Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (1825), Βoris Godunov - Aleksandr Pushkin - [«Τρέμετε, ω τύραννοι του κόσμου!» Πούσκιν, «Ωδή στην Ελευθερία», 1817]

«Τρέμετε, ω τύραννοι του κόσμου!»

Η Ωδή στην ελευθερία ως φιλοσοφικό έργο. Τα προβλήματα της ωδής «Ελευθερία

Πούσκιν, «Ωδή στην Ελευθερία», 1817

 

 Πριν από τον Πούσκιν δεν είχε γραφτεί ούτε μια αυθεντική ρωσική τραγωδία. Σ'ένα γράμμα στο φίλο του Βιαζέμφσκι το 1823, ο Πούσκιν διαπιστώνει απογοητευμένος: 

«Δεν έχουμε θέατρο». Θέλει να γράψει ένα θεατρικό έργο, του λείπει όμως το θέμα. Γρήγορα όμως το βρίσκει στην Ιστορία της Ρωσίας του Καραμζίν που εκδίδεται σε δώδεκα τόμους την άνοιξη του 1824. 

Για έναν ολόκληρο χρόνο μελετά την ιστορία του Καραμζίν και τα παλιά αυθεντικά χρονικά. Σ'αυτά περιγράφεται ο σφετερισμός του θρόνου της Ρωσίας από τον Μπορίς Γκοντουνόφ που δολοφονεί τον διάδοχο του θρόνου Δημήτριο (1598-1601) για να πάρει τη θέση του. 

Ο Πούσκιν δανείστηκε από την ιστορία του Καραμζίν όχι μόνο τις χρονολογίες αλλά και όλα τα πρόσωπα που πήραν μέρος σ'αυτές τις δολοπλοκίες της εποχής, την εποχή των ταραχών όπως ονομάστηκε.

Η τραγωδία του Πούσκιν εκδόθηκε το 1831 αλλά απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του από τις τσαρικές αρχές μέχρι το 1866. Στο θέατρο ανεβάστηκε για πρώτη φορά το 1870 ενώ ο Μουσόρσκι γράφει τη μουσική του έργου στην Όπερα. Από τότε μέχρι σήμερα το έργο συνεχίζει να ανεβαίνει στα θέατρα και στις λυρικές σκηνές όλης της Ευρώπης.

Ο «Μπορίς Γκοντουνόφ» αποτελεί μια πραγματική πινακοθήκη χαρακτήρων της αυλής, του λαού και του κλήρου. 

Στην Ελλάδα η παράσταση ανεβάστηκε δύο φορές:

Το Εγχειρίδιο της Δημοσιογραφίας Δεδομένων - Προς μια Κριτική Πρακτική Δεδομένων

Τι είναι η δημοσιογραφία δεδομένων; Πού αποσκοπεί; 

Τι μπορεί να κάνει; 

Ποιες ευκαιρίες και περιορισμούς παρουσιάζει; 

Ποιος και τι εμπλέκεται στην παραγωγή και στην κατανόησή της;

Επιμέλεια: Liliana Bounegru, Jonathan Gray

Μετάφραση στα ελληνικά: Εβίτα Λύκου

Επιμέλεια ελληνικής έκδοσης: Κέλλυ Κική

Παραγωγή ελληνικής έκδοσης: iMEdD

• 1 Πρόλογος & Εισαγωγή
  • 1.1 Προλογικό Σημείωμα για την Ελληνική Έκδοση
    11'
  • 1.2 Εισαγωγή
    26'
• 2 Θέματα με Δεδομένα
  • 2.1 Από τον Καφέ στην Αποικιοκρατία: Πώς οι Φτωχοί Ταΐζουν τους Πλούσιους
    6'
  • 2.2 Επαναχρησιμοποίηση Απογραφικών Δεδομένων για τον Υπολογισμό του Φυλετικού Διαχωρισμού στις ΗΠΑ
    5'
  • 2.3 Πολλαπλασιάζοντας τις Αναμνήσεις με την Ανακάλυψη Δέντρων στην Μπογκοτά
    5'
  • 2.4 Πίσω από τους Αριθμούς: Κατεδαφίσεις Σπιτιών στην Κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ
    5'
  • 2.5 Χαρτογραφώντας Τροχαία Ατυχήματα για την Προώθηση της Οδικής Ασφάλειας στις Φιλιππίνες
    4'
  • 2.6 Παρακολούθηση των Εργατικών Θανάτων στην Τουρκία
    4'
• 3 Συγκεντρώνοντας τα Δεδομένα :

Το “έπος” του Πολυτεχνείου: δώ Πολυτεχνείο – Του Βασίλη Ραφαηλίδη

Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης, γνωστός και ως «πίθηκος», ήταν πολύ άτυχος. Διορίστηκε Πρωθυπουργός την 8η Οκτωβρίου 1973, και ενάμισι, μήνα μετά την ορκωμοσία του, εκδηλώνεται η εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ήρθε στην εξουσία υποτίθεται για να εκτονώσει την κατάσταση και να κατασιγάσει τα πάθη μετά την εξέγερση της Νομικής αλλά τα πάθη φούντωσαν εντελώς απροσδόκητα στο Πολυτεχνείο από την 14η Νοεμβρίου 1973 που αρχίζει η κατάληψη, μέχρι τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή της 17ης Νοεμβρίου, που τα τανκς θα σπάσουν την πόρτα και θα καταστείλουν την αυθόρμητη, αυτοκαθοδηγούμενη και ακαθοδήγητη απ’ τα κόμματα φοιτητική εξέγερση.

Σιγά σιγά, τις τρεις μέρες που κρατάει ο ξεσηκωμός, πλήθη λαού θα κατακλύσουν τον πέριξ του Πολυτεχνείου χώρο, περισσότερο για να συμπαρασταθούν βουβά στους φοιτητές, παρά για να αντισταθούν στη χούντα. Όμως, το μήνυμα που θα σταλεί προς τη χούντα εκτός από σαφές είναι και αιματηρό. Είναι κάμποσοι αυτοί που «πέφτουν» όχι ηρωικά αλλά από αδέσποτες και από σφαίρες που ρίχνουν στο ψαχνό οι δύστυχοι επίστρατοι προς τρομοκράτησιν.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος. Τούτη η αυθόρμητη παθητική αντίσταση στη χούντα έχει μάλλον έναν λυρικό παρά έναν επικό χαρακτήρα. Και η επέλαση των τανκς. κατά των νεαρών αόπλων έχει περισσότερη σχέση με γκραν γκινιόλ μέσα στη νύχτα παρά με έπος. . . .

Ο Στέφανος Κασσελάκης στον Νίκο Χατζηνικολάου – Συνέντευξη στον ΑΝΤ1

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για την πολιτική, τις εσωκομματικές τριβές και τις αποχωρήσεις, αλλά και την προσωπική ζωή, τους στόχους και τις φιλοδοξίες του.

Την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, στις 24:00, ο Νίκος Χατζηνικολάου φιλοξενεί στο «Ενώπιος Ενωπίω» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη.

Η αιφνιδιαστική αλλαγή πορείας στη ζωή του.

Πώς βρέθηκε από την Αμερική στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική και ποιο είναι το όνειρό του;

Τι λέει για τη διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ, για τις συγκρούσεις και τις αποχωρήσεις κορυφαίων στελεχών από το κόμμα;

Την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, στις 24:00, ο Στέφανος Κασσελάκης μιλάει για όλους και για όλα στο «Ενώπιος Ενωπίω» και τον Νίκο Χατζηνικολάου.

 

  Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, καλησπέρα σας. Όπως ήδη έχετε καταλάβει, έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενώ απόψε στο στούντιο του ΑΝΤ1 και στο «Ενώπιος ενωπίω» το νέο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Στέφανο Κασσελάκη. Καλώς ορίσατε Πρόεδρε και σας ευχαριστώ που είστε μαζί μου.

Σ. ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ: Καλησπέρα.

Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Θα είναι μια συνέντευξη αυτή, φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι, και με προσωπικά στοιχεία αλλά κατά βάση, πολιτική. Το 80%, 90% θα είναι πολιτική, το 10%, 20% θα είναι προσωπικά στοιχεία. Ωστόσο, η πρώτη ερώτηση δεν μπορεί παρά να είναι προσωπική, Πρόεδρε. Ένας άνθρωπος που στα 35 του έχει ήδη πετύχει στον εργασιακό στίβο, τα έχει καταφέρει, όπως λέει ο λαός μας. Και έχει πετύχει και σε μια δύσκολη αγορά, σε μια χώρα πολύ ανταγωνιστική και πολύ δύσκολη, όπως οι ΗΠΑ. Γιατί επιστρέφει στην Ελλάδα για να μπλεχτεί, αυτή τη λέξη θα χρησιμοποιήσω, στα δίχτυα της πολιτικής; . . .

Ποια είναι τα τέσσερα μεγάλα λάθη μας κατά τον Νίτσε; - Το λυκόφως των ειδώλων Μέρος 1 έως 4 (youtube)

Ο επιμελητής του βιβλίου Ήρκος Ρ. Αποστολίδης μιλάει για το "Λυκόφως των Ειδώλων" του Φρ. Νίτσε σε αυτήν την συνάντηση στο Πατάρι του Gutenberg. Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό.

  

Στο βιβλίο του «Λυκόφως των ειδώλων» ο Νίτσε αναφέρει τέσσερα μεγάλα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι. 

Είναι τα εξής: Το λάθος της σύγχυσης αιτίας και αποτελέσματος. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο λάθος από το μπέρδεμα της αιτίας με το αποτέλεσμα. 

Το ονομάζω πραγματική διαφθορά του λογικού. Κι όμως τούτο το λάθος εντάσσεται στις αρχαιότερες και στις νεότερες συνήθειες της ανθρωπότητας: είναι καθαγιασμένο και φέρει το όνομα της «θρησκείας» ή της «ηθικής». Οποια πρόταση διατυπωθεί από τη θρησκεία και την ηθική το περιέχει. Οι ιερείς και οι νομοθέτες ηθικών κανόνων είναι οι γεννήτορες τούτης της διαφθοράς του λογικού

 

Στο βιβλίο του  «Λυκόφως των ειδώλων» ο Νίτσε αναφέρει τέσσερα μεγάλα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι. 

Είναι τα εξής:

Το λάθος της σύγχυσης αιτίας και αποτελέσματος. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο λάθος από το μπέρδεμα της αιτίας με το αποτέλεσμα. Το ονομάζω πραγματική διαφθορά του λογικού. Κι όμως τούτο το λάθος εντάσσεται στις αρχαιότερες και στις νεότερες συνήθειες της ανθρωπότητας: είναι καθαγιασμένο και φέρει το όνομα της «θρησκείας» ή της «ηθικής». Οποια πρόταση διατυπωθεί από τη θρησκεία και την ηθική το περιέχει. Οι ιερείς και οι νομοθέτες ηθικών κανόνων είναι οι γεννήτορες τούτης της διαφθοράς του λογικού. . .

Βίλχελμ Ράιχ: Ανθρωπάκο σε περιφρονούν κι εσύ φωνάζεις «ζήτω, ζήτω»

Σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου του 1957 έφυγε από τη ζωή ο Βίλχελμ Ράιχ, ψυχίατρος και ψυχαναλυτής του οποίου η θεωρία της οργόνης χαρακτηρίστηκε ψευδοεπιστημονική, όμως η επιρροή που άσκησε στα νεανικά κινήματα αμφισβήτησης στις δεκαετίας του ’60 και του ’70, θεωρείται αδιαμφισβήτητη. Άσκησε σφοδρή κριτική στα υφιστάμενα κοινωνικά και σεξουαλικά ήθη ενώ έγινε κυρίως γνωστός από τα βιβλία του «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» και «Άκου Ανθρωπάκο».

Ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ έγραψε το «Άκου, Ανθρωπάκο» το 1946 και το δημοσίευσε το 1948. Πρόκειται για την κραυγή αγωνίας ενός μεγάλου στοχαστή, που βλέπει τα σπέρματα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού μέσα στον κοινό, καθημερινό άνθρωπο.

Διαβάστε αποσπάσματα από το «Άκου Ανθρωπάκο»:

Μάνος Δανέζης >>> Έρευνα: Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται 11 κι όχι 3 διαστάσεις! [Cliques of Neurons Bound into Cavities Provide a Missing Link between Structure and Function]

Ο Εγκέφαλος αντιλαμβάνεται 11 και όχι 3 Διαστάσεις! Όταν ο διεθνής επιστημονικός κόσμος μελετάει την δυνατότητα ο ανθρώπινος εγκέφαλος να λειτουργεί σε πολλές διαστάσεις , εμείς επιμένουμε ότι το Σύμπαν είναι Ευκλείδειο και 3ων διαστάσεων και κάποιοι ότι… η Γη είναι επίπεδη. 

Η επιστημονική δημοσίευση 

Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται 11 κι όχι 3 διαστάσεις!

    Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τον κόσμο μας ως μια ενιαία χωροχρονική οντότητα με τέσσερις διαστάσεις: τρεις του χώρου (μήκος-πλάτος-ύψος) και μία του χρόνου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τον κόσμο μας ως μια ενιαία χωροχρονική οντότητα με τέσσερις διαστάσεις: τρεις του χώρου (μήκος-πλάτος-ύψος) και μία του χρόνου.

Μπορεί έτσι κανείς να φανταστεί τον πονοκέφαλο που θα προκαλέσει η ανακοίνωση των επιστημόνων πως για πρώτη φορά ανακάλυψαν δομές στον εγκέφαλο με έως 11 διαστάσεις.

Οι νευροεπιστήμονες του ελβετικού Προγράμματος Blue Brain Project, χρησιμοποιώντας πρωτότυπα μαθηματικά (αλγεβρική τοπολογία με τρόπο που δεν είχε ποτέ έως τώρα χρησιμοποιηθεί στη νευροεπιστήμη), έδειξαν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν λειτουργεί μόνο σε τρεις, αλλά σε πολύ περισσότερες διαστάσεις. Πρόκειται για έναν εντυπωσιακό ισχυρισμό, που φιλοδοξεί να φωτίσει τα πιο βαθιά αρχιτεκτονικά μυστικά του εγκεφάλου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής έναν από τους κορυφαίους διεθνώς νευροεπιστήμονες, τον καθηγητή Χένρι Μάρκραμ της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης (EPFL) και διευθυντή του Blue Brain Project, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο περιοδικό υπολογιστικής νευροεπιστήμης «Frontiers in Computational Neuroscience», ανακοίνωσαν ότι αποκάλυψαν ένα σύμπαν πολυδιάστατων γεωμετρικών δομών μέσα στα δίκτυα του εγκεφάλου.

Αυτές οι δομές πολλών διαστάσεων εμφανίζονται, όταν κάθε νευρώνας συνδέεται με άλλους με τέτοιο τρόπο που δημιουργείται ένα ιδιόμορφο γεωμετρικό αντικείμενο. Όσο περισσότεροι νευρώνες εμπλέκονται μαζί στην ίδια «κλίκα», τόσο αυξάνονται οι διαστάσεις αυτού του γεωμετρικού αντικειμένου.

«Βρήκαμε έναν κόσμο που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια τέτοια αντικείμενα ακόμη και σε μια μικρή κουκκίδα του εγκεφάλου, έχοντας έως επτά διαστάσεις. Σε μερικά εγκεφαλικά δίκτυα, βρήκαμε δομές ακόμη και με 11 διαστάσεις», δήλωσε ο κ. Μάρκραμ. . . .

Ο ανώνυμος Έλληνας “Ασίμωφ” του 1928

Στο φύλλο της Τρίτης, 13 Νοεμβρίου 1928, ένας ανώνυμος αρθρογράφος της εφημερίδας Μακεδονία, έκανε μια σειρά απίστευτων εκτιμήσεων/προβλέψεων για τον άνθρωπο του μέλλοντος με βάση τις τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής του. Ο επίλογος μένει ν απαντηθεί από μας…

“Ο αιών μας θα αναγραφεί αναμφιβόλως εις την ιστορίαν ως ο αιών των απίστευτων θαυμάτων.

Ο αιών ο οποίος μας έδεσε το ραδιόφωνον, την ανάγλυφον και έγχρωμον φωτογραφίαν, τα θαύματα της εναερίου πτήσεως, ο οποίος τελειοποιεί την τελεόρασιν, ο οποίος κινεί τα πλοία και οδηγεί τα αεροπλάνα και κάμνει τα τηλεβόλα να εκπυρσοκροτούν δια των ερτσιανών κυμάτων, και παρασκευάζει και άλλα θαύματα, αξίζει πράγματι τον χαρακτηρισμόν αυτόν από τους μεταγενεστέρους.

Ο αήρ αναλυθείς εις τα εσώτερα συστατικά του, μας έδωκε τα καλούμενα «ευγενή» αέρια, τα οποία δεν εγνωρίζαμεν μέχρι τούδε. Είναι ταύτα το ήλιον, το νέον, το αργόν, το κρυπτόν και το ξένον.

Το ήλιον ανακαλυφθέν υπό του Ράμσεϊ κατά το 1896, εφαρμοζεται ήδη εις πρακτικάς χρήσεις. Είναι προτιμότερον του υδρογόνου εις την πλήρωση των πηδαλιουχούμενων αεροστάτων, επειδή είναι άκαυστον.

Ολόκληρον επίσης νέον κόσμον μας υπόσχεται η τηλεόρασις. Ο άνθρωπος πλησιάζων εις το τηλέφωνον, όχι μόνο θα ακούει τη φωνή του προσώπου με το οποίον θα συνομιλεί, αλλά θα βλέπει και το προσωπόν του.

Η νέα επιστήμη μας υπόσχεται ότι ο συγχρονισμός μεταξύ της φωνής και των κινήσεων του ανθρώπου ο οποίος θα ομιλεί μαζί μας θα είναι τέλειος. . . .

Μαρία Αγιοπούλου - MATHIMATRIX: Κβαντικοί υπολογιστές - Πώς λειτουργεί ένας κβαντικός υπολογιστής; (βίντεο)

Νέο βίντεο! https://www.youtube.com/@-mathimatrix2020

Οι κβαντικοί υπολογιστές ανοίγουν ένα νέο κόσμο δυνατοτήτων αλλά θέτουν και τεράστιους κινδύνους για την διαδικτυακή μας ασφάλεια.

Σε αυτό το βίντεο θα δούμε την διαφορά τους από τους κλασικούς υπολογιστές και μερικές από τις συγκλονιστικές τους δυνατότητες

Οι κβαντικοί υπολογιστές ανοίγουν ένα νέο κόσμο δυνατοτήτων αλλά θέτουν και τεράστιους κινδύνους για την διαδικτυακή μας ασφάλεια.

Σε αυτό το βίντεο θα δούμε την διαφορά τους από τους κλασικούς υπολογιστές και μερικές από τις συγκλονιστικές τους δυνατότητες.

Πώς λειτουργεί ένας κβαντικός υπολογιστής; (βίντεο)

Από όλες τις συνέπειες της κβαντικής θεωρίας η πιο συγκλονιστική από τεχνολογική άποψη θα είναι οι κβαντικοί υπολογιστές. Όμως ποιά είναι η βασική διαφορά ενός κλασικού από έναν κβαντικό υπολογιστή; Ας την υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά:

Στους γνωστούς κλασικούς υπολογιστές η βασική μονάδα πληροφορίας εγγραφής και επεξεργασίας της πληροφορίας στο δυαδικό σύστημα, με τα γνωστά ψηφία 0 και 1, χρησιμοποιείται ο όρος bit (binary digit). Το bit,  στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας, αποθηκεύεται σε κάποιο κλασικό φυσικό σύστημα που μπορεί να βρίσκεται σε δυο καταστάσεις όπως: οι δυο κατευθύνσεις μαγνήτισης, οι δυο θέσεις ενός διακόπτη, δυο τάσεις ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ. Στους κβαντικούς υπολογιστές η βασική μονάδα εγγραφής δεν είναι ένα κλασικό σύστημα αλλά κβαντικό. Για παράδειγμα ένα άτομο υδρογόνου στη θεμελιώδη κατάσταση, όπου το μηδέν αντιπροσωπεύεται από την ηλεκτρονιακή κατάσταση με σπιν πάνω και το ένα από την κατάσταση με σπιν κάτω. Συμβολίζουμε την κατάσταση με σπιν πάνω με |0> και την κατάσταση με σπιν κάτω με |1˃. Εφόσον το άτομο είναι ένα κβαντικό σύστημα, εκτός από τις δυο καταστάσεις |0> και |1>, θα είναι επίσης μια πραγματοποιήσιμη κατάσταση και κάθε γραμμικός συνδυασμός της μορφής |ψ> = α |0> + β |1>. όπου α²+ β²=1.

Και εδώ βρίσκεται η πηγή της θεμελιώδους διαφοράς μεταξύ ενός κλασικού και ενός κβαντικού υπολογιστή. Ότι στους κβαντικούς υπολογιστές η βασική μονάδα μνήμης μπορεί να βρίσκεται όχι μόνο στις καταστάσεις 0 και 1 αλλά και σε κάθε δυνατή επαλληλία τους. Έτσι στην περίπτωση των κβαντικών υπολογιστών μιλάμε για qubit (quantum bit).

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί πως λειτουργεί ένας κβαντικός υπολογιστής:

Ύβρις vs Δικαιοσύνη: Ο μύθος του αηδονιού και του γερακιού στον Ησίοδο

 

  Ένα γεράκι αρπάζει με τα νύχια του ένα αηδόνι. Το γεράκι, ένα από τα κυρίαρχα αρπακτικά πουλιά των αιθέρων, παραδίδει μαθήματα δύναμης σε ένα από τα μελωδικότερα πουλιά της φύσης. Μέσα από την ωμή βία, το γεράκι προσπαθεί να διδάξει στο αηδόνι μια κατά την γνώμη του απαραβίαστη αλήθεια της φύσης – ένα καθολικό νόμο: η δύναμη είναι ο μόνος κριτής του σωστού και του λάθους, η δύναμη φέρνει πάντοτε το «δίκαιο» με το μέρος της, η δύναμη αποτελεί το μόνο μέτρο σύγκρισης.

Η δικαιοσύνη, κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν υπάρχει. Το γεράκι, υψωμένο πάνω από τα νέφη, έχοντας ανάμεσα στα νύχια του το αηδόνι, με υπεροπτικό ύφος υποστηρίζει ότι δεν είναι σοφός αυτός που μετριέται με τους ισχυρότερους του, καθώς η ήττα του είναι βέβαιη και το μόνο που απομένει είναι η ντροπή και ο πόνος.

Ο μύθος, τελειώνοντας, φαίνεται να αφήνει το αηδόνι αλλά και τους ακροατές παγιδευμένους και αντιμέτωπους με την πικρή αλήθεια: η δύναμη είναι το μόνο πράγμα που έχει πραγματική αξία. Αυτό εκ πρώτης όψεως αποτελεί την αρχή αλλά και το τέλος της ηθικής ανάλυσης του μύθου. Ένας αρχαίος ορισμός για τον μύθο αναφέρει ότι είναι «λόγος ψευδὴς εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν». Είναι άραγε αυτή, άλλη μια αλήθεια συνυφασμένη με τον κόσμο, η οποία, όσο πικρή και αν μας ακούγεται, δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να υποτασσόμαστε σε αυτή, αφού δεν μπορούμε να διαφύγουμε από τη δική μας φύση αλλά και τη φύση του κόσμου;

Ο πατέρας του διδακτικού έπους, ο Ησίοδος, στο έπος Έργα και Ημέραι – στο οποίο παρουσιάζει και τον «Μύθο του αηδονιού και του γερακιού» φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη, τουλάχιστον όσον αφορά τον άνθρωπο. Πώς στηρίζει όμως την θέση του; Ακούστε την αφήγηση του μύθου και ανακαλύψτε περισσότερα για τον συγκεκριμένο μύθο σε αυτό το επεισόδιο:

Μουσείο Καραθεοδωρή-ερευνητικό κέντρο,ένας εθνικός θησαυρός που δεν αντέχει μικρότητες και δεν έχει τύχει της προσοχής του Ελληνικού Κράτους.Αποκλειστικό, επιστολές Καραθεοδωρή Αϊνστάιν

Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη

Το Μουσείο Καραθεοδωρή ένας εθνικός θησαυρός, ένας χώρος που κρύβει την μαγεία των μαθηματικών μέσα από βιβλία, αυθεντικές επιστολές, προσωπικές σημειώσεις, αντικείμενα και φωτογραφίες, μιας από τις μεγαλύτερες μαθηματικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα, του ‘Ελληνα μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή που υπήρξε “δάσκαλος” του Αϊνστάιν.

Η περιήγηση στους χώρους του Μουσείου και του ηλεκτρονικού αρχείου που αυτό διαθέτει, ξετυλίγει μπροστά σου τον μαγικό κόσμο των μαθηματικών, αλλά και όλων των άλλων εμπειριών που έζησε ο Καραθεοδωρή διαμορφώνοντας και ωριμάζοντας την μαθηματική του σκέψη, αλλά και τον αδαμάντινο και ανιδιοτελή χαρακτήρα ενός μεγάλου οραματιστή .

                                                                 Φωτογραφία ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή

Βιβλία, χειρόγραφες επιστολές του από και προς τον Αϊνσταίν, τον Rosental, τον Kneser σε κάνουν να θέλεις να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να ζήσεις την περίοδο που άρχισαν όλα.

Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα της ίδρυσης του Μουσείου:

The Woman in the Window (Η γυναίκα της βιτρίνας 1944) Fritz Lang - Joan Bennett, Edward G. Robinson, Raymond Massey -

Ένας μεσήλικας καθηγητής θα ερωτευτεί με μια όμορφη αλλά άγνωστη του γυναίκα. 

Η γνωριμία του μαζί της όμως θα έχει αναπάντεχη εξέλιξη, όταν θα εισβάλλει στο σπίτι της ο βίαιος εραστής της. 

Όντας σε αυτοάμυνα, ο καθηγητής θα τον σκοτώσει με ένα ψαλίδι και πάνω στην ταραχή τους θα αποφασίσουν να ξεφορτωθούν το πτώμα. 

Μέσα σε λίγες ώρες, ο κόσμος του συντηρητικού καθηγητή γκρεμίζεται από αυτή τη γνωριμία του με τη μοιραία γυναίκα. 

Η αγωνία του ήρωα μας εντείνεται καθώς βρίσκεται αναγκασμένος να παρακολουθήσει τις έρευνες που κάνει ο εισαγγελέας και φίλος του για την ανεύρεση του δολοφόνου. 

Με αργά αλλά σταθερά βήματα, οδηγείται ολοένα και περισσότερο προς τη σύλληψη, αφού τα λάθη που κάνει είναι πολλά

The Woman in the Window (Η γυναίκα της βιτρίνας 1944) Fritz Lang

Joan Bennett, Edward G. Robinson, Raymond Massey 

  

https://ok.ru/video/1518537411224

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΡΩΓΜΩΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΦΡΙΤΣ ΛΑΝΓΚ

Ένα θεωρητικό κείμενο του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου από το βιβλίο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης . . .

Η ισχύς και το δίκαιο του ισχυροτέρου [Τα δύο περίφημα αποσπάσματα απ’ τον "Διάλογος Αθηναίων - Μηλίων" στο 5ο βιβλίο του Θουκυδίδη]

Ο Θουκυδίδης, η αθηναϊκή δημοκρατία, ο διάλογος Αθηναίων και Μηλίων για την Ισχύ και το Δίκαιο, καθώς η σχέση της τραγωδίας με την φιλοσοφία και την δημοκρατία απασχόλησαν τους τρείς Έλληνες στοχαστές, τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου και τον Π. Κονδύλη.

   

 Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, ο οποίος διεξήχθη από το 431 μέχρι το 404 π.Χ., το έτος 416 π.Χ, οι Αθηναίοι έκαναν εισβολή στο νησί της Μήλου και απαίτησαν την παράδοση του νησιού. Σε μια σύγκρουση με τους Αθηναίους, ήταν βέβαιο ότι οι Μήλιοι θα καταστρέφονταν. Το συγκεκριμένο επεισόδιο το εξιστορεί ο Θουκυδίδης.

Οι Αθηναίοι προσπάθησαν να πείσουν τους Μηλίους ότι είναι προς όφελος και των δύο να παραδοθούν, αφού με αυτό τον τρόπο και οι Αθηναίοι αλλά και οι Μήλιοι θα αποκόμιζαν το μέγιστο δυνατό όφελος. Οι Μήλιοι θα απέφευγαν την καταστροφή, ενώ οι Αθηναίοι θα επωφελούνταν από τη μη αιματοχυσία και την υποδούλωση μιας ακέραιας πόλης. Φαίνεται ότι δεν υπήρχε άλλος λόγος ή αιτία για την απόβαση των Αθηναίων στην Μήλο, παρά μονάχα η επεκτατική πολιτική των Αθηναίων, οι οποίοι ήθελαν να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους στη θάλασσα με κάθε τρόπο και μέσο. Δεν φαίνεται να υπήρχαν ηθικά επιχειρήματα τα οποία θα μπορούσαν να τους πείσουν για το αντίθετο. Ο διάλογος των Μηλίων με τους Αθηναίους είναι ένα από τα γνωστότερα και δραματικότερα επεισόδια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Πέρα από τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί, έχει εξαιρετική σημασία για κάθε λάτρη της παγκόσμιας ιστορίας, της ηθικής, του διεθνούς δικαίου αλλά και για κάθε μελετητή της ανθρώπινης φύσης. 0:00 Το δίλημμα 1:11 Εισαγωγή στον διάλογο 4:18 Διάλογος Αθηναίων – Μηλίων / Ανάγνωση ολόκληρου του διαλόγου 20:40 Το αποτέλεσμα 21:19 Ανάλυση διαλόγου 23:19 Πολιτικός ρεαλισμός και Θουκυδίδης 27:23 Νικημένοι από μια λέξη: Η δελεαστική λέξη τιμή (σύνδεση με τον μύθο του αηδονιού και του γερακιού στον Ησίοδο) 

31:07 Επίλογος και διασύνδεση του διαλόγου με το πρόβλημα της ελεύθερης βούλησης

======================

 

Η ισχύς και το δίκαιο 

Τα δύο περίφημα αποσπάσματα απ’ τον διάλογο των Μηλίων

στο 5^ο βιβλίο του Θουκυδίδη

Δείτε και εδώ : 

Νίκος Μπογιόπουλος: Ο Γεωργιάδης, τα Τέμπη και η "οργή των νεκρών - "Έχασε την κόρη της στα Τέμπη και ισοπεδώνει τον Άδωνι Γεωργιάδη

 

 

Μαρία Καρυστιανού για Άδωνι Γεωργιάδη: 

Η ζωή για αυτόν στοιχίζει όσο ένα εισιτήριο (vid) 

Η πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων του Δυστυχήματος, «Τέμπη 2023», σχολιάζει την κυνική δήλωση του υπουργού 

Έντονη κριτική άσκησε στον Άδωνι Γεωργιάδη η Μαρία Καρυστιανού, η οποία έχασε την κόρη της, την 20χρονη Μάρθη, στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Η πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων του Δυστυχήματος, «Τέμπη 2023» μας παραχώρησε μία συνέντευξη, μετά τα όσα ανέφερε ο Υπουργός της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και τα σχόλια περιττεύουν.

Η κ. Καρυστιανού δήλωσε μεταξύ άλλων ότι δεν θα περίμενε κάτι περισσότερο ή λιγότερο από αυτόν τον άνθρωπο και ότι η κυβέρνηση που εκπροσωπεί ο Άδωνις Γεωργιάδης «έκανε τους Έλληνες ζητιάνους και να σκέφτονται αν θα έχουν να φάνε και χρήματα για να πληρώσουν τη ΔΕΗ», όμως, «δε σημαίνει ότι ξεχάσαν να είναι άνθρωποι». Η κ. Καρυστιανού δήλωσε, τέλος, τα εξής: 

«Ντρέπομαι που ο κύριος Γεωργιάδης είναι Έλληνας. Ντρέπομαι πραγματικά. Δεν ξέρω. Και είναι και πατέρας. Τι να πω». 

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση: