Του Παναγιώτη Κουρή*Κεραυνός εν αιθρία έπεσε το καλοκαίρι του 2009 στους κατοίκους της ΒΑ Αττικής και πιο συγκεκριμένα σ τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής του δήμου Ωρωπού, με την ενεργοποίηση των συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών οδών(Ε.Ο.) που υπέγραψε πανηγυρίζοντας ο τότε υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς.
Στην Ε.Ο. που τέμνει ένα δήμο 35.000 κατοίκων και αποτελεί ουσιαστικά τον μοναδικό συνδετήριο με τις κοινότητες του δήμου και με το μητροπολιτικό κέντρο τοποθετήθηκαν σε 8 (!!!) διαφορετικές θέσεις σταθμοί διοδίων με υπέρογκο τέλος. Έτσι για τις καθημερινές μετακινήσεις του ο κάτοικος της περιοχής έπρεπε να καταβάλει σε ετήσια βάση για διόδια τουλάχιστον 1.500 Ευρώ (!!!), ενώ οι εναλλακτικές λύσεις μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μεταφοράς κρίνονται ανεπαρκείς λόγω ελλιπούς κάλυψης και συχνότητας δρομολογίων.
Δύο εναλλακτικές υπάρχουν στην ουσία. Η χρήση του εναλλακτικού παράδρομου που η ίδια η εταιρία παραχώρησης σε γραπτά της κείμενα τον αποκαλεί επικίνδυνο και αυτό τεκμηριώνεται από τα στατιστικά στοιχεία των ατυχημάτων που διαθέτει η τροχαία ή ο πανάκριβος αυτοκινητόδρομος που το τίμημα χρήσης του αγγίζει τα όρια χαρακτηρισμού του ως ληστεία.
Οι κάτοικοι στο δίλημμα αυτό απάντησαν με μαζικές κινητοποιήσεις, δικαστικούς αγώνες, ενημερώσεις της κοινής γνώμης κλπ, ζητώντας κατ' ελάχιστο την επαναφορά του ισχύοντος για δεκαετίες καθεστώτος.
Όλες οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου υποδομών από το φθινόπωρο του 2009 μέχρι τις εκλογές του 2015 παρ ότι αναγνώριζαν το δίκαιο των αιτημάτων μας δεν έκαναν τίποτα για την ικανοποίηση τους προβάλλοντας ως δικαιολογία το ισχυρό των συμβάσεων.Το αντίθετο μάλλον έπραξαν, ποινικοποιώντας τις κινητοποιήσεις μας και αυξάνοντας τα διόδια τέλη. Το ισχυρό των συμβάσεων βέβαια δεν απέτρεψε το δημόσιο να καταβάλει στις εταιρίες περί το μισό δις ευρώ στα τέλη του 2013 πέραν των όσων είχαν συμφωνηθεί στις αρχικές συμβάσεις.
Στους αγώνες μας την προαναφερθείσα περίοδο είχαμε πέραν των άλλων είτε σαν ενεργά μέλη του κινήματος είτε σαν συμπαραστάτες, βουλευτές, πολιτευτές,αυτοδιοικητικούς και κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικούσαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Πιστέψαμε λοιπόν ότι μετά τις εκλογές του Γενάρη του 2015 θα υπήρχε στα δίκαια αιτήματα μας έστω μερική ανταπόκριση. ...
