Ο Πρόεδρος άργησε μια εβδομάδα!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, άργησε μια εβδομάδα να στείλει αυτό που τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αποκαλούν «ηχηρό μήνυμα κατά της αποχής». «Η Δημοκρατία στην Ελλάδα κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες και μεγάλη λαϊκή συμμετοχή. Η Δημοκρατία χρειάζεται αγώνες. Δεν μπορείς να κάθεσαι στον καναπέ και να μιλάς για αγώνες», δήλωσε ο Πρόεδρος εξερχόμενος από το εκλογικό κέντρο στα Ιωάννινα.

Παρεξηγήσιμη δήλωση, που θα μπορούσε να υποκρύπτει ανεπίτρεπτες σκοπιμότητες. Εάν την δήλωση αυτή την έκανε μια εβδομάδα πριν, τότε θα άξιζε κανείς να την ερμηνεύσει βαθύτερα πολιτικά, ενώ σήμερα αναγκαστικά, η οποιαδήποτε προσέγγιση δεν μπορεί να αγνοήσει την κομματική σκοπιμότητα. Είναι απολύτως κατανοητό ο Πρόεδρος να στηρίζει την λειτουργία του πολιτικού συστήματος που βασίζεται στον δικομματισμό. Άλλο αυτό, όμως, και άλλο ο Πρόεδρος να μετατρέπεται σε όργανο του δικομματισμού. ...

Ως επιμύθιο στις εκλογές

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

....Το πτώμα αυτό δεν χρειάζεται επικήδειους…τους κάνει και μόνο του κάθε βράδυ στην τηλεόραση!  Από εμάς ζητά πειστική πρόταση εξουσίας, που θα απαντά στις αντικειμενικές ανάγκες της σημερινής κοινωνίας συστήνοντας έναν νέο ρεαλισμό, για μια νέα Ελλάδα....

Η πολιτική τάξη της χώρας (κόμματα, πολιτικό προσωπικό, ΜΜΕ, μεγαλοεπιχειρηματίες), κείτεται πλέον ημιθανής. Δεν έχει δυναμική, κουράστηκε και κούρασε. Στις περιφερειακές εκλογές φάνηκε η αδυναμία της να κινητοποιήσει τον λαό, στο πλαίσιο της πολιτικής συμμετοχής που η ίδια όρισε. Όταν ο ορισμός που δίνεις στην πολιτική συμμετοχή, μέσω της εκλογικής διαδικασίας, δεν είναι ικανός να κινητοποιήσει τους πολίτες, συνήθως δεν φταίει ο ορισμός, αλλά η ταυτότητά σου. Αυτό είναι το μάθημα της πολιτικής κοινωνιολογίας και πολιτικής ψυχολογίας, που μοιάζει να αγνοείται από όλους σχεδόν τους πολιτικούς φορείς.

Η πολιτική συμπεριφορά είτε αφορά στους φορείς που διεκδικούν την ψήφο, είτε στους ίδιους του πολίτες ατομικά, είναι ρεαλιστική. Το κριτήριο δηλαδή της συμμετοχής τους και της συγκυριακής συμπεριφοράς τους είναι συμφεροντολογικό, και αυτό παρότι ακούγεται ίσως αρνητικά είναι το πιο θετικό πράγμα στις αστικές δημοκρατίες μας. Το συμφέρον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την έννοια της ταυτότητας. ...

Σήμανε η ώρα της μεταπολίτευσης των πολιτών!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ο λαός μίλησε, η αποχή υπήρξε το πιο κραυγαλέο μήνυμα αποτυχίας του πολιτικού συστήματος κι ας κάνει ότι δεν το κατάλαβε ο πρόεδρος της κυβέρνησης και μερικοί άλλοι αρχηγοί. Ο λαός γυρίζει μαζικά την πλάτη σε αυτούς που δεν τον εκφράζουν πια. Η κρίση αποτελεί πλέον κρίση του καθεστώτος. Μόνον πελάτες του δικομματισμού έφτασαν στην κάλπη, καθώς και αποφασισμένοι πολίτες να δώσουν την ψήφο τους σε μικρά κόμματα ή να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους στον μικροκομματισμό, τον πολιτικαντισμό και τον λαϊκισμό, με λευκό ή άκυρο ψηφοδέλτιο. Οι Έλληνες βγήκαν από τα μαντριά και ποιος τους σταματά!

Η Κυβέρνηση βγήκε κουρεμένη από το «δημοψήφισμα» που προκάλεσε ο πρωθυπουργός για την συνέχιση της πολιτικής της τρόικας στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά ο Γιώργος Παπανδρέου θεώρησε ότι έχει την νομιμοποίηση να συνεχίσει μία πορεία καταστροφής, δίχως κανείς να μπορεί να αντιληφθεί πλέον πού στηρίζει την άποψη ότι υποστηρίζεται από ευρύτερα στρώματα. Όταν οι αριθμοί δεν μας βγαίνουν, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς! Ασφαλώς το παιχνίδι που δοκίμασε να παίξει με τις εκλογές ο κ. Παπανδρέου δεν τελειώνει απόψε. ...

Όνειρα στο σφυρί και όνειρα για την τσέπη

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Όλοι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, άλλος λίγο κι άλλος περισσότερο, πορεύτηκαν μέσα στο ψέμα. Όλοι ανεξαιρέτως πολιτεύτηκαν στο πλαίσιο μιας εικονικής πραγματικότητας. Κάποιοι όμως το παράκαναν. Ένας από αυτούς είναι κι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Και το παρακάνει κανείς σ’ αυτήν την περίπτωση όταν έχει υιοθετήσει ένα πολιτικό στιλ που βασίζεται στην εξαπάτηση του αποδέκτη του μηνύματός του. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει από τον Μάρτιο, αλλά ο πρωθυπουργός συνεχίζει απτόητος το γνωστό «παραμύθι», κάθε φορά που απευθύνεται σε τμήματα του εκλογικού σώματος. «Η χρεοκοπία της χώρας θα ήταν χρεοκοπία των ονείρων σας», είπε πάλι σήμερα απευθυνόμενος στους νέους, προκαλώντας μάλλον την θυμηδία της πρώην γενιάς των 700 ευρώ και νυν των 580.

Είναι πρόκληση, όπως και να το δεις, να απευθύνεσαι στους σημερινούς ανέργους ή σ’ εκείνους που ήδη ζουν μέσα στην αγωνία για το εάν αύριο θα έχουν δουλειά, αναφερόμενος σε όνειρα που χρεοκοπούν κάθε μέρα, ακολουθώντας την πορεία χρεοκοπίας της χώρας. ...

Κάτι σοβαρό «παίζεται» τούτες τις ώρες στην Ελλάδα

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Αυτή η υπόθεση με τους παγιδευμένους φακέλους δεν μου αρέσει καθόλου. Είναι μια πολύ βρόμικη ιστορία σε κάθε περίπτωση και ως προς την «πολιτικότητά» της και ως προς το timing. Πολλά περνούν από το μυαλό μου, αλλά δεν έχω απάντηση, καθώς δεν διαθέτω πληροφορίες σχετικά.

Ήθελα μόνον μέσω του «Ακτιβιστή» να εκδηλώσω την ανησυχία μου, καθώς η υπόθεση αυτή έρχεται να επιδεινώσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και να φορτίσει το προεκλογικό κλίμα με στοιχεία τρόμου και εξωγενούς απειλής. Είναι προφανές ότι κάποιοι κάτι ετοιμάζουν, σε επίπεδο καταστολής και έκτακτης ανάγκης για την Ελλάδα. Και αυτοί μάλλον ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας.

Ο διεθνής τύπος αναφέρεται στα περιστατικά αυτά σαν στην Ελλάδα να υπάρχει εστία παραγωγής τρόμου και απειλής για την παγκόσμια ασφάλεια και αυτό υπερτονίζεται από τα ΜΜΕ της διαπλοκής στο εσωτερικό, ταυτόχρονα με την μεγέθυνση της αντικειμενικής φύσης των εμφανώς προβοκατόρικων αυτών ενεργειών....

Το ΔΝΤ και οι εκλογές

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Θυμάστε όταν πριν από αρκετούς μήνες αναφερόμουν στο ενδεχόμενο και στην λογική προκήρυξης πρόωρων εκλογών την φαινομενικά εύλογη αντίδραση των περισσοτέρων;

Λέγανε, μα τι λες τώρα, αυτό δεν το επιτρέπει το ΔΝΤ και το μνημόνιο! Εξήγησα τότε ότι το μνημόνιο και η τρόικα δεν απαγορεύουν, ούτε θα μπορούσαν να απαγορεύσουν κάτι τέτοιο.

Προχώρησα μάλιστα, αποσαφηνίζοντας την πραγματική ισχύ του μνημονίου με νομικούς και πολιτικούς όρους. Η «κοινή λογική» που αποτελούσε τότε τη βάση δυσπιστίας σε αυτά που ανέφερα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η αναπαράσταση της κοινής γνώμης, όπως είχε αποκρυσταλλωθεί μέσω του κυρίαρχου πολιτικού λόγου και των λεγόμενων τηλεπολιτικών (εκλογίκευση των πολιτικών σχέσεων και της αντίληψης της εξουσίας μέσω των τηλεοπτικών προγραμμάτων).

Σήμερα έρχεται η ίδια η κυβέρνηση, επίσημα, δια του πρωθυπουργού και απειλεί με εκλογές, αν θεωρήσει ότι το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών αμφισβητεί έμμεσα την πολιτική νομιμοποίηση, στην οποία στηρίζει την εξουσία της. Θέτει δηλαδή τις γενικές εκλογές σε διαβούλευση, μέσω της κάλπης των περιφερικών εκλογών, και σε όλους φαίνεται εύλογο, ασχέτως αν συμφωνούν με αυτή την πρακτική ή όχι ή ακόμη αν τους συμφέρει ή δεν τους συμφέρει. Άρα, η πολιτική και κανονιστική ισχύς του μνημονίου αμφισβητείται από την πολιτική τάξη πλέον, η οποία έμπρακτα καταλήγει να εντάσσει το μνημόνιο στην στρατηγική συμμόρφωσης του ελληνικού λαού. ...

Όσο υπάρχεις ΝΔ θα υπάρχω και εγώ, το ΠΑΣΟΚ

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ο προεκλογικός αγώνας άναψε. Όχι ασφαλώς για τις περιφερειακές εκλογές, αλλά για τις βουλευτικές, που ακόμη δεν προκηρύχτηκαν! Πρόκειται για μια «μάχη» με δύο κεντρικούς στόχους: να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα στον δικομματισμό και να ενδυναμώσει την απολύτως ξεθωριασμένη, πολιτική ταυτότητα του ανέντιμου ΠΑΣΟΚ και της χειμαζόμενης ΝΔ.

Η πολιτική ταυτότητα, αγαπητοί φίλοι, συνδέεται με το πολιτικό συμφέρον και το τελευταίο με τη νομή της εξουσίας, η οποία και στις δύο περιπτώσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) δεν θα μπορούσε κανείς σήμερα να ισχυριστεί ότι έχει ιδεολογικά ή ακόμη ηθικά κίνητρα. Πρόκειται για μια χυδαία εξουσία, η οποία βασίζεται στο σύστημα της πατρωνίας και στη δομή της τηλεοπτικοποίησης της πολιτικής στη χώρα μας, την οποία αποκαλώ Νταβαδοκρατία, σεβόμενος την θεωρητική παρακαταθήκη του Bourdieu και τον Habermas.

Ο Γιώργος Παπανδρέου έχοντας στη διάθεσή του πιο «προχωρημένους» συμβούλους από ότι είχε ο Κ. Καραμανλής ή έχει ο Α. Σαμαράς, φρόντισε να διασκεδάσει από την αρχή την χυδαία φύση της εξουσίας του, μιλώντας για «αντι-εξουσιαστές στην εξουσία». Η προσπάθεια του ήταν και είναι να μην αντιληφθεί κανείς την πραγματική φύση της εξουσίας που ασκεί. Το ίδιο έκανε και ο κ. Καραμανλής, αλλά λιγότερο διασκεδαστικά.  ...

Παραλίγο να ρίξει το γάντι στην κοινωνία ο Γιώργος

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Αποφασισμένος να ρίξει το γάντι στην ελληνική κοινωνία, εμφανίστηκε απόψε στην διακαναλική συνέντευξη του ο πρωθυπουργός, αλλά στο τέλος αντί να το ρίξει στο πάτωμα, το ανέμιζε στον αέρα. Ούτε αυτό δεν μπόρεσε, δυστυχώς!

«Δεν έχω λόγο και πρόθεση να πάω σε εθνικές εκλογές», είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, «αλλά, αν βαρύνει η κατάσταση, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης να προωθεί τις αλλαγές, θα υπάρξει η απόφαση του ελληνικού λαού… στις εκλογές πρέπει να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους στο εξωτερικό και στο εσωτερικό ότι η πορεία δεν θα ανακοπεί, η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω», συμπλήρωσε.

