Εμπόριο ελπίδων με πατέντα! - Γιατί μιλάνε για προσωρινή άρση στις πατέντες για τα εμβόλια;

Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τις πατέντες των εμβολίων θα μπορούσε να είναι ουσιαστική εάν δεν ήταν υποκριτική. 

Σε διεθνές επίπεδο εμφανίζονται οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώνουν, μετά από ένα χρόνο και αρκετούς μήνες πανδημία, υπέρ μιας προσωρινής άρσης των πατεντών για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. 

Κατά κύριο λόγο η πρόταση φέρεται να είναι του «καλού» Μπάιντεν στην οποία συμφωνεί και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. 

Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, αφού αποκαλύπτει αντιθέσεις και συμφέροντα χωρών, φαρμακοβιομηχανιών, κέρδη από τα εμβόλια αλλά και απώλειες (από κέρδη) από τη στασιμότητα και την κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας που έχει φέρει η υγειονομική κρίση. 

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει το ηχηρό «όχι» της Γερμανίας, μέσω της Άγκελα Μέρκελ, αλλά κι εντός Αμερικής υπάρχουν κάθετες διαφωνίες. Παράλληλα, η θέση των φαρμακοβιομηχανιών εκφράζεται ανοιχτά από την Pfizer και τον εκτελεστικό διευθυντή της Άλμπερτ Μπουρλά, ο οποίος δηλώνει ότι θα ήταν προτιμότερο να αυξηθεί η παραγωγή στις υπάρχουσες μονάδες.

Υπάρχει το αυτονόητο (αλλά όχι δεδομένο αφού πολλοί το ξεχνάνε) ερώτημα γιατί δεν μπήκε η συγκεκριμένη πρόταση στο τραπέζι έναν χρόνο τώρα. 

Γιατί χρειάστηκε να ξεπεράσει ο πλανήτης τα 3 εκατομμύρια θύματα από την πανδημία, για να δηλωθεί η συγκεκριμένη πρόθεση, έστω σε επίπεδο δηλώσεων;

Ο Ιατροδικαστής Μάριος Ματσάκης μιλάει για το εμβόλιο!

Για τα εμβόλια μίλησε ο Ιατροδικαστής Μάριος Ματσάκης σε εκπομπή του Sigmalive σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια τους.

«Κανένας δεν εγγυάται αποτελεσματικότητα, αυτό που λέμε είναι οι ανακοινώσεις των εταιριών που τα παρασκευάζουν, χωρίς καμιά απολύτως εγγύηση, ούτε αποτελεσματικότητας ούτε ασφάλειας, είναι μια φρασεολογία που χρησιμοποιείται από επιχειρήσεις, σαν αγοράζεις ένα ποδήλατο ή ένα αυτοκίνητο, επιστημονικά δε υπάρχει καμία εγγύηση», είπε χαρακτηριστικά.

Δείτε περισσότερα στο βίντεο :

Μια ιστορία για τα εμβόλια που θα σας κάνει να δείτε το σήμερα με άλλο μάτι

Ακολουθεί η δημοσίευση του Δρ. Ν. Διετη, Επίκουρου Καθηγητή Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, από τον Οκτώβριο του 2015.

Από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, εκατοντάδες επιδημίες & πανδημίες έχουν θερίσει τον πλανήτη κατά καιρούς, φέρνοντας πόνο, θάνατο και καταστροφή. Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία που ίσως σας κάνει να δείτε το σήμερα με άλλο μάτι.

Η κυριότερη πανδημία που έχει αποτυπωθεί ίσως περισσότερο από οποιανδήποτε άλλη στην ιστορία, είναι αυτή της βουβωνικής πανώλης του μεσαίωνα. Ο λεγόμενος “Μαύρος Θάνατος”. Από το όνομα καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται.

Ίσως η καλύτερη αποτύπωσή του Μαύρου Θανάτου είναι ο καταπληκτικός πίνακας του Pieter Bruegel, το 1562, με τίτλο “Ο Θρίαμβος του Θανάτου”, που κοσμεί το Μuseo del Prado στην Μαδρίτη. Εκφράζει τον θάνατο που προκάλεσε η βουβωνική πανώλη για 6 συνεχόμενα χρόνια (!), 1346-52.

