Διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, χαρακτηρίστηκε ολέθριος δαίμων, ραδιούργος και πανούργος - Τον κατηγορούν ότι συμμετείχε στις δολοφονίες του Καραϊσκάκη και του Οδυσσέα Ανδρούτσου· τον κατηγορούν για πολλά! Το όνομά του: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος!
Στο βάθος της σήραγγας του χρόνου, καμιά φορά ένα φωσάκι αχνοφέγγει· ένα φωσάκι που κάποτε γίνεται ήλιος μνήμης λαμπρός και φέρνει μπροστά σου γυαλιστερό ένα κομμάτι ανάμνησης, μέχρι χθες κρυμμένο στο σκοτάδι… Δεκαετία του 1970 και σαν έμπαινες σε σχολική αίθουσα, κατ’ άντικρι από τα λερά ντουβάρια σε κοίταζαν σοβαροί κι αγέρωχοι, σαν Άγιοι των εκκλησιών, ήρωες του 1821.
Βγαλμένοι, οι περισσότεροι, από τη μνήμη που κατεύθυνε το χέρι του βαυαρού αξιωματικού - σκιτσογράφου φον Κράτσαϊζεν ήταν οι σύντροφοι των παιδικών μας χρόνων, κάτι σαν τις παλιές φωτογραφίες των παππούδων μας, που στάλαζαν κιτρινίλα καιρών και σέβας.
Και περάσαν χρόνια πολλά σαν να ‘ταν λίγες μονάχα ώρες, κι εκείνοι οι ήρωες έχουν πια αποκαθηλωθεί από τα ντουβάρια με τους φαγωμένους σοβάδες κι από το νου με την υγρασία της λήθης· ξεθώριασαν 200 χρόνια μετά και στης Ιστορίας τα γραμμένα.
Κι όταν οι σοβάδες του χρόνου σιγά σιγά πέφτουν, τότε είναι που φανερώνεται από πίσω απ' το επίχρισμα, το δομικό υλικό του χαρακτήρα των ανθρώπων.
Κι όταν οι σοβάδες του χρόνου σιγά σιγά πέφτουν, τότε είναι που φανερώνεται από πίσω απ' το επίχρισμα, το δομικό υλικό του χαρακτήρα των ανθρώπων.
Κάποιοι από τους Άγιους του ’21 θα ‘πρεπε να ‘ναι στην Κόλαση της συνείδησης εκείνων που ακολούθησαν. Κάποιοι αποκαλύφθηκαν, κάποιοι άλλοι παραμένουν (ακόμη) με το οξειδωμένο από τη νοτιά της Ιστορίας φωτοστέφανό τους, που όμως κι αυτό ολοένα αποσυντίθεται. Από «λερωμένες» σελίδες το βιβλίο της ιστορίας του αγώνα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, άλλο τίποτα. Λεκέδες παντού! . . .