Άρα δικαίως τόνισε ότι: «Δεν ζητώ χειροκροτήματα». Πώς να ...

Το δίλημμα των περιφερικών εκλογών φέρνει γενικές εκλογές

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Εδώ και πολλούς μήνες ο συντάκτης αυτών των γραμμών, μέσω αρκετών και διαφορετικών διαδικτυακών προσεγγίσεών του, επιχείρησε να εξηγήσει, χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθοδολογίες, ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα καταφύγει σε εκλογές ώστε να μην είναι αυτή και το ΠΑΣΟΚ, ή καλύτερα μόνον αυτοί, που θα υποστούν αποκλειστικά τις συνέπειες της παράδοσης της διακυβέρνησης της χώρας στην τρόικα, σε επίπεδο πολιτικής υποστήριξης.

Οι προσεγγίσεις μου αυτές δεν αποσκοπούσαν ασφαλώς στην ικανοποίηση κανενός είδους ματαιοδοξίας στον βαθμό που επιβεβαιωνόταν η εκτίμησή μου, αλλά αποκλειστικά στην δημιουργία μια γενικότερης συνείδησης για την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος, τις τακτικές του και την ανάγκη να υπάρξει μία διαφορετική στρατηγική αντίληψη από τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις για την υπέρβαση της κρίσης, που ασφαλώς θα πρέπει να συνδέεται με την ριζική αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος.
Δεν γνωρίζω αν πράγματι....

Η υπερ-αμερικανοποίηση του ΠΑΣΟΚ παράγοντας της κρίσης

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Φίλε, εσύ που θα διαβάσεις τις παρακάτω αράδες, μην θεωρήσεις ότι τούτες εκπηγάζουν από κάποιο είδος αντιαμερικανισμού. Είναι γραμμένες από έναν Ευρωπαίο που νοιώθει ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την Β. Αμερική και που μελετά με προσοχή την αμερικανική πολιτική σε όλες τις εκφάνσεις της, συνειδητοποιώντας ότι αυτό που είναι σήμερα η Ευρώπη σχετίζεται απολύτως με την διάσταση του πολιτικού φαινομένου στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Η Ευρώπη αποτελεί το πιο σύνθετο πεδίο ανάπτυξης της αμερικανικής πολιτικής και τον χώρο, όπου οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι παράγοντες που διευθύνουν την χρηματοπιστωτική αγορά διέθεσαν τεράστιους πόρους όλων των μορφών για τον έλεγχό του. Η ελίτ των ΗΠΑ γνωρίζει ότι δίχως την Ευρώπη δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει και να ηγηθεί διεθνώς. Η ΕΕ δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πολιτικό αποτέλεσμα
αυτής της αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης, όπως διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση των καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ η ΕΟΚ υπήρξε ένα επιτυχημένο πείραμα εναρμονισμού των πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων των μεταπολεμικών ευρωπαϊκών ελίτ με το αμερικανικό κέντρο, την εποχή του διπολισμού.

Η σοσιαλδημοκρατία ως πολιτική πρακτική (και όχι ως ιδεολογία, κίνημα ή όρος της πολιτικής φιλοσοφίας), αναπτύχθηκε στην Δυτική Ευρώπη με αμερικανικά κεφάλαια και τεράστια υποστήριξη όλων των μορφών, για να αναχαιτιστεί η δυναμική όσων προωθούσαν την «δικτατορία του προλεταριάτου» στην ήπειρο. Έγινε προσπάθεια ώστε η σοσιαλδημοκρατία να παρουσιάσει ένα διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο ανάπτυξης, που να συνδυάζει την ευημερία με την ισότητα, ώστε να αποτελέσει την αποστομωτική απάντηση του καπιταλισμού προς τον σοσιαλισμό των ολοκληρωτικών καθεστώτων της Ανατολής και αλλού. ...

