Ευχαριστώ πολύ τον tranzistorer και τον dustroad.
Χωρίς τη συμβολή τους, δεν.
Χωρίς τη συμβολή τους, δεν.
Το «Gloomy Sunday» είναι το αρχετυπικό goth τραγούδι – στη σύλληψη, στη μελωδία, στις εκτελέσεις και στη μυθολογία που το γέννησε. Δεν ανέβηκε ποτέ στα charts, έγινε τρομακτικό ταμπού και αργότερα απέκτησε μυθώδη αξία, μετά χρίστηκε επικίνδυνο και στη συνέχεια έγινε σύμβολο τόλμης και γενναιότητας. Το «Gloomy Sunday» διανύει το εξηκοστό πέμπτο έτος της ιστορίας του και αντί να φυραίνει μέσα στο χρόνο, ανθίζει ακόμα περισσότερο…
Αυτή είναι η ιστορία του «Gloomy Sunday«…
Η Γέννηση της Κατάρας
Το τραγούδι γράφτηκε το 1933 στο Παρίσι από τον αυτοδίδακτο ούγγρο συνθέτη και πιανίστα Rezso Serres και από τη στιγμή που οι νότες του μπήκαν στην παρτιτούρα, ξεκίνησε ένα μακελειό αυτοκτονιών, σαν να απελευθέρωσαν μια δύναμη που όπλισε τους απεγνωσμένους, με το απαραίτητο σθένος για να πάρουν την απόφαση να ξεφορτωθούν μια και καλή το μαρτύριό τους μαζί με τη ζωή τους. Τρία χρόνια μετά από την πρώτη έκδοσή της, η μελωδία ταξίδεψε στην Αμερική ντυμένη με την ανατριχιαστική φήμη του «ουγγρικού αυτοκτονικού τραγουδιού«. Πρωτόλειο μουσικό marketing ή απλή δεισιδαιμονία, το αποτέλεσμα αυτής της φήμης ήταν να υποβληθεί το κοινό και ο Τύπος της εποχής στην πεποίθηση ότι αυτό ευθύνεται για το κύμα αυτοκτονιών που παρατηρήθηκε σε όσες πόλεις του κόσμου είχε φτάσει η μελωδία. Οι στίχοι του Ladislav Javor μεταφράστηκαν στα αγγλικά σε δύο εκδοχές – μία σκληρή του Desmond Carter και μια λυρικότερη του Sam Lewis. Η δεύτερη εκδοχή ήταν αυτή που κατέκτησε τις προτιμήσεις της πλειονότητας των καλλιτεχνών που αποφάσισαν να το διασκευάσουν. Η πρώτη βρετανική ηχογράφηση του τραγουδιού, ωστόσο, από τον Paul Robeson το 1935 είχε τους στίχους του Carter, ζοφερούς και ανελέητους. Από τότε, εκατοντάδες καλλιτέχνες από Αμερική, Αγγλία αλλά και χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, έχουν ηχογραφήσει το τραγούδι σε εκτελέσεις καλές ή κακές, ιδιαίτερες ή τυπικές – πάνως όμως, όλες γενναίες…
O απελπισμένος Serres…