεδομένο στην Ανατολή και στο Νότιο Ειρηνικό. Οι Θιβετιανοί έμαθαν την τέχνη του τατουάζ από τους νότιους γείτονές τους, τους Shan . Οι κάτοικοι του Θιβέτ γρήγορα αποφάσισαν ότι εφαρμόζοντας τατουάζ με ένα ιερό “μάντρα” - σύντομα στιχάκια ή και μεμονωμένες λέξεις που χρησιμοποιούνται στο διαλογισμό - σε κινούμενο μέρος του σώματος ήταν ισοδύναμο με τροχούς μάντρα, που επέφεραν το ίδιο αποτέλεσμα, όπως η επανάληψη του μάντρα για την ίδια χρονική διάρκεια. Δηλαδή το τατουάζ ήταν ένα είδος μάντρα εν κινήσει. Οι Θιβετιανοί πίστευαν ότι αυτό βοηθούσε τον φέροντα το τατουάζ να πετύχει εσωτερική γαλήνη και αρμονία. Οι ίδιοι επίσης έκαναν τατουάζ σε συγκεκριμένα σημεία βελονισμού, προσθέτοντας στις χρωστικές ουσίες και θεραπευτικά βότανα, για να έχουν συγκεκριμένα ιατρικά αποτελέσματα.

Μια άλλη κοινή πρακτική στο τατουάζ για λόγους υγείας είναι να απεικονίσει κανείς με δερματοστιξία πάνω στο άρρωστο άτομο ένα θεό ή θεά. Στην Ινδία, ο θεός-Μαϊμού Hanuman, απεικονίζεται πάνω σ’ έναν εξαρθρωμένο ώμο για να ανακουφίσει από τον πόνο.(πηγή) Οι γυναίκες Ainu, τελευταίας γηγενούς φυλής της Ιαπωνίας, κάνουν τατουάζ για να προσελκύσουν την εμφάνιση της θεάς τους, ούτως ώστε τα κακά δαιμόνια να τις εκλάβουν κατά λάθος ως την ίδια τη θεά και ν' απομακρυνθούν. Τατουάζ για καλή τύχη είναι πολύ διαδεδομένο σε όλους τους λαούς και πολιτισμούς. Μόνο τα σύμβολα μπορεί ν’ αλλάξουν.

Οι πρωτόγονοι λαοί συχνά έκαναν τατουάζ πριν από μια τρομερή δοκιμασία ή μια επικίνδυνη επιχείρηση. Στην αρχαία Βιρμανία (Burma), ένας επίδοξος κλέφτης, που σχεδίαζε να ληστέψει μια παγόδα, πρώτα έκανε ένα μαγικό τατουάζ για να τον προστατέψει κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Κατά τη διαδικασία του τατουάζ ο επίδοξος ληστής έπρεπε να επαναλαμβάνει τη μαγική επίκληση. Από τη Νότιο Αμερική μέχρι το Νότιο Ειρηνικό, οι πρωτόγονοι συνδύαζαν τα τατουάζ τους με τελετουργικά. Οι κάτοικοι της Χαβάης είναι διαπρεπείς ανάμεσα σε λαούς που λατρεύουν ειδικούς θεούς του τατουάζ. Κάθε εφαρμογή τατουάζ αρχίζει με προσευχή ώστε η δερματοστιξία να μην προκαλέσει θάνατο και οι πληγές να θεραπευτούν σύντομα. Πολλοί μοντέρνοι Αμερικανοί εφαρμοστές τατουάζ λένε: «Όταν θα έλθει η ώρα σου για να κάνεις τατουάζ, ο θεός του τατουάζ θα σου το πει...»

Υπάρχει λοιπόν "θεός" του τατουάζ; Μήπως το τατουάζ δεν είναι μια αθώα τέχνη (υποτιθέμενου) καλλωπισμού αλλά κάτι περισσότερο; Μήπως υπάρχει κάποιο αρχέγονο πνεύμα, ή πνεύματα, που ξανάφεραν στη μόδα αυτή την πανάρχαια μαγική τέχνη; Αυτές είναι λίγες σκέψεις που παραθέτω για επεξεργασία και περαιτέρω έρευνα. Ο καθένας ας κρίνει κι ας αποφασίσει με γνώμονα πρωτίστως τη λογική.


===================================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Γ. Παπανδρέου: "Οραματίζομαι το αυτονόητο"

Μαρία Σεφέρου*
Κι εγώ το ίδιο! Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις!
«Δεν οραματίζομαι το ανέφικτο. Οραματίζομαι το αυτονόητο. Το αυτονόητο που δικαιούται ο Ελληνικός λαός», είπε μεταξύ άλλων ο Γ. Παπανδρέου στη 74η ΔΕΘ (12-09-2009), και μου άρεσε αυτό. Βλέπετε μου αρέσουν τα εφικτά και αυτονόητα, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Τη λέω την “αμαρτία” μου… Μου άρεσε και η ειλικρινής παραδοχή του ΓΑΠ: «Ο δρόμος θα είναι δύσκολος.»

