Επιμέλεια κειμένου: Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Τα Δεκεμβριανά ήταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που βλέπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα, από σφαίρες που ρίξαν δωσίλογοι και φασίστες, φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης…
Απόσπασμα από του Μάνου Χατζιδάκι που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο» (τεύχος 3, Ιούλιος 1985). Ο Χατζιδάκις επικαλέστηκε «κομμάτι» από τον τίτλο της ταινίας «Τα Παιδιά του Παραδείσου» του κορυφαίου Γάλλου κινηματογραφιστή Μαρσέλ Καρνέ, δανειζόμενος όμως την «ψυχή» της, δηλαδή την περίφημη εικόνα του ζωηρού, θεατρόφιλου νεαρόκοσμου που, από τις φθηνές θέσεις του εξώστη, ύψωνε «αντάρτικο» -στην ουσία ενάντια στους Γερμανούς και όχι μόνο- απέναντι στα επί σκηνής τεκταινόμενα.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του συνθέτη :