ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ

"Αναμνήσεις"

'Ήταν μια γλυκιά εποχή

που μόνο γι’ αγάπη μιλούσες

ζούσες γιατί ζούσα κι εγώ

αγόρι μου λατρευτό

αγόρι μου λατρευτό.

Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές

τα φιλιά οι όρκοι κι οι χαρές

ο καιρός κυλάει κι οι αγάπες περνούν

κι οι καρδιές μας όλα τα ξεχνούν.

Κάποια μέρα φτάνει ένα γκρίζο πρωί

που δεν σου γελά ποια η ζωή

και για συντροφιά σου έχεις τη μοναξιά

κι αναμνήσεις μέσα στην καρδιά. . .

Έρχομαι απ’ την Ανατολή με μια χρυσή φρεγάτα
πέντε πασιάδες είχαμε, όμορφα τραγουδούσαν

Είχαμε σκλάβο όμορφο, στα σίδερα δεμένο
ο σκλάβος αναστέναξε και στάθηκε η φρεγάτα
κι ο καπετάνιος φώναξε πο `πάνου από την πλώρη:

Ποιος βαριαναστέναξε και στάθηκε η φρεγάτα;

Εγώ είμαι κείνος που αναστέναξα και στάθηκε η φρεγάτα

Σκλάβε πεινάς σκλάβε διψάς σκλάβε ρούχα δεν έχεις;

Μήτε πεινώ μήτε διψώ μήτε ρούχα δεν έχω
θυμήθηκα το σπίτι μου τη δόλια μου γυναίκα
που `χα τρεις μέρες νιόγαμπρος δώδεκα χρόνια σκλάβος

Τραγούδα μας βρε σκλάβε μας κι εγώ θα σ’ ελευθερώσω

Πολλές φορές τραγούδησα μα λευτεριά δεν είδα
μα αν ειναι για λευτέρωση θα ξανατραγουδήσω

Λύστε με τα χεράκια μου τα αλυσοκλειδωμένα
και δώστε μου το λάγουρο, το δόλιο μου ταμπούρι
να κλάψω για τη μένα, να κλάψω για τη μένα
που `χα τρεις μέρες νιόγαμπρος, δώδεκα χρόνια σκλάβος
αν έχεις μάνα και παιδιά πασιά ελευθέρωσέ με ...