Τάκης Λιδωρικιώτης / Ετσά το φέραν οι καιροί κι οι βουλισμένοι χρόνοι…Με_μάτι-γαρίδα ενέδρευε για καμιά αρπαχτή. Στο φινάλε κι όλη η άρχουσα τάξη κάπως έτσι φτιάχτηκε μέσα στην καταστροφή της δεκαετίας ’40-’50.

 

Ο προδομένος λαός των μνημονίων ήλπισε σε μια έφοδο προς τον ουρανό κι οι φρούδες ελπίδες του διαψεύστηκαν.

Είχαν μεταξύ άλλων φουσκώσει κι από επιπόλαιες υποσχέσεις σύμπασας της Αριστεράς που ανέλαβε το πηδάλιο.

Ένοιωσε ηττημένος μετά την colotoumba του 2015 στην οποία υποχρεώθηκε ο ηγέτης του, προκειμένου να αποφύγει μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή και μια νέα δίκη των έξ.

Το 2019 ο παλιολαός έχοντας μόλις βγάλει το κεφάλι του πάνω από την επιφάνεια του νερού, απέστρεψε με απέχθεια το βλέμμα του από τον επιπόλαιο ναυαγοσώστη και παραδόξως στράφηκε εκ νέου σε αυτόν που βούλιαξε το σκάφος.

Ένας πρόγονος, από κει που βρίσκεται, απόρησε με την δειλή αυτή στάση . Ήταν άραγε ένας λαός βλάξ που έφαγε το δούλεμα ότι ο πνίχτης του ήταν . . .