Ο κίνδυνος της Γερμανίας: Τα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι φούρνοι του Αουσβιτς, το Λίντιτσε και το Δίστομο δεν ξεχνιούνται εύκολα…

Μία από τις πιο δυσοίωνες ειδήσεις που μάθαμε την περίοδο της ουκρανικής κρίσης είναι ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας. Ο καγκελάριος της Γερμανίας Ολαφ Σολτς ανακοίνωσε τη δημιουργία ειδικού ταμείου 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του.

Σε ομιλία του στο γερμανικό Κοινοβούλιο είπε αυτά που συνηθίζουν να λένε καγκελάριοι της Γερμανίας πριν από την αναγγελία θηριωδών εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία όλοι γνωρίζουμε πού καταλήγουν: σε παγκόσμιους πολέμους και ολοκαυτώματα.
Συγκεκριμένα, ο κ. Σολτς είπε ότι «χρειαζόμαστε ισχυρές υπερσύγχρονες ένοπλες δυνάμεις. […] Το κάνουμε για τη δική μας ασφάλεια, όχι μόνο για να τηρήσουμε τον λόγο μας στους συμμάχους». Επιπλέον, θέλοντας να δικαιολογήσει την απόφασή του (η οποία σίγουρα δεν είναι προσωπική, αλλά απηχεί τις προθέσεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου που εκπροσωπεί), είπε ότι «το ερώτημα είναι αν μπορούμε να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να εμποδίσουμε τον Πούτιν να γυρίσει το ρολόι πίσω, στην εποχή των ηγεμόνων του 19ου αιώνα».

Το χρονικό άλμα που έκανε ο κ. Σολτς στην επιχειρηματολογία του είναι σκόπιμα μεγάλο και είναι αντιληπτό γιατί ένιωσε την ανάγκη να παραλείψει τον 20ό αιώνα και να αποδώσει στον Βλ. Πούτιν την πρόθεση να επιστρέψει την ανθρωπότητα στις ηγεμονίες του 19ου αιώνα. Ο 20ός αιώνας ήταν η χρονική περίοδος όπου η Γερμανία εξοπλιζόταν, ισχυροποιείτο και έπειτα άρχιζε τις κατακτητικές εξορμήσεις της. Τα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι φούρνοι του Αουσβιτς, το Λίντιτσε και το Δίστομο δεν ξεχνιούνται εύκολα…

Η Γερμανία με αυτήν την απόφαση φαίνεται να αψηφά επιδεικτικά και όσα είχαν αποφασιστεί για το μέλλον της από τις συμμαχικές δυνάμεις στη Διάσκεψη του Πότσνταμ το 1945, τα γνωστά σε όλους τέσσερα «Ds»: αποναζιστοποίηση (denazification), αφοπλισμός (disarmament), εκδημοκρατισμός (democratisation) και αποκέντρωση (decentralization).
Οι ισορροπίες δυνάμεων, όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, διαταράχτηκαν για τα καλά. Ανατέλλει ένας νέος, άγριος κόσμος, με μια Γερμανία οπλισμένη μέχρι τα δόντια και γεμάτη με χρήμα από τους λαούς που λεηλάτησε με το κόλπο του χρέους (όπως ο ελληνικός). Ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Τα Μαζέικα καίγονται… 14-12-1943 - Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής - Ολοκαυτώματα και Εκτελέσεις,

14 Δεκεμβρίου 1943, Γερμανικές δυνάμεις κατοχής λεηλατούν και καίνε το χωριό μας, τα Μαζέικα, απ’ άκρη σ’ άκρη. Η ενέργεια αυτή εντασσόταν στο ευρύτερο σχέδιο των Κατοχικών δυνάμεων να καταπνίξουν κάθε εστία αντίστασης στην περιοχή του ορεινού όγκου του Χελμού.

Μαρτυρία Βασιλείου Θανόπουλου..

