Γράφει η Ουρανία Τουτουντζή
Μήπως έτυχε ποτέ να διαβάσετε την ιστορία του Δάμωνα και του Φιντία;
Την παραθέτω στην συνέχεια, σε ελεύθερη απόδοση, από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο οποίος την διασώζει:
«Τον καιρό που ήταν τύραννος (στις Συρακούσες) ο Διονύσιος, κάποιος Πυθαγόρειος που ονομαζόταν Φιντίας συνωμότησε εναντίον του. Καθώς επρόκειτο να του επιβληθεί η θανατική ποινή, ο Φιντίας ζήτησε από τον Διονύσιο να του δώσει λίγο χρόνο ώστε να μπορέσει να διευθετήσει κάποιες ιδιωτικές του υποθέσεις. Πρόσθεσε μάλιστα ότι θα άφηνε στη θέση του έναν φίλο του, που θα έμπαινε με την ίδια του τη ζωή εγγυητής για το ότι ο Φιντίας θα επέστρεφε. Ο τύραννος πολύ απόρησε στην ιδέα ότι θα υπήρχε ένας άνθρωπος που θα έκανε κάτι τέτοιο για τον φίλο του. Αμέσως ο Φιντίας κάλεσε τον φίλο του τον Δάμωνα, που επίσης ήταν πυθαγόρειος φιλόσοφος, ενώπιον του τυράννου. Ο Δάμων ούτε στιγμή δεν δίστασε να μείνει ως εγγυητής για τον θάνατο του Φιντία. Τότε κάποιοι επαίνεσαν τον Δάμωνα για την αρετή του ενώ κάποιοι άλλοι τον θεώρησαν τρελό που θα έκανε κάτι τέτοιο. Όταν έφτασε η ορισμένη ώρα (η ώρα που θα έπρεπε να θανατωθεί ο Φιντίας -ή, σε περίπτωση που εκείνος δεν επέστρεφε, ο Δάμων ο οποίος είχε μείνει ως εγγυητής για τον φίλο του) έσπευσε πλήθος μεγάλο περιμένοντας να δει τι θα γινόταν. Κι ενώ είχαν πια αρχίσει όλοι να χάνουν κάθε ελπίδα για την επιστροφή του Φιντία, εκείνος ...