Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα, είναι η εποχή των τεράτων

Το (κατά προσέγγιση κείμενο) της ομιλίας του σλοβένου φιλοσόφου στο κατάμεστο ΕΜΠ
 
Ο Σλαβόι Ζίζεκ, προσκεκλημένος του Αριστερού Βήματος Διαλόγου, καθήλωσε επί τρεις ώρες το κοινό στο κατάμεστο αμφιθέατρο ΜΑΧ του Πολυτεχνείου, μιλώντας ...για όλα: τον Καντ και τον Γκράμσι, τη Μέρκελ και την Κίνα, τον Χόλογουει, το Μπαντιού και το Λακάν, τη βία του κράτους και τη βία των από κάτω, το φιλελεύθερο πολυπολιτισμικό μοντέλο και τους κάθε λογής φονταμενταλισμούς, την Ευρώπη και τον κομμουνισμό. Το κείμενο που ακολουθεί είναι η σύνοψη της διάλεξης του σλοβένου φιλοσόφου στα ελληνικά, η οποία διανεμήθηκε στους παρευρισκόμενους.
 
Το βίντεο και τις φωτογραφίες από την επιτυχημένη εκδήλωση μπορείτε να βρείτε στο ιστολόγιο aformi.

Του Σλαβόι Ζίζεκ

Λέγεται ότι στην Κίνα, αν πραγματικά μισούν κάποιον, η κατάρα που του εκτοξεύουν είναι: «Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς»! Στην ανθρώπινη ιστορία, «ενδιαφέροντες καιροί» είναι, στην πραγματικότητα, εποχές αναταραχών, πολέμων και σύγκρουσης για την εξουσία, με βαριές συνέπειες για εκατομμύρια αθώους. Σήμερα, είναι φανερό ότι πλησιάζουμε μια νέα εποχή για την οποία θα αρμόζει η περιγραφή «ενδιαφέροντες καιροί». Μετά από δεκαετίες κοινωνικού κράτους (ή μάλλον υπόσχεσης κοινωνικού κράτους), κατά τις οποίες τα μέτρα λιτότητας περιορίζονταν σε σύντομες περιόδους και συνοδεύονταν από την υπόσχεση ότι τα πράγματα σύντομα θα επέστρεφαν στην ομαλότητα, εισερχόμαστε σε μια νέα περίοδο κατά την οποία η κρίση- ή μάλλον ένα είδος οικονομικής κατάστασης εκτάκτου ανάγκης- μαζί με την ανάγκη κάθε είδους μέτρων λιτότητας (περικοπές επιδομάτων, συρρίκνωση της δωρεάν παιδείας και υγείας, απορρύθμιση της αγοράς εργασίας κ.α.) γίνονται μόνιμες, σταθερές της καθημερινότητας, ένας νέος τρόπος ζωής. ...

Ένα κείμενο καταπέλτης για μια υποτιθέμενη "Κυβέρνηση της αριστεράς"

Χρειάζεται ο τόπος μια κυβέρνηση της Αριστεράς;

Βιβλιοκριτική της έκδοσης  «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ Ή ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ;»

του Αλέξη Ξιφαρά

Το σύνθημα «κυβέρνηση της αριστεράς» 

Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια συλλογή άρθρων και μελετών, με τα οποία οι συγγραφείς τους, ακτιβιστές, επιστήμονες και πολιτικοί, όλοι προερχόμενοι από το πολιτικό ρεύμα της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ανένταχτοι),  προσπαθούν να εξετάσουν, όλοι από τη δική τους σκοπιά, ένα ευρύ φάσμα πτυχών και προβλημάτων της σημερινής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας και να προτείνουν τη δική τους στρατηγική για την έξοδο της χώρας μας από τη δίνη της κρίσης. 

Τα περισσότερα άρθρα του ανθολογίου αυτού προσφέρουν στον αναγνώστη πολύτιμες πληροφορίες, ιστορικού αλλά και πολιτικού περιεχομένου, σκιαγραφώντας τις διαφορετικές προσεγγίζεις των συγγραφέων σε μείζονα πολιτικά ζητήματα της συγκυρίας.

Συνεπώς συμβάλλουν στην έναρξη ενός πολιτικού διαλόγου άκρως χρειαζούμενο στην Ελλάδα των μνημονίων, του ευρω-μονόδρομου και των success stories. ...

Μα τι κάνει η αριστερά μες τη Βουλή;

 Γράφει ο Στέφανος Μολόχας

 

 «Πρέπει να κινητοποιήσουμε κοινωνικές δυνάμεις, να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο πολιτικής και κοινωνικής δράσης, μέσα και έξω από τη Βουλή, για να μην περάσει αυτό το πακέτο που καρατομεί βίαια, άγρια, μισθούς και συντάξεις, επιδόματα ανεργίας και θα βυθίσει την χώρα με μαθηματική βεβαιότητα, σε άγρια φτώχεια, άγρια ύφεση[…].» Τάδε έφη ο Δ. Παπαδημούλης στον ρ/σ «Στο κόκκινο 105,5» στις 9/2.

 

Πολύ γλαφυρός ο Δ. Παπαδημούλης, θα συμφωνούσε κάποιος πάρα πολύ μαζί του. Βέβαια αν διαβάσουμε προσεκτικά κάτι δεν πάει καλά. Τι εννοεί ο Δ. Παπαδημούλης μέσα και έξω από τη Βουλή; Έχει πληροφορίες ο Δ. Παπαδημούλης ότι πάνω από 115 βουλευτές θα καταψηφίσουν την νέα δανειακή σύμβαση; Ποιοι είναι αυτοί; Μήπως οι επερωτήσεις και οι πύρινοι λόγοι θα μεταπείσουν τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ που έστησαν την συγκυβέρνηση; Προφανώς στο φόντο της ανάδυσης νέων και βαθύτερων κοινωνικών διεργασιών μπορεί κάποιος εύκολα να πιστεύει ότι θα κηρυχτούν εκλογές. Τι είναι όμως αυτό που θα τους οδηγήσει σε ένα τέτοιο σενάριο;

Για να δούμε πως αντιμετωπίζει την κατάσταση το ΚΚΕ. ...

Αριστερά και πολιτισμός: 6 σημεία προς συζήτηση.

Βασίλης Τσιράκης

 

1. Η αναζήτηση του καπιταλιστικού κέρδους σε τομείς εκτός της υλικής παραγωγής οδήγησε τις τελευταίες δεκαετίες στη γιγαντιαία ανάπτυξη της πολιτισμικής βιομηχανίας, αναδεικνύοντας τον τομέα του πολιτισμού να σε έναν από τους πιο κερδοφόρους τομείς  επένδυσης για το κεφάλαιο.

Προϋπόθεση για τα παραπάνω η  άνευ προηγουμένου εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής παραγωγής, που συνοδεύτηκε με την προσπάθεια της άρχουσας τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της ιδεολογικής της παρέμβασης μέσω των πολιτισμικών της μηχανισμών, με απώτερο στόχο την βαθύτερη ενσωμάτωση και  χειραγώγηση των μαζών και ιδιαίτερα του κόσμου της εργασίας.

 

2. H γιγάντωση των πολιτισμικών μηχανισμών στη σύγχρονη κοινωνία εκφράζει μια νέα ποιότητα σύνδεσης «βάσης – εποικοδομήματος». Το κυρίαρχο πολιτισμικό μοντέλο σήμερα δεν παρακολουθεί απλά τις τεράστιες αλλαγές που γίνονται στη παραγωγή και κατά προέκταση στο πολιτικό σύστημα, δεν ακολουθεί τα αποτελέσματα τους, αλλά πολλές φορές προηγείται αναβαθμίζοντας με επιθετικό τρόπο τα χαρακτηριστικά της αστικής ιδεολογίας.

Στόχος του πια δεν είναι μόνο η κερδοφόρα εκμετάλλευση του ελεύθερου χρόνου, αλλά και η «ενιαιοποίηση» του ανθρώπινου χρόνου εντός και εκτός παραγωγικής διαδικασίας, με την  υπαγωγή κάθε ανθρώπινης  δραστηριότητας στο καπιταλιστικό το κέρδος (χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπαγωγή της ψυχαγωγίας σε κομμάτι και προέκταση της δουλειάς), διαμορφώνοντας έτσι ένα μοντέλο ζωής που δεν θα βρίσκει ούτε στιγμή να αμφισβητεί το σύστημα. ...

Πού είναι, επιτέλους, αυτή η Αριστερά;

Κυβέρνηση έχουμε, αλλά η πολιτική κρίση είναι ανοιχτή. Οι πάνω δεν μπορούν να κυβερνήσουν και οι κάτω δεν θέλουν να κυβερνηθούν. Ελάχιστο τμήμα της κοινωνίας αναγνωρίζει σήμερα τα συμφέροντά του στην ακολουθούμενη πολιτική κι ας έχει επιστρατευτεί για τη «σωτηρία» του όλος ο αστικός θίασος της νέας «εθνοσωτηρίου» συγκυβέρνησης.

Αυτή ακριβώς την πολιτική στιγμή, αντηχεί πιο ηχηρό το ερώτημα: τι κάνει επιτέλους η Αριστερά; Ακούγεται στους χώρους δουλειάς, στα καφενεία, προκύπτει στην ανάγκη του νέου για δουλειά, του εργαζόμενου για μισθό, του φτωχού για ψωμί, του συνταξιούχου για φάρμακα. Είτε το ερώτημα διατυπώνεται ως πραγματική απορία, προσμονή, απελπισία, είτε ως άλλοθι για την απραξία, η τόσο συχνή αναπαραγωγή του ίδιου ερωτήματος από τόσα στόματα, οφείλει να μας προβληματίσει.

Πού είναι, λοιπόν, η Αριστερά; Στην πραγματικότητα, δεν είναι γενικώς η Αριστερά αυτό που λείπει, ειδικά στη χώρα μας. Αντιθέτως, η Αριστερά σε όλες της τις εκδοχές, και παρά τις ανεπάρκειές της, υπάρχει: κόμματα, οργανώσεις, συλλογικότητες, κινήσεις, συνδικαλιστές, κοινωνικοί αγωνιστές. Από την πλατεία ως την απεργία, από το σωματείο ως το «Δεν Πληρώνω», δεν λείπουν οι αριστερές απόψεις και πρακτικές. Με τις καθυστερήσεις, τους χωριστούς δρόμους, την ευρωλαγνεία ή τις αυταπάτες για τον κοινοβουλευτικό δρόμο. Δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε τα ζητήματα της αριστεράς, έχει χυθεί πολύ μελάνι. Ας το δούμε κι από την άλλη: υπάρχει μια αριστερά για κάθε γούστο. Κι όμως, το ερώτημα «πού είναι η Αριστερά;» τίθεται ακόμη και από τον ίδιο το «λαό» της Αριστεράς. ...

Προχωρημένες διεργασίες για νέο κόμμα- Ποιές υποψηφιότητες έχουν κλειδώσει και πού!

Σε τελειωτικό στάδιο φαίνεται ότι είναι οι διεργασίες για την δημιουργία νέου κόμματος ή μάλλον συνασπισμού διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων μεταξύ διαγραμμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και βουλευτών της Αριστεράς. Στο τραπέζι έχουν πέσει και νέα ονόματα υποψηφίων βουλευτών στο νέο κόμμα, ενώ ορισμένοι βουλευτές έχουν ήδη «κλειδώσει» την συμμετοχή τους πέρα από τους «σίγουρους» φυσικά, όπως τον κ. Κουρουπλή.

Αν και το ότι ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουπλής , έκανε λόγο χτες στον Flash 96 για έντονη κινητικότητα ανάμεσα στους διαγραμμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχήματος το διαβάσατε στο newpost.gr., οι εξελίξεις είναι και σήμερα ραγδαίες.

Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για ένα νέο κόμμα, αλλά για έναν συνασπισμό εξουσίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο θα ενταχθούν και σχήματα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ. Πασοκογενείς συλλογικότητες για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο που αρέσει στον Αλέξη Μητρόπουλο.

Οι διεργασίες είναι πολύ πιο προχωρημένες από ότι οι πρωταγωνιστές μας αφήνουν να πιστεύουμε. ...