Όταν έκαψαν τα Καλάβρυτα στις 13 οι Γερμανοί, έφυγε η φάλαγγα από τα Καλάβρυτα και ήρθε προς τα Μαζέϊκα. Το πρωί ξημερώνοντας (προς τις 14 Δεκεμβρίου) έκαψαν και τα Μαζέϊκα. Ο διοικητής του Τάγματος που ήταν εκεί δεν ήθελε να τα κάψει τα Μαζέϊκα. Γιατί οι αιχμάλωτοι του είπαν ότι το χωριό –γεγονός αναμφισβήτητο- τους είχε φιλοξενήσει, τους είχε περιποιηθεί. Και δεν είχαν λόγους οι αιχμάλωτοι να πούνε ότι τους κακομεταχειριστήκαμε. Και δεν ήθελε να τα κάψει τα Μαζέϊκα. Αλλά επέμενε ο στρατηγός ο Λε Σουίρ από την Βυτίνα, με το οποίο μιλούσε επ’ αρκετή ώρα μέσω ασυρμάτου που ήταν εγκατεστημένος στο σπίτι του Ευσταθίου.
Οπότε του λέει ο στρατηγός:
«Μείνε και θα έρθω ο ίδιος».
Μπήκε σε ένα τεθωρακισμένο, τανκ, τη νύχτα (αυτά μου τα διηγήθηκε ο Πρόεδρος, ο γιατρός ο Καρκούλιας) και ήρθε στα Μαζέϊκα. Κάνανε μια βόλτα στο κέντρο του χωριού και δίνει την εντολή : .
«Κάψτε το κέντρο και αφήστε 150 σπίτια πάνω στη Ράχη».
Γι’ αυτό και υπάρχουν τα σπίτια αυτά. εκεί πάνω, δεν καήκανε. Στη συνέχεια λένε του Προέδρου:
«Στις 2 η ώρα πήγαινε χτύπησε την καμπάνα και φώναξε ότι από τις 2 η ώρα και μετά βάζουμε φωτιά στο χωριό. Τα καίμε τα Μαζέϊκα και όποιος μπορεί έχει το ελεύθερο να βγάλει όσα μπορεί πράγματα έξω».
Βγήκε ο Πρόεδρος χτύπησε την καμπάνα και φώναζε: ...

Ποιος θα υπερασπιστεί την Αλήθεια; (ο Μπενίνι στο «Η ζωή είναι ωραία», δείχνει στο τέλος της τους αμερικανούς (!!) να απελευθερώνουν το στρατόπεδο)

Επέτειος της Απελευθέρωσης του Αουσβιτς – Διεθνής Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος

Ήταν 27/1/1945 όταν ο Κόκκινος Στρατός, στα πλαίσια της εκστρατείας για την απελευθέρωση της Πολωνίας, έμπαινε στο κολαστήριο του Άουσβιτς, απελευθέρωσε τους μελλοθάνατους κι αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο τη φρίκη του φασισμού.

Αυτή ήταν η μέρα της αποκάλυψης μιας τραγικής κι απίστευτης αλήθειας για το μέγεθος της ανθρώπινης αγριότητας:

Της προγραμματισμένης, μαζικής και με απάνθρωπες μεθόδους εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων από τη βάρβαρη φασιστική μηχανή.

Περίπου 7.000 ετοιμοθάνατοι κρατούμενοι διασώθηκαν από τα σοβιετικά στρατεύματα, όταν άνοιξαν τις πύλες του Άουσβιτς, που στάθηκε το μεγαλύτερο συγκρότημα εξόντωσης ανθρώπων, Εβραίων, κομμουνιστών κι αντιστασιακών από την Πολωνία, τη Σοβιετική Ένωση, την Ελλάδα, τη Γαλλία και πολλές άλλες χώρες.

Το στρατόπεδο του Άουσβιτς, αποτελούνταν από 3 στρατόπεδα συγκέντρωσης: Άουσβιτς Ι, Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου και to Άουσβιτς ΙΙΙ – Μόνοβιτς, που ήταν στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο εργοστάσιο της «Buna – Werge IG Farben».

Εδώ εξοντώθηκαν, με φρικτό τρόπο, πάνω από 3.000.000 κρατούμενοι – τα 2,5 εκατομμύρια εξοντώθηκαν με αέρια και 500 χιλιάδες πέθαναν από πείνα και διάφορες ασθένειες.

Η μέρα τιμάται ως Διεθνής Μέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος

Κάποτε βρέθηκα κι εγώ εκεί κι επισκέφτηκα το στρατόπεδο. Διατηρείται στην κατάσταση που το άφησαν οι Γερμανοί και το βρήκαν οι Σοβιετικοί.

Τα συρματοπλέγματα, οι πύργοι, οι τάφροι, οι θάλαμοι αερίων, τα κρεματόρια, οι φούρνοι, οι θάλαμοι κράτησης, ο θάλαμος – εργαστήριο των απάνθρωπων πειραμάτων του «δόκτωρα» Μένγκελε.

Και φυσικά το μουσείο μνήμης του στρατοπέδου. Οι Γερμανοί, έπαιρναν από τους κρατούμενους τα πάντα. Από τις βαλίτσες και τα παπούτσια τους, μέχρι οδοντόβουρτσες, ξυριστικά, γυαλιά, αλλά και τεχνητά μέλη. Επαιρναν μέχρι και τα μαλλιά τους. ...

ΣΟΚ: Η «κραυγή» ενός Γερμανού δημοσιογράφου για τις επανορθώσεις…Αναγνώρισε τον Εκτελεστή πατέρα του, από τη σφαγή στο Κοντομαρί!

«Δείξτε αλληλεγγύη και σταματήστε τη σκληρή γραμμή απέναντι στην Ελλάδα» καλεί την Γερμανική κυβέρνηση, ο Γερμανός δημοσιογράφος Ούλριχ Κλέμανν  που κατά τη διάρκεια προβολής ντοκιμαντέρ στην γερμανική τηλεόραση, αναγνώρισε τον πατέρα του στο πρόσωπο ενός εκτελεστή της Βέρμαχτ την ώρα της ψυχρής εκτέλεσης 25 άοπλων κατοίκων ηλικίας 18 έως 50 ετών από τους Γερμανούς ναζί στο χωριό Κοντομάρι Χανίων  στις 2 Ιουνίου 1941 .

Το ντοκιμαντέρ στο οποίο απεικονιζόταν ο πατέρας του να εκτελεί αμάχους, συγκλόνισε τον Γερμανό δημοσιογράφο που έγραψε ένα άρθρο υπερ των ελληνικών διεκδικήσεων για τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Η Στέλλα Συνεγιάννη, διδακτορική φοιτήτρια του πανεπιστημίου της Ιένας στη Γερμανία, αποφάσισε να μεταφράσει το άρθρο του Κλέμανν στα ελληνικά. Μιλώντας στο Real, τόνισε ότι «εκείνες τις μέρες το κλίμα ήταν εκρηκτικό. Στο γερμανικό Τύπο δημοσιεύονταν συνέχεια άρθρα με καυστικά σχόλια κι επικρίσεις, χωρίς σοβαρή δημοσιογραφική έρευνα, που συχνά έδειχναν πλήρη άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας».

Το συγκεκριμένο άρθρο ήταν μια αναπάντεχη έκπληξη για τους Έλληνες αναγνώστες, «όμως και το γερμανικό κοινό ανταποκρίθηκε εντυπωσιακά:

Οι δοσίλογοι της κατοχής 1940-'44 και το τέλος που είχαν...

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Άρθρο βόμβα από ΗΠΑ για την Γερμανία: "Η Ελλάδα σας έσβησε τα χρέη το 1953 κάντε το ίδιο"

Μ΄ ένα άρθρο φωτιά η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα Washington Post υπενθυμίζει στο Βερολίνο όσα Μέρκελ και Σόϊμπλε κάνουν πως δεν θυμούνται.

«Στην ελληνική κρίση, η Γερμανία θα πρέπει να διδαχθεί από το δικό της δημοσιονομικό παρελθόν» τονίζεται σε άρθρο του Χάρολντ Μέιρσον στην εφημερίδα Washington Post.

Όπως αναφέρεται, «τόσο για λόγους στρατηγικής, όσο και οικονομικούς, θα αποτελούσε καταστροφή για τη Γερμανία, εάν η Ελλάδα υποχρεωνόταν στην αποκήρυξη των χρεών της και στην έξοδό της από την ευρωζώνη, καθώς μία τέτοια κίνηση θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της νομισματικής ένωσης». 

«Η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει, το λιγότερο, τη ρήξη με την πρότερη κακοδιαχείρηση της Ελλάδας, όπως είχε πράξει και η κυβέρνηση του Αντενάουερ ως προς εκείνη του Χίτλερ. Οι πρώτοι διορισμοί σηματοδοτούν μία καινοφανή εξέλιξη στη διακυβέρνηση της Ελλάδας, τη μάχη κατά της διαφθοράς και του ευνοιοκρατικού καπιταλισμού που διαβρώνουν εδώ και χρόνια την οικονομία της χώρας» προστίθεται.

Σύμφωνα με το άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας, «η Γερμανία, μολονότι έχει κατανοήσει τα διδάγματα από τα λάθη που διέπραξε τον 20ό αιώνα, δεν φαίνεται να διδάσκεται από το κόστος που ενέχει η προσκόλληση στη δημοσιονομική ορθοδοξία, παρά το γεγονός ότι η ευημερία της ...

Ολοι οι ηγέτες τιμούν και ευγνωμονούν τους νεκρούς στον αγώνα κατά του ναζισμού, όλοι, εκτός της "ευρωπαϊκής" Μέρκελ της Γερμανίας

Πάνω από 90 χρονών Αμερικανοί βετεράνοι πήγαν στην παρέλαση για την ήττα του ναζισμού, το ίδιο και οι αξιωματούχοι των περισσότερων κρατών, μαντέψτε όμως ποιοι δεν πήγαν...

Μια άλλη... Σταύρωση που δεν πρέπει να ξεχνάμε

Στις 24 Απριλίου του 1915, δηλαδή πριν ακριβώς 100 χρόνια, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, ο τουρκικός στρατός σταύρωσε γυμνές τις γυναίκες των Αρμενίων.
Ως Γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α” Παγκοσμίου Πολέμου.
Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν.

Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.
Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.

Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε
ένας βίαιος εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού.

Πρόκειται για ντοκουμέντο από τα Αρχεία του Βατικανού

Ήταν ς 24 Απριλίου του 1915, ακριβώς 100 χρόνια από σήμερα, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, όπου ο τουρκικός στρατός σταύρωσε γυμνές τις γυναίκες των Αρμενίων.

Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.

Η φωτογραφία πρόκειται για ντοκουμέντο από τα Αρχεία του Βατικανού.

Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.

Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε ένας βίαιος εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού. Η Γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Ελλήνων και των Ασσυρίων.

Ιστορικά Στοιχεία:

Η Μηχανή του χρόνου - Κατοχή και Μαυραγορίτες

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι σαλταδόροι της κατοχής, τα τραγούδια τους και "Το ξυπόλητο τάγμα"

Σύνοψη της υπόθεσης:
Στη μεταπολεμική Θεσσαλονίκη, ένας νεαρός άντρας, ο Δημήτρης, "συλλαμβάνει" έναν πιτσιρικά, το Σταύρο, που έκλεψε ένα πορτοφόλι και του αφηγείται την ιστορία του, δηλαδή την ιστορία των 160 παιδιών που αποτελούσαν το "ξυπόλητο τάγμα", προσπαθώντας να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Με κίνδυνο της ζωής τους, διωγμένα από το ορφανοτροφείο, είχαν δημιουργήσει μια ηρωική συμμορία και έκλεβαν από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους τρόφιμα και φάρμακα, τα οποία μοίραζαν σε όσους τα είχαν ανάγκη.
Μάλιστα, η επαφή τους με μια Ελληνίδα διερμηνέα των Γερμανών (Μαρία Κωστή) τα έκανε να ...

Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής - Ολοκαυτώματα και Εκτελέσεις

Θρήνος στο Δίστομο: Μια αφήγηση - σοκ - "Βάφαμε τα ρούχα των κοριτσιών μαύρα για δεκαετίες" - Ακούστε τα και διαδώστε τα!

Η σφαγή των ναζί στο Δίστομο σημάδεψε τον τόπο για πάντα. Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν με την σκοτεινιά των γεγονότων στη ψυχή τους.

 Επίγραμμα 

Εδώ ’ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου.
Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις –
εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη
με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει
λυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μεγίστη σκάλα.

Γιάννης Ρίτσος

Η Κατοχή αποτελεί μια οπό τις πιο συγκλονιστικές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο λαός μας, εξαντλημένος από την πολεμική εποποιία του 1940, υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει
πολλαπλές περιπέτειες και κακουχίες. Την εισβολή των κατακτητών, το πρόβλημα της επιβίωσης, την οδυνηρή περιπέτεια της πείνας, εκτελέσεις, βασανιστήρια και καταστροφές.

17 Οκτώβρη 1941 : οι Γερμανοί κύκλωσαν τα χωριά Ανω και Κάτω Κερδύλλια  της επαρχίας Νιγρίτας του Νομού Σερρών και εκτέλεσαν 222 άρρενες κατοίκους από 15 έως 60 χρόνων.

Ξημερώματα της 23-10-1941 : το Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης περικυκλώνεται από 40 αυτοκίνητα με άνδρες της Βέρμαχτ (Γερμανικός Στρατός). Οι Γερμανοί στρατιώτες συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, διαχωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16-69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα 2ωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα δυνηθώσι».
Ακολουθεί η εκτέλεση, «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων», όλων των συλληφθέντων αντρών του χωριού. Η αναφορά του νομάρχη κάνει λόγο για 135 εκτελεσθέντες, ενώ αυτή της γερμανικής διοίκησης για 142.

28-29 Σεπτεμβρίου 1941 : Στο διάστημα αυτό, οι Βούλγαροι στρατιώτες με την ανοχή των Γερμανών συμμάχων τους εκτελούν στη Δράμα τουλάχιστον 1500 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο στο Δοξάτο, στις 29 Σεπτεμβρίου, οι Βούλγαροι εκτέλεσαν τουλάχιστον 200 άνδρες ηλικίας 17-50 ετών. ...