Για το εφτάψυχο Mega της ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης. Το Mega και τα αφεντικά του ήλεγχαν τη πολιτική ζωή της χώρας, είχαν αναγάγει σε ΣΥΣΤΗΜΑ τον έλεγχο Πρωθυπουργών, Υπουργών και Βουλευτών, είχαν δημιουργήσει δική τους κοινοβουλευτική ομάδα στο πρώην ΠΑΣΟΚ και στη ΔΕΞΙΑ. Διόριζαν υπουργούς, προωθούσαν βουλευτές, είχαν δημιουργήσει ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΥΣ πολιτικούς από το πρώην ΠΑΣΟΚ και τη ΔΕΞΙΑ. Ήταν το εκτροφείο –διαφθορείο και το ορμητήριο για εξασφάλιση προνομιακών σχέσεων με τους εκάστοτε κυβερνώντες και το Δημόσιο. Μεγάλα έργα, προμήθειες.
Και ενώ ήταν εξόφθαλμα η έδρα της εκκόλαψης της διαφθοράς και του πολιτικού εκφυλισμού της δημόσιας ζωής προωθούσε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ σειρές που ως επί το πλείστον -ως άλλοθι αθωότητας αλλά ταυτόχρονα και αμφισημίας προς την ανερχόμενη μεσαία τάξη- με ηθογραφίες του στυλ «αλλού πατάμε και αλλού βρισκόμαστε», «ήξεις αφήξεις ουκ, εν των τω πολέμω θνήξεις» «Πάω στο πόλεμο, γυρίζω δεν σκοτώνομαι», από όλα έχει ο μπαξές και πάμε σαν άλλοτε, ίσως και όχι, αλλά και για αλλού και …
