Πριν αρχίσει να κηρύσσει τον Λόγο Του Θεού, ο Ιησούς εργάζεται ως απλός ξυλουργός και μάλιστα κατασκευάζει σταυρούς για λογαριασμό των Ρωμαίων. Την ψυχή του όμως βασανίζει μια εσωτερική μάχη: είναι αρκετά δυνατός για να αναλάβει το πραγματικό του καθήκον; Μπορεί να απαρνηθεί τους πειρασμούς και τις χαρές της εγκόσμιας ζωής για να ακολουθήσει το «θεϊκό» του πεπρωμένο; Με την προτροπή του Ιούδα, ο Ιησούς εγκαταλείπει το επάγγελμά του και φεύγει για την έρημο ως ασκητής, για να έρθει αντιμέτωπος με τους εσωτερικούς του δαίμονες.
Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε
Σενάριο: Πολ Σρέιντερ (βασισμένο στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη)
Πρωταγωνιστούν: Γουίλεμ Νταφόε, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ, Πολ Γκρέκο, Μπάρι Μίλερ, κ.ά.
λαχτάρα, η τόσο ανθρώπινη, η τόσο υπεράνθρωπη, να φτάσει ο άνθρωπος ως το Θεό – ή πιο σωστά: να επιστρέψει ο άνθρωπος στο Θεό και να ταυτισθεί μαζί του· η νοσταλγία αυτή, η τόσο μυστική και συνάμα τόσο πραγματική, άνοιγε μέσα μου πληγές και πηγές μεγάλες. Από τη νεότητά μου η πρωταρχική αγωνία μου, από όπου πήγαζαν όλες μου οι χαρές κι όλες μου οι πίκρες, ήταν τούτη: η ακατάπαυτη, ανήλεη πάλη ανάμεσα στο πνέμα και στη σάρκα. Μέσα μου παμπάλαιες ανθρώπινες και προανθρώπινες σκοτεινές δυνάμεις του Πονηρού· μέσα μου παμπάλαιες ανθρώπινες και προανθρώπινες φωτερές δυνάμεις τού Θεού· κι η ψυχή μου ήταν η παλαίστρα όπου οι δύο τούτοι στρατοί χτυπιούνταν κι έσμιγαν. Αγωνία μεγάλη· αγαπούσα το σώμα μου, και δεν ήθελα να χαθεί· αγαπούσα την ψυχή μου, και δεν ήθελα να ξεπέσει· . . .