--«Στόχος μας; Να κρατήσουμε την αγορά ζωντανή, να δώσουμε ζωή στην οικονομία.» Και τούτο μου άρεσε, πατριώτες, δηλαδή η ζωντάνια της αγοράς. Και οι αυξήσεις που εξήγγειλε ο ΓΑΠ σε μισθούς και συντάξεις πάνω από τον πληθωρισμό, έστω κι αν αυτός μας παρουσιάζεται ως δήθεν κάτω του 1%, είναι αυτονόητη προϋπόθεση για να κινηθεί η αγορά. Αρκεί να μην είναι ψίχουλα… αν και ακόμη και τα ψίχουλα έχουν κάποια αξία έστω ψυχολογικής αναθέρμανσης. Σε κάθε περίπτωση, και πάντα κατά τη γνώμη μου, η λύση για κάθε νόσο και κάθε μ@@@@@α της χώρας δεν είναι το πάγωμα των μισθών και συντάξεων, δηλαδή το πάγωμα της αγοράς, ή η τεχνητή υποτονική κίνησή της με υψηλότοκο δανεισμό από τις τράπεζες για να πάρει σώνει και καλά ο αδέκαρος "πράσινο" κλιματιστικό και "πράσινο" αυτοκίνητο και να χωθεί βαθύτερα στα χρέη.

-- «Η παρακμή που βιώνουμε σήμερα δεν θα περάσει απλά, όταν ξεπεραστεί η διεθνής κρίση. Μακάρι να ήταν έτσι. Διότι η δική μας παρακμή δεν αφορά μόνο την οικονομική κρίση. Συνδέεται δυστυχώς με πολιτική κρίση, κρίση θεσμών, κρίση αξιών.» Πω, πω, πόσο μ' ενθουσίασε αυτό παιδιά! Δε μπορώ να σας το περιγράψω. Βρε, σεις, λέτε να έχει ανακαλύψει ο ΓΑΠ το ταπεινό μου blog και να με διάβαζε; Χα, Χα, Χα! Με είχε εξοργίσει ο λιποτάκτης πρωθυπουργός που απέδιδε το ελληνογενές ενδημούν τέλμα στη διεθνή κρίση!

--«Αφήσαμε την αγορά ανεξέλεγκτη και παραδώσαμε το κράτος στην διαφθορά, να σέρνεται από κάθε παράγοντα με ισχύ.» Κι εδώ συμφωνώ, αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, που θάπρεπε να γνωρίζετε, κύριε Παπανδρέου, και να επιληφθείτε δεόντως, είναι ότι το κράτος παρεδόθη στη διαφθορά κυρίως από τους ίδιους τους δημοσίους υπαλλήλους του. Δεν έχετε ακούσει τίποτα για φακελάκια, γρηγορόσημα, πλαστές υπερωρίες, πλαστά οδοιπορικά και δε συμμαζεύεται; Σε αυτά δε φταίνε οι «παράγοντες με ισχύ» αλλά οι ίδιοι οι διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι. Ας με συγχωρήσουν οι λίγες φωτεινές εξαιρέσεις.

Προχτές άκουσα μια ομολογία-σοκ από φίλο, υπάλληλο της αμαρτωλής Ολυμπιακής τα τελευταία 25 χρόνια. «Μην ακούς αυτά που λένε ότι η ΝΔ βούλιαξε την Ολυμπιακή, ή το ΠΑΣΟΚ τη βούλιαξε. Την Ολυμπιακή τη βουλιάξαμε εμείς οι εργαζόμενοι. Τα σωματεία μας. Όταν κάποιος έχει μισθό 2.000 ευρώ και με πλαστές υπερωρίες τον φτάνει στις 6.000 ευρώ, κι όταν αυτοί που το κάνουν είναι η πλειοψηφία, τι περιμένεις;»

Μου είπε και άλλα χειρότερα… «Γράψτα», του είπα, «αυτά που ξέρεις, και δημοσίευσέ τα στο Διαδίκτυο, για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια, και να κάνει πίσω κι ο ΓΑΠ που σκέπτεται επαναδιαπραγμάτευση της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης Ολυμπιακής για επιστροφή ποσοστού στο σάπιο Δημόσιο.» «Τι είπες;» μου λέει. «Να κινδυνέψει η ζωή μου; Έχω οικογένεια. Πρόκειται περί μαφίας.» Παρακαλώ, εσείς οι πράσινοι οπαδοί που έχετε προσβάσεις, ενημερώστε τον Πρόεδρό σας να κάνει πίσω σε αυτό το θέμα. Αρκετά την έχουμε πληρώσει τη σάπια Ολυμπιακή. Νισάφι πια!

--«Εμείς ξέρουμε ότι όταν μία κοινωνία είναι σε παρακμή, η ηγεσία έχει ρόλο και αυξημένες ευθύνες. Αυτός είναι ο λόγος που για εμάς, σε αντίθεση με εκείνους, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, αν δεν αλλάξει πρώτα απ' όλα ο τρόπος, η νοοτροπία και η αντίληψη της άσκησης πολιτικής εξουσίας σ' αυτόν εδώ τον τόπο.» "Συ είπας" κύριε Παπανδρέου. Χρειάζεται επειγόντως αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης στην άσκηση πολιτικής εξουσίας. Καλά που το καταλάβατε. Απομένει να μας αποδείξετε και στην πράξη ότι έχετε διαφορετική αντίληψη στον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Κοντός ψαλμός, αλληλούια!

--«Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης.» Καλό κι αυτό αλλά λίγο αόριστο. Σε ποιους; Πόσο;

--«Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο.» Ευχαριστώ πολύ! Δεν το κάνατε δύο χρόνια ευλογημένε μου!

--«Αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.» Εγκρίνω και επαυξάνω!

--«Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων - ανεξαρτήτως πηγής - με μια ενιαία, προοδευτική και δίκαιη φορολογική κλίμακα.» Μπράβο Γιώργο! Καιρός να δούμε και λίγη δικαιοσύνη στη φορολογία!

--«Όλοι θα συνεισφέρουν ανάλογα με την φοροδοτική τους ικανότητα... Καταργούμε όμως τις χαριστικές φοροαπαλλαγές.» Αμήν σας λέω!

--«Αντικαθιστούμε το ΕΤΑΚ που επιβαρύνει τους μικροϊδιοκτήτες, με την προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας. Και κανείς δεν εξαιρείται, ούτε η Εκκλησία. Βεβαίως, είμαστε σε διάλογο με την Εκκλησία της Ελλάδας.» Οέ, Ελλάς ολέ ολέεε! Πολύ μου άρεσαν αυτά. Συγχαρητήρια! Σίγουρα με διαβάζετε… Αλλά, βρε παιδί μου, εκείνο το διάλογο με την Εκκλησία τι τον θέλετε; Πρέπει να την παρακαλέσουμε για να κάνει το αυτονόητο; Να φορολογηθεί όπως όλοι οι πολίτες και τα νομικά πρόσωπα! Αν πρέπει να διαφοροποιηθεί, είναι για να πληρώσει περισσότερο από όλους τους άλλους, αφού έτσι επιτάσσουν οι χριστιανικοί κανόνες κι αφού ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα υπάρχει χάρη σ’ αυτήν. Έτσι δε λέει; Ας βάλει, λοιπόν, ξανά χέρι στους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς και στα ομόλογά της, στα ακίνητά της, στις μετοχές της, στο χρυσό και στα χρυσόβουλα, κι ας τα μοιράσει στο λαό που υποφέρει. Κι ας μη στενοχωριέται, ξέεερει αυτή! Μερικοί θρησκόληπτοι άκληροι ν' αποδημήσουν θα έχει να λαβαίνει. Δυο τρεις "θαυματουργικές" εικόνες και κάνα λείψανο "αγίου" να εκθέσει σε λαϊκό προσκύνημα θα ξαναγεμίσει τα κιτάπια της. Όσο υπάρχουν Ορθόδοξα πρόβατα, η Εκκλησία δε θα πτωχεύσει.

--«Επαναφέρουμε το φόρο κληρονομιάς και γονικών παροχών με πιο υψηλό αφορολόγητο. Θέλουμε να προστατεύσουμε τη μικρή ιδιοκτησία που κληρονομείται. Αλλά να φορολογήσουμε σωστά τις μεγάλες περιουσίες, που λόγω κληρονομιάς αλλάζουν χέρια. Δέσμευσή μας: κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.» Γκόοολ! Αλληλούϊα! Είχα κουραστεί να τα γράφω!

--«Χρειάζεται να ματώσουμε στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, στην είσπραξη των φόρων και των ανείσπρακτων οφειλών…» Κάντε το, λοιπόν, κι εγώ θα σας σκουπίσω τους θρόμβους αίματος με τα μαλλιά της κεφαλής μου! Τρόπος του λέγειν βέβαια, διότι πού να σας βρω να σας σκουπίσω. Δε θα μ' αφήσουν ο Παπακωνσταντίνου και η παρέα του που σας "προστατεύουν" να σας πλησιάσω, διότι, βλέπετε, δεν είχα ποτέ κομματική ταυτότητα. Και το χειρότερο, δεν προτίθεμαι να πάρω έστω και τώρα, διότι θέλω να είμαι ελεύθερη να σας τα ψέλνω αύριο μεθαύριο, αν μας προδώσετε κι εσείς, χτύπα ξύλο.

--«Φόροι: είναι 31 δισεκατομμύρια ευρώ οι ανείσπρακτοι φόροι - τριπλασιάστηκαν από το 2004. Μόνο από τον ΦΠΑ θα μπορούσαν να εισρεύσουν στα δημόσια Ταμεία περισσότερα από 3,5 δις, αν δούλευαν αποτελεσματικά, με διαφάνεια, σωστά, οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί.» Άντε λοιπόν! Ιδού η μεγάλη πρόκληση! Φτιάξτε σωστούς φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, επιτέλους. Και τα τεκμήρια είναι άριστη ιδέα. Μην τα υποτιμάτε επειδή τα είχε προτείνει ο ευεργέτης σας. Όντως είχε ανακοινώσει κι ο Καραμανλής πολλά σωστά μέτρα κατα της φοροδιαφυγής στη ΔΕΘ, αν και πολύ καθυστερημένα... Μην τα απορρίπτετε εκ προοιμίου μπας και σας πουν ότι τους αντιγράφετε. Αν κάτι είναι για το καλό της χώρας μη διστάζετε να αντιγράψετε ακόμη και το διάβολο, πόσο μάλλον που ο Καραμανλής αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος του λαού. Έτσι για να μας δείξετε ότι φέρνετε νέο ήθος στην εξουσία. Μ' ακούτε; Και προσέξτε, όλοι εσείς οι έντιμοι, ο Έλληνας είναι πανούργος στο να λαδώνει τους πάντες και να ξεγλιστράει αλώβητος. Δε χαμπαριάζει τίποτα.

