ΞΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ:

Όλα τα δεινά της Ελλάδος, από την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό μέχρι σήμερα, οφείλονται στο ξένο παράγοντα.
Όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη πατρίδα μας, από οικονομία και εθνικά θέματα, μέχρι πολιτικές δολοπλοκίες και δολοφονίες, οφείλονται στο ξένο παράγοντα. Ο ξένος παράγων, από παγκόσμια διακυβέρνηση, μέχρι ξένες μυστικές υπηρεσίες, πληρώνει δολοφόνους ή εγκληματικές εταιρίες, να εκτελούν πολιτικούς ή στελέχη πολιτικών κομμάτων, ή δημοσιογράφους, ανεπιθύμητους σε αυτούς, σύμφωνα με τα ΜΜΕ.
Όσοι πολιτικοί επιβιώνουν στην εξουσία, είναι απλώς δικοί τους, και εκτελούν τις εντολές τους. Τις εντολές του μεγάλου αδελφού.
Διανύουμε περίοδο σκληρής τρομοκρατίας, με δολοφονίες πολιτών, για να υποταγούμε πλήρως στις θελήσεις του ξένου παράγοντα.
Ο ξένος παράγων ωφελείται από τις δολοφονίες, ο ξένος παράγων ωφελείται από την αποσταθεροποίηση της χώρας.
Ο ξένος παράγων ωφελείται από την αρπαγή του ορυκτού μας πλούτου.
Ο ξένος παράγων ωφελείται από τον σχεδιαζόμενο διαμελισμό της χώρας. ...

Libido Vs Todestrieb (Η ψυχολογική διάσταση των Ελλ. εκλογών 2012)

Η τραγωδία είναι ότι πάμε να περάσουμε τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη ψάχνοντας ηγέτη

                                                   του Σωτήρη Γλυκοφρύδη
 

             Το έχουμε ξαναγράψει αυτό: ζούμε σε μια εποχή μονοειδότητας, δηλαδή της επικράτησης στη γη του ενός μόνο είδους (άνθρωπος), και από την επικράτηση αυτή θα προκύψει να άρχει ένα υποείδος με τις ίδιες ιδέες πρακτικότητας. Δεν υπάρχει Μαρξισμός με την έννοια της κρατικής οικονομίας ή ελεύθερη οικονομία τύπου σχολής Σικάγου, παρά μόνο «Επιβίωση». Ο Μαρξ αυτό που έκανε ήταν ότι θέσπισε τον πολύ λαό ως διεκδικητή της εξουσίας. Αυτή είναι η αξία του.

            Η ζωή είναι σκληρή και όσο ο πληθυσμός αυξάνει τόσο θα γίνεται σκληρότερη, πίσω από την ψευδαίσθηση της πολιτισμικής ευδαιμονίας. H εξελικτική πορεία είναι μια διαδρομή αύξησης της πολυπλοκότητας και μείωσης της εντροπίας, αντίδραση επί του επερχόμενου θανάτου. Ως εκ τούτου, στην πολιτική της ανθρώπινης συμπεριφοράς θα δομείται ευρύτερα η επενέργεια των δυο πόλων του γίγνεσθαι, οι οποίοι κατά βάση είναι ένας, που προσδιορίζεται με τη λίμπιντο, το πάθος της ζωής (θεωρητικά) από τη μια, ενάντια στη φοβερή τόντεστριμπ, το ρεύμα του θανάτου από την άλλη, με κουβαλητή στη δεύτερη τον έρωτα. Πάθος για ηδονή που σταδιακά θα χάνεται ενάντια στο ρεύμα του αθάνατου θανάτου είναι η ζωή, κατά πως είπε στα γεροντικά του χρόνια ο ιχνηλάτης των ψυχών, νεανίας Φρόυντ.

