Διαβάστε επίσης | ||
Οι αγώνες του Μαχάτμα Γκάντι | ||
Γκάντι, πολέμιος ή υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ανέγγιχτων; | ||
Δρ. Αμπεντκάρ, ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των ντάλιτ | ||
Ο Γκάντι με το Σώμα των Ινδών Τραυματιοφορέων κατά τη διάρκεια της Επανάστασης των Ζουλού στη Νότιο Αφρική | ||
Ήταν πραγματικά ένας "άγιος" ο Μαχάτμα Γκάντι; (Ενας πίνακας του ζωγράφου Γιάννη Γίγα) | ||
Ακόμα και ο Γκάντι, ο οποίος υπήρξε σε πολλούς τομείς "ένας άνθρωπος πολύ μπροστά από την εποχή του", πίστευε στις αξίες του συστήματος των καστών και η ανάδειξή του σε υπέρμαχο των ανέγγιχτων ίσως είναι απλά μία υπερβολή στα πλαίσια της γενικότερης μυθοποίησής του προσώπου του.
Το Σεπτέμβριο του 1932, ο Mαχάτμα,
ξεκίνησε μέσα από τη φυλακή απεργία πείνας ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση των ανέγγιχτων.
Αίτημά του ήταν η βελτίωση της κοινωνικής τους θέσης. Νωρίτερα εκείνη τη χρονιά, οι Βρετανοί έδιναν τη δυνατότητα στους ντάλιτ να θεωρηθούν ξεχωριστό τμήμα ψηφοφόρων, προσφέροντάς τους έτσι ασφάλεια κατά τη συμμετοχή τους στις δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο Γκάντι αντέδρασε λέγοντας ότι έτσι αποδέχονταν μια αδικία εις βάρος τους και προχώρησε στην απεργία πείνας.
Ο Αμπεντκάρ, ιστορικός ηγέτης των ντάλιτ, αναγκάστηκε να αρνηθεί την προσφορά των Βρετανών επειδή φοβήθηκε ότι στην περίπτωση που ο Γκάντι πέθαινε από την απεργία πείνας, οι Ινδουιστές θα το χρησιμοποιούσαν ως αφορμή για να σφαγιάσουν ανέγγιχτους σε ολόκληρη την Ινδία. Ένας φόβος βάσιμος αφού οι βιαιοπραγίες σε βάρος των ντάλιτ ήταν ένα φαινόμενο αρκετά συνηθισμένο, που παρατηρείται μέχρι σήμερα, χωρίς μάλιστα να συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος.
Από το 1932 μέχρι το 1939 ο Γκάντι αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική ζωή και άρχισε να ταξιδεύει στην Ινδία απαιτώντας την κατάργηση των αδικιών που πηγάζουν από το σύστημα των καστών. Το 1933 αρχίζει να εκδίδει την εφημερίδα "Harijan", που είχε ως στόχο την ένταξη των ανέγγιχτων στην ινδική κοινωνία. Ο Γκάντι δεν συμφωνούσε με την ονομασία "ανέγγιχτοι" και τους αποκαλούσε "χαριτζάν", που σημαίνει "άνθρωποι του θεού". Ωστόσο ορισμένοι θεωρούν ότι αυτός ήταν ένας συγκαλυμμένος τρόπος για να εκφράζει ο Γκάντι την άποψή του ότι οι ντάλιτ "δεν ήταν παιδιά κανενός", ότι ήταν άνθρωποι που δεν ανήκαν πουθενά.
Ο Γκάντι έμεινε τελικά γνωστός ως υπέρμαχος των ανέγγιχτων, παρόλο που υποστήριζε σθεναρά το σύστημα των καστών. Ο ίδιος προερχόταν από την τρίτη υψηλότερη τάξη των Βασύγια και πίστευε με πάθος στις αρχές του ινδουισμού αλλά και στο σύστημα των καστών. Όπως είχε πει, "το σύστημα των καστών έχει σώσει τον Ινδουισμό από την αποσάθρωση" και "το να καταστρέψουμε το σύστημα των καστών και να υιοθετήσουμε το Δυτικοευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, σημαίνει ότι οι Ινδουιστές πρέπει να εγκαταλείψουν τις αρχές της κληρονομικής συνέχειας, που είναι η ψυχή του συστήματος των καστών. Η αρχή της κληρονομιάς είναι μία αιώνια αξία. Η αλλαγή της θα προκαλέσει χάος"…
Χαρακτηριστικές των διιστάμενων απόψεων για την προσφορά του Μαχάτμα στο θέμα των ανέγγιχτων είναι άλλωστε και οι δηλώσεις στο Εξάντα της ηγέτιδας του "Κόμματος των Ντάλιτ", της κυρίας Mayawati: "Ο Γκάντι δεν ήθελε ποτέ εμείς οι ντάλιτς να σταθούμε στα πόδια μας. Και για να μας διαχωρίσει μας έδωσε το όνομα harijan. Πίσω από τον χαρακτηρισμό του αυτόν κρυβόταν μια πολύ κακή σκέψη: το να μη φτάσουν οι ντάλιτ τις ανώτερες κάστες. Χρησιμοποίησε αυτή τη λέξη για να μας γελοιοποιήσει, να μας ξεχωρίσει από την υπόλοιπη κοινωνία. Harijan σημαίνει οι άνθρωποι του Θεού, Hari σημαίνει Θεός και Jan σημαίνει άνθρωποι. Τι ήθελε δηλαδή να πεί, ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι δαίμονες; Μας αποκαλούσε έτσι για να μας γελοιοποιήσει",
Aκόμη και το μετριοπαθές ζεύγος των πανεπιστημιακών, ο κύριος και η κυρία Thorat όμως, κρατούν τις αποστάσεις τους: Ο Γκάντι έφερε το θέμα της untouchability στην εθνική ατζέντα, αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε", λένε. "Ο Αμπεντγκάρ όμως ήταν ο ηγέτης των ντάλιτς. Ότι έχουν κατακτήσει οι ντάλιτς σήμερα είναι χάρη σε εκείνον και στο κοσμικό κοινωνικό του κίνημα. Ήταν επικεφαλής της επιτροπής του ινδικού συντάγματος και είναι γνωστός ως "πατέρας του Συντάγματος". Αυτός έθεσε το θέμα της ανισότητας και της untouchability στα Συντάγματα. Ότι βλέπεται σήμερα ξεκίνησε χάρη στις προσπάθειες που έκανε από το 1920 ως το 1950. Αντιθέτως, ο Γκάντι δε μίλησε ποτέ ενάντια στον ινδουισμό, ούτε ενάντια στο σύστημα των καστών. Πίστευε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τον ινδουισμό. Μάλιστα μέχρι το 1945-46 πίστευε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις κάστες. Έλεγε ότι η untouchability είναι λάθος, αλλά το σύστημα των καστών είναι καλό. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των δυο τους. Η λέξη που χρησιμοποιούσε ο Γκάντι για τους ντάλιτς ήταν "Harijan". Που σημαίνει "οι άνθρωποι του θεού". Άρα αυτοί ήταν οι άνθρωποι του θεού, λες και οι υπόλοιποι δεν ήταν. Αλλά αυτός ήταν ο τρόπος του να αναδεικνύει την ισότητα.
==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"