Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ (Arthur Schopenhauer, 1788-1860) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, γνωστός για τον αθεϊστικό πεσιμισμό του και την φιλοσοφική του διαύγεια.
Το σημαντικότερο έργο του Σοπενxάουερ, "Ο Κόσμος ως Βούληση και ως Παράσταση", τόνιζε τον ρόλο του κύριου κινήτρου δράσης των ανθρώπων, το οποίο ο #Σοπενxάουερ ονόμαζε Βούληση.
Η μεταφυσική ανάλυση της Βούλησης από μέρους του Σοπενxάουερ, η άποψή του πάνω στο κίνητρο και την επιθυμία, και ο αφοριστικός τρόπος γραφής του επηρέασαν πολλούς γνωστούς ανθρώπους του πνεύματος όπως ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Σίγκμουντ Φρόυντ, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και άλλοι.
Αρθούρος Σοπενχάουερ (1788-1860) |
Συνεχίζοντας γύρω από το θέμα της μετατροπής μιας συζήτησης σε αγώνα «ταπώματος», θα παραπέμψουμε στο κορυφαίο επί του θέματος βιβλίο του Αρθρούρου Σοπενχάουερ με τίτλο Η εριστική διαλεκτική. Το έγραψε μεταξύ 1830-1831, κυκλοφόρησε το 1864 και είναι περισσότερο ίσως γνωστό με τον τίτλο της γαλλικής μετάφρασής του, Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο (στα ελληνικά, μετάφραση Μυρτώ Καλοφωλιά, εκδ. 2011). - Σημ. HS,
Η «τέχνη» αυτή αφορά στην κατατρόπωση του συνομιλητή μας, ασχέτως του αν έχουμε δίκιο ή άδικο.
Ως μέθοδος στηρίζεται στη συγκάλυψη της διαφοράς μεταξύ αλήθειας και αληθοφάνειας.
Στόχος της, να διδάξει με ποια τεχνάσματα μπορεί κανείς να πείσει το κοινό ότι έχει δίκιο ακόμα κι αν έχει άδικο.
Καύσιμά της, η ματαιοδοξία∙ το πάθος για τις τιμές∙ η ανεντιμότητα∙ η ροπή των ανθρώπων να μιλάνε πριν σκεφτούν∙ και η ξεροκεφαλιά.
Δυναμωτικό της, η διαπίστωση ότι, ακόμα κι όταν όλα σου τα επιχειρήματα έχουν πέσει στο καναβάτσο, μπορείς πάντοτε να βρεις ακόμα ένα που θα σου δίνει δίκιο.
Τα τεχνάσματα που μετέρχεται η «εριστική διαλεκτική», όπως τα αναπτύσσει διεξοδικά ο Σοπενχάουερ είναι τα εξής: