Γράφει ο Δ. Τρικεριώτης
Είναι ή όχι αντιφατική
η θέση του πρωθυπουργού ότι δεν πουλά σπιθαμή γης όταν έχει ήδη
υπογράψει το μνημόνιο που υποθηκεύει όλην την ελληνική επικράτεια; Τόσον
καιρό πού ήταν αυτή η εθνική ευαισθησία που τώρα θέλει να δείξει;
Πρόκειται για μια έμπρακτη αυτοκριτική ή για μια στάση πολιτικής
αυτοσυντήρησης μετά από τις αποκαλύψεις των συμφωνημένων στη συνέντευξη
της τρόικα; Ή μήπως, τελικά, πρόκειται για μια έμμεση ομολογία πολιτικής
ήττας για την αναποτελεσματικότητα του προγράμματος που επωμίζεται ο
έλληνας φορολογούμενος τους τελευταίους δέκα μήνες;
Έχοντας ήδη χωθεί βαθειά στη
ζούγκλα συναντούμε πλέον τον κίνδυνο να συρθούμε και σ’ένα χορό τύπου
Σαλώμης στον οποίο οι δανειστές και οι εκπρόσωποι τους θα αξιώνουν στη
θέση του γιγαντούμενου χρέους την ίδια την κεφαλή της χώρας. Αλλά ίσως
να βρισκόμασταν και μπροστά σε μια ευκαιρία αν μπορούσαμε να την
αξιοποιήσουμε προς όφελος της χώρας.
Εξαρχής και περισσότερο τώρα, μετά τη δεκάμηνη εμπειρία, φαίνεται ότι στο δρόμο που ακολουθούμε, το έργο θα εξελίσσεται από περικοπή εις περικοπή κι από...
