Ο Αντόνιο Γκράμσι (Antonio Gramsci) ήταν ο τέταρτος γιος του αλβανικής καταγωγής Φραντσέσκο Γκράμσι που ήταν χαμηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος και της Πεππίνα (Τζιουζεππίνα) Γκράμσι, κόρη εφοριακού υπαλλήλου. Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1891 στην πόλη Άλες της Σαρδηνίας.
Ο καλλιτέχνης που φιλοτέχνησε το πορτρέτο του (κεντρική εικόνα) με κίνητρο, όπως δήλωσε, να εμπνεύσει σε καιρό κρίσης επέλεξε να χαράξει την σκέψη του Γκράμσι ότι «η κρίση συνίσταται ακριβώς στο γεγονός ότι, ενώ το παλιό πεθαίνει, το νέο δεν μπορεί να γεννηθεί: Σε αυτό το μεσοδιάστημα κάνει την εμφάνισή της μια μεγάλη ποικιλία από νοσηρά συμπτώματα».
Ο Γκράμσι σπούδασε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Εκεί μυήθηκε στις σοσιαλιστικές ιδέες και στα 1913 έγινε μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Πολύ σύντομα αναδείχτηκε σε καθοδηγητικό στέλεχός του. Το 1914 παίρνει το πτυχίο του και τον επόμενο χρόνο περνά στη σύνταξη της σοσιαλιστικής εφημερίδας του Τορίνο «Il grido del popolo» (Η Κραυγή του Λαού) και λίγο αργότερα στη σύνταξη του κεντρικού οργάνου του Σοσιαλιστικού Κόμματος «Avanti» (Εμπρός) – αρχισυντάκτης τού οποίου είχε διατελέσει μέχρι το 1914 ο μετέπειτα φασίστας Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι – και της εβδομαδιαίας «L’ Ordine Nuovo» (H Νέα Τάξη).
Το 1920 καθοδηγεί την μεγάλη απεργία των εργατών για την υπεράσπιση των εργοστασιακών επιτροπών του Τορίνο και διατυπώνει το πολιτικό πρόγραμμα-μανιφέστο «Για την ανανέωση του Σοσιαλιστικού Κόμματος». Στις 21 Ιανουαρίου 1921 ιδρύει μαζί με τον Αμεντέο Μποντρίγκα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας (μετέπειτα ΙΚΚ), διάσπαση του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Με την άνοδο των φασιστών στην εξουσία, το ΙΚΚ τίθεται εκτός νόμου και ο Γκράμσι φυλακίζεται. Το 1926 καταδικάζεται σε είκοσι χρόνια κάθειρξη με τον εισαγγελέα να εκστομίζει την φράση «για είκοσι χρόνια πρέπει να κάνουμε αυτό το μυαλό να πάψει να δουλεύει». . . .
