Από τη Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου, Ψυχολόγο – Οικογενειακή Σύμβουλο
Πολύ συχνά δέχομαι ερωτήσεις από φίλους και γνωστούς όσον αφορά το τι μου προσφέρει το επάγγελμα του ψυχολόγου και τι “έχω ανακαλύψει για την ζωή και τον κόσμο” μέσα από τα καθημερινά περιστατικά που βλέπω. Η αλήθεια είναι πως μέσα από τα μάτια ενός θεραπευτή κερδίζεις γνώσεις που πριν “εθελοτυφλούσες” ή δεν ήσουν σε θέση να δεις. Κάτι σαν “μαθήματα ζωής”. Η θέση, όμως, που μου πρόσφερε τα πιο μεγάλα μαθήματα και τις πιο δυνατές συνειδητοποιήσεις είναι αυτή του θεραπευόμενου. Είναι μία θέση που οφείλει ο κάθε θεραπευτής να βρεθεί έστω μία φορά στη ζωή του, για να μπορεί να είναι καλός στο ρόλο του, κατανοώντας πρώτα τον εαυτό του και έπειτα όλους τους άλλους.
Τι έμαθα, λοιπόν, τόσο μέσα από τον ρόλο του θεραπευτή όσο και του θεραπευόμενου: