Γράφει ο Ευθύλογος
Πολλοί βουλευτές εκφράζουν την απορία τους για τη λειτουργία των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής.
Κάποιος μάλιστα αναρωτήθηκε:
«γιατί κάνουμε Εξεταστική Επιτροπή όταν από πριν ξέρουμε ότι έχουν παραγραφεί τα αδικήματα;». (εδώ)
Κάποιος μάλιστα αναρωτήθηκε:
«γιατί κάνουμε Εξεταστική Επιτροπή όταν από πριν ξέρουμε ότι έχουν παραγραφεί τα αδικήματα;». (εδώ)
Ομολογώ ότι με εξέπληξε η υποκριτική αφέλεια αυτών των πατέρων του Έθνους. (Και κάποιων μητέρων για να είμαστε δίκαιοι)
Είναι σαν να ρωτάμε γιατί εξετάζουμε και μελετάμε τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, τους πίνακες του Picasso ή τις παρτίδες των μεγάλων σκακιστών.
Ποιος λογοτέχνης δεν ζηλεύει τη γλωσσική τελειότητα του Παπαδιαμάντη;
Ποιος νέος ζωγράφος δεν φιλοδοξεί να γίνει ένας μικρός Picasso;
Ποιοςσοβαρός σκακιστής δεν έχει εντρυφήσει στις ιστορικές βαριάντες και δενδιδάχτηκε από τις παρτίδες του Σπάσκυ και του Φίσερ;
Να λοιπόν ο πρώτος σοβαρός λόγος για τις εξεταστικές επιτροπές!
Αν δεν εξετάσουμε σε βάθος το έργο των μεγάλων απατεώνων, πως θα τους μοιάσουμε;
Ποιος θα περιφρονούσε μια «κωλοχορηγία» [1] των 400000 – 500000 ευρώ;
Ποιος δεν θα ήθελε να ενθυλακώνει «νόμιμα και ηθικά»;
Ποιος θα αδιαφορούσε για μια «μίζα» γύρω στα 1000000 μάρκα, ειδικά όταν αυτό αποτελεί «πάγια κομματική τακτική»;
Ποιος δεν φιλοδοξεί να κλέπτει «σεμνά και ταπεινά»; [2]
Γιανα το επιτύχει όμως αυτό, πρέπει να μελετήσει σε βάθος τον βίο και τηνπολιτεία των βιρτουόζων του...
Είναι σαν να ρωτάμε γιατί εξετάζουμε και μελετάμε τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, τους πίνακες του Picasso ή τις παρτίδες των μεγάλων σκακιστών.
Ποιος λογοτέχνης δεν ζηλεύει τη γλωσσική τελειότητα του Παπαδιαμάντη;
Ποιος νέος ζωγράφος δεν φιλοδοξεί να γίνει ένας μικρός Picasso;
Ποιοςσοβαρός σκακιστής δεν έχει εντρυφήσει στις ιστορικές βαριάντες και δενδιδάχτηκε από τις παρτίδες του Σπάσκυ και του Φίσερ;
Να λοιπόν ο πρώτος σοβαρός λόγος για τις εξεταστικές επιτροπές!
Αν δεν εξετάσουμε σε βάθος το έργο των μεγάλων απατεώνων, πως θα τους μοιάσουμε;
Ποιος θα περιφρονούσε μια «κωλοχορηγία» [1] των 400000 – 500000 ευρώ;
Ποιος δεν θα ήθελε να ενθυλακώνει «νόμιμα και ηθικά»;
Ποιος θα αδιαφορούσε για μια «μίζα» γύρω στα 1000000 μάρκα, ειδικά όταν αυτό αποτελεί «πάγια κομματική τακτική»;
Ποιος δεν φιλοδοξεί να κλέπτει «σεμνά και ταπεινά»; [2]
Γιανα το επιτύχει όμως αυτό, πρέπει να μελετήσει σε βάθος τον βίο και τηνπολιτεία των βιρτουόζων του...