Κυβέρνηση μυστικών διαλόγων και φανερών παραλογισμών

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Υπέρ της διαφάνειας είναι αυτή η κυβέρνηση, αλλά με μόνιμη ροπή  στους μυστικούς διαλόγους πολιτικού χαρακτήρα για την οικονομία και τις εξωτερικές μας σχέσεις.
Μυστικά τα έλεγε ο υπουργός οικονομικών στις ΗΠΑ με το ΔΝΤ  και μετά με το ΔΝΤ και την Επιτροπή της ΕΕ, για να συσταθεί ο περίφημος μηχανισμός που, όπως ενθυμίστε, δεν επρόκειτο να ενεργοποιηθεί! Μυστικά κουβέντιαζαν το σκοπιανό με τη γειτονική κυβέρνηση κάτι φίλοι του Γιώργου!
Μυστικά τα έλεγαν ανώτεροι κυβερνητικοί παράγοντες.... με τους άλλους γείτονες, τους Τούρκους, για ρυθμίσεις στρατιωτικής συμπεριφοράς στο Αιγαίο! Μυστικά με τους Κινέζους, μυστικά και με τους Άραβες επενδυτές! Πολύ μυστήριο στην υπόθεση της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομίας από μία κυβέρνηση που διαρρηγνύει μέχρι παρεξηγήσεως τα ιμάτιά της για διαφάνεια.
Με την έννοια ότι θα μπορούσε κανείς να κατηγορήσει τους κυβερνώντες πως έχουν επιτρέψει στην τρόικα να ερευνήσει και να μάθει πράγματα για το ελληνικό κράτος, που θα καταστήσουν αδύνατη πλέον την οποιαδήποτε πιθανότητα άσκησης αυτόνομης πολιτικής στο μέλλον.Εάν τρίτοι γνωρίζουν κάθε πτυχή απόρρητων σχεδιασμών και φακέλων του ελληνικού κράτους, είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει κράτος. 
Βασική αρχή των Westphalian states είναι η διατήρηση κάποιων κεντρικών απόρρητων πληροφοριών, που ουσιαστικά αποτελούν την απόκρυφη γνώση των μηχανισμών της δημόσιας διοίκησης, ώστε αυτή, χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία να διαμορφώνει ή να μεταβάλει στρατηγικές σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. ...

Η διαφθορά, της διαφθοράς… ω λαέ!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά δικαιωθήκαμε, όσοι με αγωνία απευθυνόμαστε στον πρωθυπουργό της χώρας, λέγοντας να προσέξει τις δηλώσεις του, κυρίως στα διεθνή ΜΜΕ και να αλλάξει διαλεκτική στάση ως προς τις αναφορές του στην κρίση. Ασχέτως αν είπε ή δεν είπε στον Γιούνκερ την φράση: «κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό», έχει τεράστια ευθύνη, διότι αυτή η άποψη κυριάρχησε ως εντύπωση στην διεθνή κοινή γνώμη. Ο κ. Παπανδρέου, όχι μόνο δέχθηκε ότι η ελληνική κρίση είναι προϊόν της γενικευμένης διαφθοράς στην χώρα, αλλά επιχειρηματολόγησε έντονα εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντάς την πηγή παραπλάνησης των εταίρων μας και του κόσμου ολόκληρου ως προς την οικονομική υπόσταση της χώρας.

Καμία σημασία δεν έχει αν αυτά που λέει από δω και από κει ως υπεύθυνος κυβερνήτης της Ελλάδας, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή όχι. Σημασία έχει ότι αυτός ο πολιτικός λόγος εξασθενεί αφάνταστα την διαπραγματευτική ισχύ της χώρας και του ίδιου προσωπικά, εάν ασφαλώς είχε σκοπό να ασκήσει αυτόνομη πολιτική. ...

Μετά το ξεγύμνωμα της Ελλάδας ακολουθεί το στριπτίζ της ΕΕ

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Σκηνές απείρου κάλλους που μάλλον θα εξιτάρουν τον ιστορικό του μέλλοντος, βιώνουμε στην ξεμωραμένη ήπειρο Ευρώπη. Απίθανοι ηγέτες σε παραδοσιακούς και νέους ρόλους αμιλλώνται ως προς το πώς θα καταστρέψουν το όραμα του Καρλομάγνου, ή καλύτερα πώς θα υπονομεύσουν κάθε πιθανότητα δημοκρατικής ολοκλήρωσης της Ένωσης.
Το αγγλοσαξωνικό χρηματοπιστωτικό κέντρο κατάφερε να προκαλέσει μία μοναδική αναστάτωση στην ήπειρο, η οποία έχοντας ως εστία – προς το παρόν – την Ελλάδα, επιφέρει διαρκώς νέες πολιτικές και ηθικές τριβές στο διακυβερνητικό επίπεδο άσκησης της εξουσίας στην ΕΕ. Το κέντρο αυτό ήταν που πυροδότησε την κρίση στην χώρα μας ως απάντηση στις έντονες αντιδράσεις κυρίως Γερμανών και Γάλλων, για τα μολυσμένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, που από τις ΗΠΑ κατέληξαν στην Ευρώπη για να μολύνουν κι εδώ τον οικονομικό χώρο. Ασφαλώς το χρηματοπιστωτικό λόμπυ που επηρεάζει και επηρεάζεται κυρίως από την πολιτική των ΗΠΑ, δεν θα μπορούσε να δώσει στην κρίση της Ελλάδας την σημερινή μορφή δίχως την συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης. Έτσι κι έγινε, με αποτέλεσμα η κρίση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ, όχι απλώς να μεταφερθεί στην Ευρώπη μέσω των κοινών χρηματοπιστωτικών διαύλων, αλλά παράλληλα να θίξει την καρδιά της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ, που λειτουργεί κυρίως σε συνάρτηση με τους δημοσιονομικούς πνεύμονες των χωρών της ευρωζώνης.
Κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα, μετά την προσωρινή συμφωνία....

Απελευθέρωση από το χρέος ή θάνατος!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου*

Άδικα απεργείτε! Χαράμι πάνε οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις εναντίον των επιμέρους μέτρων της διακυβέρνησης του ΔΝΤ! Για τη χώρα υπάρχουν δύο στρατηγικές επιλογές: η μία βασίζεται στο δόγμα της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και της σταθερότητας του ευρώ, ενώ η άλλη στην άρνηση του χρέους.
Η πρώτη οδηγεί αναπόδραστα στην υιοθέτηση σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες κατατείνουν στον εξευτελισμό της κοινωνίας και στον  εξανδραποδισμό των νοικοκυριών, ενώ η δεύτερη ανοίγει χώρο για την αναδημιουργία της χώρας σε όλα τα επίπεδα, προσφέροντας την δυνατότητα δόμησης πολλών και διαφορετικών πολιτικών.

Πρέπει να αντιλήφθητε ότι η χώρα δεν μπορεί να αναπτυχθεί, για την ακρίβεια ούτε καν να υπάρξει από τη στιγμή που παραμένει δέσμια σε αυτό το χρέος το οποίο κατά περίπου 70-75% είναι απολύτως ανέντιμα καταγεγραμμένο με την έννοια «justice and fairness» που διατύπωσε ο Rawls, και σύμφωνα με την οποία διαμορφώνονται ιδεατά, σήμερα, διεθνώς οι συμβάσεις, είτε στο επίπεδο της κοινωνίας, είτε σε αυτό της αγοράς. ...

Νταβάδες και πολιτικοί τρομοκρατούν την κοινωνία

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Αν διαβάσεις σήμερα προσεχτικά τον τύπο της διαπλοκής, μπορεί να αισθανθείς όπως εγώ: βρωμισμένος. Λερωμένος από την σαπίλα και την χυδαιότητα ελεεινών υποκειμένων, που δυστυχώς δομούν την κοινή γνώμη και υποστηρίζουν την συγκρότηση της «κοινής λογικής» στην Ελλάδα.

Η ελληνική κοινωνία εμφανίζεται να απειλείται από μυστήριες δυνάμεις του σκότους, οι οποίες επιδιώκουν να προκαλέσουν χάος, οδηγώντας πρώτα τον λαό να απορρίψει τον δικομματισμό στη κάλπη και μετά σε διαδηλώσεις και βίαιες αντιδράσεις, ώστε να χαθεί ο έλεγχος, να μας εγκαταλείψουν οι προστάτες μας της τρόικας και να επέλθει η τελειωτική καταστροφή.

Αφού πρώτα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου κατατρομοκράτησε τους Έλληνες με απειλές που τις ονόμαζε διλήμματα και οικονομικά μέτρα, τώρα οι μαριονέτες των νταβάδων ξεσαλώνουν κυριολεκτικά, υπαινισσόμενοι σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης από δήθεν αγανακτισμένους.

Όλα αυτά γίνονται διότι πιστεύουν ότι η κοινωνία είναι αγέλη και οι πολίτες εύπλαστη μάζα, την οποία μπορούν να χειραγωγούν. ...

Η τρόικα, ο Παπαδόπουλος και οι «προοδευτικοί»

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Θυμάμαι, πριν από τρία χρόνια, έναν ταξιτζή που με αναγνώρισε, παραλαμβάνοντάς με από το αεροδρόμιο, να μου λέει: « τι τα θες κύριέ μου, ο Έλληνας δεν αλλάζει. Ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται». Ο ίδιος λόγος παρατηρώ να διατυπώνεται σήμερα και στο διαδίκτυο από όλους τους συντηρητικούς που εμφανίζονται ως προοδευτικοί: « Βρε, δεν λες που υπάρχει και η τρόικα, να γίνει ο Έλληνας άνθρωπος, να σοβαρευτούμε, να γίνουμε υπεύθυνοι, να μπει μια τάξη…», σημειώνουν.

Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος, ο οποίος εκφράζεται από τον Γιώργο Παπανδρέου και όλους τους νεοφιλελευθέρους, ασχέτως αν ανατοποθετούνται στην εθνικιστική δεξιά, στο κέντρο ή και αριστερότερα. Η αλλαγή που διαρκώς αναμασά ο Πρωθυπουργός και προπαγανδίζουν τα ΜΜΕ....
και οι συνοδοιπόροι του, από όλους τους τυποποιημένους πολιτικούς χώρους, προϋποθέτει την βίαιη συμμόρφωση των απείθαρχων Ελλήνων σε αξίες και νόμους που αναπαριστώνται σαν η υπέρτατη αλήθεια για την πρόοδο και την ευημερία, αν και εμφανώς αντιστρατεύονται και τα δύο. Η τρόικα είναι ο σύγχρονος Παπαδόπουλος, που μας βάζει στο γύψο για το καλό μας και μεσολαβεί για την υπέρβαση της φαυλοκρατίας, όπως ισχυριζόταν ότι έκανε και εκείνος το 1967 για να οδηγηθούμε στην μεταπολίτευση. Η χώρα, όπως  ...

Η κυβέρνηση δίνει λύση στη γραφειοκρατία της χούντας!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Με την υπερψήφιση της τροπολογίας για την επίταξη των ιδιοκτητών φορτηγών, η κυβέρνηση επέλυσε το ζήτημα της χουντικής γραφειοκρατίας. Με απόλυτο κυνισμό ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Χάρης Καστανίδης, δήλωσε ότι η τροπολογία, υπήρξε αναγκαία, καθώς «αν ενεργοποιήσουμε τις πεπαλαιωμένες διατάξεις που ισχύουν από την περίοδο της δικτατορίας, θα υπάρξει ένα εμπόδιο γραφειοκρατικών διαδικασιών και για μερικές εβδομάδες ακόμη, δεν θα υπάρχει ποινική ευθύνη, την ώρα που παραβιάζονται υποχρεώσεις που συνδέονται με την επίταξη».

Έτσι, όσοι φορτηγατζήδες αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την επίταξή τους, θα τιμωρούνται με φυλάκιση, ενώ δίνεται και η δυνατότητα στον υπουργό Μεταφορών, να αφαιρεί από τους μη συμμορφούμενους μεταφορείς, την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Μονό αυτά; Να τους αφαιρέσει και το δικαίωμα ψήφου, και την ιθαγένεια, να μην τους εκδίδει διαβατήρια …να τους κουρέψει γουλί τους τεντιμπόηδες! Να τους υποχρεώσει και σε δίαιτα, διότι στην πλειονότητα τους είναι υπέρβαροι!

Μη γελάτε…

Οι αντιστασιακοί, οι φαύλοι και η πολιτική

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

 
Οι παρακάτω αράδες είναι εμπνευσμένες από «το Βήμα του ΔΝΤ», το οποίο με ιδιαίτερη επιμέλεια υποστηρίζει τον πολιτικό λόγο της φαυλότητας. Στο πλαίσιο αυτό, το συγκεκριμένο έντυπο του καθεστώτος εμφανίζει, εκτός από πολιτικούς και διάφορους καλλιτέχνες, οι οποίοι αρθρώνουν άποψη για την κρίση στην Ελλάδα. Κοινό μοτίβο στην προσέγγιση όλων αυτών είναι ότι η κρίση έχει πολιτισμικά αίτια και ότι το πρόβλημά τους είναι οι «αντιστασιακοί».