            Ο Φρόυντ, είναι από τους πρώτους τη σύγχρονη εποχή που αποκήρυξε το πολιτισμό, ως πηγή δυστυχίας. Και ο Σπένγκλερ, επιβεβαίωσε μέσα από τον ιστορικό κορμό της ανθοφορίας των λαών, ότι, αυτό που δομεί την «ψυχή» ενός πολιτισμού, στη Δύση βρίσκεται στην παρακμή του. Παλαιότερα, οι Έλληνες υπήρξαν από τους πρώτους που επισήμαναν το πρόσκαιρο της ζήσης και την αξία της πλέριας ηδονής, δημιουργώντας ένα μαυσωλείο λεπτών λιτών γραμμών σε λευκό μάρμαρο φτιαγμένων. Η Ακρόπολη έγινε από τον Περικλή για να είναι μαυσωλείο της ψυχής ενός πολιτισμού που έφτανε στη Δύση του. Ακριβώς όπως και η Δύση τώρα φτάνει στη Δύση της, χωρίς να έχει ισάξιες ακροπόλεις. Εμφανής τάση ευτελισμού, υπάρχει, δηλαδή.  ...

Κάλεσμα για το νερό της πόλης: ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ. ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ

 Τι μας πειράζει κι αν πουληθεί η ΕΥΑΘ;

Πρώτος απολογισμός της Κίνησης 136 

Γιατί να ανησυχεί ο πολίτης για το ότι η διαχείριση του νερού θα περάσει από το δημόσιο σε πολυεθνικά εταιρικά συμφέροντα;
Το νερό ήταν πάντοτε εμπορεύσιμο! Οι “νερουλάδες”, όχι μόνον αποτελούν κομμάτι της κοινής μνήμης μας, αλλά ζουν και βασιλεύουν στις μέρες μας. Πληρώνουμε εδώ και καιρό για το πλαστικό μπουκάλι του πόσιμου, αλλά και για την παροχή του στα σπίτια μας.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Το νερό και η διαχείρισή του ελέγχεται μέχρι σήμερα από την οργανωμένη πολιτεία (το κράτος) των πολιτών που το χρησιμοποιούν και το έχουν οι ίδιοι ανάγκη. Το θέμα είναι πως, πολύ σύντομα, η διαχείριση του άκρως απαραίτητου αυτού αγαθού κινδυνεύει να περάσει κατ΄αποκλειστικότητα σε οντότητες που μόνο σκοπό τους και μέλημα έχουν το μέγιστο, στιγμιαίο, κέρδος. ...

Οι πολιτικοί έχουν να αποδείξουν στον λαό…

Όπως έχω πει και σε παλιότερη ανάρτησή μου, ήμουν και είμαι ακόμα πεπεισμένος ότι η κυρίαρχη ελίτ των πολυεθνικών ή αν θέλετε τα “ παιδιά του Σικάγου” όπως τους αποκαλεί στο “ Δόγμα του Σοκ” η Ναόμι Κλάιν, “ πάτησε” στην Ελλάδα για να μπει στην ΕΕ βασιζόμενη σ’ ένα σχέδιο που είχε σκοπό τον πλήρη εγκλωβισμό των πολιτών. Το σχέδιο αυτό είναι αυτό, που πολύ ειρωνικά αλλά όχι μακράν της πραγματικότητας κάποιοι το ονόμασαν “ Δούρειος Ίππος και Δούρεια Φοράδα”, κατέληγε στο ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα θα έπρεπε να έχουν αρχηγούς πειθήνια όργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αφού “ καθάρισαν¨ με την μἰα πλευρά και παρά τις αμφισβητήσεις και τις δυσκολίες ανέλαβε και κράτησε το τιμόνι του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά την πτώση ή καλύτερα την εθελουσία έξοδο Καραμανλή απ’την εξουσία, έπρεπε να επιβάλλουν την επιλογή τους και στον έτερο διεκδικητή της εξουσίας την ΝΔ. Και δεν θα μπορούσαν να έχουν άλλη επιλογή από την Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν έκρυψε άλλωστε ποτέ ότι οι θέσεις τις είναι πολύ κοντά με του ΓΑΠ. Έτσι αφού είχαν προ καιρού λάβει την απόφαση βάλουν την χώρα στον “ γύψο” του ΔΝΤ, (βλ δηλώσεις Σαχινίδη ότι από τις 5 Οκτωβρίου 2009 ήξεραν ότι η χώρα θα πήγαινε στο ΔΝΤ) δήθεν για να την εξυγιάνουν, ακόμη και να έπεφτε η μία κυβέρνηση, θα αναλάμβανε η άλλη με ακριβώς την ίδια πολιτική. ...