Με απώλειες αλλά όρθιος ο κίτρινος τύπος και τα μεσημεριανά «τσόκαρα» συνεχίζουν την πορεία τους μέσα στην Ελλάδα της κρίσης.
Ο λόγος είναι ότι έχουν χτίσει αυτή την «σχέση εμπιστοσύνης» με τους αναγνώστες τους και τους τηλεθεατές τους: «
Ξέρω ότι είσαι Κατίνα. Ξέρεις ότι είμαστε Κατίνες. Λοιπόν, σου έχουμε τα καλύτερα»!
Η σύλληψη του Νίκου Ρωμανού ήταν μια ωραιότατη αφορμή για να παρατηρήσουμε τον λυσσαλέο αγώνα επιβίωσης της κάθε Κατίνας στα media.
Και τι δεν διαβάσαμε και τι δεν ακούσαμε στο νεογέννητο κίτρινο ελληνικό ίντερνετ και στην γριά πουτάνα tv. Τι για τις νταντάδες των πλουσίων, τι για το επώνυμο της μάνας του Ρωμανού, τι για οικογενειακές υποθέσεις του παρελθόντος, τι λογοπαίγνια με τίτλους βιβλίων της Νάσιουτζικ, τι για τα ιδιωτικά σχολεία, τι για καφέδες που έπιναν στο Κολωνάκι, μόνο αν το σώβρακο που φορούσε κατά την διάρκεια της σύλληψης ήταν CK δεν μας είπαν. Δεν είναι μόνο οι δημοσιογράφοι «κίτρινοι» στην «τσοκαροδημοσιογραφία».
Εξίσου «κίτρινοι» είναι και οι αναγνώστες.
Είναι μια σχέση αμφίδρομη.
Σου δίνω υλικό, πρέπει να σχολιάσεις.
Σου πατάω το κουμπάκι, έλα να παίξεις. Και φυσικά παίζουν!
Τα ίδια και στον off line κόσμο. Τι να συζητάμε τώρα για το πώς οδηγήθηκαν αυτοί οι νέοι σε τέτοιου είδους πράξεις, τι να συζητάμε τώρα για τις photoshop της αστυνομίας στις φωτογραφίες των συλληφθέντων (σ.σ Η Guardian κοντεύει να κάνει ειδική θεματική ενότητα με τίτλο:
«Ελληνική αστυνομία». Όχι, όχι σε παρακαλώ μην μου πεις «μα ποια νομίζει ότι είναι η Guardian». Μακάρι να αντιγράφαμε την σοβαρότητα της), έλα να φτάσουμε αμέσως στο τελευταίο σκαλί: «Είδες βρε τι είναι αυτά τα πλουσιόπαιδα που τα έχουν όλα έτοιμα»;
Δεν μπορώ με σιγουριά να μιλήσω για τα πλουσιόπαιδα που τα έχουν όλα έτοιμα, όπως κάνουν τόσοι αυτές τις μέρες, διότι δεν είχα ποτέ παρτίδες με κανέναν (πραγματικό) πλούσιο και δεν έχω άποψη. Μπορώ όμως με σιγουριά να πω το εξής:
Μια από τις προτεραιότητες των φτωχοδιάβολων μικροαστών είναι να καλύψουν τα κόμπλεξ τους κατηγορώντας τους πάντες όταν βρουν ευκαιρία. Αυτούς τους ξέρω καλά...