Έχοντας σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι ανήκω στις αντικαθεστωτικές δυνάμεις που χαρακτηρίζονται ως «αντιστασιακοί», μάλλον ειρωνικά, επιθυμώ να αποσαφηνίσω ορισμένα πράγματα για να εξηγηθούμε.

Η προπαγάνδα του καθεστώτος κατατείνει στην δημιουργία της εντύπωσης ότι για την κρίση στην χώρα ευθύνεται η πολιτισμική συγκρότηση του ελληνικού λαού, η οποία συντηρεί την φαυλότητα. Η άποψη αυτή αποτελεί την μία όψη της ουσιοκρατίας (essentialism). Η άλλη όψη είναι το λεγόμενο «βιολογικό γεγονός», που σημαίνει ότι οι Έλληνες έχουν στο αίμα τους την διαφθορά, καθώς έτσι είναι γονιδιακά … γραφτό! Η απλοϊκή αυτή αντίληψη της ζωής, της κουλτούρας και των κοινωνικών σχέσεων αποτελεί μία δραματικά συντηρητική στάση, η οποία αποσκοπεί να ουδετεροποιήσει το πολιτικό φαινόμενο. ...

Προσοχή στους μονόδρομους

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Αυτός ο Αλέκος Αλαβάνος έχει μεταβληθεί σε αγενή πολιτικό! Θα συμφωνήσετε, νομίζω, πληροφορούμενοι την ατάκα του: «όποιος λέει ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος, είναι φασίστας». Ε, όχι και φασίστας, απλώς ηγεμών!

Τι κάνει ένας σωστός ηγεμόνας; Κατασκευάζει ή παρεμβαίνει σε μια discourse, ας πούμε στην discourse της δημοσιονομικής κρίσης και ορίζει μονοδιάστατα την κρίση (σημαίνον) ως κρίση δανεισμού, απειλή πτώχευσης δηλαδή (σημαινόμενο). Μετά προκαλεί αναστάτωση στις αγορές και στην ΕΕ, μέσω μεταφορών όπως «ναυάγια», «παγόβουνα», «άβυσσος» «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας» κλπ, αλλά επειδή αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά (καθώς floating signifiers), συνεργάζεται με τους έξυπνους ανθρώπους του έξυπνου χρήματος και καταστρώνουν ένα απλό σχέδιο (στρατηγική). Δεν ισχυρίζομαι ότι η ιδέα ήταν της κυβέρνησης, διότι δεν θα ήθελα στο σημείο αυτό να σας αποσπάσω την προσοχή, προκαλώντας μειδιάματα. ...

Έλληνας πολίτης: από αντικείμενο σε υποκείμενο

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ξέρετε γιατί οι πολίτες δεν αντιδρούν συλλογικά στην φτωχοποίησή τους; Διότι, δεν είναι πολίτες, αλλά πελάτες των «κομμάτων εξουσίας», του δικομματισμού δηλαδή, ίσως πεις. 

Σωστή η απάντηση, αλλά όχι ολοκληρωμένη και μάλλον στατική. Δεν αντιδρούν επίσης, καθώς δεν προβάλλεται καμία απολύτως στρατηγική ανατροπής του καθεστώτος. 

Για ανατροπή του μνημονίου μιλάνε κάμποσοι, αλλά για ανατροπή του καθεστώτος που παρήγαγε την κρίση και κατασκεύασε τον μονόδρομο του ΔΝΤ, τον οποίο αργότερα ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί, δεν μιλάει σχεδόν κανείς από το πολιτικό προσωπικό. Ασφαλώς κάποιοι μιλούν για ανατροπή του καπιταλισμού και άρα συμπεριλαμβάνουν και το καθεστώς στην Ελλάδα, αλλά ούτε αυτοί φαίνεται να αναπτύσσουν κάποια ιδιαίτερη στρατηγική στην συγκυρία, καθώς μοιάζει να έχουν μακρόπνοους στόχους!

Όμως, μόνον μια τέτοια στρατηγική θα μετέτρεπε συγκυριακά τουλάχιστον τον πολίτη σε υποκείμενο από αντικείμενο που είναι σήμερα. Τώρα ο πολίτης νοιώθει να ασκούνται πάνω του πιέσεις με την μορφή πακέτων κυβερνητικών μέτρων, όντας αντικείμενο της πολιτικής διαδικασίας. Η εξουσία αποτελεί εξωτερική δύναμη που του επιβάλλεται....