Είτε μέσα από πολέμους, πανδημίες, πολιτικές κρίσεις και χρηματοοικονομικές καταρρεύσεις, ο νεοφιλελευθερισμός συνεχίζει να ενισχύει τον πλούτο και τη δύναμη μιας μικρής παγκόσμιας ελίτ.
Η ηθικολογική στάση αυτής της ελίτ στο Νταβός αυτή την εβδομάδα δεν θα αλλάξει αυτή την κατάσταση.
Πηγή: Jacobin Mag, Luke Savage
Μετάφραση από τους αναγνώστες της ιστοσελίδας Les-Crises
Συζήτηση σε πάνελ κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, Ελβετία, 18 Ιανουαρίου 2023. (Stefan Wermuth/Bloomberg μέσω Getty Images)
Η νεοφιλελεύθερη επανάσταση ξεκίνησε από μια απλή και, για ορισμένους τουλάχιστον, διαισθητικά ελκυστική αρχή. Με τη μείωση των φόρων, την άρση των κανονισμών και την εξάλειψη των παγκόσμιων φραγμών στην κίνηση των κεφαλαίων, θα δημιουργηθεί νέος πλούτος και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα συμμετείχε στα οφέλη. Ελεύθεροι να ξοδεύουν και να επενδύουν χωρίς τα βαριά βάρη που επέβαλαν πολλά κράτη τις δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα άτομα και οι επιχειρήσεις θα γίνονταν με τη σειρά τους πιο δημιουργικά και ευημερούντα, επιχειρηματικά και λογικά συμφέροντα αντικαθιστώντας τα αδέξια και συχνά αυθαίρετα σχέδια της κυβέρνησης γραφειοκράτες.
Υπό το πρίσμα αυτής της ιστορίας, μπορούμε να πούμε ότι το νεοφιλελεύθερο σχέδιο έχει αποτύχει ολοκληρωτικά. Κάθε χρόνο, την ημέρα έναρξης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός, η διεθνής ΜΚΟ Oxfam δημοσιεύει επικαιροποιημένα ευρήματα για την κατάσταση της ανισότητας σε όλο τον κόσμο – και κάθε χρόνο τα βασικά της ευρήματα είναι τα ίδια. Σχεδόν χωρίς εξαίρεση, οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν γίνει πλουσιότεροι, ο πλούτος που δημιουργήθηκε πρόσφατα δεν έχει αναδιανεμηθεί και το συνολικό μερίδιο του πλούτου που κατέχει ένα μικρό κλάσμα ατόμων στην κορυφή είναι τόσο μεγάλο που είναι νάνος αυτό που κατέχουν συλλογικά δισεκατομμύρια ανθρώπινα όντα στο κάτω μέρος της κλίμακας.
Η φετινή έκθεση, «Survival of the Richest», είναι ένα ιδιαίτερα έντονο παράδειγμα. Όχι μόνο το κορυφαίο 1% κατέχει το 45,6% του παγκόσμιου πλούτου, αλλά το φτωχότερο μισό του κόσμου κατέχει μόνο το 0,75%. Ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός υπερβαίνει τα οκτώ δισεκατομμύρια, λιγότεροι από εκατό δισεκατομμυριούχοι κατέχουν περισσότερο πλούτο από τα φτωχότερα τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Και ενώ ο πληθωρισμός μειώνει τους μισθούς 1,7 δισεκατομμυρίων εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, οι δισεκατομμυριούχοι βλέπουν την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μέρα που περνάει. Το χάσμα συνεχίζει επίσης να διευρύνεται, με το κορυφαίο 1% να συλλαμβάνει σχεδόν τα δύο τρίτα του νέου πλούτου που δημιουργήθηκε από το 2020, . . .
