Του Κώστα Βαξεβάνη
Όταν το 1989,κατέρρευσε ο υπαρκτός Σοσιαλισμός,οι πρώην Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης,ακολούθησαν μια Ανεξαρτησία με περίεργους προσδιορισμούς. Ο δρόμος που ακολουθήθηκε ήταν μια συνισταμένη πολλών πραγμάτων. Αλλού υπήρχε το έκδηλο ενδιαφέρον της Δύσης που αφορούσε κυρίως πετρέλαια και αγωγούς, και αλλού μαφιόζοι και πρώην πράκτορες δημιουργούσαν την επόμενη μέρα με μαύρη αγορά,βρώμικες συναλλαγές και Δημοκρατία που έζεχνε σκοπιμότητα. Οι “Πορτοκαλί Επαναστάσεις” που ακολούθησαν αποδείχτηκαν αρκετά πράσινες,αφού δημιουργήθηκαν από την πράσινη χλωρίδα του αμερικανικού δολαρίου.
Η Μολδαβία,μία από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες,μέσω μιας ομάδας πολιτικών ηγετών,έβαλε το θέμα της προσάρτησης στην γειτονική Ρουμανία,με την οποία είχε κοινή εθνική καταγωγή και γλώσσα. Το σχέδιο αυτό θεωρήθηκε καταστροφικό από τη Μόσχα,η οποία είτε με,είτε χωρίς κομμουνισμό, λειτουργούσε ως ο γίγαντας που δεν μπορεί να αφήσει τα δημιουργήματά του να τον αποδυναμώσουν. Έτσι λοιπόν μπήκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο, βγαλμένο από τα ντουλάπια του Ψυχρού Πολέμου,της “ειδικής ανεξαρτησίας”...