Γράφει ο
ΔευκαλίωνΣτις 1 Οκτωβρίου 2012, στην αρχή του μήνα, στην στήλη είχε δημοσιευθεί το άρθρο με τίτλο «
Το Ατσάλινο Χέρι που θα σηκώσει την Πατρίδα από το τέλμα».
Στο άρθρο αυτό και με αφορμή τα επίκαιρα γεγονότα εκείνων των ημερών γίνονταν για πρώτη φορά αναφορά στην ιστορική αναγκαιότητα να αναδειχθεί μέσα από τους πατριωτικούς-δημοκρατικούς αγώνες η ηγετική εκείνη προσωπικότητα που θα καθοδηγούσε εμπνευσμένα τον λαό ώστε να σηκωθεί η πατρίδα μας από το τέλμα.
Στην συνέχεια και με αφορμή την ιστορική επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης η στήλη έδωσε και το πραγματικό ιστορικό παράδειγμα που αποδείκνυε την παραπάνω θέση της. Ο Μεγάλος Λένιν αντιλαμβανόμενος καλύτερα από τον καθένα τις ανάγκες της Ρωσικής κοινωνίας για άμεση ειρήνη και χειροπιαστή κοινωνική δικαιοσύνη. Πείθει ότι αυτά τα αιτήματα μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσα από το θεωρητικό πολιτικό πρότυπο (δικτατορία του προλεταριάτου) που προτείνει αυτός. Οργανώνει με απόλυτη συνέπεια πάνω σε αυτό το πρότυπο τον επαναστατικό αγώνα (όλη η εξουσία στα Σοβιέτ) και καταλαμβάνει την εξουσία. Είναι ο ατσάλινος ηγέτης που χρειάζονταν εκείνη την ιστορική χρονική στιγμή η Ρωσική κοινωνία. Η στήλη δεσμεύεται ότι με αφορμή και άλλα επετειακά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας θα κάνει αναφορά στους αντίστοιχους ηγέτες.
Στόχος της στήλης ήταν ένας. Είχε προβλέψει ως συνήθως ορθά συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα ότι ο Οκτώβριος θα ήταν ένας κρίσιμος μήνας για τα πολιτικοοικονομικά δρώμενα της πατρίδας μας. Άρα το πρόβλημα της ελλειμματικής πολιτικής ηγεσίας που ταλανίζει την πατρίδα μας θα αναδεικνύονταν ακόμα περισσότερο.
Μέσα λοιπόν από την ιστορική γνώση και αντίστοιχη σύγκριση επεδίωκε η στήλη να πεισθεί μία ώρα αρχύτερα η μεσαία τάξη της χώρας ότι με αυτά τα πολιτικά πτώματα και σκύβαλα που επιλέγει να την εκπροσωπήσουν, όχι μόνο δεν πρόκειται να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της χώρας αλλά αντίθετα το πρόβλημα θα μεγαλώνει και θα διαιωνίζεται.
Ο στόχος της στήλης επιτεύχθηκε 100%. Γελοιότητες επί γελοιοτήτων καθημερινά. Μόνο οι πολιτικά τυφλοί δεν κατάλαβαν το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας.
Πολιτικές πομφόλυγες του κ. Ε. Βενιζέλου. Του “ηγέτη” που πήρε ένα σίγουρα τραυματισμένο σοβαρά ιδεολογικά και πολιτικά ιστορικό κόμμα για να το οδηγήσει στον πλήρη αφανισμό.
Πολιτικές αερολογίες και κενολογίες του κ. Φ. Κουβέλη. Ενός γηραιού δικηγόρου προερχόμενου από την αναθεωρητική αριστερά, που φαίνεται ότι στο δείλη του πολιτικού του βίου ζήλεψε την δόξα του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Και τέλος πολιτικούς ακροβατισμούς και ψευδό-τσαμπουκάδες του...