Στο Κερατσίνι δεν κοιμούνται τα παιδιά
στα κρύα σπίτια ανάβουν πάλι το μαγκάλι
το γάλα τέλειωσε τα χρόνια αδειανά
κράτα τα όνειρα ψηλά και το κεφάλι.
Τρομπέτες πένθιμες τα κύμβαλα μουγκά
με ίδια συνθήματα στον δρόμο κατεβαίνεις
στους άλλους ντρέπεσαι που να βρεις δανεικά
στις λοταρίας την ουρά να περιμένεις.
Δυο χρόνια άνεργος τα στόρια χαμηλά
στη Δραπετσώνα δεν θα σπάσει η απεργία
στα καφενεία πια κανένας δεν γελά
το μεροκάματο λειψό στα ναυπηγεία.
Δυο λόγια μόνο στο σημείωμα ξερά
ταινία και έπεσαν οι τίτλοι πια του τέλους:
«Πάντα στον ύπνο μου δοκίμαζα φτερά να παραβγώ για μια φορά με τους αγγέλους».
Έπαιξαν οι μουσικοί:
στα κρύα σπίτια ανάβουν πάλι το μαγκάλι
το γάλα τέλειωσε τα χρόνια αδειανά
κράτα τα όνειρα ψηλά και το κεφάλι.
Τρομπέτες πένθιμες τα κύμβαλα μουγκά
με ίδια συνθήματα στον δρόμο κατεβαίνεις
στους άλλους ντρέπεσαι που να βρεις δανεικά
στις λοταρίας την ουρά να περιμένεις.
Δυο χρόνια άνεργος τα στόρια χαμηλά
στη Δραπετσώνα δεν θα σπάσει η απεργία
στα καφενεία πια κανένας δεν γελά
το μεροκάματο λειψό στα ναυπηγεία.
Δυο λόγια μόνο στο σημείωμα ξερά
ταινία και έπεσαν οι τίτλοι πια του τέλους:
«Πάντα στον ύπνο μου δοκίμαζα φτερά να παραβγώ για μια φορά με τους αγγέλους».
Έπαιξαν οι μουσικοί: