Συνέντευξη του πρώην Εισαγγελέα Ιωάννη Σακκά στην Χριστίνα Χαφουσίδου,
αρχισυντάκτη της μηνιαίας εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ
Ερ. Κύριε εισαγγελέα, σε µια κρίσιµη στιγµή για τη Δικαιοσύνη και
για την Πατρίδα, επιλέξατε την εθελουσία έξοδο από το Δικαστικό Σώµα.
Ποίοι λόγοι σας ώθησαν σ' αυτή την επιλογή σας;
Απ. Πράγματι ήταν κρίσιμη η στιγμή και επέλεξα την έξοδο,
προστατεύοντας το κύρος μου ως Εισαγγελικός Λειτουργός, την
προσωπικότητά μου, την αξιοπρέπειά μου, έχοντας συνείδηση του ρόλου μου.
Με τα κατάντια που δημιούργησαν οι δύο εξουσίες
Εκτελεστική-Κυβέρνηση και Νομοθετική Εξουσία-Βουλή στο χώρο της
Δικαιοσύνης, δεν μπορούσα πλέον να συμπαρίσταμαι ως κομπάρσος σε ένα
δομημένο σύστημα κρατικής υποκρισίας και κατά συνέπεια θεώρησα ότι
δεν ήταν σωστό να παραμείνω στο Δικαστικό Σώμα και να κοροϊδεύω τη
συνείδησή μου και την αξιοπρέπειά μου. Μόνο αν έχεις σθένος και
παραιτηθείς από το Δικαστικό Σώμα, μπορείς να είσαι ελεύθερος να
μιλήσεις σταράτα. Διαφορετικά, αν μείνεις μέσα, κινδυνεύεις να σε
σέρνουν σε πειθαρχικές και ποινικές διώξεις ως δήθεν προσβάλλων το κύρος
της Δικαιοσύνης, συνθλίβοντας το λόγο σου. Αυτή είναι η άποψή μου.
Μπορούσα να σιωπώ και να μείνω στο Δικαστικό Σώμα ακόμη 15 χρόνια
τουλάχιστον, βάσει του άρθρου 88 παρ. 5 του Συντάγματος. Δεν
συμβιβάστηκα με τη συνεχή και δομημένη κρατική απαξίωση της Δικαιοσύνης,
του τελευταίου οχυρού της Δημοκρατίας που δημιούργησαν σε βάρος της οι
δύο εξουσίες Εκτελεστική-Κυβέρνηση, που είχε την πρωτοβουλία του
νομοθετείν, και η Νομοθετική Εξουσία-Βουλή, που νομοθετούσε κατά
παραγγελία της πρώτης το νομικό χάος, την πολυνομία, τη διαφθορά.
Στην Ελλάδα, βάσει του Συντάγματος, υπάρχει
σκόπιμη σύγχυση δικαστικών εξουσιών
και λειτουργιών, και μέρος της Δικαστικής Εξουσίας και Λειτουργίας
ασκεί και η Βουλή, και μόνο αυτή για ποινική δίωξη κατά διατελεστάντων
μελών της Κυβέρνησης κατ’ αρθρο 86 (δηλαδή κατά των κυβερνώντων και
υψηλά ισταμένων) και κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας κατ’ άρθρο 49.
Ενώ για εξατομικευμένες περιπτώσεις κατά βουλευτή η Βουλή επιλαμβάνεται
μόνο για την άρση της βουλευτικής ασυλίας κατά τα άρθρα 61-62 του
Συντάγματος. Για τη δίωξη όμως της Βουλής ως συλλογικού οργάνου για
κακούργημα το Σύνταγμα δεν πρόβλεψε ειδική συνταγματική ποινική διάταξη
αντίστοιχα και συνεπώς εφαρμόζονται οι κοινές διατάξεις περί ποινικής
δίωξης και παραγραφής. Η δε κυβέρνηση (Υπουργικό Συμβούλιο) επεμβαίνει
στην Τακτική Δικαιοσύνη και διορίζει τις ηγεσίες των Ανωτάτων
Δικαστηρίων και Εισαγγαλίας του Αρείου Πάγου κατά το άρθρο 90 του
Συντάγματος. ...