Άρθρο του Βύρωνα Γ. Πολύδωρα
Στη δεκαετία του ’80, το 1986 συγκεκριμένα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις-σειρά BELL (Best seller), ένα θαυμάσιο δίτομο μυθιστόρημα (πάνω από 1200 σελίδες συνολικά), υπό τον τίτλο «Ο Ταξιδευτής», του αμερικανού συγγραφέα Gary Jennings, μετάφραση Κώστα Μπαρμπή. Επρόκειτο για μια παραλλαγή των ταξιδιών του Μάρκο Πόλο. Μόνον που ο συγκεκριμένος μυθιστοριογράφος άπλωσε τις φιλοδοξίες του στο να μας ξεναγήσει σε όλον τον αχανή και μαγικό κόσμο της Ασίας του ημίφωτος, του 13ου και 14ου αιώνα, από την Ευρωπαϊκή μεσόγειο, με κέντρο τη Βενετία, και την Κιθάϊα, όπως ήταν γνωστή η Κίνα τον Μεσαίωνα στην Ευρώπη, μέχρι τη θάλασσα της Τσάμπα (Ινδοκίνας-Βιετνάμ) και της Τζιπέν-Κόμπε (Ιαπωνίας). Και να περιλάβει στην ξενάγησή του όλες τις ιστορίες και τους μύθους της Ανατολής, που σε νυσταλέους σκοπούς τραγουδιώνταν ή αφηγούνταν από αοιδούς ή παραμυθάδες στα «φαρσί» (Πέρσικα) ή στα Κινέζικα και στα Μογγολικά, σε όλα τα παλάτια και τα χάνια καθ’ όλο το μήκος του «δρόμου του μεταξιού».
Ανεξίτηλη εντύπωση και ανάμνηση κράτησα από τις σελίδες και αναφορές του ευφάνταστου συγγραφέα στα βασανιστήρια, στις προηγμένες μεθόδους που εφάρμοζαν οι maîtres του πόνου, στα «χειρουργικά» εργαλεία ή στα φάρμακα-δηλητήρια που χρησιμοποιούσαν, στα εργαστήριά τους κ.ο.κ.. Δόγμα τους είχαν την ελεγχόμενη παράταση του πόνου χωρίς να επέρχεται ο θάνατος....