Στις 6 Μάη του 1758 γεννήθηκε στη Γαλλική πόλη Αράς η μεγαλύτερη προσωπικότητα της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.
Ο ηγέτης των Ιακωβίνων και του κόμματος των «Ορεινών»,[1] ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος.
Ο «Αδιάφθορος»[2] της Γαλλικής Επανάστασης είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες φιγούρες των νεότερων χρόνων.
Ο Ροβεσπιέρος καταγόταν από φτωχική οικογένεια και παρά την πρόωρη απώλεια της μητέρας του, κατάφερε να σπουδάσει νομικά στο Παρίσι.
Από παιδί ήταν ιδιαίτερα φιλομαθής κι όπως γράφει ο αμερικανός ιστορικός Stanley Loomis:
«Ασχολήθηκε επίμονα με την καλλιέργεια της σκέψης του […] Η μελέτη ήταν ο Θεός του…»[3]
Επηρεασμένος από τις αξίες της διαφώτισης και κυρίως από το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» του Jean-Jacques Rousseau, τον οδήγησε στο να αποκτήσει συνείδηση, βασισμένη σε πανανθρώπινες αξίες κι αρετές.
Ηταν ταυτόχρονα αυστηρός με κείνους που είχαν χαλαρή συνείδηση ή έβαζαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον του λαού, με αποτέλεσμα να έχει άσπονδους εχθρούς αλλά και φίλους.
Σύμφωνα με τον μαρξιστή Βρετανό ιστορικό και ειδικό στην Γαλλική Επανάσταση, George Rude, ο Ροβεσπιέρος ήταν ένας εξαίσιος ρήτορας συνέταξε και εκφώνησε περίπου 900 λόγους.
Οι περισσότεροι κι οι πιο αξιόπιστοι ιστορικοί τον περιγράφουν ως ένα μορφωμένο και ικανότατο άνθρωπο που ξεχώριζε για την ηθική κι την εντιμότητά του και με ανεπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης κι όσοι τον αντιπαθούν τον περιγράφουν ως:
«Την πιο μισητή φιγούρα ολόκληρης της Ιστορίας»[4] κι ως «Εναν αδέξιο, μυγιάγγιχτο, βαρετό, καλοπερασάκια, αόριστα γελοίο κι αντιπαθητικό ανθρωπάκο».[5]
Η επιρροή του Ροβεσπιέρου υπήρξε τόσο ισχυρή κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, που ανάγκασε ακόμα και τον Γκουστάβ Λε Μπον,που τον χαρακτήριζε:
«Ανίκανο να αγγίξει την πραγματικότητα, πανούργο, υποκριτή κι αλαζόνα»,
να ομολογήσει ότι:
