Του Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή ΔΠΘ
Οι ελάχιστοι εναπομείναντες απολογητές του νέου μνημονίου ισχυρίζονται
ότι αποτελεί τη μόνη ελπίδα της χώρας απέναντι στην άτακτη χρεοκοπία. Η
αλήθεια είναι ότι το φάρμακο τους είναι πιο θανατηφόρο από την αρρώστια.
Τα νέα μέτρα συνεχίζουν τις ίδιες πολιτικές του πρώτου μνημονίου, που
δεν είναι μόνο άδικες και αντικοινωνικές, αλλά και βαθύτατα
αναποτελεσματικές.
Θα οδηγήσουν, αναπόφευκτα, σε άτακτη χρεοκοπία, στην
οποία θα οδηγηθούμε άκοντες, χωρίς να την έχουμε εμείς οι ίδιοι
επιλέξει, χωρίς προετοιμασία, με την οικονομία διαλυμένη και
κατεδαφισμένο το κοινωνικό κράτος. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: το
δημόσιο χρέος που ήταν στα 299 δις ευρώ το 2009, ή 129.3% του ΑΕΠ,
αυξήθηκε στα 329 δις ευρώ το 2010, ή 144,9% του ΑΕΠ, ενώ το 2011,
σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία, έφτασε τα 368 δις υπερβαίνοντας το
169% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου,
υποτίθεται ότι η εφαρμογή των μέτρων, εάν υπάρχει ανάκαμψη της
οικονομίας, θα οδηγούσαν το χρέος το 2020 στα επίπεδα του 2010.
Ήδη όμως
οι εκτιμήσεις της γερμανικής κυβέρνησης θεωρούν ότι το χρέος τότε θα
φτάσει στο 160% του ΑΕΠ, ενώ αναλυτές περάνω πάσης αντιμνημονιακής
υποψίας θεωρούν ότι μπορεί να ξεπεράσει το 200%
[1]!
Από την άλλη μεριά, το νέο μνημόνιο καθιστά σαφές σε τι συνίστανται οι
διαρθρωτικές αλλαγές που ευαγγελίζονται οι υποστηρικτές του, η μη
εφαρμογή των οποίων υποτίθεται ότι οδήγησε στην καταστροφή που βιώνει η
χώρα. Πρόκειται για τη γνωστή συνταγή της διαβόητης «συναίνεσης της
Ουάσιγκτον», που συνοψίζεται στο εξής τρίπτυχο:
-
Μεγιστοποίηση της κερδοφορίας μέσω της συμπίεσης του μισθολογικού
κόστους και της αποδιάρθρωσης της εργατικής νομοθεσίας, υπό το ψευδώνυμο
της «απελευθέρωσης»
-
Μαζική μεταφορά πόρων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα (ιδιωτικοποιήσεις)
-
Μονεταριστική πολιτική με έμφαση στη δραματική μείωση των δημοσίων δαπανών, ιδίως των κοινωνικών.
Συνεπώς, το PSI, δεν αποτελεί μια αναδιάρθρωση του χρέους που απλώς
ήρθε πολύ αργά, και επειδή δεν καλύπτει το σύνολο του δεν επαρκεί για να
καταστήσει το χρέος βιώσιμο. Αυτά, προφανώς ισχύουν. ...
