Greece is booming again. This time, will it last? - Paul Taylor
Τα δημόσια οικονομικά φαίνονται ισχυρά και οι νέες κατασκευές σηματοδοτούν την αναγέννηση - ή την αλαζονεία που προαναγγέλλει μια ακόμη κατάρρευση
Οι ράγες στροβιλίζονται επιτέλους πάνω από μια ερειπωμένη από καιρό έκταση ερημιάς στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, μόλις 6 μίλια από την Ακρόπολη, η οποία υπήρξε σύμβολο της ανόδου, της πτώσης και της ανάκαμψης της Ελλάδας τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Ωστόσο, μένει να δούμε αν η τελευταία οικονομική άνοιξη της χώρας θα αποδειχθεί πιο ανθεκτική από τις προηγούμενες αιχμές στον ιστορικό κύκλο άνθησης και ύφεσης.
Το εργοτάξιο του Ελληνικού , που σύντομα θα διαθέτει πολυτελείς κατοικίες, την ψηλότερη πολυκατοικία και το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της χώρας, δύο ξενοδοχεία, μια μαρίνα, ένα τουριστικό συγκρότημα και αθλητικές, ψυχαγωγικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, αποτελεί ένα αμφίσημο σύμβολο της Ελλάδας της κορυφής.
Για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη , του αγαπημένου της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, η ανάπτυξη είναι εμβληματική του νέου δυναμισμού της ελληνικής οικονομίας και της ελκυστικότητας της χώρας ως επενδυτικού προορισμού.
Paul TaylorΓια τους επικριτές της, το Ελληνικό είναι απλώς ένα ακόμη πολυτελές έργο ακινήτων που κατασκευάστηκε από ολιγάρχες για τους υπερπλούσιους και τους ξένους, σε δημόσια γη που αγοράστηκε για μια κλοπή, ενώ οι απλοί Έλληνες συνεχίζουν να βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να μειώνεται και τις δημόσιες υπηρεσίες να μειώνονται.
Η έκταση των 6,2 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο Ελληνικό φιλοξενούσε το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας από τη δεκαετία του 1930 έως το 2001, όταν το λαμπερό, επιδοτούμενο από την ΕΕ διεθνές αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος άνοιξε στα ανατολικά της πόλης εγκαίρως για τους θεαματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που η Ελλάδα βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου. Η χώρα μόλις είχε ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα του ευρώ - όπως αποκαλύφθηκε αργότερα - και ένας εκσυγχρονισμένος σοσιαλιστής πρωθυπουργός, ο Κώστας Σημίτης, χαιρετίστηκε ως ο Τόνι Μπλερ των νότιων Βαλκανίων. . . .