O πίνακας του Bruegel δείχνει τον “στρατό” της βουβωνικής πανώλης, χιλιάδες σκελετοί με όπλα, να σκορπούν τον θάνατο στο διάβα τους, διαμελίζοντας τον κόσμο που τρέχει να κρυφτεί σε μια καταπακτή.. Η λεπτομέρεια των σκηνών είναι ανατριχιαστική. . . .

Εμβόλια, rapid tests, επαναστάσεις κι ο θάνατος της λογικής

Δεν είμαι ειδήμων επί παντός επιστητού. 

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω επί της ουσίας
πολύ σύνθετες έννοιες σε εξειδικευμένα επιστημονικά πεδία που είναι εκτός των σπουδών μου ή της επαγγελματικής μου κατάρτισης. 

Δεν ξέρω πώς να απαντήσω σε πολύπλοκα και λεπτά ερευνητικά ερωτήματα εντός ή εκτός της ειδικότητάς μου γιατί δεν έχω πολύχρονη εμπειρία στην ακαδημαϊκή έρευνα.

Εξάλλου, κανείς δεν κατέχει άπειρη γνώση σε όλα τα επιστημονικά πεδία. 

Έχω όμως κοινή λογική και βασική γνώση ως προς το πώς λειτουργεί η επιστήμη και η πειραματική διαδικασία. 

Μπορώ να αντιληφθώ τη σημασία της ακαδημαϊκής έρευνας και το πώς οι ανακαλύψεις και τα ερευνητικά αποτελέσματα σε πολλά πεδία καθόρισαν τη ροή της ανθρώπινης ιστορίας. 

Είμαι σε θέση να τροποποιήσω τις αρχικές μου πεποιθήσεις, όσο παγιωμένες κι αν είναι, υπό το φως νέων ερευνητικών δεδομένων που προκύπτουν μέσα από τη διαδικασία της επιστημονικής συναίνεσης. 

Η συσσωρευμένη γνώση στην επιστήμη είναι πλέον τόσο μεγάλη που είναι αδύνατον ένας επιστήμονας, όσο κορυφαίος κι αν είναι στον τομέα του, να μπορεί να έχει όλες τις απαντήσεις για κάθε ερευνητικό ερώτημα που προκύπτει.

Εξάλλου, ο καιρός των αυθεντιών έχει παρέλθει προ πολλού. Οι ερευνήτριες/ές περνάνε από την αυστηρή κριτική της ακαδημαϊκής κοινότητας στο πεδίο της εξειδίκευσής τους για να καταφέρουν να δημοσιεύσουν σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά τα αποτελέσματα των ερευνών τους. 

Όταν κι άλλες έρευνες καταφέρουν να απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο στα ίδια ερευνητικά ερωτήματα και επιβεβαιώσουν με ατράνταχτα δεδομένα τους αρχικούς ισχυρισμούς τότε οι διάφοροι διεθνείς οργανισμοί υιοθετούν τα συμπεράσματα αυτά και προχωρούν σε συστάσεις προς τους πολίτες και τα κράτη.

Ακολουθούν δηλαδή τον δρόμο της επιστημονικής συναίνεσης που όπως έχει διαφανεί είναι πλέον η πιο ασφαλής οδός για να αντιμετωπίζουμε προκλήσεις που θέτουν σε κίνδυνο άτομα και κοινωνίες mόπως η πανδημία που όλοι βιώνουμε αυτή την περίοδο. 

Αν ένα κράτος έχει ως μέλημά του την προστασία των πολιτών του τότε δεν έχει άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει τις συστάσεις των διεθνών αυτών οργανισμών ή επιστημονικών σωμάτων έτσι ώστε να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να πάρει αποφάσεις ωφέλιμες για όλους. 

Κι είναι εδώ που έρχεται η απορία: