"Εσείς μη φοβάστε αυτό το φοβερό καιρό! Αυτό θέλουν βέβαια να πετύχουν:
Να καταθέσουμε τα όπλα πριν ακόμα απ' τη μεγάλη μάχη.
Σήμερα εμείς οδηγούμαστε μαζικά στο θάνατο από πείνα στον Τρίτο Κόσμο.
Σήμερα βομβαρδίζονται ανελέητα οι "εστίες αντίστασής" μας και εξολοθρεύονται - στο Λίβανο.
Σήμερα χτυπιόμαστε, συλλαμβανόμαστε, τουφεκιζόμαστε στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, στα ανθρωποκυνηγητά - στην Αργεντινή, στη Νότια Αφρική, στην Τουρκία.
Έτσι όπως ο σύντροφος Μαρτινέζ πριν δυο μέρες στην Ισπανία.
Έτσι όπως στις 25 του Μάη στην Ελλάδα.
Σήμερα η "Νέα Δημοκρατία" στην Αθήνα δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο:
Απαγόρευση του δικαιώματος των συγκεντρώσεων, Αστυνομία, Στρατός, Κατάσταση Ανάγκης.
Οι κρατούντες φοβούνται. Και με το δίκιο τους.Γιατί: Εμείς απελευθερωνόμαστε στη σύγκρουση με τον κοινό εχθρό.
Εμείς απελευθερωνόμαστε στον αγώνα για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.
Εμείς ξέρουμε ότι παντού κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο μπορούμε ν' αγωνιστούμε, πρέπει ν' αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε.
Η Επανάσταση δεν Ξεψυχάει, δεν Εξολοθρεύεται, δεν Βομβαρδίζεται, δεν Τουφεκίζεται, δεν Συλλαμβάνεται, δεν Απαγορεύεται, δεν Δολοφονείται, δεν Εκδίδεται”.
Πέθανε, μετά από μακροχρόνια ασθένεια, το απόγευμα του Σαββάτου 7 Φλεβάρη 2004, στην Αθήνα, σε ηλικία 62 ετών, ο αγωνιστής Ρολφ Πόλε.
Η γερμανική εφημερίδα Μπιλντ τον είχε χαρακτηρίσει ως τον "πιο επικίνδυνο Γερμανό τρομοκράτη" (23/7/1976) κι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Αντώνης Δροσογιάννης, τον είχε ονομάσει "πρύτανη της τρομοκρατίας" (1985).
Στη δίκη του, απάγγειλε τους στίχους του τραγουδιού "Το όνομά μου είναι Άνθρωπος" του ροκ συγκροτήματος "Ton, Steine, Scherben":
Να καταθέσουμε τα όπλα πριν ακόμα απ' τη μεγάλη μάχη.
(Από το γερμανικό Εργατικό Κίνημα)
Σήμερα εμείς οδηγούμαστε μαζικά στο θάνατο από πείνα στον Τρίτο Κόσμο.
Σήμερα βομβαρδίζονται ανελέητα οι "εστίες αντίστασής" μας και εξολοθρεύονται - στο Λίβανο.
Σήμερα χτυπιόμαστε, συλλαμβανόμαστε, τουφεκιζόμαστε στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, στα ανθρωποκυνηγητά - στην Αργεντινή, στη Νότια Αφρική, στην Τουρκία.
Έτσι όπως ο σύντροφος Μαρτινέζ πριν δυο μέρες στην Ισπανία.
Έτσι όπως στις 25 του Μάη στην Ελλάδα.
Σήμερα η "Νέα Δημοκρατία" στην Αθήνα δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο:
Απαγόρευση του δικαιώματος των συγκεντρώσεων, Αστυνομία, Στρατός, Κατάσταση Ανάγκης.
Οι κρατούντες φοβούνται. Και με το δίκιο τους.Γιατί: Εμείς απελευθερωνόμαστε στη σύγκρουση με τον κοινό εχθρό.
Εμείς απελευθερωνόμαστε στον αγώνα για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.
Εμείς ξέρουμε ότι παντού κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο μπορούμε ν' αγωνιστούμε, πρέπει ν' αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε.
Η Επανάσταση δεν Ξεψυχάει, δεν Εξολοθρεύεται, δεν Βομβαρδίζεται, δεν Τουφεκίζεται, δεν Συλλαμβάνεται, δεν Απαγορεύεται, δεν Δολοφονείται, δεν Εκδίδεται”.
Ρολφ Πόλε, 1.10.1976
Η γερμανική εφημερίδα Μπιλντ τον είχε χαρακτηρίσει ως τον "πιο επικίνδυνο Γερμανό τρομοκράτη" (23/7/1976) κι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Αντώνης Δροσογιάννης, τον είχε ονομάσει "πρύτανη της τρομοκρατίας" (1985).
Ο Ρολφ Πόλε γεννήθηκε το 1942 στο Βερολίνο, σπούδασε νομικά και ως ασκούμενος δικηγόρος υπερασπίστηκε διωκόμενους αγωνιστές, ενώ πρωτοστατούσε στο ριζοσπαστικό αντιφασιστικό κίνημα στη δεκαετία του '60. Το 1969 δικάστηκε για τη συμμετοχή του στις διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ρούντι Ντούτσκε και καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλάκιση χωρίς αναστολή.
Η αλληλεγγύη του προς τους διωκόμενους αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς τον έφερε και πάλι στη φυλακή Στράουμπινγκ το 1971, με την κατηγορία της "απόπειρας αγοράς οπλισμού". Η δίκη του (Σεπτέμβρης 1973 - Μάρτης 1974) κατέληξε σε τροποποίηση του κατηγορητηρίου και καταδικάστηκε για "συμμετοχή στη RAF" σε φυλάκιση 6 χρόνων και πέντε μηνών.
Η αλληλεγγύη του προς τους διωκόμενους αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς τον έφερε και πάλι στη φυλακή Στράουμπινγκ το 1971, με την κατηγορία της "απόπειρας αγοράς οπλισμού". Η δίκη του (Σεπτέμβρης 1973 - Μάρτης 1974) κατέληξε σε τροποποίηση του κατηγορητηρίου και καταδικάστηκε για "συμμετοχή στη RAF" σε φυλάκιση 6 χρόνων και πέντε μηνών.
Στη δίκη του, απάγγειλε τους στίχους του τραγουδιού "Το όνομά μου είναι Άνθρωπος" του ροκ συγκροτήματος "Ton, Steine, Scherben":