Ο δίσκος αυτός του Γιάννη Μαρκόπουλου
είναι ένα μουσικό ιστόρημα που περιγράφει με μοναδικό τρόπο επιλεγμένες
στιγμές της Ελληνικής ιστορίας από π.Χ. μέχρι το 1946.
Γράφτηκε το 1969, την περίοδο της Χούντας και λογοκρίθηκε. Στην επανέκδοσή του σε CD συμπληρώθηκαν και τα τραγούδια που είχαν αφαιρεθεί στην αρχική LP έκδοση. Θεωρείται σταθμός στην εργογραφία του συνθέτη, γιατί σηματοδοτεί την αρχή της συνεργασίας του με τον αξέχαστο Νίκο Ξυλουργού.
Το "Χρονικό" πραγματικά συντάραξε τον κόσμο τότε τόσο με τη μουσική του όσο και με τους ρωμαλέους και αλληγορικούς στίχους του. Έδωσε δύναμη στους φοιτητές και γενικότερα στους νέους ανθρώπους, να αγωνιστούν ενάντια στη δικτατορία. Στιχουργός ήτανε ο γνωστός κριτικός του θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος που υπέγραφε με το ψευδώνυμο ...
Κ.Χ. Μύρης, για ευνοήτους λόγους.
Εκτός από τον αξεπέραστο Ξυλούρη, στο δίσκο τραγουδάει και η Μαρία Δημητριάδη, αλλά και ο ίδιος ο συνθέτης. Εκτός από τα κλασικά όργανα, ο συνθέτης χρησιμοποιεί Κρητική λύρα, Ηπειρώτικα κλαρίνα και Αιγαιοπελαγίτικο σαντούρι.
Πίσω από το «χρονικό», την αναφορά, δηλαδή, σε συγκεκριμένες στιγμές και εποχές της ελληνικής ιστορίας, σε μια δεύτερη ανάγνωση αναδύονται μηνύματα τα οποία λειτούργησαν συνθηματικά και ανατρεπτικά στο ακροατήριο της εποχής της επταετίας.
Ίσως η μεγάλη απήχηση που είχε το έργο να οφείλεται και σε αυτόν τον παράγοντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι στίχοι από το τραγούδι "π.Χ. (ο γίγαντας)" που αναφέρονται στο μύθο του Προμηθέα αλλά μπορούν να ερμηνευτούν και διαφορετικά: "γεμίσανε τα φυσερά λυτρωτικό αγέρα / κατέβηκεν ο γίγαντας μ' ένα δαδί στο χέρι / έριξε φώτα στις σπηλιές..." και παρακάτω "πρωί πρωί τον πιάσανε τον γίγαντα και πάνε...". Όμοια π.χ. το τραγούδι 1940 και οι στίχοι "Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε μιαν ώρα / βάσταξες αδάκρυτη Μάνα Παναγιά / Πόσα βόλια σπείρανε, γιε μου, σε μιαν ώρα / και σε μαρμαρώσανε στην ξερολιθιά..." - "...μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει / τα πολλά τραγούδια του για την λευτεριά".
1. Πρώτο μέρος, Ορχήστρα
2. Ο γίγαντας (π.Χ.), Νίκος Ξυλούρης
3. Στους χρόνους της καταστροφής (1922), Μαρία Δημητριάδη
4. Στη Νέα Σμύρνη μια γριά, Νίκος Ξυλούρης
5. Αρχάγγελος, Μαρία Δημητριάδη
6. Πόσα χρόνια δίσεχτα, μέσα σε μιαν ώρα (1940), Νίκος Ξυλούρης
7. Ήταν ο τόπος μου βράχος και χώματα (1944), Νίκος Ξυλούρης
8. Ο γεροδάσκαλος, Μαρία Δημητριάδη
9. Καφενείον Η ΕΛΛΑΣ (1950), Μαρία Δημητριάδη
10. Το λιονταρόπουλο, Μαρία Δημητριάδη
11. Πώς να τραγουδήσω, Νίκος Ξυλούρης
12. Πρόζα, Κ.Χ. Μύρης
13. Μια νύχτα στα Μεσόγεια, Γιάννης Μαρκόπουλος
14. Σαν τέλειωσε ο πόλεμος (1945), Γιάννης Μαρκόπουλος
15. Τελευταίο μέρος, Ορχήστρα & Πλήθος
Γράφτηκε το 1969, την περίοδο της Χούντας και λογοκρίθηκε. Στην επανέκδοσή του σε CD συμπληρώθηκαν και τα τραγούδια που είχαν αφαιρεθεί στην αρχική LP έκδοση. Θεωρείται σταθμός στην εργογραφία του συνθέτη, γιατί σηματοδοτεί την αρχή της συνεργασίας του με τον αξέχαστο Νίκο Ξυλουργού.
Το "Χρονικό" πραγματικά συντάραξε τον κόσμο τότε τόσο με τη μουσική του όσο και με τους ρωμαλέους και αλληγορικούς στίχους του. Έδωσε δύναμη στους φοιτητές και γενικότερα στους νέους ανθρώπους, να αγωνιστούν ενάντια στη δικτατορία. Στιχουργός ήτανε ο γνωστός κριτικός του θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος που υπέγραφε με το ψευδώνυμο ...
Κ.Χ. Μύρης, για ευνοήτους λόγους.
Εκτός από τον αξεπέραστο Ξυλούρη, στο δίσκο τραγουδάει και η Μαρία Δημητριάδη, αλλά και ο ίδιος ο συνθέτης. Εκτός από τα κλασικά όργανα, ο συνθέτης χρησιμοποιεί Κρητική λύρα, Ηπειρώτικα κλαρίνα και Αιγαιοπελαγίτικο σαντούρι.
Πίσω από το «χρονικό», την αναφορά, δηλαδή, σε συγκεκριμένες στιγμές και εποχές της ελληνικής ιστορίας, σε μια δεύτερη ανάγνωση αναδύονται μηνύματα τα οποία λειτούργησαν συνθηματικά και ανατρεπτικά στο ακροατήριο της εποχής της επταετίας.
Ίσως η μεγάλη απήχηση που είχε το έργο να οφείλεται και σε αυτόν τον παράγοντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι στίχοι από το τραγούδι "π.Χ. (ο γίγαντας)" που αναφέρονται στο μύθο του Προμηθέα αλλά μπορούν να ερμηνευτούν και διαφορετικά: "γεμίσανε τα φυσερά λυτρωτικό αγέρα / κατέβηκεν ο γίγαντας μ' ένα δαδί στο χέρι / έριξε φώτα στις σπηλιές..." και παρακάτω "πρωί πρωί τον πιάσανε τον γίγαντα και πάνε...". Όμοια π.χ. το τραγούδι 1940 και οι στίχοι "Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε μιαν ώρα / βάσταξες αδάκρυτη Μάνα Παναγιά / Πόσα βόλια σπείρανε, γιε μου, σε μιαν ώρα / και σε μαρμαρώσανε στην ξερολιθιά..." - "...μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει / τα πολλά τραγούδια του για την λευτεριά".
1. Πρώτο μέρος, Ορχήστρα
2. Ο γίγαντας (π.Χ.), Νίκος Ξυλούρης
3. Στους χρόνους της καταστροφής (1922), Μαρία Δημητριάδη
4. Στη Νέα Σμύρνη μια γριά, Νίκος Ξυλούρης
5. Αρχάγγελος, Μαρία Δημητριάδη
6. Πόσα χρόνια δίσεχτα, μέσα σε μιαν ώρα (1940), Νίκος Ξυλούρης
7. Ήταν ο τόπος μου βράχος και χώματα (1944), Νίκος Ξυλούρης
8. Ο γεροδάσκαλος, Μαρία Δημητριάδη
9. Καφενείον Η ΕΛΛΑΣ (1950), Μαρία Δημητριάδη
10. Το λιονταρόπουλο, Μαρία Δημητριάδη
11. Πώς να τραγουδήσω, Νίκος Ξυλούρης
12. Πρόζα, Κ.Χ. Μύρης
13. Μια νύχτα στα Μεσόγεια, Γιάννης Μαρκόπουλος
14. Σαν τέλειωσε ο πόλεμος (1945), Γιάννης Μαρκόπουλος
15. Τελευταίο μέρος, Ορχήστρα & Πλήθος
18 Ιούν 2012 από KazantzakisNikos
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.