Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Κι ο λαικισμός ένας μεγάλος εχθρός.
Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος από τον εαυτό μας.
Αυτόν τον “εθνικό” εαυτό μας που μας δικαιολογεί πάντα αφού πρώτα μας τοποθετήσει στον υψηλό θρόνο απ όπου όλοι και όλα, τα ξένα, των άλλων, φαίνονται υποδεέστερα.
Αρκεί να μην χρειάζεται να μετρήσουμε με συγκεκριμένα μέτρα.
Να μην μιλάμε δηλαδή για έλλειμμα, παραγωγικότητα,απόδοση, κόστος.
Αρκεί να μιλάμε για αόριστες, μη μετρήσιμες,σχεδόν μεταφυσικές έννοιες. Υπερηφάνεια, δόξα, ελληνικότητα,δίκιο.
Διαθέτουμε την μεγαλοπρέπεια των φιλολογικών εννοιών.
Τώρα βέβαια αν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε την ιστορία των άλλων λαών (και των Τούρκων και των Σέρβων και των Άγγλών και των Βούλγαρων) θα διαπιστώσουμε πως όλοι αυτοπροσδιορίζονται ως περήφανοι, γενναίοι, ηρωικοί,αδικημένοι .Και διαθέτουν όλοι και κατ αποκλειστικότητα τη θεία ευλογία.
Το δημοσίευμα του Focus εξόργισε και μένα. Αλλά ήταν ένα ανόητο, κίτρινο δημοσίευμα των κοκορακίων της γερμανικής δημοσιογραφίας.
Ήταν όμως μια άποψη και ο καθένας έχει δικαίωμα σε αυτήν.
Θυμηθείτε πόσες φορές έχουμε μιλήσει για κουτόφραγκους ή αμερικανάκια. Βεβαίως τα αστροπελέκια που έφτιαξαν το εξώφυλλο πρέπει γενικώς να προσέχουν όταν χρησιμοποιούν ιστορικούς συμβολισμούς γιατί αν κάποιοι μπουν στον . . .