Και μην ξεχνάτε ότι εδώ δεν είναι Αμέρικα. Εδώ έχουμε τις δικές μας βαθιά ριζωμένες βρώμικες παραδόσεις. Άντε να σας δούμε να τις ξεριζώνετε και να σας φτιάξουμε, κύριε Παπανδρέου, τον ανδριάντα εν ζωή! Και προσέξτε ποιους θα μαζέψετε γύρω σας για την εφαρμογή του προγράμματός σας. Κυκλοφορούν πολλοί επιτήδειοι με ένδυμα προβάτου ενώ από μέσα είναι λύκοι άρπαγες. Προς Θεού μη σας πάρουν για Αμερικανάκι και σας φάνε λάχανο προτού μπορέσετε να υλοποιήσετε λίγα έστω από τα ωραία που μας εξαγγείλατε.
Καλή δύναμη, Πρόεδρε!

Υ.Γ.
Παρακαλώ τους πράσινους οπαδούς να του το στείλουν να το διαβάσει, και να του πουν να μην αποκαλεί τους μητροπολίτες "παναγιότατους" διότι θα του θυμώσει ο Πατριάρχης. Ευχαριστώ!

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Χαραμάδα ελπίδας από το Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ

Το σχέδιο των 100 πρώτων ημερών της διακυβέρνησης του για την ανάταξη της οικονομίας και του κράτους παρουσίασε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, κατά την ομιλία του προς τους παραγωγικούς φορείς της χώρας, στην 74η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ενώ αναφέρθηκε στις προγραμματικές δεσμεύσεις του Κινήματος με άξονες τους πέντε Εθνικούς Στόχους.
pasok web TV


Μαρία Σεφέρου*
Παρόλα τα όσα, σκληρά και κάποτε ειρωνικά, έχω ψάλλει κατά το παρελθόν στον ΓΑΠ για τον επιθετικό, μηδενιστικό και αλαζονικό τρόπο με τον οποίο ασκούσε αντιπολίτευση, και βεβαίως για τις αντισυνταγματικές μεθόδους με τις οποίες εκβίασε πρόωρες εκλογές μέσα σε χαλεπούς καιρούς, εν τούτοις το ύφος και το περιεχόμενο της χθεσινής του ομιλίας μου άνοιξε μια χαραμάδα ελπίδας.
Είπα χαραμάδα, κι όχι πόρτα ή παράθυρο, επειδή δεν εξαρτώνται τα πάντα απ’ αυτόν, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ήταν απόλυτα ειλικρινής και αποφασισμένος. Για πρώτη φορά το ύφος του μου φάνηκε συνεσταλμένο, σεμνό και ταπεινό, ενώ ο ήρεμος και χαμηλός τόνος της φωνής του υποδήλωνε συναίσθηση της κρισιμότητας των καιρών και της τεράστιας ευθύνης που αναλαμβάνει ως αυριανός Πρωθυπουργός…


Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως συμφωνώ σε όλα όσα εξήγγειλε ο ΓΑΠ στους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων στην 74η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ή ότι έχω την ψευδαίσθηση ότι εκείνα στα οποία συμφωνώ, και τα είχα επισημάνει η ίδια επανειλημμένως μέσα από τα άρθρα μου στο παρελθόν, θα υλοποιηθούν. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή από πολλούς, δηλαδή από όλους. Κι όχι απλώς δουλειά, αλλά χρειάζεται και "βούρδουλας" για να εξυγιανθεί ο διεφθαρμένος κρατικός λεβιάθαν και να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η αισχροκέρδεια. Η ανασύσταση του κράτους προϋποθέτει επανάσταση ήθους και ριζική αλλαγή νοοτροπίας ενός ολόκληρου λαού, η επίτευξη της οποίας δυστυχώς ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.

Όμως, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου περιείχε στοιχεία κοινωνικής δικαιοσύνης και έδωσε μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας. Θα ήμασταν μαζοχιστές αν κλείναμε την καρδιά μας σε μια αχτίδα ελπίδας, από όπου κι αν προέρχεται – κι αυτό το λέω για τους ορκισμένους κομματικούς οπαδούς που έχουν την παιδαριώδη κακιά συνήθεια να μηδενίζουν τον πολιτικό τους αντίπαλο, ακόμη κι αν τους χάριζε τον ουρανό με τ’ άστρα. Ωστόσο κατανοώ τα αίτια της δυσπιστίας των πολιτών, και ως ένα βαθμό τα συμμερίζομαι, διότι από προεκλογικές υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ μας έχουν χορτάσει οι πολιτικοί.

Όμως, δεν είναι η κατάλληλη ώρα – ποτέ δεν ήταν – για τυφλό κομματικό φανατισμό. Δε συμφέρει κανέναν ούτε η άκριτη αποδοχή προεκλογικών εξαγγελιών, μ' ένα ανεπιφύλακτο “ναι σε όλα”, ούτε η κάθετη απόρριψή τους μ' ένα “όχι σε όλα”. Δεν αρμόζει σε ενήλικα άτομα, και είναι πέρα για πέρα αρνητικά ως προς τα αποτελέσματά τους, τόσο τα εν λευκώ χειροκροτήματα όσο και τα παθιασμένα γιουχαΐσματα, όπως έγραφα εδώ. Οι επιπόλαιες θριαμβολογίες των πράσινων οπαδών ή οι γενικευμένες καταστροφολογίες των αντιπάλων δεν είναι ένδειξη πολιτικής ωριμότητας.

Άλλωστε θαυματοποιοί δεν υπάρχουν κι ούτε υπήρξαν ποτέ στη χώρα μας, κι ας μην περιμένουμε από κανένα πρωθυπουργό λαγούς με πετραχήλια, ή ό,τι άλλο μας λείπει κι ονειρευόμαστε. Είτε μας αρέσει είτε δε μας αρέσει, ο Καραμανλής έστρωσε το χαλί της νίκης στον Γ. Παπανδρέου, και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, για κάποιους οδυνηρή και για άλλους ευχάριστη, που κανείς δε μπορεί να αρνηθεί. Με τον ΓΑΠ, λοιπόν, πρέπει τώρα να συνεργαστούμε για ένα καλύτερο αύριο.

Ας μην περιμένουμε, πάντως, από καμία κυβέρνηση εθνική παλιγγενεσία όταν ο ατομικισμός και η διαφθορά είναι τα εξέχοντα "προσόντα" του Νεοέλληνα. Στο έσχατο σημείο οικονομικής κατάρρευσης και ηθικής κατάπτωσης που φτάσαμε, με τη βοήθεια της άρρωστης δημοκρατίας-τραβεστί που φτιάξαμε και συντηρούμε (δείτε κι εδώ ), πρέπει να ευχόμαστε τουλάχιστον να μην πτωχεύσουμε ως χώρα. Τόσο δα έχουν ελαχιστοποιηθεί οι φιλοδοξίες μας ως λαού τώρα, εν όψει του εφιάλτη της χρεοκοπίας! Και ο Γιώργος Παπανδρέου θα αποδειχτεί ένας καλός Πρωθυπουργός, αν μας απομακρύνει έστω μερικά βήματα από το ενδεχόμενο της άμεσης πτώχευσης.

Σε κάθε περίπτωση, όπως όλοι, έτσι και ο ΓΑΠ θα κριθεί από το αποτέλεσμα κατά την πορεία της πρωθυπουργίας του. Ωστόσο, για να παρηγορήσω και τους εκτός νυμφώνος, ουδέν κακόν αμιγές καλού, όπως άλλωστε και ουδέν καλό αμιγές κακού. Κάποιοι θα ωφεληθούν, και κάποιοι αναπόφευκτα θα ζημιωθούν. Αποκλείεται να μείνουν όλοι εξίσου ευχαριστημένοι. Όταν τα συμφέροντα των διαφόρων κοινωνικών ομάδων είναι (φαινομενικά μόνο) αλληλοσυγκρουόμενα, όταν ουδείς εμφορείται από συναίσθημα αλληλεγγύης και πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης, κι όταν η διαπλεκόμενη οικονομική και εκδοτική ολιγαρχία έχουν μάθει ν’ απαιτούν, να εκβιάζουν και να επιβάλλουν τα καλά και συμφέροντα στις τσέπες αυτών, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν και δυσαρέσκειες.

Βεβαίως οι προεκλογικές εξαγγελίες, με τα θετικά, τα αρνητικά, τα παραλειπόμενα και τα διφορούμενά τους, ελκύουν ή αποκλείουν ψήφους. Όμως, επαναλαμβάνω, ο κομματικός αρχηγός και εν δυνάμει πρωθυπουργός πρέπει να κριθεί εκ των υστέρων βάσει των πεπραγμένων του. Ο λιθοβολισμός του εκ των προτέρων δείχνει πολιτική ανωριμότητα και εμπάθεια, και δεν είναι προς το συμφέρον κανενός. Υπονομεύει το καλό κλίμα, και παρόλο που ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ένοχος αυτής της βαριάς αμαρτίας κατά το παρελθόν, είναι προς το συμφέρον της χώρας και του λαού κάποτε να μπει τέρμα σε αυτό το φαύλο κύκλο της πολιτικής αθλιότητας του μηδενισμού του "αντιπάλου". Οι ρεβανσισμοί είναι αυτοκαταστροφικοί. Είτε το θέλουμε είτε όχι, είμαστε όλοι μία οικογένεια. Και μια οικογένεια δε μπορεί να ευημερήσει όταν το ένα μέλος πολεμάει το άλλο! Ένα κι ένα πόσο κάνουν, κομματάρχες και οπαδοί;

Αυτά τα λίγα για την εντύπωση που είχα και τα συναισθήματα που ένιωσα από τη χθεσινοβραδινή ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο και τη σημερινή Συνέντευξη Τύπου στον ίδιο χώρο. Σε επόμενο άρθρο μου θα προσπαθήσω να σχολιάσω μερικές από τις πολιτικές εξαγγελίες του.

Με αυτό το άρθρο γνωρίζω ότι κάποιοι θα σπεύσουν να μου φορέσουν πράσινη φανέλα, επειδή έχουν εθιστεί στο να βλέπουν τα πάντα μέσα από τον παραμορφωτικό κομματικό τους φακό. Ε, δε θα κάνω και χαρακίρι για να τους πείσω ότι δε μαντρώνομαι! Έχουν άλλωστε την πλήρη κατανόησή μου διότι οι δεδηλωμένοι “οπαδοί” δεν πιστεύουν ότι μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς ταμπέλα, έξω από πολιτικά ή θρησκευτικά μαντριά. Οι ιδεολογικά εθισμένοι δεν έχουν ακόμη γευτεί το γλυκό καρπό της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος...

Καλή επιτυχία στο Γιώργο Παπανδρέου!

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Γιώργος είναι πονηρός, Ώπα!

"Στο σπίτι του ο Σημίτης…Τσαγανό, ε; Μπράβο Γιώργο! Δεν το περίμενα να σας πω την αλήθεια. Μα και τόση αχαριστία! Κοτζάμ δαχτυλίδι του παρέδωσε στις 7 Ιανουαρίου του 2004, ανήμερα του Άη Γιάννη, μεγάλη η χάρη του! Για σκεφτείτε το κι εσείς: αντί του μάνα χολή! Αυτά όμως έχει η πολιτική, και εξάλλου, «ουδείς χειρότερος εχθρός από τον ευεργετημένο αγνώμονα», λέει ο λαός. "
Μαρία Σεφέρου *

Στην κορυφή δύο δε χωρούν, έτσι κι αλλιώς. Ο ΓΑΠ φαίνεται ότι διατηρεί τις επιφυλάξεις του απέναντι στον επί δύο τετραετίες εκσυγχρονιστή Πρωθυπουργό Κ. Σημίτη. Αλλιώς γιατί να μην του έδινε την πρώτη θέση στο Επικρατείας; Σε κάθε περίπτωση, το τοπίο ξεκαθάρισε! Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να βλέπει και να διδάσκεται κι ο Βενιζέλος...


Τώρα μη φανταστείτε ότι στενοχωρήθηκα που δε θα είναι στη Βουλή ο κ. Σημίτης, αν και, με λίγη τύχη, δεν αποκλείεται να τον δούμε… Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αν βοηθήσει λιγάκι και ο Καραμανλής, ή όποιος τον διαδεχτεί. Από την άλλη, ο λαός λέει “καλύτερα το διάβολο που ξέρεις από το διάβολο που δεν ξέρεις”. Κι εδώ που τα λέμε δεν ξέρουμε τι θα μας προκύψει με το Γιώργο Πρωθυπουργό στα θέματα της οικονομίας (στα εθνικά το ψυχανεμιζόμαστε, άστα να πάνε…), κι ένας πολιτικός με την πείρα του Σημίτη θα ήταν χρήσιμος στο υπουργικό συμβούλιο, ένα είδος τροχοπέδης αν ξέφευγαν τα πράγματα, και αν φυσικά δεν είχαμε να κάνουμε με ενός ανδρός αρχή. Όσο νάναι ο καθηγητής κάτι θα έχει μάθει από τα λάθη του.

Θα έχει μάθει, υποθέτω, ότι το Χρηματιστήριο δεν είναι ο καθρέπτης της οικονομίας όπως μας παραμύθιαζε το 1999, που προέβλεπε το Γενικό Δείκτη στις 7.000 μονάδες, αλλά είναι ο καθρέπτης της ασυδοσίας των κερδοσκόπων. Θα έχει καταλάβει ότι στο Χρηματιστήριο δε βγαίνουν όοολοι κερδισμένοι, όπως μας έλεγε τότε, αφού για να κερδίσουν οι λίγοι που ξέρουν πού θα το πάνε, πότε θα το πάνε και πότε θα το φέρουν, και οι κολλητοί τους με την εσωτερική πληροφόρηση, πρέπει οι πολλοί να τους τ’ ακουμπήσουν, κοινώς να χάσουν το κομπόδεμά τους. Θα έχει μάθει, φαντάζομαι, ότι για ν’ αντλήσουν οι εισηγμένες ζεστό χρήμα, κάποιες τσέπες αφελών πρέπει ν’ αδειάσουν. Όταν αντλείς ρευστό από κάποιο δοχείο αυτό σε κάποια στιγμή αδειάζει. Απλά πράγματα, για το Δημοτικό.

Και πιθανώς να έχει μάθει ο κ. Σημίτης ότι όλα εδώ πληρώνονται... Ίσως, λοιπόν, να ήλθε η ώρα να πονέσει κι αυτός λιγάκι, έστω κι αν δε μας το δείξει. Να πληρώσει κάτι τις για τις αμαρτίες του και τον κυνισμό του όταν έλεγε στους αφελείς, τους οποίους ο ίδιος και το πρωτοπαλίκαρό του, ο Γιάννος Παπαντωνίου, είχαν εκμαυλίσει στο Χρηματιστήριο για να κάνουν τη σοσιαληστρική ανακατανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω, «ας πρόσεχαν». Βλέπεις ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει συμφορά, ακόμη κι αν έχει περάσει δεκαετία από τη χρονιά αυτού του μεγάλου και ατιμώρητου εθνικού εγκλήματος.
Ούτε μπορεί να ξεχάσει ο λαός ότι ο Σημίτης ξεπούλησε το ένα μετά το άλλο σε τιμή ευκαιρίας για τους αγοραστές τα περισσότερα ασημικά του Οίκου “ΕΛΛΑΣ”! Ξεχνιούνται τέτοιες “ευεργεσίες”, ακόμη κι αν ήταν αναπόφευκτες;

Το περίεργο είναι ότι τις περί την οικονομία δεξιοτεχνίες του Κ. Σημίτη είχε αναγνωρίσει και εκτιμήσει από το 1985 ο μεγάλος σοσιαλιστής ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου! Να τι έγραφε ο Νίκος Νικολάου στο έγκριτο ΒΗΜΑ , στις 25 Ιουλίου του 1999: «Τι έγινε λοιπόν αυτή την οκταετία; Με υπουργούς Εθνικής Οικονομίας τους κκ. Απ. Λάζαρη στην αρχή και μετά τον κ. Γ. Αρσένη το ΠαΣοΚ έδωσε όντως μεγάλες αυξήσεις στους μισθωτούς και κρατικοποίησε όλες σχεδόν τις προβληματικές, για να ξυπνήσει μεσάνυχτα το καλοκαίρι του 1985, ευθύς μετά τις εκλογές, τον Ανδρέα ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, και να του αναγγείλει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! "Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!". Και ο Ανδρέας, που, όπως λέει ο κ. Αδ. Πεπελάσης, είχε οξεία αίσθηση και του πολιτικού αλλά και του προσωπικού κινδύνου, αλλάζει άρδην πολιτική περνώντας από τις παροχές στη λιτότητα και αντικαθιστά τον κ. Γ. Αρσένη με τον κ. Κ. Σημίτη εκτιμώντας τη συνέπειά του και την ευθύνη του στην ανάληψη πολιτικού κόστους.»

Να συμπληρώσω εδώ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν κρατικοποίησε μόνο τις προβληματικές αλλά ό,τι του προσφερόταν. Θυμάμαι τότε την ιδιωτική κλινική "Ο Καλός Σαμαρείτης" όπου εργαζόταν στη ρεσεψιόν ως τηλεφωνήτρια, για 13 χρόνια, από την έναρξη λειτουργίας της κλινικής, συγγενικό μου πρόσωπο. Κανένα οικονομικό πρόβλημα δεν υπήρχε. Οι υπάλληλοι πληρώνονταν κανονικά, ήταν ασφαλισμένοι, και οι ιδιοκτήτες, δύο συνεταίροι, ζούσαν βασιλικά. Εκεί χειρουργούσε και ο γιατρός Παρασκευάς Αυγερινός, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1974, και μετέπειτα Υπουργός Υγείας (1981-1984) και ευρωβουλευτής.

Ο κ. Αυγερινός, λοιπόν, φρόντισε στο άψε σβήσε να κρατικοποιηθεί η κλινική Καλός Σαμαρείτης και να υπαχθεί στο Δημόσιο, και συγκεκριμένα στο «ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Ν. ΙΩΝΙΑΣ ! Για την ιστορία, αλλά και για να μην επαναληφθούν τέτοιες αμαρτίες, θα αναφέρω ότι η κλινική είχε κλείσει λίγο καιρό για επισκευές και όταν ανακαινίστηκε είχαν μπει κάποιοι πράσινοι οπαδοί στη θέση παλιών άχρωμων υπαλλήλων, χωρίς οι τελευταίοι να έχουν καν ειδοποιηθεί. Ένα από τα θύματα ήταν και το συγγενικό μου πρόσωπο. Πήρε μια μικρή αποζημίωση και την έστειλαν σπίτι της για να περιμένει εσαεί στο ακουστικό της… Της είχαν πει ότι θα της τηλεφωνούσαν για να ξαναπιάσει δουλειά στο πόστο της!

Ξαναδιαβάστε, παρακαλώ, τη θλιβερή ιστορία. Τι είχες Γιάννη, τ’ είχα πάντα. Παρ’ ολίγο να χρεοκοπήσει η σοσιαλιστική Ελλάδα του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου από τις παροχές και τις κρατικοποιήσεις, και κάλεσε τότε τον Κ. Σημίτη για να τη σώσει! Τα γνωρίζει αυτά ο ΓΑΠ; Ήταν περίπου 30 ετών το 1981. Τα θυμάται; Πω, πω, ανατριχιάζω στο ενδεχόμενο να μας ξανασυμβούν τα ίδια έτσι και ξανοιχτεί ο Γιώργος στις παροχές. Θα τον συνδράμει άραγε τότε ο κακός και πληγωμένος Σημίτης;

«Την πρώτη τετραετία πήραμε από το μέλλον, δανειστήκαμε από τους πόρους που θα παράγονταν μελλοντικά στα επόμενα δύο-τρία χρόνια για να αποκαταστήσουμε κοινωνική δικαιοσύνη και μια στοιχειώδη συνοχή μεταξύ του λαού ώστε να μπορέσει να προχωρήσει» είπε ο πολύς Άκης Τσοχατζόπουλος, κι αυτός στενός συνεργάτης του Α. Παπανδρέου, όπως διάβασα στο ίδιο άρθρο, στο ΒΗΜΑ.
Με άλλα λόγια, από το 1981 και μετά η Ελλάδα γυρνάει συνεχώς στον ίδιο φαύλο κύκλο. Κρατικοποιήσεις→ παροχές→ χρεοκοπία →ιδιωτικοποιήσεις→ λιτότητα→ →κρατικοποιήσεις→παροχές→ χρεοκοπία, κ.ο.κ. Μόνο που τώρα έχουμε τη δαμόκλειο σπάθη του Αλμούνια να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας, και το κλίμα δεν προσφέρεται για αλόγιστες παροχές, ίσως ούτε για κρατικοποιήσεις. Λέτε να νοσταλγήσουμε κάποτε την εποχή Σημίτη;

Τέλος πάντων, κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε μάγος αλχημιστής, κι εδώ που φτάσαμε φταίμε όλοι συλλογικά, λαός, κόμματα και εξουσίες. Όλοι, ποιος λίγο, ποιος πολύ, έχουμε τις ευθύνες μας… Άραγε έχουμε πιάσει πάτο ώστε ν’ αρχίσει επιτέλους κάποια ανάκαμψη; Πάντως, με το δημοσιονομικό έλλειμμα να φτάνει το 5,9% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος το 2009, και να προβλέπεται να φτάσει το 6,7% (πηγή) το 2010, και το δημόσιο χρέος της χώρας μας να είναι περίπου 108,5% του ΑΕΠ (πηγή ), πόσο αισιόδοξος μπορεί να είναι κανείς;

Κι όμως, οι κομματάρχες μας φαίνονται να το διασκεδάζουν δεόντως. Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι οπαδοί με τις ντουντούκες και τα σημαιάκια που ψοφάνε για προεκλογικό χαβαλέ…

Σχόλιο:
Μπορεί η Μαρία Σεφέρου να είναι καυστική και να ενοχλεί, αλλά η γραφή της είναι κρυστάλλινη και αληθινή. Βέβαια διαφωνούμε με το περιβόητο δακτυλίδι, για το οποίο έχουμε γράψει ότι ήταν η παγίδα του πονηρού Σημίτη, να του φορτώσει την επερχόμενη ήττα του 2004.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ιστορικά θα δικαιωθεί από τους υποστηριχτές και ψηφοφόρους της δημοκρατικής παράταξης, για μια ανάληψη ευθύνης που διέσωσε το σοσιαλιστικό κίνημα από την αναμενόμενη συντριβή του.
Το άλλο που σχολιάζει είναι η δεύτερη τετραετία ΠΑΣΟΚ και το Μεγάλο οικονομικό άνοιγμα. Είναι πολύ δύσκολο να αναλυθεί σε λίγες γραμμές, αλλά τα ταμειακά εκείνα ελλείμματα περιγράφονται με ψυχρή λογική, χωρίς να συνεκτιμηθεί η πρόθεση του σοσιαλιστή ηγέτη για κοινωνικοποίηση των δομών της κοινωνίας και των μέσων παραγωγής.
Εκ του αποτελέσματος τεκμαίρεται ότι έγιναν κάποια λάθη, αλλά ΟΧΙ με δόλο ή από Μεγάλα συμφέροντα. Αυτό που ίσως πρέπει να προσεχθεί και για το μέλλον, είναι η εκπαίδευση της κοινωνίας σε ένα άλλο τρόπο κοινωνικής αντίληψης και πολιτικής διακυβέρνησης.
Ο παράγων κομματικοποίηση και οι "συν αυτώ" πάντα θα πισωγυρίζουν τις κοινωνίες που θέλουν να αναπτυχθούν υπέρ κάποιων που διαπλέκονται με την εξουσία προσποριζόμενοι οικονομικά οφέλη.
Ποτέ ΔΕΝ υποστηρίξαμε ότι η δεύτερη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έλυσε όλα τα προβλήματα ή είχε κάποια σχέση με τη πρώτη χρυσή τετραετία, έδωσε όμως μία νέα αντίληψη του κράτους πρόνοιας και των κοινωνικών θεσμών μιας κοινωνίας που έβγαινε από μία δύσκολη πολιτική περίοδο και από ένα σύμπλεγμα "ψωροκώσταινας" και ανελεύθερων καθεστώτων.
Ανεξάρτητα με τις διαφωνίες μας με τη συγγραφέα, εμείς την περιβάλλουμε με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση τόσο στο πρόσωπο όσο και στο γραπτό της λόγο.

Νάσος.

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"